گوشه گیری و انزواطلبی از آن دسته ویژگی‌هایی است که علاوه بر خود فرد اطرافیان او را هم آزار می‌دهد. شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که دوست دارند با دیگران ارتباط برقرار کنند اما خجالت می‌کشند یا ممکن است به‌طورکلی از رابطه با دیگران منصرف شده باشید و دلتان بخواهد تنها بمانید و یا تصور کنید دلتان می‌خواهد به یک مهمانی بروید اما همسرتان تمایلی به آمدن ندارد. یا فرزندتان ترجیح می‌دهد بیشتر وقتش را بدون شما و به‌تنهایی بگذراند. این شرایط حتماً شما را کسل و خسته خواهد کرد. به همین خاطر درصورتی‌که نشانه های گوشه گیری را در خود یا هر یک از اطرافیان می‌بینید بهتر است برای تغییر شرایط از یک مشاور کمک بگیرید.
منبع : گوشه گیری و انزوا طلبی چه علل و عوارضی دارد
همان‌طور که گفتیم آن‌هایی که تمایل به گوشه نشینی و انزوا دارند معمولاً از جمع‌ها گریزان هستند. روانشناسان به‌طورکلی گوشه‌نشین‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کنند:
تفاوت این دو گروه بیشتر از همه در جمع‌هایی است که شرکت می‌کنند. گروه اول معمولاً دوستان بسیار محدودی دارند و ترجیح می‌دهند همیشه از دیگران دور باشند. اما گروه دوم به‌تدریج که با جمعی آشنا می‌شوند دست از گوشه‌نشینی برمی‌دارند و با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. با همه این‌ها گوشه‌گیری به هر دلیلی باشد ناراحت‌کننده است و به همین خاطر می‌بایست فکری به حال این رفتار بکنید.
بیشتر بخوانید : انواع افسردگی
خیلی‌ها شخصیت‌های درون‌گرا را با گوشه گیرها یکی می‌دانند. شاید درون‌گراها تنها بودن را دوست داشته باشند اما گوشه گیر نیستند. کسانی که شخصیت درون‌گرا دارند در برقراری ارتباط با دیگران مشکلی ندارند اما ترجیح می‌دهند بیشتر زمان‌شان را برای خود بگذرانند. درحالی‌که گوشه‌گیرها از اینکه در جمع باشند ناراضی هستند و دلشان می‌خواهد هرچه سریع‌تر از این شرایط فرار کنند. یک نکته دیگر این است که درون‌گرایی بخشی از شخصیت یک نفر است و او را ناراحت نمی‌کند. اما گوشه گیری در اغلب اوقات همراه با افکار منفی یا اضطراب و نگرانی است.
گوشه گیری و انزواطلبی می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد. گاهی اوقات هم مجموعه‌ای از دلایل باعث گوشه گیری یک نفر می‌شوند. مهمترین این دلایل عبارتند از:
یکی از رایج‌ترین دلایل گوشه‌گیر شدن افسردگی و اضطراب است. در این شرایط هجوم افکار منفی، احساسات ناراحت‌کننده یا اضطراب‌آور آن‌قدر زیاد است که نمی‌توانید حضور در یک جمع را تحمل کنید. این بیماران ترجیح می‌دهند اکثر وقت خود را تنها باشند. زیرا تمام ظرفیت ذهن آنها درگیر موضوعاتی است که به آن فکر می‌کنند. اگر در کنار گوشه‌نشینی نشانه‌های دیگری از افسردگی یا اضطراب را هم در خود احساس می‌کنید بهتر است با یک مشاور راجع به این موضوع صحبت کنید. برای آشنایی با نشانه های افسردگی کلیک کنید.
وجود تجربه‌های تلخ به‌خصوص در دوران کودکی می‌تواند دلیلی برای گوشه گیری باشد. کسانی که با این دلایل منزوی شده‌اند معمولاً برای مدت طولانی درگیر آن خواهند شد. هنگامی‌که یک نفر در هر دوره‌ای از زندگی اعضای مهم خانواده خود را از دست می‌دهد درگیر این باور منفی می‌شود که دیگران برای او باقی نخواهند ماند. این باور بسیاری از مواقع باعث می‌شود آنها بخواهند از هر جمعی دوری کنند. زیرا باور کرده‌اند که نهایتاً باید از دیگران جدا شوند. پس عاقلانه‌تر این است که از ابتدا از هر صمیمیتی دوری کنند.
اضطراب اجتماعی، اعتمادبه‌نفس پایین، خجالت کشیدن از صحبت کردن یا هر چیز دیگری که اسمش را می‌گذارید می‌تواند یکی از دلایل گوشه گیری باشد. کسانی که به این دلیل از دیگران فاصله می‌گیرند اتفاقاً به برقراری رابطه با دیگران بسیار علاقه دارند. اما احساس می‌کنند ممکن است دیگران آنها را دوست نداشته باشند و مسخره‌شان کنند. به همین خاطر سعی می‌کنند تا از جمع فاصله بگیرند.
