برانگیختگی جنسی زنان و مردان اولین مرحله در برقراری رابطه جنسی است. برانگیختگی یا تحریک جنسی زنان و مردان در کنار شباهت‌ها تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد که برای تجربه یک رابطه مطلوب باید به آنها توجه داشته باشید. بی‌توجهی به این مسائل می‌تواند کیفیت رابطه جنسی و حتی رابطه عاطفی شما را تحت تأثیر خود قرار دهد. گاهی اوقات نیز مشکلاتی در برانگیختگی‌جنسی رخ می‌دهد که سردمزاجی در زنان و دشواری در نعوظ برای آقایان از رایج‌ترین این مشکلات هستند. اگر با هریک از این مشکلات در رابطه جنسی درگیر شده‌اید و یا احساس می‌کنید بهتر است اطلاعات خود را راجع به برانگیختگی در شریک جنسیتان افزایش دهید با یک مشاور متخصص درزمینهٔ مسائل جنسی صحبت کنید. برای آشنایی بیشتر و شناخت بدن همسر کلیک کنید.
منبع : برانگیختگی جنسی برای زن و مرد به چه ترتیبی اتفاق می‌افتد
رابطه جنسی از زمان احساس تمایل و نیاز تا رسیدن به ارگاسم و فروکش کردن میل جنسی از چهار مرحله عبور می‌کند. برانگیختگی جنسی اولین مرحله از این چرخه است که در ابتدا به‌صورت یک نیاز روانی و سپس تغییرات فیزیولوژیک بروز می‌کند. تغییر در سایز آلت تناسلی مردان و مرطوب شدن واژن در زنان آشکارترین نشانه‌های برانگیختگی‌جنسی هستند. اما برانگیختگی تنها به نخستین مرحله از رابطه جنسی محدود نمی‌شود. اگر در هر یک از بخش‌های رابطه جنسی برانگیختگی یا میل خود را از دست بدهید، رابطه جنسی ادامه پیدا نخواهد کرد. به همین خاطر اختلالات مربوط به این مسئله در رضایت جنسی بسیار تأثیرگذار هستند و باید برای درمان آنها اقدام کنید. برای آشنایی با چرخه پاسخ جنسی کلیک کنید.
برانگیختگی جنسی در زنان و مردان با محرک‌های جنسی شروع می‌شود. این محرک می‌تواند یک تخیل و فانتزی جنسی و یا موضوعی در محیط اطراف باشد. بدون وجود این محرک‌ها برانگیختگی و برقراری رابطه جنسی تقریباً غیرممکن خواهد بود.
سلامت روانی و جسمانی یکی از مهمترین شروط برقراری رابطه جنسی است. برای مثال بیماران افسرده یا کسانی که دچار دیابت هستند معمولاً در برانگیختگی‌جنسی دچار مشکل خواهند بود.
شرایط روحی و عوامل عاطفی به‌خصوص در زنان رابطه مستقیمی با برانگیختگی جنسی آنها دارد. خشم، دلخوری یا بی‌علاقگی به شریک جنسی معمولاً باعث می‌شود که برانگیختگی‌جنسی با مشکل مواجه شود.
در این مرحله محرک‌های بیرونی یا درونی باعث ایجاد تمایل به برقراری رابطه جنسی می‌شوند. پس از برانگیختگی روانی، تغییرات جسمانی در بدن هر دو جنس شروع می‌شود که آنها را برای برقراری رابطه جنسی آماده می‌کند. این تغییرات در بدن مردان شامل تغییر سایز آلت تناسلی و همین‌طور سفت شدن بیشتر بیضه‌ها می‌باشد. در خانم‌ها نیز مایع روان‌کننده‌ای از دیواره‌های واژن ترشح می‌شود و کلیتوریس بزرگتر و حساس‌تر خواهد شد.
در این مرحله برانگیختگی روانی و جسمی همچنان وجود دارد و رابطه جنسی برای رسیدن به احساس اوج ادامه پیدا می‌کند.
ارگاسم تجربه اوج لذت در هر دو جنس می‌باشد. این تجربه در مردان با ترشح مایع منی و انزال همراه است. در این مرحله زنان و مردان هردو انقباضاتی را در عضلات کف لگن و بقیه اندام‌ها تجربه می‌کنند.
پس از تجربه اوج لذت جنسی زنان و مردان احساس آرامش را تجربه می‌کنند. تفاوت زنان و مردان در این مرحله این است که مردان با رسیدن به دوره آرامش حداقل برای چند دقیقه توانایی برقراری رابطه جنسی مجدد را از دست می‌دهند.
