شاید ازدواج در 15 سالگی تا چند دهه پیش بسیار مرسوم بود. اما امروزه با مطرح شدن موضوع کودک همسری و پیگیری حقوق کودکان و نوجوانان بسیاری از فعالین حقوق مدنی به دنبال تصویب قانون منع ازدواج برای افراد زیر هجده‌سال هستند. چرا که در این سنین دختر/پسر هنوز از نظر روانی برای یک تصمیم گیری مستقل آماده نیست و در بسیاری از موارد قربانی اجبار و زور خانواده‌ها میشود. 15 سالگی سنی است که اشتیاق جنسی ظاهر میشود و خیلی مواقع والدین نگران به انحراف کشیده شدن فرزندشان هستند. اما باید گفت ازدواج راه حل آن نیست و برای جلوگیری از برخی مسائل بهتر است از متخصصان نوجوان کمک بگیرید.
منبع : ازدواج در 15 سالگی
عوامل مختلفی می‌توانند در تصمیم‌گیری برای ازدواج در سن پایین دخیل باشند که در ادامه به چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم. برای آشنایی با معایب و مزایای ازدواج زودهنگام کلیک کنید.
دوره نوجوانی زمانی است که میل جنسی بیدار میشود و نوسانات هورمونی به تشدید عواطف و احساسات می‌انجامد. در این شرایط کسانی که در یک رابطه عاطفی قرار می‌گیرند معمولا عشق پرشوری را تجربه می‌کنند که در اصطلاح به آن عشق آتشین گفته میشود. کسانی که درگیر عشق آتشین هستند معمولا آینده نگری کمتری دارند، نمی‌توانند به دنبال دلایل منطقی برای تصمیم خود بگردند و می‌خواهند خیلی سریع برای دستیابی به احساسات خوشایندتر، زندگی مشترک خود را آغاز کنند.
این تصمیم‌گیری شتابزده با گذشت زمان و فروکشی هیجانات معمولا به پشیمانی و بروز تعارض در زندگی زوجین می‌انجامد. از همین رو بسیار اهمیت دارد که نوجوانان قبل از تصمیم‌گیری و اقدام جدی برای ازدواج از ویژگی‌های دوره نوجوانی آگاه شده و در ارتباط با یک روانشناس متخصص در حیطه کودک و نوجوان قرار بگیرند. روانشناس به آن‌ها کمک می‌کند تا با یادگیری مهارت کنترل هیجانی از تصمیم‌های احساسی پیشگیری نمایند.
بررسی‌ها نشان می‌دهند که ازدواج در 15 سالگی و به طور کل ازدواج در سنین پایین بین کسانی که از جایگاه اقتصادی و اجتماعی پایین برخوردار هستند، بیش از همه اتفاق می افتد. این مسئله به خصوص برای دختران بیش از همه صدق می‌کند. در حقیقت در جوامع کم درآمد خانواده‌ها بیش از همه احتمال دارد که دخترانشان را خیلی زود شوهر بدهند تا هزینه‌های کمتری را متحمل شوند. اما از آنجایی که ازدواج پسران هزینه‌های بیشتری برای والدین به همراه دارد و همچنین پسرها نوعی نیروی کار محسوب می‌شوند، این اتفاق کمتر برای پسرها می‌افتد.
بسیاری از افراد و خانواده‌ها به دلیل باورهای مذهبی بر ازدواج سن‌پایین تاکید می‌کنند. آن‌ها بر این باورند که بلوغ جسمانی نشانگر آمادگی دختر و پسر برای قرار گرفتن در زندگی زناشویی است و باید به فرزندان کمک کرد که هرچه زودتر برای ازدواج اقدام کنند. امروزه با پیشرفت علم و اهمیت یافتن بلوغ روانی فشارهای مذهبی برای ازدواج در 15 سالگی کم رنگ‌تر شده است. با این حال هنوز هم این مسئله در بسیاری از خانواده‌ها دیده میشود.
ازدواج در 15 سالگی یا حتی سنین پایین‌تر از آن در برخی فرهنگ‌ها مسئله‌ای رایج و جا افتاده است. در این فرهنگ‌ها لزوما باورهای مذهبی موجب گرایش به ازدواج در سنین پایین نمی‌شود؛ بلکه این مسئله می‌تواند بخشی از آداب و رسوم آن فرهنگ باشد که سال‌های سال تکرار شده است.
در جوامعی که روابط جنسی آزادتر است بارداری نوجوانان یکی از دغدغه‌های بسیار مهم است که می‌تواند در تصمیم گیری آن ها برای ازدواج نقشی مهم و اساسی ایفا کند. از همین رو بسیار اهمیت دارد که نوجوانان از پیامدهای بارداری و درگیری در روابط جنسی محافظت نشده آگاه باشند و آموزش‌های کافی در این زمینه دریافت نمایند.
