برخورد با اشتباهات کودک یکی از چالش‌های رایج والدین است، به‌ویژه زمانی که خودشان با مشکلات شخصی یا کمبود مهارت‌های تربیتی مواجه هستند. کودکان در هر سنی ممکن است رفتارهای نادرست یا اشتباهاتی داشته باشند که نیاز به اصلاح دارد. اما نحوه برخورد با این اشتباهات بسیار مهم‌تر از خود اشتباه است. در این مقاله، به بررسی روش‌های صحیح و مؤثر برای برخورد با اشتباهات کودک می‌پردازیم. برای آشنایی با رفتار صحیح کودک کلیک کنید.
فهرست مطالب
برای دریافت مشاوره در زمینه برخورد با اشتباهات کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
واکنش‌های والدین به اشتباهات کودک می‌تواند تأثیرات بلندمدتی بر شخصیت، اعتماد به نفس و رفتارهای آینده او داشته باشد. برخوردهای نامناسب، مانند فریاد زدن، تنبیه بدنی یا سرزنش‌های مکرر، نه تنها باعث اصلاح رفتار نمی‌شوند، بلکه ممکن است منجر به مشکلات روانی مانند کاهش عزت نفس، اضطراب و حتی پرخاشگری در کودک شوند. بنابراین، یادگیری روش‌های صحیح برخورد با اشتباهات کودک، یک مهارت ضروری برای هر پدر و مادری است.
برای جلوگیری از تقلید کودک از فیلم ها کلیک کنید.
بسیاری از والدین از اشتباهات کودک‌شان می‌ترسند و نگران هستند که این اشتباهات به عادت‌های بد یا مشکلات بزرگ‌تری در آینده تبدیل شود. این ترس طبیعی است، اما مهم است که بدانیم اشتباهات بخشی از فرآیند رشد و یادگیری کودک هستند. به جای ترسیدن از اشتباهات، بهتر است آنها را به عنوان فرصتی برای آموزش و رشد کودک در نظر بگیریم. با برخورد صحیح و حمایت‌گرانه، می‌توانیم به کودک کمک کنیم تا از اشتباهاتش درس بگیرد و در آینده فردی مسئولیت‌پذیر و مستقل شود.
1. به احساسات کودک توجه کنید
اگر کودک پشیمان است:
با لحنی آرام و حمایت‌گرانه به او بگویید که می‌دانید این رفتار دیگر تکرار نخواهد شد. این کار باعث می‌شود کودک احساس امنیت کند و بداند که اشتباهش باعث قطع رابطه عاطفی با شما نشده است.
اگر کودک پشیمان نیست:
به او توضیح دهید که چرا این رفتار نادرست است و چه عواقبی می‌تواند داشته باشد. از مثال‌های ساده و قابل درک برای کودک استفاده کنید.
2. هرگز صدای خود را بالا نبرید
فریاد زدن نه تنها باعث اصلاح رفتار نمی‌شود، بلکه ممکن است کودک را به تکرار اشتباه تشویق کند. فریاد زدن باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک می‌شود و رابطه عاطفی بین شما و او را تضعیف می‌کند.
به جای فریاد زدن، از لحنی آرام اما محکم استفاده کنید. این کار به کودک نشان میدهد که شما جدی هستید، اما او را نمی‌ترسانید.
3. تذکر دادن به کودک
با توضیح خطرات و پیامدهای رفتار اشتباه، کودک را از عواقب آن آگاه کنید. مثلاً اگر کودک می‌خواهد با چاقو بازی کند، به او هشدار دهید که ممکن است به خودش آسیب بزند.
از جملات مثبت استفاده کنید. به جای گفتن “نکن!”، بگویید “بیا این کار را با هم درست انجام دهیم.”
4. تشویق کودک پس از اصلاح رفتار
اگر کودک به تذکر شما عمل کرد و رفتارش را اصلاح کرد، از او قدردانی کنید. تشویق و تحسین باعث می‌شود کودک در آینده بیشتر به دنبال کسب رضایت شما باشد.
مثلاً بگویید: “آفرین که به حرفم گوش کردی! حالا دیگه می‌تونی با خیال راحت بازی کنی.”
5. راستگویی اش را تشویق کنید
اهمیت راستگویی:
یکی از مهمترین ارزش‌هایی که می‌توانید به کودک آموزش دهید، راستگویی است. اگر کودک پس از انجام اشتباه، حقیقت را به شما گفت، او را تشویق کنید. این شیوه برخورد با اشتباهات کودک باعث می‌شود کودک بداند که راستگویی ارزشمند است و حتی اگر اشتباهی مرتکب شود، با گفتن حقیقت می‌تواند اعتماد شما را جلب کند.
نحوه تشویق:
به جای تنبیه، از جملاتی مانند “ممنون که حقیقت رو بهم گفتی. این کارت خیلی شجاعانه بود.” استفاده کنید. این کار باعث می‌شود کودک در آینده نیز به راستگویی تشویق شود.
6. بپذیرید که اشتباه روند طبیعی یادگیری است
اشتباهات بخشی از رشد هستند:
اشتباهات بخشی طبیعی و ضروری از فرآیند یادگیری و رشد کودک هستند. هر اشتباه فرصتی است برای یادگیری و بهبود. به جای سرزنش کودک، به او کمک کنید تا از اشتباهاتش درس بگیرد.
نحوه برخورد:
به کودک بگویید: “همه اشتباه می‌کنن، مهم اینه که ازش یاد بگیری و دفعه بعد بهتر عمل کنی.” این نگرش باعث می‌شود کودک با اعتماد به نفس بیشتری با چالش‌ها روبرو شود و از اشتباهاتش نترسد.
فریاد زدن بر سر کودک نه تنها باعث اصلاح رفتار نمی‌شود، بلکه ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. کودکانی که مرتباً مورد فریاد قرار می‌گیرند، ممکن است به مرور زمان به این رفتار عادت کنند و دیگر به تذکرات شما توجه نکنند. علاوه بر این، فریاد زدن باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک می‌شود و رابطه عاطفی بین شما و او را تضعیف می‌کند.
برای اطلاع از نحوه برخورد با حاضر جوابی کودک کلیک کنید.
والدین گاهی اوقات به دلیل ناآگاهی یا فشارهای روانی، مرتکب خطاهایی در برخورد با اشتباهات کودک می‌شوند که می‌تواند تأثیرات منفی بر رشد و شخصیت او داشته باشد. در این بخش، به برخی از این اشتباهات رایج و راه‌های جلوگیری از آنها می‌پردازیم:
اشتباه: فریاد زدن و استفاده از کلمات تند و توهین‌آمیز.