برانگیختگی‌جنسی در زنان و مردان شباهت‌ها و تفاوت‌های بسیاری با یکدیگر دارد. به‌طورکلی برانگیختگی در هر دو جنس با یک نیاز روانی شروع می‌شود و به دنبال آن جریان خون در اندام تناسلی افزایش پیدا می‌کند. با توجه به تفاوت ساختار اندام تناسلی در زنان و مردان افزایش جریان خون پیامدهای متفاوتی خواهد داشت. برای مثال در مردان این حالت باعث تغییر سایز آلت تناسلی می‌شود. همچنین بیضه‌ها نیز سفت‌تر شده و به آلت نزدیک‌تر می‌شوند. افزایش جریان خون در اندام تناسلی زنان بیشتر در ناحیه واژن و کلیتوریس خواهد بود. به همین دلیل در حین تحریک یا برقراری رابطه جنسی کلیتوریس بزرگتر می‌شود و لمس آن می‌تواند برای زنان بسیار لذت‌بخش باشد.
یکی از تفاوت‌های مهم در برانگیختگی جنسی زنان و مردان این است که مردان پس از رسیدن به ارگاسم توانایی خود را برای ادامه رابطه جنسی از دست می‌دهند اما زنان می‌توانند پس از ارضای جنسی نیز مجدداً برانگیخته شوند و حتی در طول یک رابطه چندین بار به رضایت جنسی دست پیدا کنند. بااین‌حال رسیدن به اوج لذت جنسی در زنان موضوع ساده‌ای نیست. خانم‌ها برخلاف آقایان به زمان طولانی‌تری برای تحریک جنسی نیاز دارند و عوامل عاطفی تأثیر بسیاری در برانگیختگی‌جنسی و شدت آن خواهد داشت.
همانطور که گفته شد ناتوانی در ایجاد یا حفظ برانگیختگی باعث دشواری در برقراری رابطه جنسی می‌شود؛ این موضوع رابطه جنسی و عاطفی شما را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. به همین خاطر اگر نشانه‌های این اختلالات را در خود یا شریک جنسیتان می‌بینید بهتر است برای درمان از یک مشاور کمک بگیرید. مهمترین اختلالات در برانگیختگی‌جنسی عبارت است از:
سردمزاجی اختلالی است که باعث می‌شود زنان از نظر روانی یا حتی جسمی تمایلی به برقراری رابطه جنسی نداشته باشند. بیماری‌های روحی مانند افسردگی یا نارضایتی از رابطه جنسی می‌توانند دلایل بروز سردمزاجی باشند. گاهی اوقات نیز سردمزاجی به دلیل مشکلات عاطفی با شریک جنسی ایجاد می‌شوند. به همین خاطر بهتر است برای درمان آنها حتما مشاوره جنسی دریافت کنید.
اختلال نعوظ مهمترین مشکل در برانگیختگی جنسی آقایان است. در این حالت با وجود تمایلی که برای رابطه جنسی وجود دارد آلت تناسلی اندازه و سفتی لازم برای برقراری رابطه جنسی را پیدا نمی‌کند و یا در میانه رابطه این توانایی را از دست می‌دهد.
واژینیسموس نام یک بیماری جنسی در زنان است که باعث می‌شود برقراری رابطه جنسی برای آنها بسیار دردناک و غیرممکن باشد. به همین خاطر این بیماری روی برانگیختگی‌جنسی در زنان تأثیر منفی بسیاری می‌گذارد.
برای دریافت مشاوره در زمینه مسائل جنسی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
برانگیختگی جنسی در زنان و مردان چه تفاوت‌هایی دارد؟
برای ایجاد برانگیختگی در زنان به نسبت مردان زمان بیشتری لازم است. زنان بیشتر بر اساس احساسات عاطفی برانگیخته می‌شوند درحالی‌که مردان بیشتر از راه محرک‌های دیداری دچار برانگیختگی می‌شوند.
برای درمان بی‌میلی و ناتوانی در برانگیختگی جنسی باید چه کرد؟
بی‌میلی معمولاً به دلیل مشکلات روحی مثل افسردگی یا اختلاف در رابطه عاطفی ایجاد می‌شود و بهتر است برای درمان به یک روانشناس متخصص درزمینهٔ مسائل جنسی مراجعه کنید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 66419012-021
منبع : برانگیختگی جنسی برای زن و مرد به چه ترتیبی اتفاق می‌افتد
اختلال یادگیری معمولا با ورود کودک به دبستان مشخص می‌شود، چرا که هوش این کودکان تفاوتی با سایرین نداشته و والدین قبل از آموزش دروس مدرسه متوجه آن نمی‌شوند. به بیانی ساده تغییر در مدل سیم کشی مغز را اختلال یادگیری می‌گویند. پس این کودکان هوش پایینی ندارند، بلکه در مواردی از همسالان خود باهو تر نیز هستند. درواقع هرگاه کودک در خواندن، نوشتن یا محسابه با توجه به سن و آموزشی که دیده است انتظار را برطرف نکند، اختلال یاگیری دارد. برای پیشگیری و سنجش این قبیل اختلالات می‌توانید مشاوره کودک دریافت نمایید.