یکی از دلایل نادر اما بسیار جدی گوشه گیری بیماری‌هایی مثل اختلال شخصیت اسکیزوئید یا اوتیسم است. بیماران درگیر با این بیماری‌ها معمولاً از ارتباط فراری هستند. آنها ترجیح می‌دهند تنها باشند و از این تنهایی لذت می‌برند. بهتر است بدانید کسانی که درگیر این بیماری‌ها هستند بسیار سخت تغییر می‌کنند و حضور در جمع به‌هیچ‌عنوان برای آنها خوشایند نیست. به همین خاطر شاید بهتر باشد از اصرار کردن به آنها دست بکشید.
اولین و مهمترین قدم برای از بین بردن هر مشکلی پیدا کردن علت است. آیا افسردگی باعث شده بخواهید تنها باشید؟ آیا از بودن در جمع خجالت می‌کشید؟ یا از آن دسته آدم‌ها هستید که بعد از یک شکست تصمیم گرفتند عطای رابطه صمیمانه را به لقای آن ببخشند؟ وقتی دلیل گوشه‌گیری را پیدا کردید می‌توانید متناسب با آن به دنبال راهکار بگردید.
به خاطر داشته باشید شما نمی‌توانید تصمیم بگیرید که از فردا دیگر گوشه‌گیر نباشید. این عادت در شما در طی یک مدت طولانی ایجاد شده و برطرف کردن آن به همان اندازه یا حتی بیشتر زمان می‌خواهد. پس بهتر است برای ترک کردن این عادت قدم‌به‌قدم برنامه‌ریزی کنید. برای مثال در اولین قدم با یک دوست صمیمی قرار بگذارید. به‌تدریج این جمع را بزرگ‌تر کنید یا با افراد جدیدتر رابطه برقرار کنید. هر زمان که احساس کردید مقداری پیشرفت داشته‌اید قدم بعدی را برای تغییر بردارید.
گاهی اوقات افکار منفی مثل ترس از طرد شدن، مسخره شدن و یا دوست داشتنی نبودن باعث می‌شود از جمع‌ها دوری کنید. بهتر است برای مدتی افکارتان را زیر نظر بگیرید و این باورهای منفی را شناسایی کنید. سپس سعی کنید با خود به این سؤال پاسخ دهید که واقعاً افکارتان تا چه حد واقعی هستند؟ اگر این‌ها را از زبان یک نفر دیگر می‌شنیدید به او چه می‌گفتید؟ سعی کنید باورهای جدیدی را جایگزین افکار منفی قبلی کنید.
خیلی اوقات ما می‌دانیم که رفتارمان اشتباه است اما راهی برای تغییر پیدا نمی‌کنیم. یا نمی‌توانیم به‌تنهایی تغییر کنیم. در این شرایط بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید. مشاور دلیل گوشه‌گیری و مشکلات شما و همین‌طور راهکارهایی برای تغییر دادن افکار و رفتارتان را به شما آموزش خواهد داد. بعضی از ما نیاز داریم تا اصول ارتباط برقرار کردن با دیگران را یاد بگیریم. گاهی متوجه این نیستیم که رفتار بد خودمان یا افکار منفی که در سر داریم باعث شده تا دیگران از ما فاصله بگیرند. در همه این شرایط مشاورین با بررسی اوضاع پیش‌آمده دلایل را مشخص می‌کنند و بهترین راهکار را به شما آموزش خواهند داد. در ابتدا پیشنهاد می‌شود مشاوره افسردگی نیز بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه افسردگی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.
چه دلایلی برای گوشه‌گیری وجود دارد؟
بیماری‌های روحی، خاطرات تلخ و ترس از برقراری رابطه با دیگران همگی از دلایل گوشه‌گیری هستند.
چطور می‌توانم برای برقراری رابطه اجتماعی برنامه‌ریزی کنم؟
مهمترین چیز این است که یک برنامه‌ریزی داشته باشید و از ساده‌ترین و کوچک‌ترین رفتارها به سمت رفتارهای بزرگ‌تر بروید. بهتر است به افکارتان نیز توجه داشته باشید و افکار منفی را تغییر دهید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
آخرین تحقیقات علمی روانشناسی
ورود به صفحه
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354 استان تهران :9092301539
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 09397993559
منبع : گوشه گیری و انزوا طلبی چه علل و عوارضی دارد
اختلالات عصبی رشدی از جمله اختلالاتی هستند که در آن رشد مغز و دستگاه عصبی مرکزی در دوران رشد (به احتمال زیادی جنینی) مختل شده است. این اصطلاح به مجموعه اختلالاتی گفته می‌شود که همزمان با جریان رشد، به روی حافظه، یادگیری و هیجانات فرد تاثیر منفی می‌گذارند. این اختلالات به شش طبقه اصلی تقسیم می‌شود. این طبقات شامل اختلال یادگیری خاص، اختلالات ارتباطی، اختلال بیش فعالی، اختلال اوتیسم، معلولیت ذهنی و اختلالات حرکتی هستند. این اختلالات در اوایل زندگی بروز پیدا می‌کنند و تا آخر عمر با فرد همراه هستند. اما می‌توان با آموزش کودک را برای داشتن زندگی با کیفیت‌تر آماده کرد. مشاوره و روانشناسی برای تشخیص این اختلالات و درمان آنها ضروری است. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع : اختلالات عصبی رشدی و انواع آن
اختلالات عصبی رشدی مجموعه اختلالاتی هستند که روند رشد مغز و دستگاه عصبی در آن به خوبی انجام نمی‌شود. مغز بخش فرمان دهنده به اعضای بدن است. در نتیجه رشد ناکافی مغز تمام کارکردهای بدن با اختلال رو به رو می‌شود. دستگاه‌های اعصاب بدن فرمان‌ها را از مغز به بدن می‌رسانند، اختلالات عصبی رشدی با تاثیر در این دو بخش هیجان، یادگیری، رشد فرد و حافظه را دچار اختلال می‌کند. در ادامه این مقاله هر کدام از این اختلالات را توضیح می دهیم.