راه حل: به جای فریاد زدن، از لحنی آرام اما محکم استفاده کنید. به کودک توضیح دهید که چرا رفتارش نادرست است و چه عواقبی دارد.
اشتباه: تکرار مداوم اشتباهات کودک و سرزنش او.
راه حل: به جای سرزنش، روی رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنید و او را برای کارهای خوب تشویق کنید.
اشتباه: نادیده گرفتن احساسات کودک و عدم توجه به نیازهای عاطفی او.
راه حل: به احساسات کودک توجه کنید و با او همدلی کنید. به او نشان دهید که احساساتش برای شما مهم است.
اشتباه: استفاده از تنبیه بدنی برای اصلاح رفتار کودک.
راه حل: به جای تنبیه بدنی، از روش‌های مثبت مانند محرومیت موقت (Time-out) یا محروم کردن از امتیازات استفاده کنید.
اشتباه: مقایسه کودک با خواهر و برادر یا همسالان.
راه حل: هر کودک منحصر به فرد است. به جای مقایسه، روی نقاط قوت و پیشرفت‌های کودک تمرکز کنید.
با اجتناب از این اشتباهات رایج، می‌توانید رابطه سالم‌تر و مؤثرتری با کودک خود برقرار کنید و به رشد و توسعه شخصیت او کمک کنید.
اگر با وجود تلاش‌های شما، کودک همچنان به تکرار اشتباهات خود ادامه میدهد، مراجعه به یک مشاور کودک ضروری است. مشاوران متخصص می‌توانند با ارائه راهکارهای مؤثر، به شما در بهبود رفتار کودک کمک کنند. همچنین، مشاوره می‌تواند به شما در درک بهتر نیازهای کودک و ایجاد یک رابطه سالم با او کمک کند.
سخن آخر
برخورد صحیح با اشتباهات کودک نه تنها به اصلاح رفتار او کمک می‌کند، بلکه باعث رشد شخصیت و اعتماد به نفس او می‌شود. با استفاده از روش‌های درست و مشاوره تخصصی، می‌توانید به کودک خود در مسیر رشد و یادگیری کمک کنید. یادگیری مهارت‌های تربیتی و برخورد مناسب با اشتباهات کودک، یک سرمایه‌گذاری ارزشمند برای آینده اوست.
مطالب مرتبط
دست کردن تو بینی در کودکان
روش های تربیت کودک
زودرنجی کودکان
آرایش کردن کودک
برای دریافت مشاوره در زمینه برخورد با اشتباهات کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول
چرا نباید در برخورد با اشتباه کودک خود دچار عصبانیت شویم؟
زیرا انجام چنین رفتارهای مخربی در پاسخ به اشتباهات کودکان باعث تخریب شخصیت و انزوای او شده و به کودک فرصت ارائه توضیحات و دلالیل انجام کار نادرست خود را نخواهد داد که در بیشتر موارد هم به یک برداشت نادرست و درکی نا به جا از رفتار کودک خواهد انجامید.
اگر کودک از انجام یک رفتار نادرست خشنود بود، چگونه باید با او مواجه شویم؟
به کودک بگویید که انتظار چنین رفتاری را از او نداشته اید و او را به عنوان انسانی دانا و مسئولیت پذیر می‌شناختید و آن رفتار نادرست را به شخصیت‌های بدی که کودک تا به آن سن شناخته است نسبت دهید.
آیا هنگام تذکر دادن به کودک در مورد رفتار اشتباهش می توان از تن صدای بالا استفاده کرد؟
برای تذکر دادن به کودک ابتدا با تن آرام و ملایم به او در مورد کار نادرستی که انجام داده است هشدار دهید، اگر به شما گوش نداد و توجهی به صحبتتان نکرد، تن صدای خود را تغییر داده و با صلابت و جدیت بیشتری به او تذکر دهید. اما اگر باز هم کودک به کار ناپسند خود ادامه داد، دیگر چیزی به او نگفته و سکوت کنید تا با گذشت زمان، کودک، خود به اشتباهش پی ببرد و از تکرار آن کار غلط دست بکشد.
منبع: برخورد با اشتباهات کودک
ناله کردن نوزاد و کودک و یا درآوردن صداهای عجیب در حین خواب و یا حتی بیداری تا حد زیادی طبیعی است. نوزادان و کودکان در سنین پایین به این دلیل که قادر به صحبت کردن نیستند ممکن است که آواهای مختلفی از خود بروز دهند. اما اگر این ناله ها به صورت مکرر تکرار شده و یا حتی با نشانه های دیگری همراه شوند؛ باید حتما آنها را پیگیری کرد. چرا که این ناله ها در بیشتر موارد نشانه ای از بروز مشکلی هستند و یا کودکان به وسیله آنها قصد دارد تا مفهومی را به ما برساند. طبیعی است که پیدا کردن علت این موضوع برای والدین کمی دشوار باشد. به همین دلیل می‌توانند در این زمینه از یک متخصص نیز کمک بگیرند. برای دریافت مشاوره کودک کلیک نمایید.
فهرست مطالب
برای دریافت مشاوره در زمینه ناله کردن کودک و نوزاد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان کلینیک تخصصی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
ناله کردن کودک و نوزاد یا همان نق زدن هم در خواب و هم در بیداری اتفاق می‌افتد و گاها نشانه ای از وجود مشکلی است. در کودکان و نوزادانی که قادر به صحبت کردن نیستند؛ این ناله ها تنها در قالب صداهایی آرام و مقطع بوده هستند که در بیشتر موارد هم در خواب بروز میکنند. اما در کودکان بزرگتر آنها در هنگامی که دچار درد جسمانی می‌شوند و یا حتی به دلایل مختلف گریه میکنند؛ ناله نیز سر می‌دهند. اما در همه این شرایط کودکان به دنبال دریافت پاسخی از طرف اطرافیان خود هستند. گاهی حتما باید دلیل این ناله ها پیگیری شوند. برای اطلاع از دلایل بی حالی نوزاد کلیک نمایید.
علل ناله کردن کودک و نوزاد مختلف هستند. در واقع این شرایط هم در کودکان و هم در نوزدان منجر به بروز ناله شده و با نشانه های دیگری نیز همراه می‌شوند. در این قسمت به توضیح این دلایل خواهیم پرداخت.
منظور از فاز فعال خواب همان خواب سبک است که در نوزدان و کودکان به اصطلاح در خواب خرگوشی هستند و به راحتی از خواب می‌پرند. ناله کردن کودک و نوزاد در این مرحله از خواب کاملا طبیعی است و جای نگرانی وجود ندارد.