منبع : اختلالات یادگیری کودکان را تشخیص دهیم
شاید با شنیدن واژه اختلال یادگیری به این فکربیافتید که این کودکان دچار نقصی درجسم یا ذهن هستند. اما دقیقأ برعکس آنها نه تنها مشکل جسمی یا ذهنی ندارند، بلکه دارای هوش عادی و قدرت ارتباط خوب بوده و راحت کارهای خود را انجام می‌دهند وبا دوستان خود بازی می‌کنند.
اما درچند مورد که به درک کردن واستفاده از زبان شفاهی یا کتبی مربوط است، دچار مشکل هستند. اختلالات یادگیری خود را در سه غالب نوشتن، گوش دادن ومحاسبات ریاضی نشان می‌دهد. برای آشنایی بیشتر با هر کدام می‌توانید در ادامه روی آنها کلیک کنید.
افرادی که به دلیل معلولیت ذهنی یا حرکتی توانایی‌شان در شنیدن وخواندن وحل مسأله را از دست داده‌اند، اصلا جزء این گروه نمی‌باشند.
با توجه به اینکه مشکل مربوط به خواندن و مهارت‌های زبانی از اصلی‌ترین علائم این اختلال است، اما اگر کودک علائم زیر را داشته باشد به احتمال زیاد به اختلال یادگیری مبتلا است.
این اختلال در بعضی خانواده‌ها بیش از سایرین نمود داشته و ارثی است. به طوری که به عوامل پیش، هنگام و پس از تولد ربط دارد. این مورد همچنین می‌تواند به معنی تأخیر در رشد، نقص در کار مغز ویا نارسایی در یکی از اجزای عصبی باشد.
عوامل محیطی بسیاری در اختلال یادگیری نقش دارند. توجه نکردن به کودک، ضعف درتغذیه و وجود مواد غذایی بی ارزش ومصنوعی در غذاها، حساسیت‌ها، بیماری‌های مزمن و… هرکدام نقش بسزایی در ایجاد اختلال یاگیری دارند.
کودک به شدت نیازمند ارتباط با محیط وبرقراری داده‌های حسی است تا تجربه ارتباط را به مرور زمان بیاموزد وبه محیط بازگرداند. ارتباط زبانی نقش بسیار زیادی درتفکر ویادگیری سایر مهارت‌ها دارد که باعث می‌شود کودکانی که بخاطر این اختلال سرکش ومضطرب هستند، احساس امنیت وآرامش کنند وارتباط بیشتری با محیط خود برقرار کنند.
آموزش نادرست وناکافی به کودکان، نپرداختن به یادگیری مطالب، عدم تکرار مفاهیم، نبود آموزش زبان شفاهی، شیوه نادرست آموزش فعالیت‌های عملی، ارتباط ضعیف معلمان و توقع کم یا زیاد آنها از کودکان، همگی از عواملی هستند که در زمینه آموزش باعث ایجاد اختلال یادگیری می‌شوند.
اختلال یادگیری اگر پیش از مدرسه تشخیص داده شود، می‌توان با به کارگیری مهارت‌های مورد نیاز و آموزش درست وبجا از افزایش آن پیشگیری کرد. اما متأسفانه در اکثر موارد این علائم تا زمان رفتن کودک به مدرسه شناسایی نمی‌شوند.
بهتر است ضعف‌های یادگیری توسط متخصصین شناسایی و تشخیص داده شود. آنها می‌توانند توانایی‌های کودکان را تقویت کنند. این تقویت‌ها با تست پزشکی، تحقیق راجب سابقه خانوادگی وآزمون‌های فکری وتحصیلی صورت می‌گیرد.
بهترین راه برای درمان اختلال یادگیری آموزش‌های ویژه است.
معلمان ومتخصصان می‌توانند با یافتن نقاط قوت کودکان وپیداکردن راهکار مناسب برای جبران نقاط ضعف به کودک در یادگیری مهارت کمک کنند. کودکان مبتلا به اختلال یادگیری می‌توانند از مربیان گفتار درمان کمک خواسته واز راهکارهای آنها بهره ببرند.
کودکان مبتلا به اختلال به تدریج دچار کاهش اعتماد به نفس وناامیدی می‌شوند که می‌توانند از متخصصان سلامت روان کمک گرفته وبا ابزارهای برقراری روابط سالم به روحیه خود کمک کنند.
والدین می‌توانند با کودک راجب اختلال یاگیری صحبت کرده واو را در جهت پرورش تشویق کنند. هرگاه کوچک‌ترین موفقیتی کسب کرد او را حمایت کنند. مدام با مشاور و معلمان مدرسه او جهت رفع مشکل فرزند خود در ارتباط باشند و همواره امید داشته باشند. برای آشنایی با سایر روش های درمان اختلالات یادگیری کلیک کنید.