اختلال یادگیری خاص به مجموعه نشانه هایی گفته می شود که بر جنبه‌های مختلف توانایی کودک مثل خواندن و نوشتن تاثیر می‌گذارد. شدت و میزان یادگیری این کودکان با توجه به شدت اختلال توسط متخصص مشخص می‌شود. اختلال در حافظه، توجه، توانایی هماهنگی اطلاعات و .. بر اساس سطح هوش و سن کودک تعیین می‌شود.
از دیگر اختلالات عصبی رشدی اختلال نقص توجه یا بیش فعالی است. به طور کلی دو نشانه اصلی این اختلال تقص در تمرکز و توجه و رفتارهای تکانشگری است. بر اساس آمار منتشر شده در سال 2015 تعداد بیش فعالی بیشتر در پسران ردیابی شد و با بالارفتن سن شدت بیماری در آنها کاهش پیدا کرد. از جمله علائم این اختلال می‌توان به بی توجهی، حواس پرتی و بی نظمی اشاره کرد. برای تشخیص این بیماری باید این نشانه ها قبل از 12 سالگی وجود داشته باشند. در زندگی این کودکان مشکلاتی چون افت تحصیلی، طرد شدن توسط اطرافیان، تضادجویی و اختلالات ارتباطی وجود دارد که با دریافت مشاوره کودک خانواده‌ها می‌توانند تا حد قابل قبول از شدت این نشانه‌ها بکاهند. برای آشنایی بیشتر با اختلال بیش فعالی کودکان کلیک کنید.
در اختلال حرکتی، کودک نمی‌تواند فعالیت‌های حرکتی روزانه خود را به راحتی انجام دهد. این کودکان نمی‌توانند از ابزار مختلف به راحتی استفاده کنند. همچنین این کودکان مراحل حرکتی و رشدی مانند نشستن، چهار دست و پا رفتن و راه رفتن را دیرتر از دیگر کودان آغاز می‌کنند. این اختلال در سه دسته اختلال هماهنگی رشدی، اختلال رفتار کلیشه‌ای و اختلال تیک تقسیم بندی می‌شود. برای آشنایی با اختلالات هماهنگی رشدی کلیک کنید.
حتما عنوان معلولیت ذهنی به گوش شما هم خورده است. معلولیت ذهنی اختلالی است که کودک در طی جریان رشد خود دچار نقص‌هایی می‌شود. این نقص‌ها عملکرد ذهنی (استدلال، حل مسئله، برنامه ریزی و غیره) و عملکرد اجتماعی و عملی (ناتوانی در مسئولیت‌های اجتماعی یا استقلال داشتن) را دچار اختلال می‌کند. عقب ماندگی ذهنی در یک طیف گسترده با شدت‌های متفاوت طبقه بندی می‌شود. این طیف شامل عقب ماندگی خفیف، عقب ماندگی متوسط، عقب ماندگی شدید و عقب ماندگی عمیق می‌باشد. هر کدام از این چهار دسته علائم و پیامدهای گوناگونی دارند.
اختلال طیف اوتیسم در زیر مجموعه اختلالات عصبی و رشدی دسته بندی می‌شود. کودکانی که دچار اختلال اوتیسم هستند دچار انزوای اجتماعی هستند. این کودکان نمی‌توانند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند. در جریان رشد، رشد کلامی و مهارت‌های ارتباطی آنها با اختلال مواجه شده است. کسانی که به اوتیسم مبتلا هستند یک دسته رفتار، علایق و فعالیت‌های تکراری و محدود دارند. نشانه‌های این اختلال در سنین مختلف و میزان رشد او بسته به شدت اختلال متفاوت است. این اختلال بیشتر در مردان و پسران شیوع دارد. یکی از دلایل بروز آن می تواند عدم پاسخدهی هیجانی از سوی مادر باشد. خانواده‌ها با دانستن نشانه‌های این اختلال زودتر آن را تشخیص می‌دهند. هر چه تشخیص و درمان زودتر اتفاق بیافتد نتیجه بهتری دریافت خواهد شد. برای آشنایی با علائم و نحوه درمان اختلالات طیف اوتیسم کلیک کنید.
در این مقاله به چیستی اختلالات عصبی رشدی اشاره کردیم. اختلالات عصبی رشدی مجموعه اختلالاتی هستند که در طی جریان رشد به روی مغز و دستگاه اعصاب تاثیر می‌گذارند. این اختلالات در شش دسته طبقه بندی می‌شوند که به اختصار به مطالعه هر دسته پرداختیم. درمان این اختلالات از سنین پایی تر نتیجه بهتری خواهد داشت. درمان نشدن این اختلالات در بزرگسالی منجر به پیامدهای گسترده ای می شود. اگر گمان می کنید فردی از اطرافیان شما علائم یکی از اختلالات عصبی رشدی را دارد برای درمان از کمک روانشناس بهره بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
سیر اختلالات عصبی رشدی به چه صورت است؟
این اختلالات از بدو تولد وجود دارند. معمولا در سنین قبل از مدرسه بوجود می آیند اما در زمان رفتن به مدرسه علائم آن بارز تر می شود. با تشخیص هر چه سریع تر و آغاز درمان نتیجه بهتری دریافت می شود.
