رفتار صحیح با کودک در سنین مختلف چطور باید باشد؟ واقعیت این است که رفتار ما تأثیر بسیاری روی تربیت فرزندمان می‌گذارد. به همین خاطر باید حواس‌مان بیش از هر چیزی به رفتارهای‌مان باشد. اما به این موضوع هم باید دقت داشت که کودک در هر سن نیازهای خاص خود را دارد. پس رفتار شما در هر دوره سنی می‌بایست باتوجه‌به نیازهای او در همان دوره باشد. برای مثال نمی‌توانید از کودک 4 ساله انتظارات رفتار به مانند کودک 6 ساله را داشته باشید. این برخوردها و بی‌توجه بودن به نیازهای کودک در هر دوره سنی می‌تواند مشکلات بسیاری را در شخصیت فرزندتان ایجاد کند. به همین خاطر همیشه توصیه می‌شود در تربیت فرزندان مشاوره کودک بگیرید.
منبع : رفتار صحیح با کودک با توجه سن شان
کودکان در هر دوره از زندگی نیازها و خواسته‌های مشخصی دارند. اگر شما این نیازها را تشخیص بدهید و به آن‌ها توجه داشته باشید می‌توانید به رشد فرزندتان کمک کنید. اما بی‌توجهی به این نیازها می‌تواند مشکلات بسیاری را به همراه داشته باشد. برای مثال اگر نیاز فرزند شما به استقلال و اعتمادبه‌نفس در زمان خودش شکل نگیرد احتمالاً او تا بزرگسالی نیز درگیر این مشکل خواهد بود. به همین خاطر بهتر است به اصول تربیت کودک در هر سن توجه داشته باشید. برای آشنایی با اصول ارتباط با کودکان مقاله آموزش پدر و مادر را بخوانید.
مهم‌ترین نیاز فرزندان در این سن داشتن امنیت است. آن‌ها در سال اول زندگی به این سؤال پاسخ می‌دهند که آیا جهان جای امنی برای زندگی هست یا خیر. به میزانی که شما توانسته باشید امنیت را در رفتارتان به کودک القا کنید او احساس آرامش خواهد کرد. اما زمانی که کودک این امنیت را از رفتار شما دریافت نکند احساس خواهد کرد جهان جای امنی برای زندگی نیست. این موضوع تا بزرگسالی همراه فرزند شما باقی می‌ماند و می‌تواند در بسیاری از روابط صمیمانه او ایجاد مشکل کند. به همین خاطر مهم‌ترین اصلی که در یک سال اول زندگی کودک باید به آن توجه داشته باشید این است که همیشه برای فرزندتان در دسترس باشید و به نیازهای او با دقت پاسخ بدهید.
هنگامی که فرزند شما شناختی از خودش پیدا می‌کند و احساس امنیت در او شکل می‌گیرد نوبت به استقلال می‌رسد. به همین خاطر است که در این سنین شما کلمه (نه) را زیاد از فرزندتان می‌شنوید. آن‌ها به دنبال این هستند که هویت خودشان را به‌عنوان یک انسان ثابت کنند. به همین خاطر تلاش می‌کنند تا کارها را به‌تنهایی انجام بدهند.
مهم‌ترین کاری که شما باید انجام بدهید این است که اجازه بدهید فرزندتان برخی کارها را خودش انجام بدهد. شاید این شرایط باعث بشود کارها کندتر پیش برود یا حتی گاهی اوقات به‌خاطر خرابکاری‌شان مشکلات بیشتری ایجاد کند. اما باید فرصت تجربه‌کردن را در اختیار کودک قرار دهید. والدینی که همه کارها را به‌جای فرزندشان انجام می‌دهند و به او اجازه تجربه‌کردن نمی‌دهند باعث می‌شوند تا احساس ازدست‌دادن اعتمادبه‌نفس و شک نسبت به توانایی‌های خود در کودک شکل بگیرد. همانطور که راجع به مرحله پیش نیز گفتیم ممکن است این احساس تا بزرگسالی در او باقی بماند. برای آشنایی با نحوه صحیح نه گفتن به کودک کلیک کنید.
دو اتفاق مهمی که در همین سنین برای کودک شما خواهد افتاد از پوشک گرفتن و همین‌طور گرفتن شیر و پستانک هستند. دقت داشته باشید که این کارها می‌بایست به‌تدریج انجام شوند. باید آرام‌آرام زمینه لازم برای جداشدن از آن‌ها را در کودک ایجاد کنید. در غیر این صورت ممکن است مشکلاتی مثل لجبازی کودک یا برخی مشکلات دیگر را تجربه کنید. برای آشنایی با نحوه برخورد با کودکان لجباز کلیک کنید.