طبق نظر روانشناسان و سایر کارشناسان سلامت، 15 سالگی هنوز جزء دوره نوجوانی محسوب میشود. این دوره ویژگی‌های خاص خود را دارد که باعث میشود احتمال بروز پیامدهای منفی پس از ازدواج بالاتر برود. از جمله این پیامدها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. برای آشنایی با بهترین سن ازدواج کلیک کنید.
همانطور که گفته شد نوجوانان بیش از همه دست به تصمیم گیری هیجانی می‌زننند و کمتر می توانند آینده نگری داشته باشند. همین مسئله باعث میشود که بسیاری از عوامل مهم را هنگام ازدواج نادیده بگیرند. در این شرایط طبیعی است که با افزایش سن و گذر از دوران نوجوانی دختر یا پسر از ازدواج خود پشیمان شود و ملاک‌های جدیدی برای انتخاب همسر پیدا کنند. برای آشنایی بیشتر مقاله ملاک انتخاب همسر را بخوانید.
در دوره نوجوانی دختر/پسر چالش‌ها و بحران‌های مختلفی را تجربه می‌کنند. برای مثال در پی بحران هویت باید دریابند چه کسی هستند، در زندگی چه اهدافی دارند و می‌خواهند خود را چگونه تعریف کنند. بسیاری از کسانی که در این دوره ازدواج می‌کنند گویی به یکباره به مرحله بزرگسالی و چالش‌های آن پا می‌گذارند، بدون اینکه چالش‌های مرحله قبل را پشت سر گذاشته باشند. از همین رو ممکن است با گذشت سال‌ها تازه به فکر این بیافتند که چرا علایق خود را دنبال نکرده‌اند و حتی در مورد هویت خود نیز نوعی سردرگمی را تجربه کنند.
ازدواج در بسیاری از موارد دغدغه‌های زیادی را به زندگی افراد وارد می‌کند که باعث میشود درس و مدرسه را کنار بگذارند. در این میان عواملی نظیر مخالفت مرد با تحصیل همسر نیز به این مسئله دامن می‌زند. در نتیجه بسیاری از متخصصان بر این باورند که بهتر است افراد حداقل تحصیلات عمومی (در کشور ما دیپلم) را تا 18 سالگی پشت سر بگذارند و پس از آن برای ازدواج اقدام نمایند.
آمارها نشان می‌دهند دخترانی که در سنین پایین نظیر 15 سالگی ازدواج می‌کنند بیش از همه در معرض انواع خشونت‌های خانگی و سوء استفاده‌های جسمانی و روانی قرار دارند. این مسئله به خصوص زمانی که اختلاف سنی در ازدواج بسیار زیاد است و مرد جایگاه اقتصادی و اجتماعی بالاتری دارد بیشتر دیده میشود.
علاوه بر عوامل ذکر شده، گاه با وجود مخالفت خانواده دختر یا پسر قبل از رسیدن به سن قانونی تمایل به ازدواج دارد. گاه این تمایل برای دوست شدن و برقراری ارتباط عمیق با جنس مخالف پیش می‌آید که والدین را مستاصل می‌کند. ارتباط با جنس مخالف یکی از نگرانی‌های والدین است که باعث تنش‌های زیادی هم برای نوجوان و هم برای خانواده میشود. از آنجا که در این شرایط قرار گرفتید، بهتر است هر چه زودتر برای بررسی وضعیت و یافتن راه حل مناسب مشاوره خانواده و مشاوره نوجوان دریافت کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ازدواج می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.
آیا ازدواج در 15 سالگی محکوم به شکست است؟
ازدواج در سنین پایین لزوما با خطر شکست مواجه نیست، بلکه در این شرایط ریسک خطر بالاتری وجود دارد که لازم است قبل از اقدام جدی برای ازدواج مورد توجه قرار بگیرد.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 66419012-021
منبع : ازدواج در 15 سالگی
سیستم ایمنی نوزاد با سیستم ایمنی بدن یک فرد بزرگسال فرق می‌کند و از توانمندی که سیستم ایمنی یک فرد بزرگسال دارد برخوردار نیست. اگرچه مادران می‌توانند پادتن و مصونیت بدن خودشان را به نوزاد منتقل کنند اما باز هم بدن نوزاد نمی‌تواند با بیماری‌های سخت‌تر مبارزه کند. به همین منظور ضروری است که والدین از راه‌های تقویت سیستم ایمنی نوزاد خود آگاه باشند و به این صورت سلامت فرزندشان را تضمین نمایند. با کمک گرفتن از مشاوره کودک می‌توانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع : سیستم ایمنی نوزاد
سیستم ایمنی بدن هر انسانی از یک شبکه تشکیل شده و دارای پروتئین‌ها و سلول‌هایی است که می‌توانند از بدن محافظت کنند. هنگامی که موجودات خارجی مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها وارد بدن انسان می‌شوند، گلبول‌های سفید بدن آن را به عنوان موجودات غیر خودی تشخیص می‌دهند. در مرحله بعد برای از بین بردن موجودات خارجی دست به کار می‌شوند. پادتن‌ها همگی پروتئین‌های مبارزه کننده با عفونت‌های داخل بدن هستند. وظیفه سیستم ایمنی بدن محافظت انسان در برابر موجودات خارجی و نشان دادن واکنش مناسب در برابر این موجودات می‌باشد.
