دغدغه ازدواج با دوست پسر تو این زمانه بازار داغی پیدا کرده، دیگر دختران منتظر خواستگار نمیمانند و تلاش دارند که برای زندگی مشترک خودشان تصمیم‌گیری و انتخاب کنند. شاید این طریقه مزایایی داشته باشد اما باعث شده آسیب و شکست‌های ناشی از رابطه با دوست پسر زیاد شود. ازدواج پدیده پیچیده ایست و به جز عواطف و احساسات فاکتورهای مختلفی در موفقیت آن دخیل هستند. پس توصیه می‌شود که قبل از اینکه به طور جدی برای ازدواج با دوست پسرتان اقدام کنید به جز عشق و علاقه از وجود فاکتورهای ضروری دیگر نظیر تعهد، شناخت و شباهت فرهنگی و خانوادگی نیز اطمینان کسب کنید.
منبع : ازدواج با دوست پسر
اکثر دختران با قرار گرفتن در رابطه عاطفی و احساسی به فکر ازدواج می‌افتند. خانم‌ها به دلیل غالب بودن احساسات بر منطقشان (طبق مشاهدات خانم‌ها عاطفی‌تر از مردان رفتار می‌کنند) مخصوصا کسانی که اولین بار در رابطه‌ای هستند، دچار خطای شناختی می‌شوند؛ تا جایی که ممکن است بعد از خارج شدن از رابطه‌ای خودشان هم از انتخاب‌شان تعجب کنند. بنابراین قبل از هر چیز باید دید که آیا موردی که برای ازدواج انتخاب کردید، مرد مناسبی برای شما هست یا نه؟
بسیار اهمیت دارد که قبل از تصمیم گیری برای ازدواج از خود بپرسید معیارها و ملاک‌هایتان برای انتخاب همسر چه چیزهایی هستند و کسی که با او در رابطه قرار دارید چقدر به این ملاک‌ها نزدیک است؟ در بسیاری از موارد دخترخانم‌ها به خاطر عشق و علاقه چشم خود را روی معیارهایی که برای زندگیشان تعیین کرده‌اند می‌بندند.
همچنین برخی خانم‌ها برای اینکه از تصمیم خود مبنی بر ازدواج با دوست پسرشان منصرف نشوند ممکن است حتی از فکر کردن به ملاک‌های شخصی‌شان اجتناب کرده و در نتیجه هرگز آن‌ها را نشناسند. همه این‌ها در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهند زوجینی که معیارهای مشخصی برای ازدواج داشتند و این معیارها را پیش از ازدواج بررسی کرده‌اند، شانس بیشتری برای تداوم رابطه خود دارند.
در بسیاری از موارد تعریف عموم مردم از عشق با تعریفی که روانشناسان و متخصصان خانواده ارائه می‌دهند، متفاوت است. روانشناسان بر این باورند که عشق سالم نیازمند برقراری رابطه‌ای صمیمی، همدلانه، توام با مراقبت و تمرین تعهد است. همچنین شور و اشتیاق جنسی یکی دیگر از اجزای مهمی است که در عشق سالم تجربه می‌شود. پس باید همه به این اجزا در کنار یکدیگر بها داده شود. زوج‌هایی که به طور تک بعدی فقط روی یکی از این جنبه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند، بیش از سایرین احتمال دارد که پس از ازدواج با تعارض و مشکل مواجه شوند.
حتما تا به حال با این جمله مواجه شده‌اید که عشق چشم آدم را کور می‌کند. اما آیا واقعا این جمله حقیقت دارد؟ روانشناسان معتقدند هرگونه هیجان از عشق و علاقه گرفته تا تنفر و خشم می‌تواند توانایی تفکر منطقی، قضاوت و تصمیم گیری را تا حد زیادی مختل نماید. در نتیجه هنگامی که تحت تاثیر عواطف و هیجانات هستید برای اینکه کار اشتباهی نکنید، باید کمی صبور باشید و برای تصمیمات مهم حتما مشورت بگیرید.
بیشتر بخوانید : رابطه قبل از ازدواج
رسیدن به شناخت کافی از شریک عاطفی چیزی نیست که تنها با شروع یک رابطه دوستی به دست بیاید. بسیاری از کسانی که پیش از ازدواج با هم دوست بوده‌اند هم پس از شروع زندگی مشترک به این نتیجه می‌رسند که به اندازه کافی همسرشان را نمی‌شناختند. برای اینکه بتوانید با چهره واقعی هم رو به رو شوید و فارغ از نقاب‌ها بشناسید؛ باید برای این هدف به طور اختصاصی وقت و انرژی بگذارید. در همین راستا بهتر است از یک روانشناس کمک گرفته و مشاوره پیش از ازدواج دریافت کنید. برای دریافت مشاوره قبل از ازدواج کلیک کنید.