روانشناسان به این دوره سنی سال‌های پیش از دبستان می‌گویند. در این سال‌ها کودکتان توانایی بالایی برای یادگیری موضوعات مختلف دارد. به همین خاطر می‌توانید از این سن آموزش مفاهیم اخلاقی و بسیاری از موضوعات دیگر را برای کودک شروع کنید. بازی‌کردن با کودک، داستان خواندن، نقاشی کشیدن و حتی رفتار ساده‌ای مثل صحبت‌کردن از جمله موضوعاتی هستند که باعث می‌شود کودک شما بتواند اطلاعات بسیاری راجع به دنیای اطراف خود به دست بیاورد.
یکی از نیازهای اصلی کودک در این دوره سنی پرورش احساس خلاقیت است. همانطور که گفتیم شما می‌توانید با استفاده از بازی‌های مختلف، داستان‌ها و نقاشی‌ها به پرورش خلاقیت در کودک کمک کنید. اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که خلاقیت‌ها و کارهای فرزندتان را هرچقدر که از نظرتان عجیب یا غیرعادی و بی‌استفاده می‌آیند بازهم تشویق کنید. این کار شما باعث شکل‌گیری تفکر خلاق و همین‌طور باور به توانایی‌های کودک می‌شود.
قرارگرفتن در سنین مدرسه تا حد زیادی دنیای شما و کودکتان را تغییر می‌دهد. حالا دیگر زندگی اجتماعی فرزند شما محدود به خانواده نیست. این موضوع می‌تواند مسائل جدید بسیاری برای شما به همراه داشته باشد. یکی از اولین موضوعاتی که باید حواس‌تان به آن باشد این است که فرزندتان را به داشتن روابط اجتماعی تشویق کنید.
کودکانی که در این دوران از برقراری روابط اجتماعی می‌ترسند و والدینی که توجهی به این موضوع ندارند خطر ابتلا به بیماری‌هایی مثل اضطراب اجتماعی را در کودک افزایش می‌دهند. اما یکی از مهم‌ترین نیازهای فرزندتان در این دوران این است که پیشرفت‌های او را ببینید. به‌خاطر داشته باشید که کمال‌گرایی‌های بیش از حد شما یا مقایسه کردن کودک با دوستان و اطرافیان می‌تواند آسیب‌های جدی برای روحیه فرزندتان به دنبال داشته باشد. به همین خاطر بهتر است از این رفتارها دست بردارید و تا جایی که می‌توانید فرزندتان را با خودش مقایسه کنید. برای رسیدن به این هدف بهتر است هر پیشرفتی که فرزندتان دارد را تشویق کنید. برای آشنایی با نحوه برخورد با اشتباهات کودک کلیک کنید.
رفتارگرایان معتقدند هر رفتاری در کودک که تشویق بشود احتمال تکرار شدن آن افزایش پیدا می‌کند. پس اگر می‌خواهید فرزندتان رفتار خاصی داشته باشد؛ مهم‌ترین اصل برای آموزش آن این است که فرزندتان را در این مسیر تشویق کنید. اما بهتر است تا جای ممکن از تنبیه کودک خودداری کنید. تنبیه چیزی را به کودک شما اضافه نمی‌کند. با تنبیه به فرزند خود می‌گویید که انجام یک کار بد است. اما نه دلیل بد بودن آن را بیان می‌کنید و نه راه‌حل جایگزینی را به‌جای آن بیان می‌کنید. به همین خاطر متخصصین معتقدند بهتر است به‌جای تنبیه کردن، نسبت به رفتار اشتباه بی‌توجه باشید و در عوض رفتارهای مثبت را تقویت کنید.
یکی از مهم‌ترین توصیه‌های روانشناسان در برخورد با کودک این است که به رفتار خودتان دقت داشته باشید. کودکان بیش از آنکه از صحبت‌های شما یاد بگیرند با رفتارهای‌تان یاد خواهند گرفت. به همین خاطر اگر می‌خواهید چیزی را به فرزندتان یاد بدهید بهتر است اول آن را در رفتار خودتان ایجاد کنید. یادتان باشد اگر بین حرف و رفتار شما تناقض وجود داشته باشد کودکان با احتمال زیاد رفتار شما را دنبال خواهند کرد.
همیشه سعی کنید زمانی را برای وقت گذراندن با فرزندتان و صحبت‌کردن با او در نظر بگیرید. این کار فواید بسیاری دارد؛ برای مثال از این طریق شما به کودک نشان می‌دهید که او را دوست دارید و برایش وقت می‌گذارید. به‌علاوه با این کار شما متوجه احساسات و افکار کودک می‌شوید و می‌توانید تا حد زیادی از آنچه در درون فرزندتان می‌گذرد اطلاع پیدا کنید.