در مواردی از این اختلال ممکن است پزشک دارو تجویز کند. اما باید با در نظر گرفتن تمام عوارض این کار صورت گیرد. برخی تحقیقات نیز نشان داده که موسیقی درمانی می‌تواند برای کودکان اختلال یادگیری مفید باشد اما بهتر است با توجه به شرایط و شناخت دقیق‌تری از کودک تحقیق بیشتری انجام شود.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع : اختلالات یادگیری کودکان را تشخیص دهیم
در هفته نهم بارداری جنین همچنان در پشت استخوان اندام تناسلی مادر قرار دارد و به همین دلیل نشانه‌های ظاهری بزرگ شدن شکم در مادر دیده نمی‌شود اما سایر علائم از جمله حالت تهوع و استفراغ، تکرر ادرار و تغییرات خلقی بروز می‌یابد. جنین در این هفته به اندازه یک زیتون سبز است و اندام‌های او شروع به رشد کردن می‌کنند. برخی مادران به ویژه مادران جوان که هفته نهم بارداری را سپری می‌کنند نسبت به سلامت جنین خود بسیار حساس هستند و دوست دارند اطلاعات بیشتری در رابطه با وضعیت جنین و خود بدست آورند. در ادامه به توضیحات بیشتری در این باره خواهیم پرداخت. در همین راستا مرکز مشاوره کودک نی نی مایند در کنار مادران عزیز است تا به همه سوالات شما پاسخ دهد و در گذراندن یک بارداری سالم و بدون استرس کمک کند.
منبع : هفته نهم بارداری را چگونه بگذرانیم
هفته نهم بارداری نشانه‌هایی دارد که ممکن است همه این علائم در خانم‌های باردار دیده نشود. حتی ممکن است نشانه‌های بارداری اول با بارداری دوم در هفته نهم و سایر هفته‌های بارداری متفاوت باشد. در ادامه به علائم رایج هفته نهم بارداری اشاره می‌کنیم.
مادران در این هفته تغییرات جسمی و روانی مختلفی را تجربه می‌کنند. این تغییرات موارد زیر را شامل می‌شود.
در هفته نهم بارداری تفکیک جنسیت رخ داده است و کروموزم‌های جنسی، دختر و پسر بودن جنین را مشخص کرده است. فقط اینکه آلت تناسلی هنوز به شکل هم جنس است. ژنوتیپ خاص دختر یا پسر بودن از این هفته به بعد شکل خواهد گرفت. در کنار این موضوع دیگر ویژگی‌های رشدی جنین در این هفته موارد زیر را شامل می‌شود.
در هفته نهم مانند سایر هفته‌ها لازم است که مراقبت‌ها به درستی صورت گیرد. مراقبت‌های لازم کمک می‌کند تا مادر و جنین بتوانند دوران بارداری خود را به سلامت سپری کنند و زایمان راحتی را تجربه نمایند.
اگر تا کنون به متخصص مراجعه نکرده‌اید، هرچه سریع‌تر اقدام نمایید. تشکیل پرونده سلامت، بررسی سابقه اختلالات ژنتیک، اندازه گیری وزن و قد، تجویز مکمل‌های دارویی مانند مولتی ویتامین‌ها و اسید فولیک از جمله مهمترین مراقبت‌هایی پزشکی هستند که برای حفظ سلامت زنان باردار انجام می‌شود. علاوه بر موارد ذکر شده، انجام آزمایش‌های متعدد چون آزمایش ادرار و آزمایش خون توسط متخصص توصیه می‌گردد. در صورتی که علائم کم خونی مانند ضعف و سرگیجه، زرد شدن رنگ پوست در سر انگشتان و زیر پلک‌ها و تپش قلب را تجربه کردید هرچه سریع تر موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
علاوه بر مراقبت‌های پزشکی خود مراقبتی در دوره بارداری اهمیت بسزایی دارد. با توجه به اینکه علائم بارداری در هفته نهم به شکل جدی‌تری نسبت به قبل بروز می‌کنند باید مراقبت‌های لازم را انجام دهید. احساس خستگی زیاد از جمله علائمی است که بیشتر احساس می‌شود. به منظور رفع احساس خستگی و هم اینکه در زمان وضع حمل، زایمان راحت تری داشته باشید، می‌توانید در کلاس‌های ورزشی خاص دوره بارداری و یا کلاس‌های یوگای بارداری ثبت نام کنید. پیاده روی و تمرینات ورزشی سبک قطعا کمک زیادی به بهتر شدن حال مادران باردار در هفته نهم خواهد کرد.
