تاثیر اعتیاد بر خانواده یکی از مهم‌ترین آسیب‌های آن است که می‌تواند فرد و جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. فرد معتاد به تدریج اهمیتی برای خانواده خود قائل نمی‌شود و فقط به فکر برطرف کردن نیاز خود است. در این زمان اکثرا اعضای خانواده در تلاش جهت نادیده گرفتن اصل موضوع و عادی جلوه دادن شرایط هستند. ولی با گذشت زمان، تغییر در قوانین و مقررات در خانه، نابسمانی و آشفتگی در محیط خانه به وجود خواهد آمد. در خانواده‌هایی که یکی از اعضا درگیر اعتیاد است بقیه اعضا به مرور زمان دچار اضطراب و افسردگی شده و روابط در آن خانواده کمرنگ‌تر از گذشته خواهد شد. به همین دلیل ضروری است که اعضای خانواده از این آسیب‌ها آگاهی باشند و برای پیشگیری از آن‌ها اقدام نمایند.
منبع: تاثیر اعتیاد بر خانواده
اعتیاد روندی تدریجی دارد و با گذشت زمان درگیری فرد با مواد بیشتر و بیشتر خواهد شد. با شدت گیری اعتیاد، ارتباط فرد معتاد با اعضای دیگر خانواده کمتر خواهد شد و به همین میزان ارتباط و وقت بیشتری را با مواد خواهد گذراند. در چنین وضعی روابط عاطفی میان اعضا به تدریج کم رنگ شده و از بین خواهد رفت و فضای خانواده را یاس و ناامنی فراخواهد گرفت.
قوانین و مقررات در یک خانواده در طول زمان و به صورت یک قانون نانوشته شکل گرفته‌اند ولی اعتیاد این قوانن را تغییر می‌دهد. رفتارهای یک فرد معتاد غیرقابل پیش بینی است و هر یک از اعضا روشی خاص در مقابله با تغییرات شخصیتی و رفتاری فرد معتاد در پیش می‌گیرند. این روش خاص به تدریج تبدیل به بخشی از خلق و خوی اعضای خانواده می‌شود. اعضای خانواده برای ادامه زندگی نقش‌های جدیدی می‌پذیرند از جمله این که در مورد مشکلات موجود حرف نمی‌زنند، احساسات خودشان را سرکوب می‌کنند و احساسات واقعی خود را بروز نمی‌دهند و بدتر از همه این که به دیگران و حتی خودشان دروغ می‌گویند. در چنین خانواده‌هایی اعضای دیگر مجبورند نقش فرد معتاد را نیز بپذیرند.
به طور مثال همسر فرد معتاد مجبور به قبول مسئولیت‌ها و وظایف همسر خود می‌شود و یا این وظیفه به فرزندان منتقل خواهد شد. اعضای خانواده درواقع درصدد کمک به بهبودی فرد معتاد هستند ولی غافل از این که این مجموعه رفتارها به استمرار اعتیاد فرد کمک خواهد کرد و درنهایت به ویرانی کانون خانواده منجر خواهد شد. برای کسب اطلاع در زمینه ترک اعتیاد کلیک کنید.
اعضای خانواده یک فرد معتاد تحت تاثیر رفتارها و عواقب اعتیاد وی هستند که به مرور زمان بر روان و احساسات آن‌ها تاثیر منفی خواهد گذاشت که موارد زیر از مهم‌ترین تاثیرهای احساسی و روانی بر اعضاست:
اعضا خانواده فرد معتاد بر این باورند که رفتارها و برخوردهایشان در گذشته باعث اعتیاد عضو خانواده شده و از این بابت احساس گناه می‌کنند. به طور مثال والدین تصور می‌کنند که در تربیت فرزندشان کوتاهی کرده‌اند و یا محبت لازم را به او نکرده‌اند. البته ممکن است فرد معتاد از این حس گناه اعضای خانواده سواستفاده کرده و در جهت توجیه و ادامه اعتیاد خود استفاده کند. این احساس گناه و عذاب وجدان باعث حمایت نابجا و بی مورد اعضا خانواده از فرد معتاد شده که در نهایت منجر به ادامه دار شدن اعتیاد فرد خواهد شد.