داشتن قوانین ثابت یکی از اصولی است که باید به‌عنوان پدر و مادر مقتدر رعایت کنید. به‌خاطر داشته باشید که هر اتفاقی هم بیافتد شما نباید از این اصول صرف‌نظر کنید. در غیر این صورت فرزند شما اهمیت اصول و قوانین را درک نخواهد کرد. ایراد بسیاری از پدر و مادرها این است که خودشان به قوانینی که می‌گذارند احترام نمی‌گذارند. این موضوع باعث می‌شود کودک نیز احساس کند هر زمانی که لازم بود می‌تواند از قوانین سرپیچی کند. به همین خاطر بسیار مهم است که حتی اگر دلتان برای کودک می‌سوزد اما روی قوانین بایستید.
مهم‌ترین وظیفه پدر و مادر در برابر کودک تربیت کردن او است. شما با تربیت کردن فرزندتان شخصیت او را می‌سازید. این شخصیت مهم‌ترین ابزاری است که فرزند شما قرار است یک‌عمر با آن زندگی کند. به همین خاطر هرچه بتوانید شخصیت و توانایی‌های کودکتان را غنی‌تر کنید با احتمال بیشتری او در آینده زندگی موفقی خواهد داشت. اما به میزانی که شما در تربیت فرزندتان اشتباه داشته باشید آسیب‌های شخصیتی او بیشتر شده و درگیری‌های او نیز در آینده بیشتر خواهد بود.
یکی از بهترین راهکارها برای اینکه بتوانید به شکل‌گیری صحیح شخصیت در فرزندتان کمک کنید این است که برای تربیت او از یک مشاور متخصص کمک بگیرید. مشاورین با شناختی که از کودکان دارند شما را در جریان نیازها و خواسته‌های هر دوره سنی کودک می‌گذارند و این موضوع باعث می‌شود تا شما بتوانید فرزند سالم‌تری تربیت کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
مهم‌ترین نیاز کودکان در سنین مدرسه چیست؟
در این دوره سنی کودکان بیش از هر چیز به این نیاز دارند که شما پیشرفت‌های آن‌ها را ببینید و به آن‌ها پاسخ بدهید. بی‌توجهی به سخت کوشی‌ها و پیشرفت‌های کودک باعث می‌شود آن‌ها احساس خجالت و ناامیدی کنند.
اختلال نشخوار نوزاد و کودک یکی دیگر از انواع اختلال‌های خوردن است که ممکن است در دوران نوزادی یا کودکی رخ دهد. اختلالات خوردن و خصوصاً اختلال نشخوار یک مسئله شایع نیست با این حال از جمله مسائلی است که می‌تواند به یک موضوع نگران کننده برای والدین تبدیل شود. تغذیه مناسب برای رشد کودکان امری ضروری و حائز اهمیت محسوب می‌شود و عادات غذایی بد هم به همان اندازه برای رشد و سلامت کودک مضر هستند. کودک مبتلا به اختلال نشخوار معمولاً غذای خورده شده را به دهانش باز می‌گرداند و دوباره آن را می‌جود و قورت می‌دهد. از آنجایی که این کار می‌تواند سلامت کودک را به خطر بیاندازد بررسی علل و راهکارهای درمانی این مسئله برای والدین ضروری می‌باشد. برای آشنایی با سایر مشکلات تغذیه کودکان کلیک کنید.
منبع : اختلال نشخوار نوزاد و کودک
اختلال نشخوار یکی از انواع اختلالات مرتبط با خوردن است که عمدتاً در نوزادی و کودکی رخ می‌دهد. همانطور که از اسم این اختلال مشخص است کودک غذای خورده شده را به دهان باز می‌گرداند و دوباره آن را می‌خورد، در مواردی هم غذا را به بیرون پس می‌زند. زمانی می‌توان کودک را مبتلا به اختلال نشخوار تشخیص داد که پیش از آن به صورت عادی غذا می‌خورده، ولی حداقل یک ماه است که این رفتار در او تکرار می‌شود. نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که نشخوار کردن ممکن است در هنگام غذا خوردن و یا بعد از خوردن غذا رخ دهد.
از جمله نشانه‌های اختلال نشخوار در کودکان می‌توان به استفراغ مکرر، جویدن دوباره غذا، کاهش وزن، خراب شدن دندان‌ها و مشکلات تنفسی، سوءهاضمه، لب‌های خشکیده و دل درد مکرر و… اشاره کرد. همچنین برخی کودکان به دلیل تلاش برای بالا آوردن غذای خورده شده حرکات عجیب و غریب مانند عقب نگه داشتن سر، پیچ و قوس خوردن زیاد، منقبض کردن عضلات شکم و… را انجام می‌دهند.