پادتن‌های ضروری بدن نوزاد از طریق جفت جنین و در دوران سه ماهه آخر بارداری از طریق بدن مادر به بدن نوزاد منتقل میشود. این پادتن‌ها موجب میشود بدن نوزاد از محافظت کافی در برابر فرایند متولد شدن برخوردار باشد. سطح مصونیت بدن مادر، میزان و نوع پادتن‌هایی که قرار است به بدن نوزاد منتقل شوند را تعیین می‌کند.
نوزاد در طول دوران جنینی‌اش از وجود باکتری‌های مفید درون واژن مادرش نفع می‌برد. به همین دلیل روده نوزاد از مقادیر زیادی باکتری مفید تشکیل میشود. همین باکتری‌ها سیستم ایمنی نوزاد را تقریت می‌کنند. شیردهی در گسترش و تکمیل سیستم ایمنی بدن نوزاد رابطه نزدیکی دارد. شیردهی در ماه‌های اولیه زندگی نوزاد تاثیر بسیار زیادی می‌گذارد. نوزادانی که بلافاصله پس از تولد شیر مادرشان را می‌خورند جریان تازه‌ای از مصونیت به بدنشان وارد میشود. کولوستروم که در اولین شیر تولید شده سینه مادر وجود دارد، پادتن‌های قدرتمندی دارد که می‌تواند با بیماری‌ها مبارزه کند.
در هر سختی فایده‌ای وجود دارد؛ پدر و مادرها باید بدانند که وقتی فرزندشان بیمار میشود در حقیقت بدنش در حال تولید کردن پادتن‌های بیشتر برای مبارزه با موجودات خارجی است. این پادتن‌ها در مبارزه با بیماری‌های مشابه کارایی دارند. حتی ممکن است در کوتاه مدت تاثیر خود را نشان دهند. در ادامه به بررسی راه‌های تقویت سیستم ایمنی بدن نوزاد می‌پردازیم:
درون شیر مادر پادتن‌هایی با ترکیبات مغذی مناسب وجود دارد. از جمله این ترکیبات می‌توان به چربی، پروتئین، قند و پروبیوتیکس ضروری اشاره کرد که برای تقویت و پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن نوزاد شما کمک کننده هستند. تمام پادتن‌هایی که برای مبارزه با موجودات خارجی در بدن نوزاد لازم است درون شیر مادر وجود دارد و از آن طریق به بدن نوزاد منتقل میشود.
خواب مانند تغذیه در حفظ سلامت بدن و برخوردار بودن از یک سیستم ایمنی قوی موثر است. در واقع برخورداری از خواب و استراحت کافی از نظر جسمی و روحی باعث افزایش سطح انرژی بدن میشود. خواب و استراحت کافی همراه با یک الگوی منظم خواب در نوزادان بسیار ضروری است. محرومیت از خواب کافی با تاثیر مستقیم به روی سیستم بدنی باعث ایجاد ضعف در عملکرد آن میشود. مسلما خواباندن نوزاد مخصوصا در طول شب کار ساده‌ای نیست، بنابراین لازم است شما با خلاقیت و ابتکار خود راهی برای خواباندن نوزادتان پیدا کنید.
تغذیه از دیگر روش‌های موثر در تقویت سیستم ایمنی نوزاد به شمار می‌رود. به همین دلیل باید مواد مغذی ضروری به خصوص ویتامین‌ها را در برنامه غذایی خود قرار دهید. مواد مغذی مختلف مانند مرکبات، میوه‌های قرمز رنگ، سبزیجات برگ سبز، فلفل، جعفری و… از بهترین منابع تغذیه برای مادر به شمار می‌روند.
علاوه بر این‌ها یک دسته از املاح برای رشد نوزاد در دوران نوزادی ضرورت دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها آهن است. این عنصر معدنی علاوه بر اینکه در شیر خشک غنی شده وجود دارد در طیف گسترده‌ای از مواد غذایی مانند گوشت قرمز، حبوبات و اسفناج نیز قرار دارد.
برخی عادات بدی که والدین در طول روز آن‌ها را تکرار می‌کنند، می‌تواند به روی سیستم ایمنی بدن نوزاد تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال هرگز نباید چیزی که از تمیز بودن آن اطمینان ندارید را در داخل دهان نوزادتان قرار دهید. در نتیجه در صورت افتادن پستانک نوزاد به روی زمین نباید آن را با دست پاک کنید و دوباره در دهان نوزاد قرار دهید. سعی کنید در مورد شیشه شیر نوزادتان نیز این نکته را رعایت کنید. بهتر است برای جلوگیری از گریه کردن نوزادتان همیشه یک عدد پستانک اضافه همراه خود داشته باشید. لازم است همیشه برای چشیدن غذای نوزاد از قاشق جداگانه استفاده کنید. ممکن است باکتری‌هایی که برای شما بی ضرر هستند برای نوزادتان ضرر داشته باشند.