منبع : اختلالات عصبی رشدی و انواع آن
برای درمان بیش فعالی در کودکان باید چه کار کرد؟ آیا دارو دادن به کودک تنها راه درمان این اختلال است؟ متخصصان امروزه روش‌های مختلفی را برای کنترل و بهبود علائم بیش فعالی معرفی می‌کنند. آنها بر این باورند که تجویز داروهایی نظیر ریتالین تنها بخشی از فرایند بهبود بیش فعالی محسوب می‌شود. در عین حال کمک گرفتن از روانشناس، شرکت در جلسات روان درمانی، تمرین مهارت‌های مقابله ای و پیروی از یک رژیم غذایی مناسب از جمله دیگر بخش‌های مهم درمان اختلال ADHD هستند. در ادامه این مقاله توضیحات بیشتری در این باره ارائه کرده‌ایم. برای دریافت راهنمایی‌های لازم برای شروع درمان بیش فعالی کودکان، مشاوره کودک دریافت کنید.
منبع : درمان بیش فعالی کودکان بدون دارو
اختلال بیش فعالی یا ADHD یکی از اختلالات عصبی رشدی است که اغلب در سنین کودکی بروز پیدا می‌کند. کودکان بیش فعال دو نقص عمده دارند که کم توجهی و تحرک بیش از حد را شامل می‌شود. برای آشنایی بیشتر با نشانه‌ها و علل اختلال بیش فعالی کودکان کلیک کنید. از جمله علائمی که در طی ADHD بروز می‌یابند باید به موارد زیر اشاره کرد.
با وجود اینکه در برخی موارد مصرف دارو برای درمان بیش فعالی کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، اما درمان این اختلال فقط به دریافت دارو محدود نمی‌شود. در واقع درمان‌های موثر دیگری نیز وجود دارد که به مبتلایان کمک می‌کنند، قدرت توجه خود را بهبود ببخشند، تکانشگری کمتری داشته باشند و در نهایت به کنترل بیشتری روی رفتارهای خود دست پیدا کنند.
وعده‌های غذایی مناسب، اصلاح رفتاری، یادگیری مهارت‌های مقابله‌ای جدید و بهبود مهارت‌های اجتماعی از جمله دیگر بخش‌های فرایند درمان هستند که می‌توانند عملکرد فرزندتان را در مدرسه بهبود ببخشند، روابط او با دیگران را تقویت کنند و استرس و ناکامی را در کل خانواده کاهش دهند. برای آشنایی با روش‌های تربیت کودکان بیش فعال کلیک کنید.
برای درمان بیش فعالی کودکان معمولا از داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی استفاده می‌شود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به ریتالین و آدرال اشاره کرد. این داروها با افزایش سطح برانگیختگی مغز به بهود علائمی نظیر کم توجهی و مشکلات تمرکز کمک می‌کنند. البته هرگز نباید این داروها را به طور سرخود به فرزندتان بدهید چرا که برای تجویز آن تشخیص پزشک در مورد شدت بیماری و در نظر گرفتن شرایط جسمانی و روانشناختی کودک بسیار اهمیت دارد. در غیر این صورت ممکن است دارو به جای ایجاد اثرات درمانی به یکسری عوارض جانبی ناخوشایند بیانجامد.
مطالعات پژوهشی نشان می‌دهند رفتار درمانی (یا همان اصلاح رفتار) یکی از روش‌های بسیار موثر در بهبود اختلال بیش فعالی است. به خصوص کودکانی که هم زمان تحت درمان با دارو قرار دارند به طور مضاعفی از فواید این روش بهره مند می‌شوند. در برخی موارد رفتار درمانی حتی می‌تواند به متخصصین کمک کند که دوز داروها را کاهش دهند و در نتیجه به طور امن‌تری روند درمان را پیش ببرند.
در توضیح رفتار درمانی باید گفت که درمانگران در این رویکرد تلاش می‌کنند رفتارهای سالم را از طریق تقویت و پاداش دهی افزایش داده و رفتارهای مخرب را از طریق تعیین محدودیت و پیامدهای منفی کاهش دهند. رفتار درمانگران معمولا از قدم‌های کوچک شروع می‌کنند. برای مثال کودک بیش فعال معمولا وسط حرف دیگران می‌پرد و درمانگر اصلاح این رفتار را مد نظر قرار می‌دهد.
در همین راستا ابتدا به کودک رفتار صحیح را آموزش می‌دهد و پس از آن از او می‌خواهد قبل از شروع به حرف زدن دست خود را بالا بگیرد. هربار که کودک این رفتار را به درستی انجام دهد درمانگر به شیوه‌های مختلف عمل او را تقویت می‌کند. تقویت می تواند حتی با گفتن جملات ساده‌ای نظیر آفرین، لبخند زدن یا تکان دادن سر اتفاق بیافتد.