با مدرن‌تر شدن جوامع و کم رنگ‌تر شدن نقش خانواده‌ها در تصمیم گیری برای ازدواج برخی از جوانان به طور کل اهمیت آن را نادیده می‌گیرند. این در حالی است که پژوهش‌ها نشان می‌دهند که خانواده‌ها نقش بسیار تعیین کننده‌ای در احساس رضایت زناشویی دارند. از همین رو باید پیش از آغاز زندگی مشترک در مورد موضوعاتی نظیر تفاوت فرهنگی و جایگاه اقتصادی- اجتماعی خانواده‌ها نیز اطلاعات کسب کنید.
در جامعه‌ای مثل ایران که در حال گذار از فرهنگ سنتی است، طریقه ازدواج هم دچار دگرگونی‌هایی شده است. اما هنوز همه خانواده‌های ایرانی به یک شکل رفتار نمی‌کنند. این از هم گسختگی فرهنگی خیلی اوقات باعث کج فهمی اصول شروع ازدواج و شکل گرفتن باورهای کلیشه مثل بی علاقگی پسران به ازدواج یا همین سوال که چرا پسران با دوست دخترشان ازدواج نمی‌کنند شده است. هر دختر و پسری فطرتا نیاز به همسر دارد، بنابراین مردان هم ذاتا راغب به ازدواج هستند. پس اگر پسری از ازدواج طفره می‌رود باید علل آن بررسی شود. برای آشنایی با اصول دوستی های قبل از ازدواج کلیک کنید.
روانشناسان و کارشناسان خانواده، ازدواج با دوست پسر را به طور کل تایید یا رد نمی کنند. آن ها بر این باورند که اگر به دنبال یک ازدواج موفق هستید لازم است علاوه بر یک رابطه عاطفی و احساس عشق و علاقه فاکتورهای دیگری را نیز مد نظر قرار دهید. رسیدن به شناخت کافی از فرد مقابل و خانواده او، مقایسه ویژگی های شریک عاطفی با ملاک های شخصی، تلاش برای تصمیم گیری منطقی و کمک گرفتن از مشاوره پیش از ازدواج از جمله اقدامات موثری هستند که باید در این زمینه انجام دهید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ازدواج می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.
آیا عاقبت ازدواج با دوست پسر خوب است؟
جواب این سوال کاملا بستگی به خصوصیات فردی و خانوادگی دو طرف دارد، به همین دلیل برای بررسی این موضوع حتما باید نظر متخصص ازدواج را جویا شوید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 66419012-021
منبع : ازدواج با دوست پسر
مصرف دارو در دوران شیردهی ازجمله موضوعاتی است که سؤالات بسیاری را برای مادران به همراه خواهد داشت. با توجه به اینکه بسیاری از داروها روی کیفیت شیر مادر تأثیر گذاشته و از این طریق وارد بدن نوزاد می‌شوند بهتر است برای پیشگیری از بروز مشکلات جدی در سلامت فرزندتان تا جای ممکن از داروها استفاده نکنید و یا در صورت نیاز به مصرف از یک متخصص کمک بگیرید. سن کودک و نوع دارو بر میزان تاثیر و عوارض دارو موثر است، در ادامه به برخی از داروهای ممنون و مجاز اشاره کرده‌ایم. برای آشنایی با نکات مربوط به مشکلات شیردهی کلیک نید.
منبع : مصرف داروهای مجاز و غیر مجاز در دوران شیردهی
با توجه به اینکه کیفیت رژیم غذایی مادران در طول دوران شیردهی بر سلامت جسمی و روحی فرزندانشان تأثیر بسیاری دارد متخصصین معتقدند مصرف دارو در دوران شیردهی یا حتی استفاده از برخی مواد غذایی می‌بایست در این دوران به حداقل ممکن برسد. این تأکید به این خاطر است که ترکیبات شیمیایی موجود در داروها کیفیت شیر مادر را تحت تأثیر قرار می‌دهند و گاهی از این طریق وارد بدن نوزاد شده و مشکلاتی را برای وی ایجاد می‌کنند.
تأثیرپذیری کودک از این داروها علاوه بر اینکه به نوع، مقدار و همین‌طور روش استفاده از دارو بستگی دارد، تحت تأثیر سن و وضعیت سلامت نوزاد نیز هست. به‌گونه‌ای که کودکان بزرگ‌تر و آن‌هایی که از سلامتی بالاتری برخوردارند به میزان کمتری از داروها آسیب می‌بینند. برای مثال یک کودک یک‌ساله سالم که مصرف غذاهای دیگر را نیز شروع کرده وابستگی کمتری به شیر مادر دارد و به همین خاطر مادر در صورت نیاز با اطمینان بیشتری می‌تواند از داروها استفاده کند، اما کودکی که زودتر از موعد متولد شده یا سن کمتری دارد به مراقبت غذایی بیشتری از جانب مادر نیاز خواهد داشت.