روبرو شدن اعضای خانواده با مصائب و مشکلات بی پایان اعتیاد، منجر به بروز حس درماندگی و خشم در اعضا می‌شود و این خشم در واقع به این دلیل است که تلاش‌هایشان در جهت بهبودی فرد و ترک اعتیاد وی جواب نداده و فرد معتاد متوجه وضعیت خود نیست. تمامی این عوامل چیزی به جز احساس خشم، ناامیدی و ناراحتی مضاعف برای اعضای خانواده نخواهد داشت و فرد معتاد نیز بدون درک درست از موقعیت خود و خانواده‌اش به رفتارهای ناهنجار خود ادامه می‌دهد.
در باور عموم نگاه به اعتیاد نه به عنوان یک بیماری که یک مشکل اخلاقی محسوب شده و اعتیاد یکی از اعضای خانواده نتیجه‌ای به جز شرم، سرافکندگی و از بین رفتن آبروی آن خانواده را نخواهد داشت. اعضای خانواده در این شرایط به جای پذیرش واقعیت درصدد انکار آن بر می‌آیند که به زعم خود به حفظ کانون خانواده کمک کرده و اعتیاد عزیزشان را پنهان کنند. به طور مثال تصمیم به قطع ارتباط با فامیل و آشنایان در جهت پنهان کردن اعتیاد گرفته و ارتباطات خود را محدود خواهند کرد.
بسیاری از کارشناسان و متخصصین بر این باورند که اصلی‌ترین و مهم‌ترین تاثیر اعتیاد بر خانواده ایجاد تشویش، استرس و اضطراب در میان اعضاست. فرد معتاد رفتار مشخص و قابل پیش بینی ندارد و اعضای خانواده نمی‌دانند که وی هر لحظه چه رفتاری از خود بروز می‌دهد. در حالت نئشگی خشن و خطرناک و لحظه‌ای بعد آرام می‌شود و این رفتار باعث ایجاد سردرگمی در میان اعضای خانواده و به تبع آن اضطراب و تشویش آ‌ها خواهد شد. بیشتر معتادان ثبات اخلاقی و شخصیتی ندارند و در دنیای وهم آلود ذهن خود سیر می‌کنند. آنان متوجه رفتارهای خود نیستند و اعضای خانواده به ناچار مجبور به تحمل اضطراب و استرس زیاد و زندگی پر از رنج و دردسر هستند.
بیشتر بخوانید : پیشگیری از اعتیاد در نوجوانان | راه های پیشگیری از اعتیاد
والدین و یا همسر فرد معتاد در مقابله با فرد معتاد اغلب واکنش‌های زیر را از خود بروز میدهند:
-برعهده گرفتن وظایف و مسئولیت‌های فرد معتاد
-تلاش برای پنهان کردن وجود اعتیاد در خانواده از بقیه و انکار این موضوع
-حمایت‌های بی جا از فرد معتاد و تصور این که مسئول اعتیاد عزیزشان هستند.
-از دست دادن اعتماد به نفس و احترام
-انزوا و کاهش ارتباط با دوستان، فامیل و آشنایان به دلیل احساس شرم و بی آبروی
والدین معتاد اکثر وقت خود را به تهیه و مصرف مواد می‌گذرانند و نقش خود به عنوان پدر و یا مادر را فراموش می‌کنند. فرزندان آن‌ها به دلیل سردرگمی در ارتباط با والدین از محیط خانه فراری هستند و در معرض انواع مشکلات جسمانی و عاطفی قرار دارند. افسردگی، اضطراب و تمایل به خودکشی در میان فرزندان افراد معتاد دیده می‌شود و احتمال این که در آینده مورد سواستفاده‌های جسمی و جنسی قرار بگیرند بیشتر است.
کولیت، آسم و آنتریت بیمارهایی است که در اثر استشمام دود ناشی از مواد مخدر به وجود می‌آید و احتمال ابتلای فرزندان به این بیماری‌ها در خانواده معتاد بالاست. از دیگر مشکلات جسمی می‌توان به انواع مشکلات گوارشی و تنفس و مسمومیت‌ها اشاره کرد. مصرف مواد مخدر در دوران بارداری احتمال تولد فرزند با عقب ماندگی ذهنی و نقایص مادرزادی را افزایش می‌دهد.