واکسن زدن به نوزاد بهترین راه برای تقویت سیستم ایمنی بدن است. به این صورت که از طریق واکسن میکروب‌های ضعیف شده بیماری‌های خطرناک وارد بدن شده و به این صورت سیستم ایمنی برای مقابله با آن آماده میشود. به همین دلیل توصیه میشود که به نوبت‌های واکسن نوزاد خود توجه ویژه‌ای داشته باشید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
سیستم ایمنی نوزاد نارس به چه صورت عمل می‌کند؟
به طور کلی سیستم ایمنی بدن نوزاد نارس خطر بیشتری در مقابل ابتلا به عفونت‌ها قرار دارد. این بدان دلیل است که در بدن مادر به خوبی رشد نکرده‌اند و طبعا سیستم ایمنی آن‌ها نیز به اندازه کافی تقویت نشده است. با کمک گرفتن از یک فرد متخصص می‌توانید به تقویت سیستم ایمنی بدن فرزند خود کمک کنید.
منبع : سیستم ایمنی نوزاد
اضطراب جدایی در کودکان به احساس اضطراب و ترس شدید نسبت به جدا شدن از منبع دلبستگی گفته میشود. اگر این ترس شدت زیادی پیدا کند و عملکرد کودک را تحت تاثیر خود قرار دهد، به عنوان اختلال اضطراب جدایی شناخته میشود. اما این ترس در نوزادان و کودکان خردسال معمولا نشانه‌ای از فرایند طبیعی رشد است. یعنی کودکان به طور طبیعی تا دوسالگی این اضطراب در آن‌ها رشد می‌کند، اما پس از دو سالگی این اضطراب باید روند نزولی یافته و والدین با روش‌های مناسب به کودک برای پشت سر گذاشتن این احساس کمک کنند. در صورتی کودک شما بیشتر از 3 سال سن دارد و دچار اضطراب جدایی است حتما در این باره مشاوره کودک دریافت نمایید.
منبع : اضطراب جدایی در کودکان و نوزادان
اضطراب‌‌جدایی یکی از علائم رشد روانی کودک در سنین نوزادی و خردسالی است. در حقیقت آن‌ها در جریان رشد به مرور مادر و مراقبین اصلی خود را می‌شناسند و در کنار آن‌ها احساس امنیت می‌کنند. در همین راستا طبیعی است که با دور شدن از منبع دلبستگی احساس ترس کنند و تا حدی بی قرار شوند. اما کودکان تا حدود 3 سالگی باید بتوانند این ترس خود را پشت سر بگذارند.
در حقیقت اگر والدین افراد امنی باشند این احساس را به کودک منتقل می کنند که امنیت تنها در گرو نزدیکی فیزیکی با والدین نیست و اگر دور بشوند بازهم محبت و مراقبت خود را از فرزندشان دریغ نمی‌کنند. کودک نیز متقابلا یاد می‌گیرد که در نبود والدین چگونه خود را آرام نگه دارد و بر ترس خود غلبه نماید. اگر این مهارت به موقع کسب نشود، ترس از جدایی به اختلال اضطراب جدایی تبدیل میشود. برای اشنایی با سایر اختلالات استرس در کودکان کلیک کنید.
اختلال اضطراب جدایی به ترس شدید کودک نسبت به جدا شدن از منبع دلبستگی نظیر مادر گفته میشود که اغلب در بین کودکان بالای 3 سال دیده میشود. از جمله علائم اصلی این اختلال باید به موارد زیر اشاره کرد.
علل و عوامل مختلفی می‌توانند در بروز اختلال اضطراب جدایی در کودکان تأثیرگذار باشند و بچه‌ها را در برابر این مشکل آسیب‌پذیر کنند. ما در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم.
در بسیاری از موارد اضطراب جدایی در پی تجربیات تلخی اتفاق می‌افتد که ذهن کودک قابلیت پردازش آن را ندارد. برای مثال مواجه شدن با مرگ یکی از اعضای خانواده، طلاق والدین، مرگ حیوان خانگی و تغییرات بزرگی نظیر مهاجرت به این مشکل مبتلا می‌شوند. به همین خاطر بسیار اهمیت دارد که در موقعیت‌هایی نظیر موارد ذکر شده برای سلامت روان کودک اهمیت بیشتری قائل شوید، با او در مورد احساساتش صحبت کنید و کمک نمایید او از فقدان تجربه شده عبور نماید. کمک گرفتن از یک روانشناس کودک از جمله گزینه‌هایی است که در این شرایط تا حد زیادی می‌تواند در سازگاری فرزندتان با شرایط محیطی مؤثر باشد.