البته بهتر است به این موضوع نیز توجه داشته باشید که استفاده از مخدرها، مشروبات الکلی و حتی نوشیدنی‌های دارای کافئین نیز می‌تواند مشکلاتی را برای فرزندتان به همراه داشته باشد. به‌طورکلی می‌توان گفت استفاده از تمامی داروها در طول دوران بارداری و شیردهی می‌بایست زیر نظر متخصصین صورت بگیرد.
اگرچه بهتر است تا جای ممکن از مصرف دارو در دوران شیردهی اجتناب شود بااین‌حال در برخی مواقع چاره‌ای به‌جز استفاده از داروها وجود ندارد. خوشبختانه در میان داروها نیز بسیاری از آن‌ها برای استفاده در دوران شیردهی بی‌خطر یا خطر کم شناخته‌شده‌اند که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد. البته توجه داشته باشید که بهتر است استفاده از این داروها را نیز زیر نظر متخصص انجام دهید.
بیشتر بخوانید: نیازهای اساسی و اولیه کودکان
برخی از داروها می‌توانند از طریق شیر مادر وارد بدن نوزاد شده و مشکلات زیادی برای وی ایجاد نمایند. به همین خاطر آگاهی از آن‌ها و مصرف زیر نظر پزشک اهمیت بسیاری دارد. بعضی از مهم‌ترین داروهایی که در دوران شیردهی نباید مورداستفاده قرار بگیرند عبارتند از:
هنگامی‌که مجبور به مصرف دارو در دوران شیردهی می‌شوید یکی از نکاتی که باید به آن توجه داشته باشید این است که چطور می‌توان فهمید داروها سلامت کودک شما را تحت تأثیر قرار داده یا خیر؟ در ادامه برخی از شایع‌ترین نشانه‌های تأثیرپذیری کودک از داروها را با یکدیگر بررسی می‌کنیم. اگرچه این مشکلات ممکن است به هر دلیل دیگری نیز برای نوزاد ایجاد شده باشد، بااین‌حال در شرایطی که دارو مصرف می‌کنید و فرزندتان یک یا چند مورد از این علائم را نشان می‌دهد بهتر است دراین‌باره از یک متخصص کمک بگیرید.
اگر مجبور به مصرف دارو در دوران شیردهی هستید بهتر است به نکات زیر توجه کافی داشته باشید.
بیشتر بخوانید: فوائد شیر مادر
مهم‌ترین موضوعی که کودکان در سال‌های اولیه زندگی با آن مواجه می‌شوند احساس امنیت و محبتی است که می‌بایست از محیط اطراف و به‌خصوص مادر دریافت کنند. با توجه به اینکه تغذیه عمده‌ترین نیاز کودک در سال‌های اول زندگی است، هر موضوعی که اختلالی در این شرایط ایجاد کند می‌تواند آسیب‌های روحی جبران‌ناپذیری را در سلامت روحی کودک ایجاد نماید.
برای مثال اگر به دلیل استفاده از داروها مادر نتواند به خوبی به نوزاد شیر بدهد و یا در شرایطی که کودک به دلیل عوارض مصرف داروها دچار مشکل یا بستری در بیمارستان شود؛ این ضربات می‌تواند مشکلات روحی بسیاری را در آینده وی ایجاد نماید. اگر به هر دلیلی احساس می‌کنید رابطه شما و فرزندتان در نخستین سال پس از تولد کیفیت لازم را ندارد بهتر است در این زمینه از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
استفاده از چه داروهایی در دوران شیردهی خطرناک است؟
به‌طورکلی بهتر است در طی دورانی که فرزندتان را شیر می‌دهید تا جای ممکن از داروها استفاده نکنید و یا استفاده از آن‌ها را زیر نظر متخصص انجام دهید. اما برخی داروها نظیر قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن، داروهای درمان سرطان، ضد اضطراب‌هایی مانند لورازپام یا اگزازپام می‌تواند خطرات بیشتری را ایجاد نماید.
آسیب دیدن کودک از داروهایی که مادر استفاده می‌کند چه نشانه‌هایی دارد؟
استفراغ، اسهال، تغییر در وزن، بی‌خوابی و یا تحریک‌پذیری ازجمله نشانه‌هایی هستند که در این شرایط باید به آن‌ها توجه داشته باشید.