معمولا مادران باردار در هفته نهم احساس می‌کنند نسبت به برخی غذاها حساسیت پیدا کرده‌اند و حتی با استشمام بوی آنها حالت تهوع پیدا می‌کنند. به همین دلیل رعایت برنامه غذایی مناسب بسیار اهمیت دارد. بدن مادر می‌بایست تمامی ویتامین‌های طبیعی و مواد معدنی مورد نیاز را دریافت کند تا سلامت مادر و جنین حفظ شود.
وجود برخی علائم در هفته نهم بارداری ممکن است نشانه بارداری خارج رحم یا سقط جنین باشد. در صورت مشاهده این علائم سریعا باید به پزشک مراجعه کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چرا با وجود آنکه در هفته نهم بارداری به سر می‌برم همسرم شور و شوق چندانی از خود نشان نمی‌دهد؟
در این هفته هنوز شکم بالا نیامده است و تجربه مرد از بارداری همسر خود با توجه به توصیفاتی که می‌شنود شکل می‌گیرد. به همین دلیل ممکن است به ظاهر کمی بدون شور و اشتیاق به نظر برسد، قطعا وقتی به طور ظاهری رشد نوزاد خود را به واسطه بزرگ شدن رحم ببیند علاقه بیشتری نشان خواهد داد.
چرا برخی مادران در اوایل بارداری دچار احساس گناه می‌شوند؟
خانم‌های باردار در هفته‌های ابتدایی نگران این موضوع هستند که جنین در رحم آنها متوجه احساسات منفی شود. به همین دلیل ممکن است احساس گناه داشته باشند. اما این یک تصور کاملا غلط است زیرا جنین در سه ماه اول هنوز توانایی شناخت احساسات را به دست نیاورده است.
اگر مادر در هفته نهم به واسطه مراجعه به سونوگرافی متوجه صدای ضربان قلب جنین نشود، آیا خطری سلامت جنین را تهدید می‌کند؟
لازم است که بررسی‌های بیشتر صورت گیرد. گاهی عدم شنیده شدن صدای ضربان قلب جنین می‌تواند به این دلیل باشد که او به شکل خاصی در رحم قرار گرفته است.
منبع : هفته نهم بارداری را چگونه بگذرانیم
نوشتن، یکی از پایه های آموزش برای کودکان است. راه های آموختن نوشتن به کودک معمولا مستلزم تکرار و تمرین بسیار است که هم آموزگارها و هم والدین باید در این مسیر کودک را همراهی کنند. آموختن مهارت نوشتن، نیازمند سازماندهی چندین بخش از مغز است و کودک برای اینکه بتواند این مهارت را به خوبی یادبگیرد، باید در ابتدا بتواند از تمام کارکردهای مغز خود استفاده کند. اما برخی از کودکان هستند که در یادگیری این مهارت دچار مشکل هستند و به نوعی دچار اختلال نوشتن هستند. باید توجه داشت که زمانی می‌توان به کودک برچسب اختلال نوشتن زد، که آموزش کافی، تلاش و کوشش خود کودک و حمایت‌های والدین به طور کامل وجود داشته باشد و همچنان کودک در نوشتن مشکل داشته باشد. بنابراین قبل از اینکه کودک خود را مختل بدانید، به این فکر کنید که آیا تمام ارکان آموزش صحیح برای او فراهم بوده یا نه. در این مطلب درباره اختلال نوشتن صحبت خواهیم کرد.
منبع : اختلال نوشتن چه نشانه هایی دارد
اختلال نوشتن به طور کلی اختلالی در فرایند پردازش مغز است. به عبارت دیگر اختلال در هریک از بخش‌های مغز که در فرآیند نوشتن تاثیرگذار هستند، منجر به اختلال نوشتن می‌شوند. نوشتن، به پردازش اطلاعات پیچیده و مهارت‌های حرکتی بسیار ظریف نیاز دارد که کودک آنها را از نوزادی فرا می‌گیرد. در فرایند نوشتن، ابتدا مغز باید افکار (یا در زمان املا، صدای دیگران) را در ذهن پردازش کند. این پردازش در زمان املا نوشتن ساده‌تر است زیرا صرفا باید بشنود، املای کلمات را به یاد بیاورد، آن را به عضلات دست برساند و با حرکات ظریف انگشتان روی کاغذ بنویسد.
اما زمانی که کودک می‌خواهد افکار یا تصورات خود را روی کاغذ پیاده کند، علاوه بر مراحل بالا، لازم است در ابتدا دستور زبان را نیز بلد باشد و بتواند افکار خود را در قالب دستور زبان و قواعد گرامری زبان خود پیاده کرده، سپس به نوشتن برساند. اختلال در سازماندهی اطلاعات، انتقال اطلاعات در مغز، ذخیره سازی، مهارت‌های حرکتی، حافظه، توجه و … همه و همه می‌تواند منجر به اختلال‌نوشتن شود. حتی ممکن است کودک برای گرفتن مداد یا حرکت دادن آن روی کاغذ به مشکل بربخورد. برای آشنایی بیشتر با کودکان استثنایی کلیک کنید.