کودکان افراد معتاد اکثرا درگیر اختلالات اضطرابی و افسردگی می‌شوند. همچنین بعضی از کودکان با تقلید از والدین دچار اختلال ضداجتماعی می‌شوند و تعدادی نیز از پرخوری عصبی رنج می‌برند. بسیاری از فرزندان افراد معتاد به دلیل خشونت والدین و دمدمی مزاج بودن آن‌ها، حس اعتماد خود را نسبت به والدین و محیط خانواده از دست میدهند. برخی احساس گناه و عذاب وجدان داشته و خود را مقصر اعتیاد آن‌ها می‌دانند و گروهی نیز احساس شرم دارند و از ارتباط با دوستان و هم سالان خود پرهیز می‌کنند.
بیشتر بخوانید : تاثیر اعتیاد بر کودکان | عوارض دود و مواد مخدر بر کودکان
فرزندانی که در خانواده‌های درگیر با اعتیاد رشد کرده‌اند به احتمال بیشتری به اختلالات یادگیری دچار می‌شوند. آن‌ها به دلیل جو متشنج و نابسامان خانواده تمرکزی برای درس خواندن ندارند و حتی امکان دارد در یک مقطع تحصیلی درجا بزنند و یا تصمیم به فرار از مدرسه بگیرند. متاسفانه به دلیل استفاده ابزاری برخی از والدین از فرزندانشان برای تهیه مواد و یا حتی تشویق آن‌ها به استفاده از مواد امکان ادامه تحصیل از آنان سلب خواهد شد.
از دیگر تاثیرات مخرب اعتیاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
-احساس عدم امنیت شخصی
-مشکل در برقراری رابطه جنسی
-ناامیدی و خلا معنوی
-ناتوانی در بیان خواسته‌های خود
-خیال بافی و زندگی در رویا و توهم
-انکار کردن مسائل و مشکلات
-خودداری از برقراری ارتباط و گفتگو با دیگران
برای کسب اطلاع بیشتر از مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
بهترین راه کاهش آسیب‌های اعتیاد بر خانواده چیست؟
مشکلات خانوادگی، خشم، تنهایی و انزوا و بی اعتمادی تنها گوشه‌ای از مشکلات اعتیاد است که تاثیرات منفی و جبران نشدنی بر بنیان خانواده می‌گذارد. با مراجعه به متخصصین درمان اعتیاد و روانشناسان می‌توان در جهت بهبود این بیماری و کاهش تاثیرات آن بر خانواده اقدام کرد.
منبع: تاثیر اعتیاد بر خانواده
تاثیر اعتیاد بر خانواده یکی از مهم‌ترین آسیب‌های آن است که می‌تواند فرد و جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. فرد معتاد به تدریج اهمیتی برای خانواده خود قائل نمی‌شود و فقط به فکر برطرف کردن نیاز خود است. در این زمان اکثرا اعضای خانواده در تلاش جهت نادیده گرفتن اصل موضوع و عادی جلوه دادن شرایط هستند. ولی با گذشت زمان، تغییر در قوانین و مقررات در خانه، نابسمانی و آشفتگی در محیط خانه به وجود خواهد آمد. در خانواده‌هایی که یکی از اعضا درگیر اعتیاد است بقیه اعضا به مرور زمان دچار اضطراب و افسردگی شده و روابط در آن خانواده کمرنگ‌تر از گذشته خواهد شد. به همین دلیل ضروری است که اعضای خانواده از این آسیب‌ها آگاهی باشند و برای پیشگیری از آن‌ها اقدام نمایند.
منبع: تاثیر اعتیاد بر خانواده
اعتیاد روندی تدریجی دارد و با گذشت زمان درگیری فرد با مواد بیشتر و بیشتر خواهد شد. با شدت گیری اعتیاد، ارتباط فرد معتاد با اعضای دیگر خانواده کمتر خواهد شد و به همین میزان ارتباط و وقت بیشتری را با مواد خواهد گذراند. در چنین وضعی روابط عاطفی میان اعضا به تدریج کم رنگ شده و از بین خواهد رفت و فضای خانواده را یاس و ناامنی فراخواهد گرفت.
قوانین و مقررات در یک خانواده در طول زمان و به صورت یک قانون نانوشته شکل گرفته‌اند ولی اعتیاد این قوانن را تغییر می‌دهد. رفتارهای یک فرد معتاد غیرقابل پیش بینی است و هر یک از اعضا روشی خاص در مقابله با تغییرات شخصیتی و رفتاری فرد معتاد در پیش می‌گیرند. این روش خاص به تدریج تبدیل به بخشی از خلق و خوی اعضای خانواده می‌شود. اعضای خانواده برای ادامه زندگی نقش‌های جدیدی می‌پذیرند از جمله این که در مورد مشکلات موجود حرف نمی‌زنند، احساسات خودشان را سرکوب می‌کنند و احساسات واقعی خود را بروز نمی‌دهند و بدتر از همه این که به دیگران و حتی خودشان دروغ می‌گویند. در چنین خانواده‌هایی اعضای دیگر مجبورند نقش فرد معتاد را نیز بپذیرند.