کودکان دیرآموز آن دسته از کودکانی هستند که توانایی یادگیری مهارت‌های ضروری برای عملکرد و پیشرفت تحصیلی را دارند، اما به نسبت همسالانشان عملکرد ضعیف‌تری از خود نشان می‌دهند. کودکان دیرآموز به اصطلاح در مرز کودکان عادی و عقب مانده ذهنی قرار دارند، اما هیچ‌گونه تشابه ظاهری با کودکان نیازهای خاص ندارند. تنها مسئله‌ای که این کودکان با آن مواجهه می‌شوند این است که نیاز به محیط آموزشی و تحصیلی غنی‌تر و مربی و مدرس فعال‌تری دارند. هرچقدر که به کودک دیرآموز آموزش بیشتری داده شود و بیشتر با او کار شود، زودتر به همسالان خود می‌رسد. از این جهت آشنایی با ویژگی‌های کودکان دیرآموز و شیوه برخورد با این کودکان اهمیت زیادی دارد.
منبع : کودکان دیرآموز
تشخیص کودکان دیرآموز یا کودکان دیگر کمی دشوار است، زیرا از نظر ظاهری تفاوتی با سایر کودکان ندارند، تنها ویژگی این کودکان این است که نسبت به همسالان خود نیاز دارند تا یک مطلب آموزشی را بیشتر مطالعه کنند تا یاد بگیرند. به طور کلی بهره هوشی این کودکان در مرز بین کودکان عادی و عقب مانده ذهنی قرار دارد. مهم‌ترین مسئله این است که اگر به این دسته از کودکان آموزش صحیح داده شود و در محیط آموزشی غنی قرار بگیرند، زودتر به همسالان عادی خود نزدیک می‌شوند و مشکل‌شان برطرف می‌شود. باید توجه داشت که کودکان دیرآموز با کودکان دارای اختلال یادگیری فرق دارند. لزوما فردی که دیرآموز است اختلال یادگیری ندارد.
برخی از معلمان و همسالان ممکن است نگرش مثبتی نسبت به حضور کودکان دیرآموز در کلاس درس عادی را نداشته باشند، این مسئله باعث می‌شود تا کودک دیرآموز دچار مشکلات روانشناختی مانند اعتماد بنفس و عزت نفس پایین، افسردگی و ناامیدی شود. همین موضوع سبب تشدید مشکلات این کودکان می‌شود.
عمده‌ترین راه تشخیص کودکان دیرآموز از طریق انجام و تفسیر آزمون‌های هوش و عملکرد تحصیلی کودک است که توسط یک روانشناس ارزیابی و انجام می‌شود. نمرات آزمون این کودکان نه آنقدر بالا است که در ردیف کودکان با هوش طبیعی باشد نه آنقدر پایین که در ردیف کودکان با نیازهای خاص قرار بگیرند، بنابراین کودکان دیرآموز در مرز بین این دو گروه قرار دارند از این جهت ممکن است تشخیص این مسئله برای خانواده کمی دشوار باشد، زیرا که این کودکان در زندگی روزمره مشکلی تجربه نمی‌کنند و زمانی که به مدرسه می‌روند مشکل‌شان شروع می‌شود.
عمده‌ترین مشکلی که این کودکان با آن روبرو می‌شوند، درک محدود اطلاعات عمومی، دایره واژگان پایین، مشکل در درک مفاهیم انتزاعی، مشکل در خواندن و فهمیدن مطالب درسی کتاب و… می‌باشد. از این جهت برای ارزیابی و تشخیص دقیق این کودکان انجام آزمون‌های هوش استاندارد شده و ارزیابی توسط یک روانشناس ضروری است. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
علت دقیق این که چرا برخی از کودکان دیرآموز می‌شوند، به طور دقیق مشخص نشده است. با این حال می‌تواند مجموعه‌ای از عوامل زیستی، روانی، محیطی و آموزشی را به عنوان ریشه دیرآموز بودن کودکان در نظر گرفت. به طور کلی در خانواده‌هایی که کودکان دیرآموز یا مبتلا به اختلال یادگیری وجود داشته باشد به احتمال بیشتری سایر اعضای خانواده هم درگیر چنین مشکلاتی می‌شوند. این مسئله هم می‌تواند نشان دهنده تاثیر عوامل وراثتی باشد، هم نشان دهنده ضعف و فقر آموزشی در محیط خانواده. علاوه بر این، آسیب‌ها و صدمات وارد شده به سر چه در دوران جنین و چه در کودکی می‌تواند مشکلات این چنینی برای ایجاد کند. برای آشنایی با سایر انواع اختلالات یادگیری کلیک کنید.