اختلال‌نوشتن بخش های مختلفی دارد، اختلال در املا، در دست خط، در هجی کردن، در پردازش کردن کلمات در مغز و هر بخش از نوشتن، می‌تواند نوع خاصی از این اختلال باشد. برخی از کودکان کلمات را وارونه می‌نویسند و برخی در دستور زبان مشکل دارند. دسته بندی اصلی اختلالات‌نوشتن به شرح زیر است:
در این نوع از اختلال نوشتن، کلمات نوشته شده توسط کودک ناخوانا هستند و نمی‌توان متوجه نوشتار او شد. این مسئله با بدخطی متفاوت است. این زمانی است که کودک بدون منبع خاصی می‌نویسد. اما زمانی که نوشتار را کپی می‌کند، مانند کپی از روی سرمشق، معمولا نوشته‌ها واضح‌تر هستند. مهارت‌های ظریف کودک نرمال است اما در املای کلمات و کشیدن شکل حروف مشکل دارند. دیسلکسیا، شایع‌ترین اختلال نوشتن است.
این اختلال زمانی است که کودک مهارت‌های حرکتی ظریف که برای نوشتن لازم است را ندارد. این کودکان معمولا در بستن زیپ یا بند کفش و هر بازی که نیازمند ظرافت است، مشکل دارند. این ضعف ممکن است عضلانی یا عصبی باشد.
این اختلال معمولا در نتیجه مشکل کودک در آگاهی از مفهوم فاصله رخ می‌دهد. در این مورد کودک با ماندن روی یک خط و رعایت فاصله بین کلمات و حروف مشکل دارد. معمولا تمام نوشته‌های این کودکان ناخوانا هستند اما در مهارت املایی مشکلی وجود ندارد.
اختلال نوشتن در سنین مختلف خود را به اشکال مختلف نشان می‌دهد. برخی ممکن است فقط دست خط بد یا املای بد داشته باشند. در کل اصلی‌ترین مشکلاتی که اگر در نوشتن کودک دیدید باید آن را جدی بگیرید ناتوانی در املا نویسی، دست خط بسیار بد و مشکل در هجی کردن کلامات. در ادامه برخی از نشانه‌های وجود اختلال نوشتن را بیان می‌کنیم:
به مانند اکثر اختلالات روانشناختی، عوامل ژنتیکی نقش مهمی در بروز این اختلال دارد. مشکلات مغزی نیز یکی از پررنگ‌ترین عوامل اختلال در نوشتن است. کودکانی که دارای اختلالات جزئی در برخی عملکردهای مغزی هستند و سرعت رشد پایین مغز، ضربه به سر و مشکلات هورمونی دارند نیز می‌توانند دچار اختلال نوشتن باشند. همچنین شوک‌های شدید روانی نیز می‌تواند در آسیب به عملکرد سالم مغز موثر باشند. جدای از آن، اختلال در مهارت‌های حرکتی، اختلال در هماهنگی عصب و عضله (مثلا ناتوانی در گرفتن توپی که به سمت او پرت می‌کنیم)، ضعف بینایی و ضعف در ادراک اطلاعات محیطی برخی دیگر از علل بروز اختلال نوشتن می‌باشد.
متاسفانه برای اختلال‌نوشتن درمان قطعی وجود ندارد، اما مبتلایان باید با آموزش ویژه و حمایت والدین، برای کاهش مشکلات مدرسه و زندگی، تلاش کرده و مشکلات ناشی از اختلال نوشتن را به حداقل برسانند. برای آشنایی با سایر روش‌های درمان اختلالات یادگیری کلیک کنید. برخی از راه‌های بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اختلال‌نوشتن عبارت است از:
برخی از داروهایی که به افزایش توجه و تمرکز کودک کمک می‌کنند با تشخیص پزشک به بهتر شدن عملکرد کودک کمک می‌کند.
برای آن دسته از کودکانی که دچار مشکلات حرکتی هستند، کار درمانی مفید خواهد بود. در کاردرمانی با تمرکز روی بهبود عملکرد حرکتی، افزایش قدرت دست، هماهنگی بیشتر عصب و عضله و تمام مهارت‌های فیزیکی که برای نوشتن لازم است به بهتر شدن اختلال نوشتن کمک خواهد کرد.