قبل از هرچیزی باید از عدم وجود یک مشکل پزشکی و یا زیستی در کودک مطمئن شد. در بسیاری از موارد مشکلات مرتبط با تغذیه کودک با بیماری‌های گوارشی و جسمی ارتباط دارد. برای اطمینان از عدم وجود مشکل پزشکی می‌توان به پزشک متخصص مراجعه کرد و آزمایش‌های مربوطه را انجام داد. پس از اطمینان حاصل کردن از عدم وجود مشکل پزشکی می‌توان با دقت و اطمینان بیشتری نشخوار کردن را به اختلالات خوردن نسبت داد. در چنین حالتی بهتر است از یک روانشناس یا روانپزشک کودک کمک بخواهید.
اختلال نشخوار از جمله مسائلی است که علت آن به درستی شناخته نشده است، با این حال می‌توان مجموع عوامل زیستی، روانی، اجتماعی را در شکل گیری این اختلال موثر دانست. برخی از شرایط وجود دارد که ارتباط زیادی با اختلال نشخوار غذا دارد که در ادامه به این موارد اشاره می‌شود.
به گزارش پنجمین ویراست راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی، شیوع اختلال نشخوار به طور دقیق مشخص نیست با این حال این وضعیت با معلولیت ذهنی ارتباط نزدیکی دارد. به طوری که نرخ شیوع آن با افزایش معلولیت ذهنی رابطه مستقیم دارد. همچنین میزان شیوع این اختلال در مردان بیشتر از زنان است. این اختلال عمدتا در نوزادان و کودکان بین 3 ماهه تا یک ساله دیده می‌شود در موارد اندکی امکان دارد در دوران نوجوانی و یا بزرگسالی مشاهده شود.
تشخیص علت اختلال نشخوار در شیوه درمان آن بسیار اهمیت دارد، به عبارتی کودکانی که مشکل پزشکی و یا زیستی دارند تا آن مشکل‌شان برطرف نشود، اختلال نشخوارشان هم بهبود نمی‌یابد. به طور کلی برای درمان اختلال نشخوار عمدتا از دارو درمانی استفاده نمی‌شود از این جهت راهکارهای بهبود وضعیت و شیوه درمان اختلال نشخوار عمدتاً بر تغییر رفتار کودک تمرکز دارد. از جمله راهکارهایی که می‌تواند برای بهبود وضعیت این کودکان به آن اشاره کرد عبارتند از؛ تغییر شیوه نشستن کودک در هنگام غذا خوردن، تغییر توجه و تمرکز کودک در هنگام خورد غذا، بهبود رابطه بین مادر و فرزند، پرت کردن حواس کودک.
همچنین یکی دیگر از روش‌هایی که می‌تواند برای درمان این کودکان از آن استفاده کرد تکنیک شرطی سازی بیزای آور است، به طوری که هر زمان که کودک می‌خواهد غذا را بالا بیاورد، مواد شور و یا تندی را بر روی زبان او قرار می‌دهند. در موارد زیادی اختلال نشخوار به خودی خود از بین می‌رود و نیاز به ارائه راهکارها و مراقبت‌های درمانی ندارد. به طور کلی درمان‌های روانشناختی مبتنی بر بهبود روابط می‌تواند برای درمان این کودکان و کاهش علائم آن‌ها موثر واقع شود. برای دریافت راهکار می‌توانید مشاوره کودک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا اختلال نشخوار کودک تا بزرگسالی هم ادامه می‌یابد؟
اختلال نشخوار از آن دسته اختلالاتی است که عمدتاً در دوران نوزادی و یا کودکی رخ می‌دهد و در اکثر مواقع به طور خود به خودی بهبود پیدا می‌کند. با این حال در موارد اندکی ممکن است در دوران نوجوانی و بزرگسالی هم رخ دهد.
منبع : اختلال نشخوار نوزاد و کودک
گرفتن پستانک از نوزاد یا کودک برای بسیاری از والدین دردسرساز می‌شود. پستانک، وسیله‌ای کمکی برای آرام کردن نوزادان به‌حساب می‌آید. مادران زیادی از این وسیله برای کنترل تنش فرزندان خود استفاده می‌کنند؛ اما گاهی میزان وابستگی کودک به این وسیله چنان زیاد می‌شود که جدا کردن بچه از آن با مشکلات فراوانی همراه می‌گردد؛ بنابراین اکثر مادران ترجیح می‌دهند زمان و روش مناسب برای ترک به‌موقع فرزند خود از پستانک را بدانند. این تصمیم برای جلوگیری از مشکلات آتی کودک و به‌طورکلی خانواده ضروری در نظر گرفته می‌شود. در صورتی که در این زمینه با مشکل روبه رو شده‌اید، حتما از مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع : گرفتن پستانک از نوزاد و کودک
پستانک به کودکان کمک می‌کند تا استرس روزانه و تنش‌های خود را کنترل کنند. مکیدن پستانک برای آن‌ها بسیار دل‌نشین و آرامش‌بخش است. همین امر می‌تواند باعث شود که کودکان به پستانک‌های خود به‌شدت وابسته شوند. حتی گاهی مشاهده‌شده است که بچه پستانک خود را به‌عنوان دوست خود خطاب کرده و آن را همه‌جا با خود به همراه می‌برد.