رفتار درمانگران معمولا آموزش دهی به خانواده و معلمین را نیز در دستور کار خود قرار می‌دهند. به این ترتیب کودک در محیط‌های دیگر نیز اصلاح رفتار را تمرین می‌کند که همین مسئله در تسریع فرایند درمان اثر بسزایی دارد.
از آنجا که کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی اغلب در تعاملات اجتماعی ساده مشکل دارند و با عزت نفس پایین دست و پنجه نرم می‌کنند، نوع دیگری از درمان که به آنها کمک می‌کند، آموزش مهارت‌های اجتماعی است. آموزش مهارت‌های اجتماعی که معمولاً در محیط گروهی انجام می‌شود، توسط یک درمانگر هدایت می‌گردد
به طوری که ابتدا او به عنوان الگو رفتارهای مناسب را نشان می‌دهد و سپس از کودکان می‌خواهد که آنها را تکرار کنند. گروه مهارت‌های اجتماعی به کودکان می‌آموزد که چگونه واکنش‌های دیگران را پیش بینی نمایند و چگونه رفتارهای قابل قبول‌تری داشته باشند. همچنین گروه مهارت‌های اجتماعی باید روی انتقال مهارت‌های جدید به دنیای واقعی کار کند.
برخی از متخصصین بر این باورند که رژیم غذایی کودکان مبتلا به بیش فعالی نیز در فرایند بهبودی آنها تاثیر دارد. البته توجه به این مسئله بسیار ضرورت است که بدانید رژیم غذایی مناسب به تنهایی برای درمان این اختلال کفایت نمی‌کند. از جمله توصیه‌هایی که در مورد تغذیه کودکان ADHD وجود دارد باید به موارد زیر اشاره کرد.
وعده‌های اصلی و میان وعده‌های فرزندتان را طوری تنظیم کنید که او هر 3 ساعت مقداری غذا بخورد. این کار کمک می‌کند که قند خون کودک ثابت بماند و همین مسئله به کاهش تحریک پذیری و افزایش تمرکز او کمک می‌کند.
سعی کنید در هر وعده غذایی یا میان وعده کمی پروتئین و کربوهیدرات قرار دهید. این غذاها به کودک کمک می‌کنند تا میزان فعالیتش کاهش پیدا کند ولی در عین حال هشیاری بیشتری داشته باشد.
بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD دارای میزان کمی از این مواد معدنی مهم هستند. افزایش سطح آنها ممکن است به کنترل علائم ADHD کمک کند. به خصوص افزایش آهن بسیار مفید می‌باشد. در همین راستا یک مطالعه نشان داده که مکمل آهن تقریباً به اندازه مصرف داروهای محرک علائم بیش فعالی را بهبود می‌بخشد. با این حال مکمل‌ها نیز باید طبق نظر پزشک به کودک داده شوند. در نتیجه به طور سرخود و بیش از حد از آنها استفاده نکنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا ریتالین به بهبود تمرکز بزرگسالان نیز کمک می کند؟
ریتالین تنها در صورتی می‌تواند به عنوان درمان مشکلات تمرکز تجویز شود که کودک یا بزرگسال مبتلا به اختلال بیش فعالی باشد. در غیر این صورت مصرف ریتالین منجر به بروز عوارضی نظیر تحریک پذیری، اضطراب و بی قراری می‌شود و حتی ممکن است وابستگی روانی در پی داشته باشد. در نتیجه هرگز از این دارو به طور سرخود استفاده نکنید.
اختلالات طیف اوتیسم (ASD) در سال‌های اخیر بسیار شایع شده؛ تا جایی که شاید کمتر کسی اکنون نام بیماری اوتیسم یا درخودماندگی را نشنیده باشد. این اختلال از ابتدای تولد در نوزاد وجود دارد. متأسفانه هنوز راهی برای تشخیص آن در دوران بارداری پیدا نشده است. اگرچه این اختلال از بدو تولد وجود دارد اما بسیاری از مواقع تا حدود 3 یا 4سالگی تشخیص داده نمی‌شود. اما به این نکته توجه داشته باشید که هرچه سریع‌تر نشانه‌های این بیماری را در فرزند خود پیدا کرده و درمان را شروع کنید، نتیجه بهتری از آن دریافت خواهید کرد. در ادامه به برخی از نشانه‌های این اختلال اشاره کرده‌ایم برای تشخیص قطعی حتما از مشاوره کودک استفاده کنید.
منبع : اختلالات طیف اوتیسم
اوتیسم ازنظر روانشناسان یک اختلال عصبی-رشدی است. اختلال عصبی-رشدی دسته‌ای از بیماری‌ها هستند که از بدو تولد در کودک ظاهر شده و قطعاً ناهنجاری‌هایی در سیستم عصبی کودک باعث به وجود آمدن آنها شده است. یکی دیگر از ویژگی‌های اختلالات عصبی-رشدی مثل اختلالات طیف اوتیسم این است که این بیماری‌ها قابل درمان شدن نیستند. شما تنها می‌توانید شدت نشانه‌ها را کم کنید.