مطالعات زیست شناختی نشان می‌دهند که احتمالاً عوامل وراثتی در بروز اختلال اضطراب جدایی کودکان نقش عمده‌ای بر عهده دارند. نقش وراثت به خصوص در دختران برجسته‌تر است که این مسئله آسیب‌پذیری کمتر پسران در برابر این مشکل را نشان می‌دهد.
برای آشنایی بیشتر با اختلالات و مشکلات کودکان استثنایی کلیک کنید.
شیوع این اختلال در دوران کودکی چیزی در حدود 4 درصد برآورد شده با این حال مطالعات همه گیر شناسی نشان می‌دهد هرچقدر کودکان بزرگتر می‌شوند و به سمت نوجوانی پیش می‌روند میزان شیوع این اختلال در آن‌ها بالاتر می‌رود.
اضطراب جدایی در سنین پایین یا قبل از 2 سال امری طبیعی محسوب میشود اما نحوه واکنش والدین به این موضوع می‌تواند در تداوم یا محو شدن این مشکل تاثیر بسزایی داشته باشد. ما در ادامه به چند راهکار اشاره کرده‌ایم که در کنار آمدن کودک با اضطراب جدایی بسیار موثر هستند. همچنین شما می‌توانید این راهکارها را توسط روانشناسان ما در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو دریافت نمایید.
شما می‌توانید به کمک بازی‌های ساده‌ای نظیر قایم موشک به کاهش اضطراب جدایی فرزندتان کمک کنید. در جریان این بازی که می‌تواند با هیجان، شوخی و خنده همراه باشد کودک به رفت و آمدهای شما عادت می‌کند و اطمینان می‌یابد که پس از هربار رفتن، آمدنی در کار است. از همین رو در موقعیت های دیگر نیز اضطراب و نگرانی کمتری را از خود نشان می‌دهد.
هرگز برای این که کودک را به جدایی عادت دهید در مورد ترک نکردن محیط یا بازگشت سریع به فرزند خود دروغ نگویید. این کار احساس بی اعتمادی را در کودک تقویت کرده و منجر به اضطراب شدیدتری در او میشود.
بسیاری از کودکان به دلایلی نظیر ارتباطات محدود اجتماعی والدین خود، به طور کلی از غریبه‌ها می‌ترسند و از همین رو هنگام جدایی از پدر و مادر علائمی نظیر بی قراری و گریه شدید را از خود نشان می‌دهند. برای پیشگیری از این موضوع لازم است از همان ابتدای کودکی فرزندتان را با سایر افراد آشنا کنید و فرصت بودن در کنار آن‌ها را نیز در اختیارش قرار دهید. کودکانی که ارتباطات بسیار محدودی داشته‌اند اغلب جدایی از والدین در سنین بالاتر در محیط‌هایی نظیر مهد کودک یا مدرسه برای آن‌ها بسیار سخت و استرس زا خواهد بود.
برای اینکه کودک به نبود گه گاه شما عادت نماید لازم است که این موضوع را تمرین کند. به همین منظور می‌توانید از زمان‌های بسیار کوتاه شروع کرده و گاهی فرزندتان را با یک فرد مطمئن نظیر مادر یا همسر تنها بگذارید. شما می‌توانید از زمان‌های بسیار کم شروع کنید و به تدریج به زمان این جدایی‌ها بیفزایید. توجه داشته باشید که طول مدت جدایی را تنها زمانی افزایش دهید که کودک به جدایی‌های قبلی کاملا عادت کرده باشد.
برای تمرین جدایی ترجیحا بهتر است از محیط خانه خودتان آغاز کنید. مشاهدات نشان می‌دهد کودکان در محیط های غریبه به طور کل اضطراب بیشتری دارند و جدایی از والدین در این شرایط برایشان سخت تر است. به همین خاطر سعی کنید تمرین‌های جدایی را از محیط امن خانه آغاز کرده و پس از سازگاری کودک با این شرایط آن را به موقعیت‌های دیگر نیز تعمیم دهید.
در مواردی که راهکارهای خانگی پاسخگو نیستند و اضطراب جدایی عملکرد کودک را در حوزه‌های مختلف نظیر تحصیل مختل می‌کند؛ لازم است که از یک روانشناس برای بهبود اوضاع کمک بگیرید. روانشناسان در درمان اختلال اضطراب جدایی یکی از دو رویکرد کودک محور یا خانواده محور را انتخاب می‌کنند. البته برخی درمانگران نیز التقاطی عمل کرده و از هر دو روش در کنار هم استفاده می‌نمایند.
در این روش که معمولاً برای کودکان بزرگتر به کار می‌رود جلسات مشاوره با کودک و بدون حضور والدین برگزار میشود. در این رویکرد درمانگر از روش‌هایی نظیر بازی درمانی و تکنیک‌های شناختی و رفتاری برای کمک به کودک استفاده می‌کند. در طی جلسات درمانی کودک یاد می‌گیرد که احساسات خود را با درمانگر در میان بگذارد و روش‌های سالم حل اضطراب‌ها را یاد بگیرد.