در کنار این مسائل، باید خاطرنشان کرد که استفاده بیش‌ازاندازه پستانک معایبی را نیز به همراه دارد. برای مثال ممکن است کودک با مشکلاتی در حوزه دندان و لثه روبرو شود. همچنین جدا نشدن کودک از پستانک تا سال‌های دبستان می‌تواند در نحوه برخورد همسالان با وی تأثیر گذاشته و باعث مسخره کردن و طرد فرزند شود. به‌علاوه، بر طبق دیدگاه‌های روانکاوی، استفاده بیش‌ازحد از پستانک به معنی تثبیت وضعیت روانی کودک در مرحله دهانی فروید است. افرادی که دچار این تثبیت‌شده‌اند، می‌توانند مشکلات روانی و شخصیتی زیادی را از خود در بزرگسالی نشان دهند.
بنابراین عده‌ای والدین در خصوص آمادگی فرزندشان در کنار گذاشتن پستانک نگران هستند. به‌طورکلی توصیه می‌شود که تحت تأثیر واکنش اطرافیان در مورد ترک کردن پستانک عجله بی‌جا نکرده و کودک را تحت‌فشار ناگهانی قرار ندهید. اکثر کودکان نمی‌توانند به‌یک‌باره پستانک را از خود جدا کنند؛ بنابراین درصورتی‌که احساس می‌کنید زمان مناسب برای خداحافظی با پستانک فرارسیده است، بهتر است یک رویکرد تدریجی و قاعده‌مند را پیش بگیرید. برای این کار توصیه می‌شود از راهنمایی‌های مشاورین و روانش شناسان حوزه کودک بهره‌مند شوید. برای آشنایی بیشتر با روانشناسی کودک کلیک کنید.
پیش از اقدام به گرفتن پستانک از نوزاد یا کودک باید اقداماتی را انجام دهید تا فشار روانی کمتری به خود و فرزندتان وارد شود. از جمله این اقدامات به شرح زیر است:
پس از کسب آمادگی‌های پیش از گرفتن پستانک از نوزاد اقدامات زیر را امتحان کنید:
هنگامی‌که فرزندتان توانست طبق روال و برنامه تنظیم‌شده پیش برود و شما روند دل کندن او از پستانک را مشاهده کردید، لازم است برای تثبیت این رفتارها و جلوگیری از بازگشت عادت‌های قبلی دست به اقداماتی بزنید:
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره کودک تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی تماس حاصل نمایید.
منبع : گرفتن پستانک از نوزاد و کودک
تقلید کودک از شخصیت فیلم ها موضوعی اجتناب ناپذیر است. اما در سال‌های اخیر محتوای فیلم‌ها و بازی‌های کامپیوتری روزبه‌روز خشن‌تر می‌شود و در نتیجه بسیاری از پدر و مادرها حق دارند نگران این موضوع باشند که فرزندشان از این فیلم‌ها و شخصیت‌های کارتونی الگوبرداری کند. تقلید کودک از شخصیت فیلم‌ها بیشتر به معنی تقلید از خشونت است، اما این تقلید می‌تواند مربوط به هر رفتاری باشد که شامل آسیب به رشد، آسیب به فرایند یادگیری و حتی سلامت کودک است. برای جلوگیری از این تقلیدها والدین می‌توانند اقداماتی کنند که در ادامه شرح داده‌ایم.
منبع : تقلید کودک از فیلم ها چه تبعاتی دارد
همه در کودکی بازی‌های خیالی یا الگو گرفتن از شخصیت‌های کارتونی را تجربه کرده‌ایم و در بزرگسالی هم مشکلی نداشته‌ایم. درنتیجه بسیاری از والدین از روانشناسان کودک می‌پرسند که اصلاً چرا باید به این تقلیدها توجه داشته باشیم؟
بازی‌های خیالی بخشی از جریان رشد کودک هستند و لازم نیست نگران همه آن‌ها باشیم، اما واقعیت این است که در سال‌های اخیر میزان خشونت در برنامه‌های تلویزیونی افزایش بسیاری پیدا کرده است. ویژگی‌های اخلاقی شخصیت‌های کارتونی به‌شدت تغییر کرده و همین موضوع است که تقلید کودکان از این شخصیت‌ها را تبدیل به یک موضوع نگران‌کننده می‌کند. ازجمله پیامدهای منفی تقلید کودکان از شخصیت‌های فیلم‌ها عبارتند از:
بچه‌ها به‌خصوص در سنین پایین‌تر قدرت تشخیص واقعیت از خیال را ندارند. برای مثال ممکن است کودکی بخواهد از یک بلندی بپرد، زیرا فکر می‌کند مانند مرد عنکبوتی آسیبی به او نمی‌رسد. این رفتارها خطرات بسیاری را برای کودک یا حتی دوستان و اطرافیان او ایجاد می‌کند.