در درجه اول والدین کودک باید صبر و تحمل بیشتری از خودشان نشان دهند و زمان بیشتری را برای آموزش به کودک خود در نظر بگیرند. به طور کلی نگرش کودک دیرآموز نسبت به محیط مدرسه و مباحث آموزشی معمولاً منفی است و پیشرفت تحصیلی پایین‌تری دارند و به طور کلی نسبت به حضور در کلاس و… علاقه‌مند به نظر نمی‌رسند. این مسئله عمدتاً به دلیل مقایسه این کودکان با سایر کودکان به وجود می‌آید. مقایسه کردن و سرزنش کردن کودکان دیرآموز باعث می‌شود تا نسبت به مباحث درسی بی‌علاقه و بی‌انگیزه شود و اعتماد بنفس و عزت نفس‌اش کاهش پیدا کند.
اولین کاری که در ارتباط با کودکان دیرآموز باید انجام داد این است که به اندازه کافی به آن‌ها انگیزه داده شود تا نگرش منفی از آن‌ها دور شود. باید به کودکان آموزش بیشتری داشته شود و تاکید شود که آن‌ها اختلال عصب شناختی یا عقب ماندگی ذهنی ندارند، فقط در سال‌های اولیه تحصیل نیاز به آموزش بیشتر دارند. حضور در مدارس استثنایی می‌تواند نتیجه معکوسی برای این کودکان داشته باشد، زیرا هرچقدر آموزش کمتری دریافت کنند (در مدارس استثنایی سطح آموزش پایین‌تر است) نسبت به همسالانشان بیشتر عقب می‌مانند. بنابراین به عنوان یک والد یا معلم باید نسبت به سایر همسالان، بیشتر با او کار کنید تا این ویژگی دیرآموز بودن کودک جبران شود.
به طور کلی نوع نگرش و تلاش والدین در جهت پیشرفت این کودکان تاثیر زیادی دارد. توصیه می‌شود اگر کودک دیرآموزی دارید حتما از یک روانشناس کودک کمک دریافت کنید تا بر اساس شرایط و ویژگی منحصر به فرزندتان راهکاریی را برای شما در نظر بگیرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا امکان تحصیل در مدارس عادی برای کودکان دیرآموز وجود دارد؟
کودکان دیرآموز به تنهایی نسبت به همسالانشان عقب‌تر هستند و زمانیکه در مدارس مخصوص کودکان با نیازهای خاص تحصیل کنند توانایی و تأخیرشان بیشتر می‌شود. دیرآموز بودن کودک نشان دهنده یک اختلال عصبی رشدی یا روانی نیست و با ارائه تمرین‌ها و آموزش‌های بیشتر می‌توان این مسئله را بهبود داد. از این جهت هرچه با کودکان دیرآموز بیشتر کار شود و محیط تحصیلی غنی‌تری داشته باشند زودتر می‌توانند به همسالان خود برسند.
منبع : کودکان دیرآموز
علل ترسیدن نوزاد چه عواملی هستند؟ ترس و اضطراب یکی از هیجانات اولیه و اصلی است که از همان سال‌های اولیه کودکی در افراد بروز پیدا می‌کند. نوزادان معمولا در واکنش به مسائلی نظیر سر و صدای بلند یا ناگهانی، دور شدن از مادر یا سایر مراقبین اولیه و قرار گرفتن نزد افراد غریبه، واکنش ترس و اضطراب را از خود نشان می‌دهند. در ادامه این مقاله به توضیحات جامع‌تری در مورد علل ترسیدن نوزاد و روش‌های مقابله با آن پرداخته‌ایم. همچنین شما می‌توانید با کمک گرفتن از مشاوره کودک، عوامل ترس و اضطراب را در او کاهش دهید. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع : ترسیدن نوزاد
نوزادان همانند بزرگسالان نمی‌توانند در مورد احساسات و هیجانات خود صحبت کنند. اما این بدان معنا نیست که آن‌ها احساساتی نظیر ترس و اضطراب را تجربه نمی‌کنند. وجود علائمی نظیر از جا پریدن نوزاد، گرد شدن چشم‌ها، گریه و بی قراری شدید، رنگ پریدگی، قطع تنفس برای چند ثانیه، کبود شدن صورت و تمایل به ماندن در آغوش مادر یا سایر مراقبین از جمله علائمی است که نشان می‌دهد فرزند شما ترسیده است.