یکی دیگر از دلایل ناله کردن کودک نوزاد در خواب ، ابتلا به بیماری های جسمانی مختلف مثل گوش درد، تب و یا حتی دندان درآوردن است. در این حالت کودک علاوه بر ناله کردن در خواب نشانه های دیگری مثل بی اشتهایی، اختلال در الگوی خواب، بی قراری و… را نیز تجربه می‌کند. برای اطلاع دلایل بروز تب نوزاد کلیک نمایید.
زمانی که کودک به آپنه و یا بیماری های دیگر تنفسی نیز مبتلا باشد؛ ممکن است در خواب ناله کند و یا حتی تنفس او با صدا همراه باشد. آپنه یک اختلال خواب است که افراد در حین خواب دچار وقفه تنفسی می‌شوند. این اختلال در کودکان و نوزادان نیز بروز می‌کند.
طبیعتا زمانی که زمانی محیطی که کودک در آن خوابیده است؛ گرم و یا سرد باشد؛ ناله کردن کودک و نوزاد را شاهد خواهیم بود. چرا که این موضوع او را بیقرار و کلافه کرده و منجر به بروز واکنش های مختلف می‌گردد.
اگر کودکان به اندازه کافی غذا بخورند؛ کمتر احتمال دارد که در حین خواب ناله کنند. نوزادان بالای پنج یا شش ماه در صورتی که به خوبی تغذیه شوند؛ می‌توانند بالای ده ساعت در روز بخوابند. از این رو اگر شاهد ناله کردن کودک و نوزاد در خواب هستید؛ یکی از دلایل آن می‌تواند گرسنه بودن آن باشد.
دیر عوض کردن پوشک نوزاد منجر به سوختن پای او شده و به همین دلیل ممکن است در خواب شروع به ناله کردن کند. به همین دلیل بهتر است حتما قبل از خواب پوشک کودک را عوض کرده و به صورت مداوم او را چک کنید.
میتوان گفت یکی از اصلی ترین دلایل ناله کردن کودک و نوزاد در خواب، برهم خوردن نظم خواب و بیداری آنهاست. زمانی که زمان خواب آنها به هم می‌ریزد؛ آنها خستگی زیادی را تجربه کرده و به همین دلیل بیقراری میکنند. برای آشنایی بیشتر با شرایط لازم خواب نوزاد کلیک نمایید.
اگر ناله کردن کودک و نوزاد دلیل خاصی نداشته باشد و نتوانیم منشا آن را پیدا کنیم؛ با انجام اقداماتی ساده میتوان این موضوع را برطرف کرد. خود والدین باید در ابتدا الگوی خواب و بیداری کودک را منظم کرده، محیطی آرام برای او فراهم کنند؛ و همچنین به تغذیه کودک قبل از خواب نیز توجه داشته باشند.
همچنین لباس های مناسب به او پوشانده و پوشک او را نیز به موقع عوض کنند. حتی به این موضوع توجه داشته باشند که کودک در چه حالتی خوابیده است. انجام تمامی این موارد در خانه امکانپذیر بوده و همچنین اقدامات موثری در جهت کنترل ناله های کودک خواهند بود.
اما چه زمانی ناله کردن کودک و نوزاد موضوع جدی محسوب شده و حتی باید برای آن به متخصص مراجعه کرد؟ در جواب این سوال باید گفت که هر زمان شاهد بروز چنین نشانه هایی در فرزند خود بودید؛ حتما به متخصص اطفال مراجعه کنید.
کودکانی که در سن بالاتری قرار دارند و در خواب شروع به ناله کردن میکنند؛ باید برای آنها از چنین اقداماتی استفاده نمود.
آمادگی برای رابطه زناشویی یکی از مهمترین اصول داشتن یک رابطه جنسی با کیفیت است. رابطه‌زناشویی، برخلاف باور عموم، نه تنها یک نیاز و فعالیت پیش‌پاافتاده و صرفاً غریزی نیست، بلکه مجموعه‌ای از پیچیده‌ترین و اساسی‌ترین فعالیت‌های روانی و جسمی انسان است. رابطه جنسی باکیفیت، یکی از ارکان تضمین کننده یک زندگی خوب و سالم است. بنابراین باید با افزایش آگاهی در زمینه مسائل جنسی و کنار گذاشتن غرور و تعصب، هم برای سلامت جنسی خود و هم همسرتان تلاش کرده و زندگی خود را سرشار از عاطفه، هیجان و شور سالم کنید. در این مطلب درباره یک بخش مهم از رابطه زناشویی، یعنی آمادگی برای رابطه صحبت خواهیم کرد.
فهرست مطالب
برای دریافت مشاوره در زمینه آمادگی برای رابطه زناشویی (اقدامات قبل از رابطه) می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید. ی
آمادگی برای رابطه زناشویی به معنای ایجاد شرایطی است که هر دو طرف از نظر جسمی و روانی آماده باشند. این آمادگی شامل شناخت بدن خود و همسر، درک نیازها و ترجیحات جنسی، و ایجاد فضایی امن و صمیمی است.
برقراری رابطه بدون در نظر گرفتن احساسات، مانند این است که به یک فرد تشنه آب دریا بدهید. او آب خورده است اما هرگز سیراب نخواهد شد. این اتفاق به مرور زمان شما رو از رابطه جنسی دلزده کرده و زمانی که دلتان نزدیکی می‌خواهد، چون جسمتان پر است و ارضا شده، نمیتوانید رابطه لذت بخشی داشته باشید.
قبل از رابطه مراحلی را باید انجام دهید. این مراحل به تربیت و برای لذت بخش کردن‌رابطه است. هر کاری که باعث لذت شما و شریک احساسی تان می‌شود در اولویت قرار دهید. و سپس به ترتیب مراحل زیر پیش بروید.
در قدم اول یکدیگر را در آغوش بگیرید. آغوش باعث ایجاد آرامش می شود. در همین حالت کمی دست هایتان را تکان دهید و بازوها، کمر، گردن و شانه های همسرتان را نوازش کنید. نوازش حس امنیت را القا می‌کند.
در وهله دوم ابراز علاقه و صحبت های عاشقانه را انجام دهید. باید صحبت های عاشقانه به شیوه ای باشد که شریک احساسی تحت تاثیر قرار بگیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه صحبت درباره رابطه جنسی با همسر کلیک کنید.
قدم سوم بوسه بر سر و پیشانی است. بوسه زوجین را تحریک می‌کند. از نقاط تحریکی یکدیگر مطلع شوید و قبل از رابطه بر آن نقاط بوسه بزنید. حرکت آهسته صورت شما روی بدن و صورت همسرتان او را بیشتر متمایل به‌رابطه می کند.
یکی از کارهایی که قبل از رابطه باید انجام دهید پیش نوازی است. سعی کنید یکدیگر را ماساژ دهید تا میزان صمیمیت افزایش یابد.