در رویکرد خانواده محور مادر و کودک، یا هردوی والدین همراه با کودک در جلسات حضور می‌یابند و درمانگر تعاملات آن‌ها را مورد مشاهده قرار می‌دهد. پس از مشاهدات و بررسی‌های دقیق الگوهای ناسالم ارتباطی برای والدین توضیح داده میشود. در واقع درمانگر تلاش می‌کند به والدین بیاموزد که چگونه در کنار مستقل بار آوردن فرزند خود اطمینان و امنیت کافی را نیز در اختیار او قرار دهند و به او کمک کنند با اضطراب‌های درونی خود مقابله کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا بزرگسالان نیز ممکن است به اختلال اضطراب جدایی دچار شوند؟
بله، درست است که این اختلال بیشتر در بین کودکان دیده میشود، اما اگر به موقع درمان نشود می‌تواند تا بزرگسالی نیز همراه فرد باقی بماند.
برای درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان باید به چه متخصصی مراجعه کنم؟
روانشناسان متخصص در حیطه کودک و نوجوان کارشناسانی هستند که می‌توانند در این حیطه به شما کمک کنند. برای آگاهی بیشتر درباره روند دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
مدیتیشن از جمله تکنیک‌هایی است که امروزه بسیاری از متخصصین برای کاهش اضطراب و افزایش آرامش پیشنهاد می‌دهند. مدیتیشن نوعی روش خود آرام سازی است که در طی آن فرد تلاش می‌کند به درجه بالاتری از هشیاری و ذهن آگاهی برسد و نیروی تمرکز و توجه را در خود تقویت نماید. تمرکز بر زمان حال کمک می‌کند تا از افکاری که مربوط به گذشته و آینده هستند در امان بمانید. هر چه تمرکز بر حال بیشتر شود قدرت شما برای حرکت و تاثیرگذاری نیز بیشتر میشود. چرا که هیچ کنترلی بر گذشته و آینده ندارید و تنها زمان حال است که می‌توانید بر آن کنترل داشته باشید. برای آشنایی بیشتر با مدیتیشن با ما همراه باشید. برای آشنایی با سایر روش های درمان اضطراب کلیک کنید.
منبع : مدیتیشن یا مراقبه چیست
مدیتیشن نوعی تکنیک خودآرام سازی است که به افراد کمک می‌کند اضطراب و تنش‌های درونی خود را کاهش دهند و به آرامش بیشتری دست یابند. در این تکنیک که به شیوه‌های مختلفی انجام میشود، فرد تلاش می کند تا نیروی تمرکز خود را ارتقا ببخشد و ذهنیت آگاه‌تری نسبت به محیط پیرامون خود پیدا کند.
در واقع منشا بسیاری از اضطراب‌ها داشتن مشغله ذهنی زیاد و عدم حضور در لحظه است. اما به واسطه مدیتیشن شما می‌توانید خود را از غرق شدن در افکار منفی نجات دهید و در لحظه حال روحی خود را بهبود ببخشید.
همان طور که گفتیم مدیتیشن یکی از روش‌های موثر در کنترل اضطراب است. از همین رو در درمان بسیاری از اختلال‌های روان شناختی به خصوصی اختلالات اضطرابی نظیر اضطراب فراگیر، فوبیای اجتماعی و فوبیای اختصاصی به کار می‌رود. همچنین می‌توانید از این تکنیک برای کنترل استرس‌های روزمره کمک بگیرید.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند کسانی که به طور مستمر و طولانی مدت مدیتیشن انجام می‌دهند، نسبت به دیگران احساس آرامش بیشتری را گزارش می‌دهند. از جمله دیگر فوایدی که برای مدیتیشن ذکر میشود باید به افزایش ذهن آگاهی، بهبود قدرت تمرکز، نیرومندتر شدن قوای حسی پنجگانه، افزایش کیفیت خواب و به طور کل احساس بهزیستی بیشتر اشاره کرد.
مدیتیشن به دو شیوه تخصصی و خانگی انجام میشود. در شیوه تخصصی که اثربخشی بیشتری دارد باید به یک روانشناس مراجعه نمایید. روانشناس با بررسی وضعیت سلامت روان در صورت لزوم مدیتیشن و سایر فنون خودآرام سازی را به شما آموزش می‌دهد که از جمله این فنون می‌توان به ریلکسیشن، ذهن آگاهی و تکنیک‌های تنفسی اشاره کرد. در جلسات درمان روانشناس علاوه بر آموزش، تمرین‌هایی را از شما می‌خواهد که باعث میشود نحوه انجام تکنیک‌های آرام سازی مورد ارزیابی قرار بگیرد.