به طور مثال همسر فرد معتاد مجبور به قبول مسئولیت‌ها و وظایف همسر خود می‌شود و یا این وظیفه به فرزندان منتقل خواهد شد. اعضای خانواده درواقع درصدد کمک به بهبودی فرد معتاد هستند ولی غافل از این که این مجموعه رفتارها به استمرار اعتیاد فرد کمک خواهد کرد و درنهایت به ویرانی کانون خانواده منجر خواهد شد. برای کسب اطلاع در زمینه ترک اعتیاد کلیک کنید.
اعضای خانواده یک فرد معتاد تحت تاثیر رفتارها و عواقب اعتیاد وی هستند که به مرور زمان بر روان و احساسات آن‌ها تاثیر منفی خواهد گذاشت که موارد زیر از مهم‌ترین تاثیرهای احساسی و روانی بر اعضاست:
اعضا خانواده فرد معتاد بر این باورند که رفتارها و برخوردهایشان در گذشته باعث اعتیاد عضو خانواده شده و از این بابت احساس گناه می‌کنند. به طور مثال والدین تصور می‌کنند که در تربیت فرزندشان کوتاهی کرده‌اند و یا محبت لازم را به او نکرده‌اند. البته ممکن است فرد معتاد از این حس گناه اعضای خانواده سواستفاده کرده و در جهت توجیه و ادامه اعتیاد خود استفاده کند. این احساس گناه و عذاب وجدان باعث حمایت نابجا و بی مورد اعضا خانواده از فرد معتاد شده که در نهایت منجر به ادامه دار شدن اعتیاد فرد خواهد شد.
روبرو شدن اعضای خانواده با مصائب و مشکلات بی پایان اعتیاد، منجر به بروز حس درماندگی و خشم در اعضا می‌شود و این خشم در واقع به این دلیل است که تلاش‌هایشان در جهت بهبودی فرد و ترک اعتیاد وی جواب نداده و فرد معتاد متوجه وضعیت خود نیست. تمامی این عوامل چیزی به جز احساس خشم، ناامیدی و ناراحتی مضاعف برای اعضای خانواده نخواهد داشت و فرد معتاد نیز بدون درک درست از موقعیت خود و خانواده‌اش به رفتارهای ناهنجار خود ادامه می‌دهد.
در باور عموم نگاه به اعتیاد نه به عنوان یک بیماری که یک مشکل اخلاقی محسوب شده و اعتیاد یکی از اعضای خانواده نتیجه‌ای به جز شرم، سرافکندگی و از بین رفتن آبروی آن خانواده را نخواهد داشت. اعضای خانواده در این شرایط به جای پذیرش واقعیت درصدد انکار آن بر می‌آیند که به زعم خود به حفظ کانون خانواده کمک کرده و اعتیاد عزیزشان را پنهان کنند. به طور مثال تصمیم به قطع ارتباط با فامیل و آشنایان در جهت پنهان کردن اعتیاد گرفته و ارتباطات خود را محدود خواهند کرد.
بسیاری از کارشناسان و متخصصین بر این باورند که اصلی‌ترین و مهم‌ترین تاثیر اعتیاد بر خانواده ایجاد تشویش، استرس و اضطراب در میان اعضاست. فرد معتاد رفتار مشخص و قابل پیش بینی ندارد و اعضای خانواده نمی‌دانند که وی هر لحظه چه رفتاری از خود بروز می‌دهد. در حالت نئشگی خشن و خطرناک و لحظه‌ای بعد آرام می‌شود و این رفتار باعث ایجاد سردرگمی در میان اعضای خانواده و به تبع آن اضطراب و تشویش آ‌ها خواهد شد. بیشتر معتادان ثبات اخلاقی و شخصیتی ندارند و در دنیای وهم آلود ذهن خود سیر می‌کنند. آنان متوجه رفتارهای خود نیستند و اعضای خانواده به ناچار مجبور به تحمل اضطراب و استرس زیاد و زندگی پر از رنج و دردسر هستند.