فکر به مسائل مثبت قبل ازرابطه جنسی باعث آرامش و لذت می‌شود. اگر به مسائل و خاطرات خوب با همسرتان فکر کنید رابطه‌ای سرشار از عشق و لذت خواهید داشت. برعکس این موضوع نیز صحت دارد. وقتی همسرتان از دست شما ناراحت یا خشمگین است، لذت کمتری از رابطه خواهد برد.
تماشای عکس دو نفره قبل از رابطه‌جنسی باعث تقویت امنیت و افزایش عشق بین زوجین خواهد شد. هر از گاهی با تلفن همراه یا آلبوم عکس های تان را مرور کنید. مرور خاطرات به شما نشان میدهد که چقدر لحظه های زیادی با هم بودید و از کنار هم بودن لذت برده اید.
هفتمین اقدام قبل از رابطه نگاه خیره به همسر است. با نگاه عمیق به یکدیگر؛ البته پس از نوازش های طولانی، تحریکات و لذت‌رابطه افزایش می‌یابد. به اندام های همسرتان نگاه کنید. با چشمان تان او را ستایش کنید.
یکی از راه هایی که برای لذت باید قبل از رابطه انجام دهید، آرام سازی خود است. در روش آرام سازی به ذهن کمک خواهید کرد تا به صورت همزمان بارابطه به کارها و دغدغه های روزمره فکر نکنید. مدیتیشن یکی از روش های آرام سازی خود است. این روش ها تمرکز شما را برای حضور در زمان حال بیشتر می کند.
برای اینکه بتوانید برای برقراری یک رابطه جنسی سالم آماده شوید، ابتدا باید حس کنید که هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی، آماده رابطه هستید و سپس بتوانید با همسرتان در این مورد صحبت کنید. هیچ چیز مانند صحبت کردن نمی‌تواند انسان‌ها را از روحیات هم آگاه کند. البته آماده شدن برای رابطه، در زن و مرد متفاوت است که در ادامه جداگانه آن را بررسی می‌کنیم. برای آشنایی با مباحث زناشویی مقاله آموزش سکس را نیز مطالعه نمایید.
مردان بر عکس زنان، دفعات بیشتری آمادگی حسمی و روانی رابطه زناشویی دارند. اگر از نظر جسمانی نگاه کنیم در یک روز و در صورت تقویت جسمانی، شاید 10 بار هم توانایی ارضا شدن و برقراری رابطه را داشته باشند اما در زنان این مسئله متفاوت‌تر است و برای آنها صرفا ارضای جسمانی مهم نیست.
مردان برای آمادگی، نیاز به استراحت کافی و تغذیه مناسب دارند. معمولا خستگی دلیل اصلی عدم تمایل مردان به رابطه است. مردان توجه و تایید شدن را دوست دارند و زمانی که از طرف همسرشان توجه و تمایل را ببینند، معمولا می‌توانند تحریک شوند. مردان نیز همیشه فاعل بودن را دوست ندارند.
زنان به دلیل پیچیدگی اندام جنسی، معمولاً به زمان و مقدمات بیشتری نیاز دارند تا آمادگی برای رابطه زناشویی پیدا کنند. برخی از نیازها و ملزومات زنان برای آماده شدن برای رابطه جنسی به شرح زیر است:
1. زنان برای رسیدن به تحریک کافی باید برای مدت طولانی عشق بازی را تجربه کنند. بوسه، نوازش، جملات تحریک کننده، ماساژ و اینگونه رفتارها شرط لازم و ضروری برای آماده شدن زنان است.
2. معمولا زنان محیط امن و کاملا خصوصی را ترجیح می‌دهند و آماده کردن آنها در مکان‌هایی که امن و کاملا خصوصی نیست، مقداری سخت خواهد بود.
3. زنان بیش از مردان به بدن خود حساس هستند و برای اینکه بتوانند آماده رابطه شوند، نباید از اندام خود احساس ناراضی بودن بکنند.
برخی از مسائل نیز برای داشتن یک رابطه سالم و ایجاد آمادگی روانی، زن و مرد ندارد. مسائلی مانند تمیزی خانه، داشتن مکالمات نسبتا کافی درباره مسائل روزمره، همکاری در تمام کردن کارهای ناتمام خانه، کمک به خواباندن بچه‌ها، آماده کردن لباس یا تزئینات خاصی که برای یک تحریک روانی لازم است و از این دسته مسائل، مسئولیت مشترک زن و مرد برای داشتن یک رابطه سالم است.
یکی از مسائل مهمی که ممکن است باعث مشکل در رابطه زناشویی شود این است که امکان دارد در برخی از موارد مرد یا زن، برای برقراری رابطه جنسی آماده نباشند اما طرف مقابل اصرار به نزدیکی داشته باشد. اولین اقدام، پیشگیری از بروز مشکل است.
یعنی زن و مرد باید قبل ازازدواج یا نهایتا در اولین روزهای‌ازدواج حتما درباره نیازهای جنسی خود، میزان نیاز و دفعاتی که دوست دارند یا می‌توانند رابطه داشته باشند، با هم صحبت کنند. اگر همسرتان در مورد این مسئله درک داشته باشد و شما نیز با او صادق باشید و به زور تن به رابطه ندهید، قطعا از بروز این مشکل جلوگیری می‌شود. چند نکته کوتاه برای حل این مسئله به شرح زیر است.
یک نکته مهم در آمادگی برای رابطه زناشویی این است که اگر همسرتان درخواست رابطه کرد و شما آماده بودید، حتما استقبال کرده و بدون هیچ گونه حس منفی، درخواست او را بپذیرید. این مسئله باعث می‌شود همسرتان درک کند که شما مشکلی با رابطه با او ندارید و اگر زمانش باشد، بسیار هم در این مورد عالی هستید.
همانطور که گفته شد معمولا مردان بیش از زنان تمایل به برقراری رابطه، آن هم سریع و فقط برای ارضای نیاز جسمی دارند. عدم آمادگی برای رابطه زناشویی بیشتر برای خانم ها رخ می دهد. نمیتوان گفت که تظاهر کنید و برای بقای زندگی به هر قیمتی به خواسته همسرتان تن بدهید، اما اگر حس کردید که می‌توانید رابطه برقرار کنید و این مسئله به شما آسیب نمی‌رساند، حتی اگر میل ندارید هم به همسرتان برای ارضا شدن کمک کنید. معمولا مردان توقع زیادی از رابطه ندارند و زنان می‌توانند با کمی همراهی، این کار را انجام دهند.