طبق تحقیقات روانشناسان کودکان آمادگی بالایی برای یادگیری رفتار از راه مشاهده دارند. این یعنی آن‌ها هر رفتاری که از دیگران می‌بینند را یاد گرفته و تکرار می‌کنند. تماشای برنامه‌های خشن تلویزیونی باعث می‌شود کودک به دنبال تقلید از قهرمان‌های این فیلم‌ها دست به خشونت بزند و به‌مرور زمان رفتار خشن با دیگران برای کودک تبدیل به یک موضوع عادی می‌شود.
یادگیری‌های کودکی برای مدت طولانی در ذهن و رفتار هر فرد باقی می‌مانند و حتی شاید تا بزرگسالی هم ادامه پیدا کنند. تماشای فیلم‌های خشن باعث می‌شود تا خشونت در شخصیت کودک ریشه بگیرد و حتی تا بزرگسالی و به‌خصوص نوجوانی هم ادامه پیدا کند.
تقلید همیشه هم چیز بدی نیست و گاهی اوقات ویژگی‌های مثبتی هم دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. برای مثال اگر فرزندتان محتواهای مناسبی ببیند و محبت را از شخصیت‌های تلویزیونی یاد بگیرد یا با مشاهده برنامه‌های مناسب مهارت‌هایی مثل حل مسئله و تصمیم‌گیری را یاد بگیرد؛ مهارت‌های مفیدی برای رشد شخصیت او به حساب می‌آیند. گاهی اوقات حتی تقلید از شخصیت‌های فیلم‌های ترسناک به این معنی است که کودک دارد تلاش می‌کند تا بر ترس‌های خود غلبه کند.
اولین و بهترین راهکار این است که زمان تماشای تلویزیون را کم کنید. برای طول روز فرزندتان برنامه‌ریزی کنید و تنها یک بخش از این برنامه را برای تماشای تلویزیون در نظر بگیرید. هرچقدر بتوانید زمان مواجهه کودک با برنامه‌های خشن را کم کنید، می‌توانید مقدار تقلید از خشونت را هم کاهش دهید.
اگر فرزندتان به فیلم‌های خشن یا ترسناک علاقه دارد، سعی کنید در برنامه روزانه او زمان‌هایی را هم برای آشنایی با رفتارهای دیگر مثل کمک کردن به دیگران یا فعالیت‌های هنری در نظر بگیرید تا بین برنامه‌های تلویزیونی خشن و سایر برنامه‌ها تعادل برقرار شود. در صورتی که نمی‌دانید چه مهارت‌ها و اصولی را باید در تربیت او به کار برید حتما مقاله آموزش پدر و مادر را مطالعه نمایید.
برای تماشای فیلم، موسیقی یا حتی بازی‌های کامپیوتری سعی کنید تا جای ممکن برنامه‌هایی را برای کودک انتخاب کنید که در آن‌ها خشونت و یا انحرافات اخلاقی وجود ندارد. برای مثال اگر با فرزندتان برای خرید فیلم‌های کارتونی می‌روید و او قرار است چند فیلم انتخاب کند صرفاً اجازه بدهید فقط یکی از این فیلم‌ها با موضوعاتی مثل خشونت یا جنگ رابطه داشته باشد.
زمان‌هایی را برای صحبت با فرزندتان در نظر بگیرید. به او توضیح بدهید که فیلم‌ها واقعیت ندارند و خشونتی که در این برنامه‌ها می‌بیند نباید در دنیای واقعی اتفاق بیفتد. به‌علاوه راجع به بدی‌های خشونت با دیگران و همین‌طور اهمیت محبت و کمک با آن‌ها صحبت کنید تا در کنار تأثیری که از فیلم‌ها و برنامه‌های نامناسب می‌گیرند از طریق صحبت کردن با شما با سایر موضوعات هم آشنا شوند.
همانطور که گفتیم محتواهایی که فرزندتان برای تماشا یا بازی انتخاب می‌کند می‌تواند اثر بسیاری روی شخصیت و روحیات او حتی تا بزرگسالی داشته باشد. به همین خاطر بهتر است که راجع به برنامه‌های مناسب برای کودک از یک مشاور کمک بگیرید. مشاور کودک محتواهای مناسب کودکان را به شما معرفی می‌کند و راجع به چگونگی در برنامه ریزی برای تماشای این محتواها و باقی ساعات روز کودک به شما کمک می‌کند.