بیشتر بخوانید : پیشگیری از اعتیاد در نوجوانان | راه های پیشگیری از اعتیاد
والدین و یا همسر فرد معتاد در مقابله با فرد معتاد اغلب واکنش‌های زیر را از خود بروز میدهند:
-برعهده گرفتن وظایف و مسئولیت‌های فرد معتاد
-تلاش برای پنهان کردن وجود اعتیاد در خانواده از بقیه و انکار این موضوع
-حمایت‌های بی جا از فرد معتاد و تصور این که مسئول اعتیاد عزیزشان هستند.
-از دست دادن اعتماد به نفس و احترام
-انزوا و کاهش ارتباط با دوستان، فامیل و آشنایان به دلیل احساس شرم و بی آبروی
والدین معتاد اکثر وقت خود را به تهیه و مصرف مواد می‌گذرانند و نقش خود به عنوان پدر و یا مادر را فراموش می‌کنند. فرزندان آن‌ها به دلیل سردرگمی در ارتباط با والدین از محیط خانه فراری هستند و در معرض انواع مشکلات جسمانی و عاطفی قرار دارند. افسردگی، اضطراب و تمایل به خودکشی در میان فرزندان افراد معتاد دیده می‌شود و احتمال این که در آینده مورد سواستفاده‌های جسمی و جنسی قرار بگیرند بیشتر است.
کولیت، آسم و آنتریت بیمارهایی است که در اثر استشمام دود ناشی از مواد مخدر به وجود می‌آید و احتمال ابتلای فرزندان به این بیماری‌ها در خانواده معتاد بالاست. از دیگر مشکلات جسمی می‌توان به انواع مشکلات گوارشی و تنفس و مسمومیت‌ها اشاره کرد. مصرف مواد مخدر در دوران بارداری احتمال تولد فرزند با عقب ماندگی ذهنی و نقایص مادرزادی را افزایش می‌دهد.
کودکان افراد معتاد اکثرا درگیر اختلالات اضطرابی و افسردگی می‌شوند. همچنین بعضی از کودکان با تقلید از والدین دچار اختلال ضداجتماعی می‌شوند و تعدادی نیز از پرخوری عصبی رنج می‌برند. بسیاری از فرزندان افراد معتاد به دلیل خشونت والدین و دمدمی مزاج بودن آن‌ها، حس اعتماد خود را نسبت به والدین و محیط خانواده از دست میدهند. برخی احساس گناه و عذاب وجدان داشته و خود را مقصر اعتیاد آن‌ها می‌دانند و گروهی نیز احساس شرم دارند و از ارتباط با دوستان و هم سالان خود پرهیز می‌کنند.
بیشتر بخوانید : تاثیر اعتیاد بر کودکان | عوارض دود و مواد مخدر بر کودکان
فرزندانی که در خانواده‌های درگیر با اعتیاد رشد کرده‌اند به احتمال بیشتری به اختلالات یادگیری دچار می‌شوند. آن‌ها به دلیل جو متشنج و نابسامان خانواده تمرکزی برای درس خواندن ندارند و حتی امکان دارد در یک مقطع تحصیلی درجا بزنند و یا تصمیم به فرار از مدرسه بگیرند. متاسفانه به دلیل استفاده ابزاری برخی از والدین از فرزندانشان برای تهیه مواد و یا حتی تشویق آن‌ها به استفاده از مواد امکان ادامه تحصیل از آنان سلب خواهد شد.
از دیگر تاثیرات مخرب اعتیاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
-احساس عدم امنیت شخصی
-مشکل در برقراری رابطه جنسی
-ناامیدی و خلا معنوی
-ناتوانی در بیان خواسته‌های خود
-خیال بافی و زندگی در رویا و توهم
-انکار کردن مسائل و مشکلات
-خودداری از برقراری ارتباط و گفتگو با دیگران
برای کسب اطلاع بیشتر از مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
بهترین راه کاهش آسیب‌های اعتیاد بر خانواده چیست؟
مشکلات خانوادگی، خشم، تنهایی و انزوا و بی اعتمادی تنها گوشه‌ای از مشکلات اعتیاد است که تاثیرات منفی و جبران نشدنی بر بنیان خانواده می‌گذارد. با مراجعه به متخصصین درمان اعتیاد و روانشناسان می‌توان در جهت بهبود این بیماری و کاهش تاثیرات آن بر خانواده اقدام کرد.