بیشتر بخوانید: نوزاد تازه متولد شده | همه آنچه که درباره نوزادان باید بدانید
بسیاری از والدین وقتی ترس نوزاد خود را می‌بینند به دنبال کشف علل آن هستند تا بتوانند با حذف عامل ترسناک فرزندشان را آرام نمایند. در ادامه به چند مورد از مهم‌ترین عواملی که منجر به ترسیدن نوزاد می‌شوند اشاره کرده‌ایم:
نوزادان اغلب نسبت به صداهای محیطی حساسیت بیشتری دارند. آن‌ها در مواجهه با صداهای بلند و ناگهانی احساس وحشت می‌کنند و با گریه و بی قراری از خود واکنش نشان می‌دهند. در نتیجه بسیار اهمیت دارد که از کارهایی نظیر پخش موسیقی با صدای بلند، داد زدن یا حرف زدن با صدای بلند در اتاق کودک بپرهیزید.
حرکت دادن سریع و ناگهانی نوزاد باعث ترسیدن او می‌شود و گریه و بی قراری او را در پی خواهد داشت. در نتیجه هنگامی که می‌خواهید نوزاد را در آغوش بگیرید یا او را جا به جا کنید، بسیار مهم است که حرکات خود را به آرامی انجام دهید. تکان دادن سریع نوزاد در شرایطی که او احساس ناراحتی می‌کند، می‌تواند منجر به تشدید بی قراری او شود.
نوزادان به دیدن اشیاء بسیار بزرگ عادت ندارند. در نتیجه یک اسباب بازی خیلی بزرگ نظیر خرس‌ها می‌تواند فرزندتان را تا حد زیادی ترسانده و در نهایت منجر به گریه شدید در او شود. در نتیجه برای بازی کردن با نوزادان در ماه‌های اولیه از اسباب بازی‌های کوچک و متناسب با سن خودشان استفاده نمایید.
نوزادان در ماه‌های اولیه زندگی خود تنها مادر را می‌شناسند و هنگام جدایی از او واکنش نشان می‌دهند. در نتیجه تنها گذاشتن نوزاد با یک غریبه یا حتی یک مواجهه ساده نظیر در آغوش کشیده شدن توسط یک فرد ناشناس می‌تواند به گریه و ترسیدن نوزاد منجر شود. البته این واکنش‌ها به مرور زمان و با شکل گیری دلبستگی سالم در کودک از بین می‌رود. اگر فرزند شما پس از دو سالگی همچنان ترس زیادی از غریبه‌ها دارد و هنگام جدایی ترس و از اضطراب زیادی را تجربه می‌کند، لازم است برای بهبود اوضاع از یک روانشناس متخصص در حوزه کودک کمک بگیرید.
همان طور که نوزادان از افراد غریبه می‌ترسند از محیط‌های جدید و ناشناس نیز استقبال نمی‌کنند. به همین خاطر ممکن است هنگامی که بخواهید در یک مکان جدید بمانید یا زمانی که اتاق کودک را عوض می‌کنید با ترس، اضطراب و گریه فرزند خود مواجه شوید. به همین خاطر بهتر است برای ایجاد تغییرات گام به گام عمل کنید و به مرور زمان کمک کنید نوزاد با شرایط جدید انس پیدا کند.
بیشتر بخوانید: نشانه های سلامت نوزاد
طبق نظریات رشدی نوزادان در اولین مرحله از زندگی خود با یک بحران اصلی در زندگی مواجه می‌شوند و آن هم بحران ” اعتماد در برابر بی اعتمادی” است. والدین در حل کردن این بحران نقش بسیار کلیدی ایفا می‌کنند و همین مسئله زمینه ساز شکل گیری سبک‌های دلبستگی در کودک می‌شود. برای اینکه فرزندتان بتواند به دنیا اعتماد کند و دلبستگی ایمنی با شما برقرار نماید، لازم است وقتی متوجه ترس او می‌شوید از رفتارهایی نظیر نادیده گرفتن یا بی‌توجهی به نوزاد خودداری کنید. برای آشنایی بیشتر با روند رشد شناختی کودک کلیک کنید.
در این شرایط باید در کنار او بمانید و با رفتارهایی نظیر در آغوش گرفتن، نوازش کردن و بوسیدن کودک به او نشان دهید که مراقبش هستید. توجه داشته باشید که افراد در سنین پایین توانایی بسیار کمی برای هضم هیجانات منفی دارند. در نتیجه عدم مراقبت والدین می‌تواند زمینه ساز بروز مشکلات روحی جدی در آینده شود.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
گریه و بی قراری نوزاد در مهمانی و جمع‌ها چه علتی دارد؟
نوزادان اغلب از سر و صدا و قرار گرفتن در محیط‌های جدید وحشت دارند. در نتیجه لازم است که فرزند خود را به مرور با افراد جدید آشنا کنید و به او فرصت دهید تا به آرامی با محیط سازگار شود.