مسئله برای زوجینی که در آن تمایل زن از مرد بیشتر است، کمی پیچیده‌تر می‌شود. زیرا مردان به سادگی ارضا می‌شوند اما زنان برای ارضا شدن، پیش نوازی، تحریک شدن، رابطه طولانی و نوازش‌های بعد از نزدیکی را نیاز دارند و برای مردی که خسته است، انجام تمام این مراحل بسیار سخت می‌شود. در طرف مقابل اگر زن نیاز خود را سرکوب کند، فشار بیشتری نسبت به مرد متحمل می‌شود.
این مسئله بسیار پیچیده است اما به طور کلی زن و مرد باید بتوانند در مورد نیازهایشان راحت با هم صحبت کنند. زوجین باید در این مورد توافق کرده و یک میزان حداقل و حداکثری برای رابطه تعیین کنند. این مسئله به مرور زمان باعث شرطی شدن دو طرف شده و بدن نیز یاد می‌گیرد که نیازهایش را مدیریت کند. البته به این سادگی هم نیست و شما حتما به همراهی یک روانشناس و متخصص نیاز دارید. برای دریافت مشاوره جنسی کلیک کنید. متخصص به شما تکنیک های آمادگی برای رابطه زناشویی را هم یاد می دهد.
قبل از رابطه و نحوه شروع‌رابطه برای خانم ها حائز اهمیت است. اغلب خانم ها دوست دارند رابطه‌را به شیوه های زیر شروع کنند.
همانطور که قبل از رابطه جنسی برای خانم‌ها حائز اهمیت است، آقایان نیز علاقه دارند تارابطه را با لذت آغاز کنند. در ادامه شیوه شروع رابطه مورد علاقه آقایان را توصیح داده ایم.
همانطور که تا به این جای مقاله متوجه شده‌اید، آمادگی جسمی و روانی زن و مرد تاثیر زیادی بر کیفیت رابطه دارد. آمادگی برای رابطه جنسی به حدی اهمیت دارد که تمایل همسر شما را برای دفعات بعدی نیز تحت تاثیر قرار میدهد. تجربه یک رابطه دردناک یا اجباری موجب ایجاد بی میلی جنسی و سردی روابط خواهد شد.
چنین مسائلی نه یکباره بلکه به مرور زمان رخ می دهد. به همین دلیل زوج ها علت و ریشه های چنین مشکلاتی را نمی توانند پیدا کنند. اگر مدتی است که تمایل خود به رابطه را از دست داده اید. و یا در برابر درخواست های همسرتان برای رابطه جنسی آمادگی لازم را ندارید، حتما به متخصصین روانشناسی مراجعه نمایید. سکستراپیست ها به شما در این زمینه کمک تخصصی خواهند کرد. کافی است با شماره های درج شده تماس گرفته و برای مشاوره حضوری، آنلاین و تلفنی درخواست نمایید.
مقالات مرتبط
اولین رابطه جنسی
ارتباط صحیح با همسر
شناخت بدن همسر
برای دریافت مشاوره در زمینه آمادگی برای رابطه زناشویی ( اقدامات قبل از رابطه ) می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول
چگونه میتوان آمادگی برای رابطه زناشویی را به دست آورد؟
ایجاد آمادگی برای رابطه زناشویی در مرحله اول لازم است زن و شوهر در این مورد با یکدیگر صحبت کنند تا از خواسته‌ها و نیازهایشان آگاه شوند. صحبت کردن با یک متخصص نیز می‌تواند در زمینه کسب آمادگی جنسی تا حد زیادی به شما کمک کند.
من باکره نیستم ؛ این موضوع را چه زمانی و چگونه به خواستگار بگویم؟ البته که بیان این مساله کار آسانی نیست. نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار از دغدغه های خانم در هنگام ازدواج است. اگر قبل‌ازدواج در اثر حادثه، اشتباه یا رابطه بکارت خود را از دست داده اید. باید هر طور شده نظر خواستگار را در این مورد بدانید. تا در مورد اینکه چطور به او بگویید باکره نیستید تصمیم بگیرید. در این خصوص می توانید همین حالا با شماره های درج شده تماس گرفته و از مشاوره استفاده نمایید.
فهرست مطالب
برای دریافت مشاوره در زمینه نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار (من باکره نیستم چه زمانی به خواستگار بگویم) می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان کلینیک تخصصی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
گاهی کل خانواده در مورد نداشتن بکارت و و مشکل گفتن به خواستگار مواجه هستند. در واقع آنان به دلیل اینکه نمی‌دانند باید انتظار چه واکنشی را از سمت پسر داشته باشند؛ در این مورد دچار نگرانی می‌شوند. در قدم اول باید این موضوع را در نظر داشته باشید که این موضوعی میان زوجین است و باید خود در این مورد به توافق برسند. اما اگر نیازی به مداخله خانواده ها شد؛ دختر نباید به طور قطعی در معرض اتهام باشد. چرا که وقوع این وضعیت ممکن است خارج از اختیار او بوده باشد و یا برخی میگویند گذشته پسر قابل ردیابی نیست؛ در هر صورت عدم صداقت درباره چنین مساله ای مشکلات بدتری ایجاد خواهد کرد.
به طور کلی نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار از جنبه های مختلفی حائز اهمیت است. باید در این مورد موضوعات مختلفی را در نظر داشت و به افراد سخت گیری نکرد. در این قسمت در مورد برخی از آنها توضیح خواهیم داد. برای اطلاع از انواع سوالات جنسی از خواستگار کلیک کنید.
به طور کلی برقراری رابطه جنسی برای مردان از اهمیت بیشتری برخوردار است. از این رو در مورد موضوع بکارت حساس بوده و در بسیاری از موارد ترجیح می‌دهند که با دختری ازدواج کنند که در گذشته رابطه جنسی نداشته است. این موضوع گاهی از طرف خانواده و یا فرهنگی که در آن بزرگ شده اند؛ القا می‌شود. حتی گاهی آنان این موضوع را دلیل بر خوب بودن و پاکدامنی زنان می‌دانند.
گاهی نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار بیانگر مردسالاری جامعه است. فرهنگ و جامعه این باور را به افراد القا می‌کند که از این طریق احساس قدرت داشته و بتوانند از این طریق بر زنان تسلط داشته باشند. چرا که هر دو نفر می‌توانند در گذشته خود رابطه جنسی داشته باشند و هیچکس هم قادر به تشخیص آن نیست. اما از روی صداقت این موضوع را با یکدیگر در میان می‌گذارند. همچنین این موضوع تنها در برخی از فرهنگ ها حائز اهمیت است. برای مثال در کشور ما و یا برخی دیگر از کشورها مانند هند و یا افغانستان این موضوع اهمیت دارد.