منبع: تاثیر اعتیاد بر خانواده
ترس کودک از غریبه ها در واقع بخشی از رشد روانی آن‌ها محسوب می‌شود که با افزایش سن و نزدیک شدن به دو سالگی کم کم این ترس به کمک والدین از بین می‌رود. نکته مهمی که پیرامون ترس از غریبه ها در کودکان وجود دارد، این است که والدین بتوانند به کودک خود کمک کنند تا از این مرحله عبور کند، بدون اینکه عوارض آن را از جمله اختلالات اضطرابی، با خود به بزرگسالی ببرند. در ادامه به راهکارهایی برای کاهش ترس طبیعی و جلوگیری از پیشروی آن ارائه کرده‌ایم. برای آشنایی با سایر انواع ترس و استرس در کودکان کلیک کنید.
منبع: ترس کودک از غریبه
ترس کودک از غریبه ها معمولا از هشت ماهگی شروع می‌شود و در دو سالگی به پایان می‌رسد. اگر والدین نتوانند کودک خود را در این مرحله همراهی کنند، ممکن است به بیش از دو سال نیز ادامه داشته باشد.
ترس از غریبه ها در کودکان می‌تواند مساله طبیعی باشد و کودک در مواجهه با کسانی که با آن‌ها آشنایی ندارد، گریه یا سر و صدای زیادی کند و یا با سکوت طولانی ترس خود را نشان دهد.
از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند این ترس را در کودکان از بین ببرد، نوع برخورد و ارتباط والدین با افراد دیگران است، مخصوصا کسانی که کودک از آن‌ها می‌ترسد. والدین می‌توانند بسیار صمیمانه غریبه ای را به کودک خود معرفی کنند و باعث کاهش ترس او شوند و یا برعکس با دادن هشدارهایی درباره دیگران برقراری ارتباط با دیگران را موضوعی خطرناک جلوه دهند.
دادن آرامش به کودک و قرار گرفتن او در محیط های اجتماعی مختلف، تا حد زیادی در کاهش ترس او از غریبه ها موثر است.
همانطور که اشاره کردیم معمولا کودکان از سن هشت ماهگی تا سن دو سالگی از غریبه‌ها هراس دارند. بنابراین ترس از غریبه ها در کودکان زیر دو سال طبیعی بوده و بخشی از رشد روانی آن‌ها را شامل می‌شود.
دلیل این امر این است که کودکان زبر دو سال یاد گرفته‌اند که فقط نسبت به کسانی که با آن‌ها آشنا هستند و از جانب آن‌ها امنیت و محبت کافی دریافت می‌کنند، دلبستگی ایجاد کنند. در نتیجه وقتی این کودکان در مواجهه با افراد غریبه قرار می‌گیرند، دچار استرس و اضطراب شده و می‌ترسند.
اغلب کودکان نهایتا در ده ماهگی اوج ترس از غریبه ها را تجربه می‌کنند و به مرور با نزدیک شدن به 18 ماهگی تا 2 سالگی این ترس برطرف می‌گردد.
پدر و مادر به واسطه ارتباطی که با این افراد غریبه دارند، می‌توانند تاثیر مستقیمی در کاهش ترس کودکان خود از دیگران و غریبه ها داشته باشند. در ادامه این مطلب به راهکارهای کاهش ترس در کودکان زیر دو سال از غریبه ها اشاره کرده‌ایم:
برخی پدر و مادر‌ها که کودکشان از رویارویی با یک غریبه هراس دارند، سعی دارند او را وادار کنند که با یک غریبه تنها باشد تا ترس او از بین برود، اما این روش باعث ترس بیشتر او خواهد شد.
برای اینکه ترس کودک از غریبه ها از بین برود، در وهله اول شما باید پدر و مادری صبور باشید و فرزند خود را برای نترسیدن تحت فشار قرار ندهید.
وقتی کنار یک غریبه با کودکتان قرار گرفته‌اید پس از چند دقیقه او را ترک کند، تا او اطمنیان داشته باشد که مراقبش هستید.
بهتر است کودک خود را در جمع‌های گوناگون ببرید. هر چه کودک شما با افراد بیشتری مواجه شود، به مرور ترس او نیز از بین خواهد رفت. در کنار غریبه ها نیز به گونه‌ای با کودک خود صحبت کنید که نشان دهید، احساس آرامش دارید.