منبع : ترسیدن نوزاد
نوزاد از کی مادرش را می شناسد؟ این سؤال تقریباً برای تمامی مادران مطرح می‌شود و بسیاری از آن‌ها به دنبال دریافت نشانه‌هایی از فرزندشان هستند که نشان دهد او مادرش را شناخته و کنار مادر بودن را به سایرین ترجیح می‌دهد. به طور کلی در پاسخ به این سؤال که نوزاد از کی مادرش را می شناسد باید گفت در ابتدا شناخت نوزادان جزءبه‌جزء است و مدتی زمان لازم دارند تا این اجزا را با یکدیگر ترکیب کرده و از آن‌ها تصوری به نام مادر در ذهن خود ایجاد کنند. ناتوانی نوزاد در شناسایی مادر یکی از نشانه‌هایی است که می‌تواند بیانگر اختلالات رشدی کودک باشد. پس در برخورد با این شرایط از یک روانشناس کودک کمک بگیرید. با آگاهی از راهکارهای ارتباط با نوزاد و کمک گرفتن از یک فرد متخصص می‌توانید کیفیت رابطه و دلبستگی خود با نوزادتان را تقویت نمایید.
منبع : نوزاد از چند ماهگی مادر خود را میشناسد
نخستین شناخت نوزاد از مادر بسیار زودهنگام اما جزءبه‌جزء اتفاق می‌افتد. به این معنی که نوزادان با تک‌تک حواس خود مادر را از غریبه‌ها تشخیص می‌دهند. برای مثال آن‌ها صدای مادر را از صدای سایرین و بوی تن او را نیز نسبت به بوی بدن سایر زنان به‌دقت تشخیص می‌دهند. به‌مرور زمان و با افزایش قدرت بینایی، صورت مادر را نیز خواهند شناخت. بااین‌حال شاید بتوان گفت که نوزاد حداقل تا 2 ماهگی متوجه این موضوع نخواهد شد که تمامی اجزا مختلف نظیر صدا و بویی که به نظر او آشنا می‌آید متعلق به یک فرد به نام مادر هستند. بلکه صرفاً به هریک از آن‌ها به‌تنهایی واکنش نشان می‌دهد.
برخی روانشناسان کودک معتقدند نوزادان از آخرین ماه‌های دوره جنینی می‌توانند صدای مادر خود را تشخیص دهند و همین‌طور پس از چند بار در آغوش کشیده شدن و تغذیه توسط مادر، بوی تن او را نیز خواهند شناخت. با توجه به این یافته‌ها می‌توان گفت نوزاد از روزها یا شاید هفته‌های نخستین پس از تولد به مادر خود نسبت به سایرین شناختی نسبی و در حد توانایی‌های ذهنی خود پیدا خواهد کرد.
به‌مرورزمان و با رشد توانایی حافظه و یادگیری کودک، آن‌ها متوجه خواهند شد که صدا و بوی آشنا و همین‌طور چهره‌ای که به‌تازگی برایشان آشناتر از گذشته شده است، همگی متعلق به یک فرد هستند و از این طریق شناخت دقیق‌تری نسبت به مادر خود به دست خواهند آورد. به‌صورت میانگین می‌توان گفت این شناخت در حدود دو ماه اول تولد در فرزند شما شکل خواهد گرفت.
بیشتر بخوانید: نوزاد تازه متولد شده | همه آنچه که درباره نوزادان باید بدانید
اهمیت شناخت مادر توسط نوزاد و برقراری ارتباط میان آن‌ها در این است که کیفیت ارتباط میان مادر و نوزاد الگویی خواهد شد که تمامی روابط آینده فرد را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. نوزادان در اولین سال زندگی و با توجه به کیفیت ارتباط والدین با آن‌ها، به این باور خواهند رسید که آیا جهان جای امنی برای زندگی هست و درصورتی‌که نیاز به کمک دیگران داشته باشند تا چه حد می‌توانند به این کمک امیدوار باشند. این باور که از آن به‌عنوان سبک دلبستگی صحبت می‌شود، در آینده تمامی ارتباطات نزدیک و روابط عاطفی فرد را تحت تأثیر خود قرار خواهد داد.