اگر احساس می‌کنید تقلید کودک از شخصیت‌های فیلم‌ها به جایی رسیده که او ممکن است به خود یا دیگران آسیب بزند و یا از این برنامه‌ها ترسیده و یا سوالات جنسی (یا رفتارهای جنسی) دارد که مربوط به سنش نیست، بهتر است هر چه زودتر به متخصص کودک مراجعه کنید. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
چطور می‌توانم جلوی تقلید فرزندم از رفتارهای خشن فیلم‌ها را بگیرم؟
بهتر است روی برنامه‌هایی که فرزندتان تماشا می‌کند نظارت داشته باشید و اجازه ندهید بیش‌ازحد به تماشای برنامه‌های خشن بنشینند. می‌توانید در طول روز برنامه‌هایی به‌غیراز تماشای فیلم یا کارتون برای او در نظر بگیرید.
تقلید از شخصیت‌های فیلم‌ها چه مشکلاتی را برای کودک ایجاد می‌کند؟
تماشای خشونت باعث می‌شود که کودک احساس کند پرخاشگری خیلی هم چیز بدی نیست و حتی این احساسات تا بزرگسالی در او باقی بماند.
آموزش غذا خوردن به کودک مانند سایر مهارت‌ها به بکباره رخ نمی‌دهد. برای این که فرزندتان بتواند به تنهایی غذا بخورد و جایی را کثیف نکند، باید صبور باشید. این آموزش‌ها از 6 ماهگی می‌تواند شروع شود. با این حال پدر و مادرها باید بدانند که هر بچه‌ای سرعت رشد منحصر به فرد خود را دارد و نباید برای آموزش موضوعات مختلف نظیر تنها غذا خوردن، به کودک فشار بیاورند. اگر فرزندتان از نظر رشد حرکتی وضعیت نرمالی داشته باشد به مرور در این زمینه پیشرفت می‌کند. در این میان استفاده از برخی ترفندها نظیر جذاب کردن محیط غذا خوری، فراهم کردن ظروف کودکانه و غذا خوردن همراه کودک یادگیری را تسهیل می‌نمایند. در صورتی که همه تلاش‌هایتان بی نتیجه می‌ماند حتما مشاوره کودک دریافت کنید.
منبع : آموزش غذا خوردن به کودک
برای اینکه به فرزندتان یاد بدهید خودش غذا بخورد ابتدا باید بررسی کنید که او از توانایی کافی برای این کار برخوردار است یا خیر. در حقیقت برای آموزش هرچیزی ابتدا باید تناسب سنی موضوع را مد نظر قرار دهید. در ادامه توضیح داده‌ایم که کودکان در هر بازه زمانی چه توانایی هایی برای غذا خوردن دارند:
کودکان در این بازه سنی می‌توانند شیشه شیر را به تنهایی در دست بگیرند. همچنین اگر در این زمان آن‌ها را در صندلی کودک بگذارید قادرند تکه‌های کوچک و نرم غذا را با دستان خود گرفته و در دهان بگذارند. در نتیجه می‌توان گفت که از 6 ماهگی می‌توانید فرزندتان را آماده کنید تا خودش غذا بخورد.
از 1 سالگی می‌توانید برای فرزندتان فنجان‌های کوچک ترجیحا درب دار تهیه کنید. آن‌ها در این زمان می‌توانند علاوه بر شیشه شیر فنجان را نیز در دست بگیرند. همچنین در سنین 1 تا 2 سالگی کودکان می‌توانند استفاده از قاشق را تمرین کنند. البته باید بپذیرید که آن‌ها هنوز نمی‌توانند در انجام این کار به مهارت کامل دست یابند. در نتیجه باید کمی کثیف کاری را به جان بخرید!
کودکان در سنین 2 الی 3 سالگی می‌توانند از لیوان استفاده کرده و بدون خرابکاری به کمک نی نوشیدنی‌های مختلف را میل نمایند. همچنین در این بازه سنی آن‌ها می‌توانند استفاده از چنگال را نیز تمرین نمایند. با این حال غذا خوردن با چنگال هنوز برای آن‌ها کمی دشوار است.
در سنین 3 الی 4 سالگی می‌توانید از فرزندتان انتظار داشته باشید که در استفاده از چنگال نیز به مهارت کافی دست پیدا کند و به شیوه مناسبی در کنار قاشق آن را به کار ببرد.
کودکان در سنین 4 تا 5 سالگی تقریبا برای غذا خوردن مستقل می‌شوند. آن‌ها در این زمان می‌توانند از پارچ‌های آب نیز استفاده کنند و با مهارت‌های حرکتی کافی برای خود نوشیدنی بریزند. در نتیجه به طور کل می‌توان گفت که کودکان 4 تا 5 ساله تقریبا بدون کمک والدین غذا می‌خورند.