ترس کودک از غریبه ها حتی اگر طبیعی هم باشد، نباید نادیده گرفته شود. چراکه اگر ادامه دار شود، باعث تشدید ترس های کودک شده و احساس عدم امنیت را در او ایجاد می‌کند و زمینه بروز اضطراب و ابتلا به اختلال اضطراب در بزرگ سالی می‌گردد.
زمانی که کودک در حضور افراد غریبه می‌ترسد، بهتر است او را در آغوش بگیرید و سعی کنید به او آرامش بدهید. با کسانی که کودک با آن‌ها احساس غریبی دارد، سعی کنید در محیط خانه که کودکتان در آن احساس آرامش بیشتری دارد، ارتباط بگیرید و در بازی‌ها او را هم شریک کنید.
چندین بار تکرار شد که کودکان معمولا تا دو سالگی دارای ترس های طبیعی نسبت به غریبه ها هستند و پس از این سن کم کم این ترس از بین می‌رود. اگر پس از دو سالگی نیز این ترس ها وجود داشته باشد، در واقع نشانه‌هایی از اضطراب است که والدین بایستی تلاش کنند این اضطراب‌ها را از بین ببرند.
از جمله مهم‌ترین عواملی که در پایدار بودن ترس از غریبه ها پس از دو سالگی، نقش دارد، می‌توان به وابستگی شدید به والدین و ارتباطات محدود آن‌ها اشاره کرد. در این شرایط چون کودک با آدم‌های کمتری مواجه شده، ترس در وجود او از بین نرفته است.
در کودکان بالای دو سال همانطور که اشاره کردیم، بیش از هر چیزی وابستگی به والدین، باعث ترس از غریبه‌ها می‌شود. والدین می‌توانند در این شرایط استقلال کودک خود را تقویت کنند. تا وابستگی آن‌ها کمتر شود.
والدین برای افزایش اعتماد به نفس کودکان‌شان می‌توانند به او اجازه بدهند، خودش به تنهایی غذا بخورد و یا هر زمان که بخواهد خودش اسباب بازی‌هایش را بردارد و بازی کند.
همینطور اگر والدین اجازه دهند کودکشان جدا از آن‌ها بخوابد، تا حد زیادی به تقویت استقلال او کمک خواهد کرد. جدا خوابیدن کودک به تنهایی در اتاقش نیازمند این است که شما راهکارهای لازم را به او آموزش دهید.
بنابراین طبق متن مقاله فوق یک کودک از زمانی که توانایی تشخیص آشنا از غریبه را دارد، نسبت به غریبه‌ها احساس ترس می‌کند. یک کودک می‌تواند ترس های خود را تا دو سالگی به کمک والدین کنترل کند و این مرحله را پشت سر بگذارد.
چنانچه کودک پس از دو سالگی همچنان نسبت به غرببه ها واکنش نشان می‌دهد و با راهکارهایی که والدین دارند، این حس برطرف نشده، بایستی که به روانشناس کودک مراجعه کنند تا با برطرف شدن این حس در بزرگسالی برای او مشکلی ایجاد نشود. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ترس از غریبه ها در کودکان می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید
منبع: ترس کودک از غریبه
برخلاف انتظار بزرگترها کودکان نیز گاها دچار استرس می‌شوند و نشانه‌هایی از اضطراب و نگرانی را به دلایل مختلفی تجربه می‌کنند. استرس در کودکان می‌تواند با توجه به سن آن‌ها، منشأ طیف وسیعی از علائم هیجانی، رفتاری یا حتی جسمانی باشد. به همین خاطر اهمیت بسیاری دارد که والدین نشانه‌های استرس در فرزند خود را بشناسند و بدانند که چطور به این احساس در کودک خود پاسخ دهند. در واقع استرس در کودکان می‌تواند عملکرد آن‌ها در زمینه‌های مختلفی با مشکل مواجه سازد به همین خاطر والدین به عنوان مراقبان اصلی کودک لازم است تا با اتخاذ راهکارهای لازم از بروز مشکلات بیشتر پیشگیری نمایند. با توجه به اهمیت این موضوع در ادامه به طور جامع درباره استرس در کودکان صحبت خواهیم کرد.