در گذشته بیماری‌های مختلفی با نام اوتیسم، سندرم آسپرگر، ازهم‌پاشیدگی کودکی و رت وجود داشتند. این بیماری‌ها در کنار تفاوت‌های مهمی که باهم دارند اما در بسیاری از مسائل مثل کاهش روابط اجتماعی و عدم استفاده از کلام، مشترک هستند. به همین خاطر آخرین به‌روزرسانی از کتاب راهنمای اختلالات روانی تمامی این بیماری‌ها را در یک دسته قرار داد و نام آن را اختلالات طیف اوتیسم گذاشت. همان‌طور که می‌دانید وقتی صحبت از طیف در میان باشد به این معناست که شدت نشانه‌ها از ضعیف تا قوی دسته‌بندی می‌شود. با این حال در مقاله سندرم آسپرگر می‌توانید با نشانه‌هایی که پیشتر این اختلالات را تفکیک می‌داد آشنا شوید.
آخرین به‌روزرسانی از کتاب راهنمای تشخیص اختلالات روانی دو ویژگی روابط اجتماعی ضعیف و همین‌طور علائق محدود و رفتارهای تکرارشونده را نشانه‌های اصلی طیف اوتیسم می‌داند و معتقد است بیماران در هرکدام از این ویژگی‌ها باید با یکی از عبارات زیر درجه‌بندی شوند (نیازمند حمایت، نیازمند حمایت زیاد، نیازمند حمایت خیلی زیاد).
اما این کودکان به‌جز روابط اجتماعی ضعیف و علائق محدود نشانه‌های دیگری هم دارند. به‌طورکلی نشانه‌های اختلال طیف اوتیسم عبارتند از:
با وجود تحقیقات بسیاری که در زمینهٔ اختلالات طیف اوتیسم انجام می‌شود تاکنون دلیل اصلی این بیماری پیدا نشده است. درواقع بسیاری از محققان تصور می‌کنند مجموعه‌ای از دلایل در کنار هم باعث بروز این بیماری می‌شوند. در درجه اول ترکیب چند ژن نقش اصلی را در این بیماری ایفا می‌کند. اما هرکسی که دارای ژن اوتیسم باشد به این بیماری دچار نمی‌شود.
بعضی از عوامل محیطی هم در این زمینه نقش دارند. به‌علاوه تحقیقات نشان می‌دهد که بخش‌هایی از مغز مثل مخچه یا آمیگدال در کودکان درگیر با اوتیسم دچار مشکل است. برخی تحقیقات دیگر معتقدند با توجه به اینکه شیوع اختلالات طیف اوتیسم در مردان بیشتر از زنان است شاید این بیماری به دلیل قرار گرفتن جنین در معرض تستوسترون اتفاق افتاده باشد. با همه این‌ها هنوز تحقیقات راجع به دلیل قطعی بیماری اوتیسم ادامه دارد و باید منتظر نتایج تحقیقات بیشتری باشیم.
برای تمامی خانواده‌هایی که کودک آنها درگیر اختلالات طیف اوتیسم شده است یک سؤال بسیار مهم وجود دارد، آیا فرزندم بهبود پیدا خواهد کرد؟ همان‌طور که گفتیم بیماری‌های عصبی-رشدی به‌طور کامل بهبود پیدا نمی‌کنند اما استفاده از روش‌های درمانی می‌تواند تا حد زیادی جلوی نشانه‌های این بیماری را بگیرد. به همین خاطر اگر می‌خواهید فرزندتان بتواند جریان عادی زندگی را دنبال کند بهتر است هرچه سریع‌تر برای درمان وی اقدام کنید. برای آشنایی با جدیدترین روش های درمان اوتیسم کلیک کنید. ازجمله روش‌هایی که برای درمان اختلالات طیف اوتیسم صورت می‌گیرد می‌توان به این موارد اشاره کرد:
این روش را می‌توان معروف‌ترین گزینه در درمان اختلال طیف اوتیسم دانست. هدف در درمان (ABA) این است که کودک رفتار صحیح را یاد بگیرد و رفتارهای اشتباه خود را کنار بگذارد. این کار با بی‌توجهی به رفتارهای اشتباه و همین‌طور پاداش دادن رفتارهای درست شکل می‌گیرد.
در این دو روش سعی می‌شود مهارت‌های مختلف و همین‌طور گفتار صحیح به این کودکان آموزش داده شود. برای مثال آنها برای یادگیری گفتار می‌بایست از رفتار سایرین تقلید کنند. در ابتدا هر صدایی که آنها بتوانند تولید کنند پاداش می‌گیرد. اما پس از مدتی تنها صداهایی که بعد از صحبت کردن معلم یا هر مخاطب دیگر باشد پاداش دریافت می‌کند. به‌این‌ترتیب آنها یاد می‌گیرند چه زمان و چطور صحبت کنند.
برای درمان اختلالات طیف اوتیسم از داروهای مختلف ازجمله آرام‌بخش‌های بسیار قوی استفاده می‌شود. اما تحقیقات نشان داده که این داروها چندان در درمان اختلالات طیف اوتیسم قوی نیستند. شاید یکی از دلایل این موضوع این باشد که اختلالات طیف اوتیسم بسیاری از بخش‌های رفتار کودک را درگیر می‌کند و این روش‌ها با استفاده از یک دارو درمان نخواهند شد.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
اختلالات طیف اوتیسم یعنی چه؟
اوتیسم نام یک بیماری عصبی-رشدی است که از ابتدای تولد شروع می‌شود و باعث مشکلاتی در روابط اجتماعی و صحبت کردن کودک خواهد شد.