همچنین درمانگر تنها به ارائه تکنیک‌ها اکتفا نمی‌کند، بلکه به کمک روان درمانی ریشه‌های مشکلاتتان را بررسی کرده و برای اصلاح هیجانات و افکار ناسالم به شما یاری می‌رساند. اما مدیتیشن به شیوه خانگی نوعی مهارت خودیاری است که به شما کمک می‌کند در مکان‌های مختلف بتوانید بر هیجانات منفی خود تسلط پیدا کرده و سطح بهزیستی روانی خود را بهبود ببخشید. در ادامه به روش انجام مدیتیشن در خانه اشاره کرده‌ایم.
مراحل زیر به شما کمک می‌کنند تا بتوانید به سادگی ذهن خود را آرام کرده و مدیتیشن انجام دهید:
پیش از هر چیز باید یک مکان آرام پیدا کنید و آن جا بنشینید. توجه داشته باشید که محل انجام مدیتیشن در کیفیت آن بسیار تاثیرگذار است؛ در نتیجه از فضاهای شلوغ یا پرتنش برای انجام این کار استفاده نکنید.
برای اینکه هنگام مدیتیشن بیشترین تمرکز را داشته باشید، باید طول مدت خاصی را برای انجام آن در نظر بگیرید. طبق نظر کارشناسان 10 دقیقه برای تمرین‌های مدیتیشن کفایت می‌کند.
هنگام نشستن باید وضعیت بدنی مناسب و راحتی را انتخاب نمایید که در طول مدت مدیتیشن بتوانید آن را به راحتی تحمل کنید. برای مثال می‌توانید به یک صندلی تکیه داده یا به شکل چهار زانو روی زمین قرار بگیرید. شکل نشستن می‌تواند برای هرکسی متفاوت باشد، تنها مسئله‌ای که اهمیت دارد راحتی شماست.
پس از اینکه در جای راحتی قرار گرفته می‌توانید چشم‌ها را ببندید و روی تنفس خود تمرکز نمایید. در این زمان به آرامی نفس بکشید و حرکات دم و بازدم را به دقت زیر نظر بگیرید.
هنگامی که تلاش می‌کنید روی تنفستان متمرکز شوید، به طور اجتناب ناپذیری با پرت شدن حواس مواجه می‌شوید. مهم این است که از آن آگاه باشید و هر زمان که فهمیدید از موضوع اصلی منحرف شده‌اید، مجددا توجه خود را به نفس کشیدن معطوف نمایید. حتما برای خود مشخص کنید که معمولا پس از گذشت چه زمانی حواستان پرت میشود. برای مثال برخی ممکن است در همان لحظات اول از موضوع منحرف شوند، اما برخی دیگر می‌توانند دقایق طولانی‌تری متمرکز بمانند.
خیلی مهمه که با خود مهربان باشید و به خاطر منحرف شدن ذهن خودتان را سرزنش یا قضاوت نکنید. همچنین جستجوی وسواسی در مورد موضوعی که حواس شما را پرت کرده نیز کار مناسبی نیست و به جای آرام سازی، تنش‌هایتان را افزایش می‌دهد. در نتیجه تلاش کنید تنها هر زمان که متوجه حواس پرتی خود شدید به موضوع اصلی برگردید و در نظر داشته باشید که می‌توانید به مرور زمان نیروی تمرکز خود را بهبود ببخشید.
در انتهای 10 دقیقه سعی کنید به آرامی چشم‌های خود را باز کرده و احساساتی که در طول این مدت داشتید را در ذهن خود مرور نمایید. توجه داشته باشید که تجربه شفقت و مهربانی با خود در این بازه زمانی بیش از هرچیز اهمیت دارد. برای آشنایی با سایر روش های درمان استرس کلیک کنید
برای دریافت مشاوره در زمینه اضطراب و افسردگی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
برای آنکه بر استرس های روزمره غلبه کنیم باید در روز چند بار مدیتیشن انجام دهیم؟
انجام یک بار مدیتیشن در روز تاثیر بسزایی در کنترل استرس و ایجاد آرامش روانی دارد. اگر احساس می کنید با وجود مدیتیشن و سایر اقدامات خودیاری هم چنان سطح اضطراب بالایی دارید، باید از یک روانشناس برای کنترل بهتر اوضاع کمک بگیرید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 66419012-021
منبع : مدیتیشن یا مراقبه چیست
تقویت هوش نوزاد از چه زمانی امکان پذیر است؟ افزایش ضریب هوشی نوزاد موضوعی است که والدین می‌توانند از همان دوران بارداری به آن توجه داشته باشند. نوزاد از طریق تجربه‌های دریافتی خود از محیط پیرامونش به اکتشافات جدید دست می‌زند و بر آموخته‌های خویش می‌افزاید. در همین راستا لازم است که والدین نیز با انجام روش‌های کاربردی به تقویت هوش فرزند خود بپردازند. در واقع برای داشتن کودک باهوش باید زمینه‌های توسعه و رشد مهارت‌های ذهنی او را فراهم آورد. با توجه به اهمیت موضوع در ادامه درباره راهکارهای تقویت هوش نوزاد خواهیم پرداخت. بهره بردن از مشاوره کودک کمک می‌کند تا بتوانید زمینه را برای پیشرفت و تربیت کودک خود آماده کنید.