اما این موضوع را در نظر داشته باشید فکر ” باکره نیستم و چطور به خواستگار بگم ” فشار زیادی از نظر روانی به زنان وارد می‌کند. این موضوع باعث می‌شود تا زنان در زمان مجردی نیاز جنسی خود را سرکوب کرده و همچنین برای ازدواج نیز در این مورد دچار مشکلات مختلفی از سمت خانواده خود و یا همسر شوند. این موضوع آگاهی زنان را در مورد سلامت جنسی به شدت تحت تاثیر قرار میدهد. در مواردی حتی نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار به خاطر خطر از دست دادن جان است. چه بسا احتمال خودکشی نیز وجود دارد.
در زمان ازدواج ، خانم ها باید در مورد نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار اقداماتی را انجام دهند؛ تا در این مورد دچار مشکل نشوند. در این قسمت به توضیح برخی از آنها می‌پردازیم.
در قدم اول افراد بهتر است در این مورد با یک مشاور مشورت کرده و در مورد نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار با او صحبت کنند. در این زمینه مشاور بهترین فردی است می‌تواند شما را راهنمایی کند. چرا که گاهی ازدواج کردن با چنین فردی می‌تواند در آینده نیز مشکل ساز شود. از این رو باید در این مورد قبل از هر چیز به خوبی فکر و تصمیم گیری کرد.
بهتر است به دلیل نداشتن بکارت و مشکل در گفتن به خواستگار ، تن به ازدواج اجباری ندهید. برخی از زنان خود را به این دلیل مجبور به ازدواج با فردی میکنند که نداشتن بکارت را نوعی نقص در خود دانسته و احساس ناکافی بودن دارند. به همین دلیل تن به ازدواج با فردی می‌دهند که علاقه ای به او ندارند.
همچنین برای اینکه در زنان در مورد نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار به مشکل خاصی برخورد نکنند و یا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری نمایند؛ می‌توانند از این روش ها استفاده کنند.
در ابتدا زنان باید زمان ومکان مناسب را برای مطرح کردن این موضوع در نظر داشته باشند. برای مثال لزومی ندارد که در ابتدا این موضوع را مطرح کنند. باید مدتی از این آشنایی بگذرد؛ تا افراد این موضوع را با یکدیگر در میان بگذارند.
همچنین در ابتدا می‌توانند برای موضوع نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار باید مثال هایی را مطرح کرده و حتی آن را به صورت غیرمستقیم بیان کنند تا از واکنش طرف مقابل خود کمی مطلع شوند. حتی گاهی اینکار می‌تواند طرف مقابل را آماده کرده و واکنش او را کاهش دهد.
همچنین بهتر است در مورد نداشتن بکارت مشکل گفتن به خواستگار خانواده خود را نیز در جریان قرار دهید؛ تا در صورت لزوم از شما حمایت کنند. زمانی که خانواده از این قضیه مطلع باشند؛ دیگران به خود اجازه دخالت و یا حتی برخوردهای نادرست را نمی‌دهند.
همچنین ویژگی های اخلاقی طرف مقابل نیز در مورد نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار موثر است. زمانی که شما از طرف مقابل خود شناخت پیدا کنید؛ دیگر از واکنش و رفتارهای او نمی‌‌ترسید.
صحبت در مورد گذشته با خواستگار اهمیت دارد. اما باید چگونگی آن را بدانید. برای مثال مطرح کردن برخی از موضوعات گذشته با خواستگار لزومی ندارد. و یا حتی باید در زمان مناسب اینکار را انجام دهید. بهتر است در مورد گذشته خود پنهانکاری نکرده و مواردی که فکر میکنید؛ آینده را تحت تاثیر قرار می‌دهند را حتما بیان کنید. همچنین دیگری نیز باید اینکار را انجام دهد.
حال اگر فکر میکنید در اثر وارد شدن جسم خارجی به واژن آسیب به پرده تان خورده و خونریزی داشته اید؛ احتمال دارد که اینطور نباشد و لزومی به نگرانی نباشد. و بعد از اولین‌رابطه خونریزی را دوباره تجربه کنید. اما اگر در اثر رابطه و دخول و حرکت و رفت و برگشتی آلت پرده تان را از دست داده اید. دیر یا زود همسرتان از این موضوع مطلع شده و با دروغ نمیتوانید آن را سر پوش بگذارید. در این حالت برای همیشه فردی دروغگو خواهید بود. زندگی متنشج و حتی طلاق در پیش خواهد بود. پس به جای اینکه شناسنامه خود را سیاه کنید. بهتره همان ابتدا به نحوی که در بالا توضیح دادیم این مساله را بیان کنید.
به برخی مردان به هیچ عنوان نمیتوان گفت باکره نیستم. چرا که آن ها بکارت را مساوی با نجابت می دانند.
در برخی موارد زنان به دلیل نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار از خودشان ناراحت و یا احساس گناه پیدا میکنند. با اینکه شاید در مواردی اینکار اشتباه بوده و منجر به بروز مشکلاتی در آینده افراد می‌گردد. اما به طور کلی در مورد تصمیمات خود در گذشته نباید خود را مجازات کنید. به همین دلیل بهتر است به خود فشار نیاورده و سرزنش نکنید. به زمان حال نگاه کنید و اینکه چطور زندگی را پیش ببرید که در آینده احساس بهتری از عملکرد کنونی تان داشته باشید.
نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار موضوعی است که زندگی مشترک بسیاری از دختران را تحت تاثیر قرار میدهد. همچنین به دلیل اطلاعات ناکافی افراد در این مورد تنها فردی که تحت فشار قرار می‌گیرد؛ دختر است. از این رو بهتر است افراد در ابتدا دیدگاه خود را در این مورد تغییر داده و همچنین حتما با یک روانشناس مشورت کنند. در هر صورت در فرهنگ جامعه ما این مساله مورد پذیرش نیست. پس به دختران توصیه می‌شود که در این مورد سهوانگاری نکرده و قبل از وقوع این مساله به پیامدهای آن بیاندیشند. در صورتی که اکنون با این مشکل دست و پنجه نرم میکنید حتما از متخصص ازدواج و خانواده کمک بگیرید.
مقالات مرتبط
اهمیت باکرگی زنان در ازدواج
دروغ و پنهانکاری در ازدواج
سوالات قبل از ازدواج
برای دریافت مشاوره در زمینه نداشتن بکارت و مشکل گفتن به خواستگار (من باکره نیستم چه زمانی به خواستگار بگویم) می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان کلینیک تخصصی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول
آیا تغییرات فرهنگی در نسل جدید درباره بکارت مثبت است؟
تغییرات فرهنگی در نسل جدید می‌تواند هم مثبت و هم چالش‌برانگیز باشد. از یک طرف، کاهش فشار فرهنگی بر دخترانی که باکره نیستم می‌تواند به کاهش اضطراب و احساس گناه در آنها کمک کند و فضایی برای انتخاب‌های آزادانه‌تر ایجاد کند. از طرف دیگر، این تغییرات ممکن است باعث سردرگمی یا تضاد بین نسل‌ها شود. در کل، این تغییرات نیاز به آموزش و گفت‌وگوی سالم درباره مسائل جنسی و فرهنگی دارد.
سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یکی از اختلالات شایعی است که روده بزرگ را دچار مشکل می‌کند. این اختلال با علائم و نشانه‌هایی چون گرفتگی عضلات، درد شکم، نفخ، گاز، اسهال یا یبوست یا هر دو خود را نشان میدهد. بعضی از بیماران می‌توانند با مدیریت رژیم غذایی، سبک زندگی و حتی استرس، علائم این بیماری را در خود کنترل کنند. بیماری در بافت روده تغییری بوجود نمی‌آورد و یا خطری در مورد احتمال ابتلا به سرطان کولورکتال ندارد.
فهرست مطالب
ولی IBS از گروه بیماری‌های مزمن می‌باشد و در برخی افراد لازم است که با کمک پزشک و متخصص برای طولانی مدت آن را مدیریت و درمان شود. البته تنها تعداد کمی از افرادی که به سندروم روده تحریک پذیر مبتلا هستند، علائم و نشانه‌های شدید را تجربه میکنند. از این رو باید با مشاوره و دارو نسبت به درمان آن اقدام کنند. برای دریافت مشاوره استرس کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه سندرم روده تحریک پذیر می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
روده تحریک پذیر که در زبان انگلیسی با (IBS) می‌شناسیم، تقریبا جزء بیماری‌های مزمن به شمار می‌آید. در این بیماری به دلیل مشکل در نحوه هماهنگی مغز و روده، دستگاه گوارشی اختلالات عملکردی پیدا می‌کند. در نتیجه روده حساس‌تر شده و نحوه انقباض ماهیچه‌های روده تغییر می‌یابد. وقتی روده ما حساس‌تر شود، امکان دارد درد در شکم و نفخ بیشتری داشته باشیم.
همچنین با تغییر انقباض ماهیچه‌های روده، اسهال، یبوست یا هر دو آنها بطور متناوب پیش می‌آید. با این وجود، نشانه‌های این اختلال طی سال‌های متوالی متغیر است و با توجه به شرایط مختلف علائم آن قابل کنترل و کاهش است.
سندرم روده تحریک پذیر به شکل های مختلفی بروز می‌کند. در واقع ممکن است دو نفر به این بیماری مبتلا باشند؛ اما یکی از آنها بیشتر دچار یبوست بوده و دیگری همواره اسهال را تجربه کند. در حالت سوم فرد به طور مکرر اسهال و یبوست را تجربه می‌کند. انواع این بیماری شامل موارد زیر است.
سندرم روده تحریک پذیر در هر گروه سنی شایع است. غالبا احتمال ابتلا به آن در بین زنان بیشتر از مردان می‌باشد. سندروم روده تحریک پذیر بیماری چندان خطرناکی نیست، ولی اگر به موقع به آن توجه نشود، شاید فرد مبتلا دردهای شکمی زیادی را تجربه کند.
برای آشنایی بیشتر با سایر اختلالات عصبی شناختی کلیک کنید.
برخی از افراد بیش از دیگران در معرض ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر قرار دارند. برای مثال معمولا زنان بیشتر احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شوند. از طرفی افراد زیر پنجاه سال شانس بیشتری برای ابتلا دارند. ابتلای یکی از اعضای خانواده، تجربه تروما در دوران کودکی و همچنین عفونت شدید دستگاه گوارش از عواملی هستند که افراد را در معرض خطر قرار می‌دهند.
بدون شک هر بیماری با یک سری علائم و نشانه‌هایی مشخص می‌شود. از شایع‌ترین علائم سندرم روده تحریک پذیر نیز میتوان موارد زیر را نام برد.
درد شکم که معمولا در زمینه حرکات روده است، تغییر در حرکات روده که امکان اسهال، یبوست یا هر دو را به دنبال دارد، نفخ، داشتن احساس مداوم دفع، وجود مخاط سفید رنگ در مدفوع.
قابل ذکر است که در زنان این علائم روده تحریک پذیر، معمولا در طول دوره قاعدگی شدیدتر است. IBS با وجود دردناک بودن، باعث ایجاد سایر مشکلات در سلامت یا آسیب جدی به دستگاه گوارش نخواهد شد. جهت تشخیص سندرم روده تحریک پذیر، پزشک سعی می‌کند در طول زمان الگوی خاصی در علائم و نشانه‌های بیمار پیدا کند. اختلال و علائم آن ممکن است برای مدت طولانی، حتی سال‌ها، طول بکشد. با این وجود، نشانه‌های همیشگی نیست.
برای آشنایی بیشتر با عوارض استرس و فشار عصبی بر بدن کلیک کنید.
پزشکان هنوز در مورد علت خاصی که باعث IBS می‌شود، اطمینان ندارند. و دانشمندان عقیده دارند ترکیبی از علل مختلف موجب ایجاد سندرم روده تحریک پذیر می‌شود. به عقیده دانشمندان مشکلات ناشی از این اختلال به ارتباط و عملکرد مغز و روده پیوند دارد و این ارتباط ممکن است بر عملکرد بدن تاثیر بگذارد و منجر به علائم IBS شود.
برای مثال، ممکن است حرکت غذا در دستگاه گوارش بعضی از افراد مبتلا به IBS، خیلی آهسته و یا خیلی سریع باشد و منجر به تغییر در حرکات روده گردد. گروهی از افراد مبتلا نیز، با وجود مقدار طبیعی گاز یا مدفوع در روده‌شان احساس درد و ناراحتی میکنند.
برخی از اختلالات در سندرم روده تحریک پذیر شیوع بیشتری دارند، از این رو متخصصان بر این باورند که شاید این اختلالات در ابتلا به IBS نقش دارند. این اختلالات به قرار زیرند.
تجربه رویدادهای استرس‌زا در طول زندگی، مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی، برخی از اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب، عفونت‌های باکتریایی در دستگاه گوارش، رشد بیش از حد باکتری‌های روده کوچک، افزایش تعداد یا تغییر در نوع باکتری‌های روده کوچک و عدم تحمل یا حساسیت غذایی، یعنی با خوردن بعضی غذاها فرد علائم گوارشی پیدا می‌کند. همچنین بر اساس تحقیقات انجام شده امکان دارد ژن‌ها نیز در برخی افراد امکان ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر را افزایش دهند.
برای آشنایی با انواع اختلالات سایکوسوماتیک کلیک کنید.