البته که مهمترین بخش درمان و بهبود کودکان مبتلا به اختلال نوشتن، تلاش والدین، معلمان و خود کودک است. هر قسمت از محیط و لوازم آموزشی این کودکان، می‌تواند در بهبود عملکرد آنها کمک کند. برخی از آنها را در ادامه می‌خوانید:
کودکان دچار اختلال نوشتن، معمولا تحت فشارها و اضطراب‌های شدیدی هستند. اضطرابی که از طرف مدرسه با نمره‌های بد، تمسخر همکلاسی‌ها، تحقیرهای والدین و حتی افکار منفی خود کودک به او وارد می‌شود. کودکانی که دچار اختلال هستند باید خیلی بیشتر درک شده و تلاش‌های آنها مورد احترام قرار بگیرد. وجود یک مشاور یا روانشناس خبره، می‌تواند به کاهش این اضطراب‌ها و آموزش بهتر والدین در جهت نحوه برخورد بهتر با کودک مفید باشد. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع : اختلال نوشتن چه نشانه هایی دارد
مشکل تغذیه کودک اغلب برای مادران دغدغه بسیار زیادی ایجاد می‌کند. چرا که فرزند آنها در این برهه زمانی در سنین رشد قرار دارد و عدم دریافت مواد غذایی مناسب می‌تواند به بروز مشکلات سلامتی جدی بیانجامد. به طور کلی مشکل تغذیه کودکان را می‌توان به دو دسته بدغذایی یا بی‌اشتهایی و پرخوری و دچار شدن به چاقی دوران کودکی تقسیم کرد. پدر و مادران موظف‌اند برای رفع این مشکلات به موقع اقدام کرده و از پیشروی آن جلوگیری نمایند. برای رفع بد غذایی کودک کلیک کنید.
منبع : مشکل تغذیه کودک را چگونه درمان کنیم
پس زدن غذا و بی‌اشتهایی یکی از مشکلات تغذیه‌ای بسیار رایج در کودکان است. برای مثال ممکن است فرزندتان از خوردن هر غذایی استقبال نکند، تنها در برابر یک گروه غذایی خاص از خود تمایل نشان دهد و به طور کلی سلیقه غذایی محدودی داشته باشد. این امر باعث می‌شود که نتواند انواع مواد غذایی مورد نیاز بدنش را به دست بیاورد و در نهایت دچار لاغری و سوءتغذیه شود. در ادامه به چند توصیه برای حل این موضوع اشاره کرده‌ایم. برای آشنایی با نشانه های بی اشتهایی کودک کلیک کنید.
بچه‌ها در سنین کودکی اکثر رفتارهای خود را از طریق یادگیری مشاهده‌ای فرا می‌گیرند. برای مثال وقتی کودکان می‌بینند که شما هر غذایی را نمی‌خورید یا در برابر بسیاری از غذاها از احساس ناراحتی نشان می‌دهید، آنها نیز به سادگی این الگوی رفتاری را تقلید کرده و می‌گویند خیلی از غذاها را دوست ندارند. در نتیجه اگر به هر دلیلی نظیر رژیم غذایی می‌خواهید از خوردن برخی غذاها صرف نظر کنید، باید جلوی کودک بیشتر مراقب گفتار و رفتار خود باشید و به عنوان یک الگوی خوب برای او عمل کنید.
هرگز با روش‌های تند و برخوردهای سخت گیرانه کودک را به خوردن غذا مجبور نکنید. این کار باعث می‌شود که او نسبت به وعده‌های غذایی شرطی شده و غذا خوردن را کاری عذاب آور ببیند. همین موضوع او را روز به روز بی اشتهاتر خواهد کرد.
اگر فرزندتان خوب غذا نمی‌خورد او را تنبیه نکنید. در نظر داشته باشید که رواشناسان تربیتی تنبیه را به عنوان آخرین گزینه برای تاثیرگذاری بر رفتار کودک می‌شناسند. در نتیجه لازم است رفتار نادرست را نادیده بگیرید و بیشتر بر جنبه‌های مثبت تاکید نمایید. برای مثال به جای اینکه دائما از بدغذایی کودکتان حرف بزنید و به خاطر این کار او را تنبیه کنید، هر وقت که او میل خوبی به غذا نشان داد او را تشویق کرده و به او نشان دهید که همواره شاهد تغییرات مثبت او هستید.
برای اینکه کودک اشتهای بیشتری نسبت به غذا داشته باشد، باید وعده‌های غذایی را برای او جذاب کنید. برای این کار می‌توانید از روش‌های مختلفی کمک بگیرید. مثلا سعی کنید همه اعضای خانواده هنگام وعده‌های غذایی دور هم جمع شوید و فضایی صمیمانه ایجاد کنید، ظرف غذای مخصوص و کودکانه برای فرند خود تهیه کنید و از او بخواهید بشقاب خود را آنطور که دلش می‌خواهد تزئین کند. همه این کارها به او کمک می‌کنند تا بتواند میل بیشتری نسبت به غذا پیدا کند.
بی‌اشتهایی و بدغذایی کودک همیشه یک مشکل رفتاری ساده نیست. بلکه این مسئله گاهی اوقات می‌تواند از یک اختلال جسمی یا روانشناختی نشات بگیرد. از همین رو اگر می‌بینید مدت‌های طولانی است که فرزندتان از غذا خوردن لذت نمی‌برد، حتما از یک متخصص برای رفع او مشکل او کمک بگیرید.