استفاده از چاقو برای کودمان زیر 5 سال توصیه نمی‌شود. اما از این سن به بعد با افزایش مهارت‌های حرکتی و شناختی کودک به این قابلیت دست پیدا می‌کند که از چاقوها نیز برای پوشت کندن میوه، تکه کردن نان، یا برش زدن سبزیجات و گوش استفاده نماید. نکته قابل توجه اینجاست که در این سن باید به طور غیرمستقیم مراقب نحوه کار کردن کودک با چاقو باشید و در عین حال به او شهامت این را بدهید که از این ابزار نیز استفاده نماید. برای آشنایی با روش‌های تربیت کودک متناسب با سن آن ها کلیک کنید.
در قسمت بالا اشاره کردیم که در هر بازه سنی می‌توانید چه مهارت‌هایی را برای غذا خوردن به کودکتان آموزش دهید. ترفندهای زیر نکات کمکی هستند که در نظر گرفتن آن‌ها باعث می‌شود فرزندان برای تنها غذا خوردن مشتاق‌تر شود و روند توانمند شدن در این زمینه را با سرعت بیشتری طی نمایند.
کودکان عادت کرده‌اند که از طریق شما تغذیه شوند. از همین رو ممکن است غذا خوردن به طور مستقل برای آن‌ها کاری کسل کننده باشد. به همین خاطر است که وقتی از بچه‌ها می‌خواهیم تنها غذا بخورند تمایل چندانی نشان نمی‌دهند. برای غلبه بر این مشکل پیش از هرچیز باید محیط جذاب و شادابی را برای فرزندتان فراهم کنید. مثلا موزیک مورد علاقه کودک را در محیط غذاخوری کودک پخش کرده و از ظروف غذا خوری مخصوص کوکان استفاده نمایید.
کودکان بیش از هرچیز از طریق مشاهده موضوعات مختلف را یاد می‌گیرند. در نتیجه اگر می‌خواهید به آن‌ها یاد بدهید که خودشان غذا بخورند یکی از روش‌های موثر این است که رو به رویشان بنشینید، با آن‌ها غذا بخورید و اجازه دهید با دیدن رفتار شما شروع به تقلید نمایند.
کودکان از همان ابتدا نمی‌توانند به یک باره یاد بگیرند که خودشان غذا بخورند. بلکه در جریان رشد حرکتی خود به مرور در این زمینه ماهر می‌شوند. از همین رو بسیار اهمیت دارد که انتظارات خود را با توانمندی‌های خاص کودک هماهنگ کنید و برای یادگیری، فرزندتان را تحت فشار بیش از حد قرار ندهید. برای مثال این طبیعی است که کودک 1 ساله نتواند به خوبی از قاشق استفاده کند یا هنگام غذا خوردن لباس‌های خود را کثیف کند. در این شرایط دعوا کردن کودک و محدود کردن او به خاطر این رفتارها بسیار آسیب زاست و باعث تضعیف روحیه و اعتماد به نفس کودک می‌شود.
کودکان در ابتدا وقتی قاشق یا چنگال را در دست می‌گیرند نمی‌دانند که چطور باید آن را به سمت دهان هدایت کنند. از همین رو وقتی برای اولین قاشق را به دست کودک می‌دهید، دست خود را روی دست او بگذارید و به او کمک کنید تا غذا را در دهان بگذارد. تمرین چندباره این کار کمک می‌کند که فرزندتان زودتر در استفاده از قاشق و چنگال ماهر شود.
استفاده از قاشق و چنگال های بزرگ برای کودکان خردسال کار سختی است و می تواند مانع این شود که آن ها بدون کمک والدین غذا بخورند. در نتیجه بسیار اهمیت دارد که وسایل غذاخوری متناسب سن کودک تهیه کنید و به این ترتیب فرایند مستقل غذا خوردن را تسهیل نمایید.
تشویق کردن یکی از روش‌های بسیار موثر برای یادگیری کودکان است. در نتیجه سعی کنید به جای تمرکز بر اشتباهات بر تلاش‌های مثبت کودک در زمینه تنها غذا خوردن تاکید نمایید و با کارهای ساده‌ای نظیر دست زدن یا گفتن کلام‌های ساده نظیر “آفرین” یا “تو بی‌نظیری” او را تشویق نمایید که به تلاش‌های خود ادامه دهد.
برای اینکه فرزندتان یاد بگیرد از فنجان یا لیوان‌ها استفاده کند، ابتدا به او یاد بدهید که تنهایی شیشه شیرش را در دست بگیرید. وقتی از نظر رشد حرکتی در مهارت نگه داشتن به توانایی کافی رسید، آن وقت می‌تواند استفاده از فنجان و لیوان‌ها را نیز امتحان کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.