تاکنون درمان خاصی برای این بیماری یافت نشده است. با این وجود، فرد مبتلا می‌تواند با دوری از عوامل محرک، تنظیم رژیم غذایی مناسب و عمل به توصیه‌های پزشک خود، به میزان زیادی علائم بیماری را کاهش دهد و جلوی پیشروی آن را بگیرد. بدیهی است که درمان و تلاش برای کاهش علائم و کنترل این بیماری، بر کیفیت زندگی فرد اثرگذار است. برای همین در ادامه به معرفی روش‌های درمانی موجود برای این اختلال می‌پردازیم.
گفتیم که وجود موقعیت‌های تنش‌زا و استرس در زندگی می‌تواند در ایجاد سندرم روده تریک پذیر نقش داشته باشد. شما می توانید با توصیه‌های زیر به مقابله با این علل بروید.
سعی کنید تمرینات آرام‌سازی ذهن، از جمله مدیتیشن، فعالیت‌هایی مانند یوگا و ورزش بدنی منظم داشته باشید. اگر احساس میکنید استرس شما قابل کنترل نیست حتما به مشاوره یا روانشناس مراجعه کنید.
– روزانه حداقل ۸ فنجان آب بنوشید
– برای کاهش گاز یا نفخ شکم غذاهایی با پایه جو دوسر را بیشتر مصرف کنید
– از مصرف برخی از آدامس‌ها، غذاهای رژیمی و شیرینی‌های بدون قند (به دلیل ایجاد اسهال) پرهیز کنید
– مصرف الکل را محدود کنید
– نوشابه‌های گازدار و نوشیدنی‌های خیلی شیرین مصرف نکنید
– مصرف برخی میوه‌ها و سبزیجات را محدود کنید
– از مصرف گلوتن پرهیز کنید. حتما دقت کنید که هیچ وعده غذایی حذف نشود و باید هر ۳ وعده‌ی غذایی را در برنامه روزانه داشته باشید. سعی کنید هر روز غذای خود را در یک زمان مشخص میل کنید. غذا را تند نخورید و بدون عجله و در آرامش میل نمایید.
داروهایی که جهت رفع علائم تجویز می‌شوند عبارتند از:
داروهای ضد اسپاسم: برای کاهش درد عضلات روده و گرفتگی شکم
داروی ملین: رفع یبوست
داروهای ضد تحریک: جهت کاهش علائم اسهال
آلوسترون: موثر در اسهال
آمیتیزا: موثر در یبوست
ریفاکسیمین و آنتی بیوتیک: کاهش اسهال
الوکسادولین هم در موارد بسیار شدید و پیشرفته مصرف می‌شود.
توجه: داروهایی که ذکر شد تنها بعضی از مهمترین داروهای سندرم روده تحریک پذیر می‌باشد که فقط باید تحت نظر پزشک مصرف شوند. پس باید به یاد داشته باشید که آنها را خودسرانه مصرف نکنید و ابتدا حتما با پزشک مشورت نمایید.
در برخی افراد دردهای اختلال روده تریک‌پذیر بسیار شدید می شود تا جایی که ممکن است فرد از نظر ذهنی هم دچار مشکل شود. متخصصان برای کاهش درد جسمی و روانی در این موارد، تمرینات ذهنی و فیزیکی پیشنهاد میکنند. برای مثال با هیپنوتیزم درمانی میتوان کمک کرد تا چگونگی پاسخ دادن ذهن ناخودآگاه به دردهای جسمی، تغییر یابد.
درمان شناختی-رفتاری (CBT) نیز به بیمار کمک می‌کند تا با بکارگیری تکنیک‌های آرام‌سازی و داشتن نگرش مثبت، تکنیک‌های مختلفی را برای مقابله با شرایط درد استفاده کند. همچنین ورزش و فعالیت بدنی علائم اختلال این را در برخی افراد کاهش میدهد. البته در این مورد باید راجب نوع ورزش و شدت آن، از توصیه‌های پزشک کمک گرفت.
حتما از صفحه اینستاگرام ذهن نو و کانال تلگرامی ذهن نو دیدن نمایید.
سایر بیماری هایی که ممکن است با این بیماری همایند باشند نیز شامل سندرم خستگی مزمن، درد مزمن لگن، سوهاضمه و ریفلاکس معده و از طرفی ابتلا به برخی اختلالات روانی مثل اضطراب و افسردگی است.
سندرم روده تحریک پذیر می‌تواند اختلال زیادی در زندگی فردی و اجتماعی افراد ایجاد کند. در واقع زمانی که افراد تحت تاثیر بیماری های گوارشی هستند؛ برای آنها حضور در فعالیت های اجتماعی دشوار می‌شود. به همین دلیل ممکن است چنین مشکلاتی را تجربه نمایند.
از روش های تصویربرداری نمیتوان متوجه ابتلای افراد به این بیماری شد. به همین دلیل متخصصین با استفاده از معاینه بالینی و همچنین پرسیدن سوالاتی از بیمار به این تشخیص می‌رسند. یکی دیگر از راه های قطعی برای تشخیص این بیماری، استفاده از آزمایش خون است. تست حساسیت به لاکتوز، آزمایش مدفوع، سیگموئیدوسکوپی و غربالگری سرطان روده همگی در فرایند تشخیص این بیماری به کار می‌روند.
به دلیل اینکه هیچ علت مشخصی برای ابتلا به این بیماری وجود ندارد؛ پیشگیری از آن دشوار است. تنها بهتر است خود را از عوامل استرس زا دور نگه داشته و در صورت بروز نشانه های این بیماری، هرچه سریعتر به متخصص مراجعه نمایید. داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل نیز در این زمینه نقش دارد.
بی‌شک داشتن درد و ناراحتی در هر جای بدن روند نرمال زندگی را مختل می‌کند. سندرم روده تحریک پذیر هم با داشتن عوارضی چون درد معده، اسهال و نفخ، یک بیماری بسیار چالش برانگیز می‌باشد. گفتیم که این سندرم گرچه درمان قطعی ندارد ولی قابل کنترل می‌باشد. شما قادر خواهید بود از طریق رعایت رژیم غذایی و تغییر در سبک زندگی خود، نشانه‌ها و دردهای مزاحم ناشی از روده را کاهش یا تا حد زیادی بهبود دهید. در نهایت اگر علائمی داشتید که با هر کاری کم نمی‌شود و از بین نمی‌روند، حتما به پزشکان متخصص گوارش مراجعه کنید تا بیماری را در شما تشخیص دهند. از آنجا که استرس هم در این بیماری موثر است، در ادامه می‌توانید از روانشناس و روان‌درمانگر نیز کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه سندرم روده تحریک پذیر می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
منبع: روده تحریک پذیر