برای مثال بی‌اشتهایی می‌تواند علامتی از یک اختلال اضطرابی یا افسردگی در دوران کودکی باشد. روانشناسان با بررسی وضعیت سلامت روحی و روانی کودک به شما کمک می‌کنند تا از این موضوع اطلاع پیدا کرده و به طور ریشه‌ای بر بی‌اشتهایی فرزند خود غلبه نمایید.
برخی کودکان با اشتهای زیاد، خودکنترلی بسیار پایینی دارند و دوست دارند همه خوراکی‌ها را امتحان کنند. علاقه مفرط آنها به غذاهای شیرین و چرب می‌تواند مشکلات زیادی را در آینده برای آنها به همراه بیاورد که از جمله آنها باید به چاقی، کند شدن روند رشد، بروز مشکلات دندانی و… اشاره کرد. برای اینکه بتوانید این شرایط را مدیریت کنید به کار بستن توصیه‌های زیر می‌تواند تا حد زیادی به شما کمک نماید.
متاسفانه در بسیاری از فرهنگ‌ها والدین فکر می‌کنند هرچقدر فرزندشان تپل‌تر باشد، سالم‌تر است. این باور غلط باعث می شود که مراقب الگوی تغذیه فرزندتان نباشید و زمینه چاقی او در بزرگسالی را نیز فراهم کنید. در همین راستا سعی کنید به نمودار رشد و وزن ایده آل توجه کنید و اجازه ندهید فرزندتان بیش از حد مجاز وزن بگیرد. در همین راستا باید در صورت مشاهده افزایش بی رویه وزن در کودک به یک متخصص مراجعه کرده و در مورد سلامت فرزندتان با او مشورت کنید.
عکس
در گذشته اگر بچه‌ها اشتهای زیادی داشتند از سوی دیگر به دلیل زندگی در خانه‌های حیاط دار و انجام بیشتر بازی‌های بدنی کمتر دچار اضافه وزن می‌شدند. اما امروزه با آپارتمانی شدن اکثر ساختمان‌ها و افزایش محبوبیت بازی‌های کامپیوتری اکثر بچه‌ها بیشتر اوقات روز خود را بدون هیچ تحرک خاصی می‌گذرانند که همین امر باعث می‌شود دچار چاقی و مشکلات سلامتی مرتبط با آن شوند.
از همین رو اگر می‌بینید فرزندتان استعداد چاقی دارد، اشتهای زیادی از خود نشان می‌دهد و اکثر اوقات پرخوری می‌کند علاوه بر اصلاح الگوی تغذیه او لازم است که تغییراتی را در سبک زندگی‌اش به وجود بیاورید. برای مثال تلاش کنید زمان‌های خاصی را برای انجام بازی فیزیکی با او اختصاص دهید. اگر در محیط خانه امکان این کار وجود ندارد از رفتن به پارک و فضاهای سبز کمک بگیرید.
این شما هستید که از ابتدا با در اختیار گذاشتن غذاهای مختلف سلیقه غذایی فرزندتان را شکل می‌دهید. توجه داشته باشید که کودکان به طور طبیعی نسبت به طعم شیرین تمایل بیشتری از خود نشان می‌دهند. این علاقه نباید باعث شود که در بیشتر وعده‌ها به فرزندتان غذای شیرین بدهید. این کار می‌تواند زمینه بروز دیابت و انواع مشکلات سلامتی جدی را فراهم کند. سعی کنید از همان ابتدا که کودک غذاخور می‌شود بشقاب او را از مواد غذایی سالم نظیر میوه، سبزیجات و غذاهای کم چرب پر کنید و او را به سبک تغذیه غلط عادت ندهید.
همانطور که در مورد بدغذایی گفته شد در زمینه پرخوری نیز والدین الگوهای بسیار تاثیر گذاری برای فرزندان خود در سنین کودکی هستند. اگر شما خود همواره در کنترل غذایتان مشکل داشته باشید و نزد کودک بیش از حد غذا بخورید، احتمال اینکه او نیز رفتار شما را تکرار نماید تا حد زیادی وجود خواهد داشت.
جلوگیری از پرخوری‌کودک در بسیاری از اوقات برای پدر و مادرها کار آسانی نیست. چرا که کودک در مقابل محروم شدن از مقدار غذای دلخواه خود ممکن است رفتارهایی نظیر لجبازی، گریه و زاری از خود نشان دهد و در نتیجه اوضاع را برای والدین خود دشوار سازد. در این شرایط کمک گرفتن از یک متخصص تغذیه و مشورت با یک روانشناس متخصص در حیطه کودک و نوجوان به شما کمک می‌کند تا بتوانید در این شرایط بهترین واکنش را از خود نشان دهید. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.