آیا کودکان اوتیستیک درمان می‌شوند؟
تاکنون راهی برای درمان کامل این بیماری پیدا نشده است. اما با استفاده از روش‌های مختلف می‌توان شدت نشانه‌ها را کاهش داد و رفتار کودک را به رفتاری مورد قبول در جامعه نزدیک کرد.
منبع : اختلالات طیف اوتیسم
آموزش پدر و مادر یکی از مسائل مهمی است که توجه چندانی به آن نمی‌شود. در واقع والدین معمولا برای تربیت فرزندانشان سعی می‌کنند تا جای ممکن اطلاعات خود را راجع به تربیت کودک و افزایش مهارت‌های وی بالا ببرند اما کمتر پیش می‌آید که به توانایی‌های خود نیز توجه داشته باشند و بخواهند اصولی را در زمینه پدر یا مادر خوب بودن آموزش ببینند. با این حال متخصصان روانشناسی خانواده و کودک معتقدند که شما پیش از اقدام برای تولد فرزند می‌بایست مهارت‌های خود را در زمینه والدگری افزایش دهید. برای این کار روش‌های مختلفی وجود دارد، به طور مثال شما می‌توانید با مطالعه کتاب یا کمک گرفتن از مشاورین در زمینه فرزندپروری مهارت‌های خود را به عنوان پدر یا مادر ارتقا بخشید. در ادامه به طور جامع درباره آموزش پدر و مادر صحبت خواهیم کرد پس همراه ما باشید.
منبع : آموزش پدر و مادر
اگرچه ما تربیت را بیشتر وظیفه مادر می‌دانیم اما این باور از نظر متخصصین کاملا اشتباه است. کودک شما برای رشد سالم و برخورداری از سلامت روان به هردو والد نیاز دارد. نبود هریک از والدین یا بی توجهی آنها به مسائل کودک می‌تواند آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد. معمولا حضور پدر و تلاش وی در تربیت کودکان باعث ایجاد احساس امنیت، اقتدار و اعتماد به نفس در فرزندان می‌شود. به ویژه در ارتباط با فرزندان پسر در خانواده نقش پدر برای تربیت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند زیرا فرزند شما الگوپذیری و آموزش رفتارهای متناسب با جنسیت را نخست از شما آموزش خواهد دید. تحقیقات نشان می‌دهد پدرانی که همکاری بیشتری در تربیت فرزندان خود دارند معمولا کودکان شادتر و سالم‌تری به لحاظ روحی خواهند داشت. شما می‌توانید برای آموزش راهکارهای مناسب در تربیت فرزندتان از مشاورین کودک نیز کمک بگیرید.
نقش مادر در تربیت کودکان از جمله مسائلی است که همواره و در تمامی فرهنگ‌ها از آن صحبت شده است. مادر به عنوان مراقب اولیه کودک، تاثیر بالایی در ایجاد احساس امنیت و دلبستگی سالم در کودک ایفا می‌کند. سبک دلبستگی کودک می‌تواند تمامی زندگی وی و ارتباط‌های اجتماعی بعدی او را تحت تاثیر قرار دهد. به همین خاطر متخصصان تاکید دارند که والدین و به خصوص مادر پیش از تولد فرزند راجع به احساس دلبستگی و امنیت در کودک و سایر نقش‌های تربیتی مادر، اطلاعات خود را افزایش دهند.
کودک شما در تمامی مسائل تربیتی به مادر تکیه دارد و در نتیجه شما می‌بایست با نیازهای خاص هر سن و شیوه‌های تربیت کودک آشنا باشید. دختران معمولا نخستین الگوگیری‌ها راجع به انجام وظایف مرتبط با نقش خود را از مادر آموزش می‌بینند و چگونگی رفتارهای مادر در این زمان اهمیت بسیاری پیدا می‌کند.
کودکان شما در فضای خانه و با تقلید از رفتارهای والدینشان راه و رسم زندگی را یاد می‌گیرند. اگر آنها صداقت و محبت را در خانواده ببینند در آینده به همین شیوه رفتار می‌کنند اما اگر زورگویی و پرخاشگری را در والدین خود مشاهده کنند آنها نیز استفاده نامناسب از قدرت را یاد خواهند گرفت. یک تعبیر قدیمی فرزندان را آیینه والدین می‌داند. به همین خاطر شما می‌بایست با اصول تربیت فرزند و شیوه‌های پاسخگویی به نیازهای کودکتان در هر مقطع سنی آشنا بوده تا بتوانید الگوی مناسبی برای فرزند خود باشید.
یکی از دلایل تاکید متخصصان بر آموزش پدر و مادر این است که شما می‌بایست با نیازهای روحی کودک خود در هر بازه سنی آشنا باشید تا بتوانید به خوبی از پس تامین آنها بربیایید. شاید برایتان جالب باشد که بدانید روانشناسان کودک معتقدند بی توجهی به نیازهای کودک و توجه بیش از حد به آنها هر دو به یک اندازه آسیب زا هستند و تامین بیش از حد نیازهای کودکان نیز آسیب‌هایی را در شخصیت بزرگسالی آنها به جا خواهد گذاشت. شما به عنوان والدین کودک باید با نیازهای وی در هر بازه سنی، راه‌های پاسخگویی به این نیازها و همچنین حدود پاسخگویی آشنا باشید تا بتوانید فرزندتان را با یک شخصیت سالم و متعادل پرورش دهید.