با توجه به آنچه گفته شد بهتر است که توجه کافی به ارتباط خود با کودک و میزان شناخت او از خودتان داشته باشید. این موضوع به‌ویژه برای مادران شاغل یا افرادی که به هر دلیل دیگری از فرزند خود جدا هستند اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. معمولاً به این مادران توصیه می‌شود که برای جلوگیری از آسیب دیدن کودک، از یک روانشناس کمک بگیرند. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
شناخته شدن توسط فرزند برای مادران تجربه شیرینی است که از نخستین روزهای تولد نوزاد به دنبال آن هستند. درصورتی‌که شناخت مادر زودتر یا دیرتر از زمان انتظار والدین اتفاق بیافتد، پیامدهایی را به همراه دارد که برای رشد هیجانی بهتر نوزاد باید به آن‌ها توجه داشته باشید. اگر نوزاد مادر خود را سریع‌تر بشناسد و با او ارتباط برقرار کند، باعث دلگرمی و خوشنودی مادر شده و باعث می‌شود تا او نیز توجه بیشتری به فرزند خود داشته باشد. درعین‌حال کودکانی که دیرتر به این تجربه دست پیدا می‌کنند گاهی باعث بروز اضطراب یا دلسردی‌هایی در والدین خود می‌شوند که می‌تواند در برقراری ارتباط با فرزند تأثیر گذاشته و حتی شناخت والدین را بیشتر به تعویق بیاندازد.
اگر احساس می‌کنید فرزند شما علی‌رغم گذشتن زمان کافی، هنوز توانایی بازشناسی والدین از غریبه‌ها را به دست نیاورده و یا هیچ واکنش خاصی مانند لبخند زدن در مواجهه با مادر از خود نشان نمی‌دهد، بهتر است راجع به این موضوع با یک روانشناس کودک صحبت کنید. بی‌توجهی به مادر یا سایر اعضای خانواده می‌تواند نشانه برخی اختلالات رشدی باشد. حتی اگر پای هیچ‌یک از این اختلالات در میان نباشد نیز این موضوع می‌تواند اضطراب و ناراحتی را برای مادر ایجاد کرده و در کیفیت ارتباط او با فرزندش تأثیر بگذارد.
شما می‌توانید با استفاده از برخی راهکارها برای شناخت سریع‌تر مادر به کودک خود کمک کنید. همان‌طور که گفته شد این راهکارها باعث خواهد شد تا فرزند شما امنیت و سلامت روان بالاتری را تجربه کند. به‌طورکلی قاعده اصلی در تمامی راهکارها این است که شما هرچه بیشتر حواس کودک را با صدا یا تصویر خود تحریک نمایید.
در طول روز زمان‌هایی را به صحبت با فرزند خود اختصاص دهید. برای او داستان و شعر بخوانید یا موضوعات مختلفی را برای وی تعریف کنید. ترجیحاً سعی کنید هنگام صحبت با فرزندتان در شرایطی قرار داشته باشید که او بتواند دهان شما را ببیند و تشخیص دهد که این صدا متعلق به کیست.
یکی دیگر از راهکارهایی که باعث می‌شود تا نوزاد شما را سریع‌تر بشناسد این است که با او ارتباط چشمی برقرار کنید و اجازه بدهید صورت شما را ببیند. همان‌طور که می‌دانید تکرار یک محرک باعث خواهد شد تا تثبیت آن در حافظه سریع‌تر و بهتر اتفاق بیافتد. درنتیجه به میزانی که شما با فرزندتان ارتباط برقرار کنید، این یادگیری سریع‌تر اتفاق خواهد افتاد.
در آغوش گرفتن نوزاد باعث می‌شود که با بوی تن شما ارتباط برقرار کند. برای اینکه نوزاد بتواند بوی شما را از سایرین تشخیص دهد، بهتر است علاوه بر در آغوش گرفتن او سعی کنید تا با استفاده از عطرهای مختلف همواره بوی خود را تغییر ندهید. این موضوع می‌تواند تا حدودی موضوع را برای نوزاد پیچیده کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
نوزاد از کی مادرش را می شناسد؟
نوزادان از همان روزهای ابتدایی پس از تولد مادرشان را از طریق بو یا صدای او می‌شناسند اما در حدود دو ماه طول می‌کشد تا متوجه این موضوع شوند که صدا یا بو به مادر تعلق دارد و بتوانند به‌طورکلی مادر خود را بشناسند.
ناتوانی نوزاد در شناختن مادر نشانه چیست؟
این ناتوانی می‌تواند نشان‌دهنده مشکلاتی مانند اختلال در حواس مختلف مثل بینایی یا شنوایی بوده و یا به دلیل اختلالات رشدی مانند اوتیسم ایجاد شده باشند. گاهی نیز ممکن است دلیل خاصی برای این مسئله وجود نداشته باشد. درهرصورت بهتر است در هنگام بروز چنین موضوعی حتماً از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.
چطور می‌توان روند شناخت مادر توسط نوزاد را سرعت بخشید؟
سعی کنید مرتباً در طول روز با فرزندتان ارتباط برقرار کنید. برای مثال او را در آغوش بگیرید، با وی صحبت کنید و یا ارتباط چشمی برقرار نمایید.