منبع : تقویت هوش نوزاد دو ماهه تا هشت ماهه
شیر مادر حاوی ترکیبات بسیار ارزشمندی می‌باشد که در رشد مهارت‌های ذهنی کودک نقش بسزایی دارند. به همین دلیل است که میزان هوش و آی کیو کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند نسبت به کودکانی که از شیر خشک بهره می‌برند 10 تا 12 برابر بیشتر است. در واقع نوزادانی که به مدت 2 سال از شیر مادر تغذیه می‌کنند به طور میانگین از ضریب هوشی بالاتری بهره مند هستند. با توجه به تاثیر شیر مادر در افزایش نرخ هوش کودکان باید گفت، نه تنها از زمان شروع مدرسه بلکه از روز اول تولد نوزاد، مادران نقش زیادی در افزایش هوش فرزندان خود ایفا می‌کنند.
علاوه بر این، نوع برنامه غذایی که مادران شیرده در طول روز مصرف می‌کنند، ارتباط مستقیمی با سلامت و هوش نوزادان دارد. به همین دلیل باید مصرف اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 که در رشد مهارت‌های ذهنی کودک نقش بخصوصی دارد، در اولویت برنامه غذایی مادران قرار بگیرد. برای آشنایی با سایر انواع هوش کودک کلیک کنید.
در آغوش کشیدن نوزاد و مورد محبت قراردادن او باعث افزایش رشد توانایی‌های ذهنی می‌گردد. در واقع وقتی کودک مورد حمایت عاطفی والدین قرار داشته باشد، احساس امنیت می‌کند و اعتماد به نفس زیادی به دست می‌آورد. افزایش اعتماد به نفس کودک سبب میشود که به توانایی‌های خود اعتماد کند و به خلاقیت و اکتشاف بپردازد. در نتیجه رشد مهارت‌های خلاقانه، هوش کودک افزایش می‌یابد و مهارت‌های ذهنی او تقویت میشود.
اختصاص دادن مدت زمان زیادی به تماشای تلویزیون، باعث کند شدن رشد مهارت‌های شناختی در کودک میشود. به جای اینکه کودک ساعت‌ها بنشیند و بدون مهارت فیزیکی تلویزیون تماشا کند، بهتر است به کند و کاو درباره محیط پیرامون خود بپردازد و بازی‌های انجام دهد که باعث تحرک و تفکر او بشود. به مرور این مسئله باعث تقویت هوش نوزاد خواهد شد.
برای آشنا کردن کودک با دنیای کتاب هیچ وقت زود نیست و نباید منتظر شد تا کودک به مدرسه برود و توانایی خواندن و نوشتن را فرا بگیرد. از همان ابتدای تولد می‌توان برای کودک قصه خواند، به ویژه وقتی کودک کمی بزرگتر شود، بهتر است از کتاب‌های مصور با تصاویر رنگی استفاده کرد تا نظر کودک را جلب کند. خواندن قصه‌های متنوع با صدای بلند برای کودک باعث رشد دایره لغات او میشود و از این طریق می‌توان به تقویت هوش او کمک کرد.
تحقیقات مختلف در زمینه رشد مهارت‌های ذهنی کودک حاکی از تاثیر موسیقی بر افزایش هوش آن‌ها می‌باشد. امروز کلاس‌های موسیقی مادر و کودک وجود دارد که کمک می‌کند در کنار پیوند عاطفی عمیق میان کودک و مادر، هوش موسیقیایی آنان نیز بالاتر رفته و بتوانند باعث پیشرفت خود شوند. به طور کلی می‌توان نقش موسیقی بر رشد مهارت‌های شناختی نوزاد را در موارد زیر خلاصه کرد.
بازی‌های مختلف مانند خانه سازی، پرتاب توپ به یک نقطه مشخص، تشخیص رنگ‌ها و اشکال مشابه از جمله انواع بازی‌های چالشی هستند که ذهن کودک را درگیر می‌کند و قوه تفکر او را رشد می‌دهد. برای آشنایی بیشتر با روش‌های استعدادیابی کودکان کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا بازی کردن با کودک در افزایش ضریب هوشی او موثر است؟
کودک به دلیل الگو پذیری از والدین خود می‌تواند فعالیت‌های مختلف را یاد بگیرد. در قالب بازی می‌توان آموزش‌های زیادی به کودک یاد داد و به رشد مهارت‌های شناختی او کمک کرد.
چه نوع بازی‌هایی به رشد مهارت‌های حرکتی در نوزاد کمک می‌کند؟
برای رشد مهارت‌های حرکتی لازم است که تمام بدن فعالیت داشته باشد. انواع بازی‌های ساده فیزیکی مانند قل دادن توپ یا فوتبال بچگانه می‌تواند در این زمینه موثر باشد.