وقتی شما با نیازهای کودک و همین طور وظایف خود به خوبی آشنا باشید طبیعتا به خوبی می‌توانید مسائل مختلف را تربیت کرده و ارتباط بهتری نیز با فرزندتان داشته باشید. در نتیجه یکی دیگر از دلایل اهمیت آموزش پدر و مادر این است که یادگیری این مهارت کیفیت ارتباط عاطفی درون خانواده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
اصطلاح والدین سمی به آن دسته از پدر و مادرهایی اطلاق می‌شود که با اتخاذ شیوه‌های تربیتی نامناسب باعث آسیب دیدن سلامت روان و شخصیت فرزندانشان می‌شوند. شیوه‌های تربیتی نامناسب می‌تواند به صورت سبک فرزندپروری مستبدانه، بی توجهی به احساسات و عواطف کودکان یا هر رفتار اشتباه دیگری ظاهر شود. توجه داشته باشید که اشتباهات شما در تربیت کودک، شخصیت و تمامی گستره عمر فرزند شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد پس بهتر است از اشتباه و رفتار غیر اصولی در این زمینه خودداری کنید و اطلاعات خود را راجع به رفتارهای سمی و جایگزین‌های آن افزایش دهید. برای آشنایی با جدیدترین روش های تربیت کودک کلیک کنید.
توجه به ابعاد مختلف رشد روانی کودک از مهمترین وظایف والدین است. فرزند شما علاوه بر نیازهای جسمی در زمینه‌های مختلف آموزشی، اجتماعی، اخلاقی و حتی عاطفی نیز به تربیت و رسیدگی نیاز دارد. در نتیجه اگر می‌خواهید برای فرزندان خود والدین خوبی باشید و آنها را برای زندگی آینده مجهز نمایید بهتر است به این مسائل توجه بیشتری داشته باشید. سعی کنید در فرایند تربیت کودک خود این مسائل را تحت پوشش قرار دهید. برای این کار می‌توانید از انواع بازی‌ها، کتاب‌ها و برنامه‌های مناسب استفاده کنید. مقاله روانشناسی کودک را مطالعه کنید.
رفتار کردن با کودک در زمینه‌های مختلف از مهمترین سوالاتی است که برای والدین پیش می‌آید. به عنوان یک پدر و مادر شما می‌بایست رفتار مناسب با کودک خود در مسائل مختلف را به خوبی بشناسید. برای اینکه بدانید با کودک خود چه رفتاری داشته باشید نخست باید از نیازها و انگیزه رفتار وی آگاه شوید و بر همین اساس عکس العمل نشان دهید. رفتارشناسان کودک معتقدند توجه و تحسین رفتارهای مطلوب، سکوت در برابر رفتارهای نامطلوب و همین طور پافشاری شما بر روی قوانین و مقرراتی که در خانه وجود دارد از مهمترین مسائلی هستند که در رفتار با کودک خود باید به آنها توجه کنید.
علاوه بر این کودک شما در هر دوره سنی نیازها و بحران‌های خاصی را پشت سر می‌گذارد که آگاهی از آنها می‌تواند به شما در تنظیم شیوه‌های رفتار با کودکتان کمک کننده باشد. برای مثال کودک شما در سنین 2 تا 4 سالگی به دنبال کسب خودمختاری و اثبات خویش است. درصورتی که رفتارهای شما با او در این بازه سنی به صورت محدود کردن کودک باشد و به او اجازه ندهید که برخی از کارها را خودش انجام دهد باعث ایجاد اعتماد به نفس پایین و تردید نسبت به توانایی‌ها در کودک می‌شوید.
در ادامه راهکارهایی را برای تبدیل شدن به پدر یا مادری بهتر با هم بررسی خواهیم کرد.
اصلی‌ترین نیاز فرزندان شما که می‌بایست به آن توجه داشته باشید محبت است. هرچقدر شما عشق و محبت بیشتری را به کودک خود ارائه کنید آنها سلامت روحی و احساس شادابی بیشتری را تجربه خواهند کرد. اما به خاطر داشته باشید که محبت با ایجاد وابستگی و نبود محدودیت و مقررات در خانه تفاوت دارد. شما از راه‌های زیر می‌توانید محبت خود را به فرزندتان نشان دهید.
تبدیل شدن کودک شما به یک بزرگسال موفق در آینده بیش از هرچیز به رفتارهای شما بستگی دارد. استفاده از راهکارهای زیر به شما در این زمینه کمک خواهد کرد.
در تمامی سال‌های کودکی و نوجوانی فرزندتان که مشغول تربیت او برای حضور در جامعه به عنوان یک بزرگسال هستید می‌توانید با مشورت گرفتن از مشاوران در زمینه‌های مختلف شرایط مطلوبی را برای کودک خود ایجاد کنید. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید از طریق شماره تلفن 02166419012 با متخصصان کودک در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو صحبت کنید.
آیا در تربیت کودک نقش مادر با اهمیت تر از پدر است؟
خیر؛ کودک شما برای یک رشد سالم در محیط خانه به توجه و همکاری هردوی شما نیاز دارد. هریک از والدین می‌توانند در بخش‌هایی از تربیت کودک نقش بیشتری داشته باشند اما این به معنای آن نیست که اهمیت یک نقش بیشتر از دیگری است.
منبع : آموزش پدر و مادر