منبع: استرس در کودکان
استرس یا فشار روانی به حالتی گفته می‌شود که کودک تحت تأثیر یک موضوع ناخوشایند احساس ناراحتی و تنیدگی را تجربه می‌کند. یکی از تفاوت‌های استرس با بیماری‌های اضطرابی کودک، در این است که استرس در اثر یک موضوع پیچیده و مشکل آفرین بیرونی ایجاد می‌شود و با پایان این مشکل نیز به تدریج نشانه‌های آن کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل زمانی که نشانه های استرس در کودکتان دیدید توصیه میکنیم هر چه زودتر برای مشاوره اقدام کنید. مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو به شما هم در کاهش تنش‌های محیطی و هم اختلالات مرتبط با کودکتان خدمات درمانی ارائه می‌دهد.
ضعف توانایی‌های منطقی یا کلامی در کودکان ممکن است باعث شود که آن‌ها توانایی تشخیص درست یا صحبت کردن راجع به دلایل اضطرابشان را نداشته باشند. این موضوع گاهی باعث می‌شود که استرس کودکان به‌صورت مشکلات مختلف رفتاری یا جسمی در کودک دیده شود. به همین خاطر توجه والدین به این نشانه‌ها اهمیت بالایی دارد. درصورتی که با هریک از نشانه‌های اضطراب در کودک خود مواجه شدید بهتر است با او راجع به دلیل ناراحتیش صحبت کنید. اگر احساس می‌کنید شدت این علائم بیش از حالت عادی است و یا استرس برای مدت طولانی در کودک شما باقی مانده، بهتر است در این زمینه از روانشناسان کودک کمک بگیرید.
با مشاهده هریک از این نشانه‌ها در کودک خود بهتر است برای رفع استرس و درمان کودک اقدام کنید. استرس می‌تواند به‌صورت مزمن در فرزند شما باقی مانده و آسیب‌های جسمی و روحی بسیاری را به همراه داشته باشد.
ما معمولاً کودکان را مظهر نشاط و خالی از درگیری‌های ذهنی می‌دانیم و شاید برای بسیاری از ما وجود نشانه‌های اضطرابی در کودک بسیار تعجب‌آور باشد. با این‌حال دلایل بسیاری برای استرس در کودکان وجود دارد. ازجمله دلایل استرس در کودک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. کودکان استثنایی بیشتر در معرض ابتلا به این استرس ها هستند، جهت آشنایی بیشتر با کودکان استثنایی کلیک کنید.
یکی از شایع‌ترین منابع بروز استرس در کودکان، مدرسه و تکالیف مربوط به آن است. انجام تکالیف به‌صورت کامل و بی‌عیب و نقص یا ایام امتحانات از جمله مهم‌ترین دلایلی هستند که باعث استرس تحصیلی در کودکان می‌شوند. این مشکل معمولاً کودکانی که رفتارهای کمالگرایانه دارند و یا از اشتباه کردن و سرزنش می‌ترسند را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. استرس معمولاً باعث می‌شود که دانش آموزان علی‌رغم تلاشی که در مسائل تحصیلی نشان میدهند نتایج ضعیفی بگیرند. همچنین با توجه به اینکه فرزند شما بخش قابل‌توجهی از ساعات شبانه‌روز خود را در مدرسه می‌گذراند بهتر است برای رفع استرس تحصیلی در او اقدام کنید.
ایجاد تغییرات جدی در زندگی کودک مثل تغییر محل زندگی، تولد خواهر یا برادر کوچک‌تر، طلاق و یا فوت یکی از اعضای خانواده می‌تواند باعث ایجاد استرس در کودک شود. اگر چنین تغییراتی در زندگی فرزند شما پیش آمده بهتر است از یک روانشناس برای کنار آمدن بهتر و سریع‌تر فرزندتان با این موضوع کمک بگیرید.
ضعف توانایی‌های کودک برای دفاع از خود گاهی باعث می‌شود که دیگران آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دهند. این آزار و اذیت‌ها می‌تواند از زورگویی‌های کودکان بزرگ‌تر تا سوءاستفاده‌های جنسی را شامل بشود. معمولاً ترس از منابع قدرت و آزارگران باعث می‌شود که کودک راجع به این مسئله با والدین صحبت نکند. شما می‌توانید با مشاهده نشانه‌هایی مثل بی‌میلی به دیدن برخی از آشنایان یا تشدید اضطراب در برخی از موقعیت‌ها متوجه دلیل ناراحتی فرزندتان شوید.
در شرایطی که محیط زندگی کودک وضعیت مناسبی نداشته باشد آن‌ها معمولاً از حضور در خانه دچار اضطراب می‌شوند. دعوا و اختلاف میان والدین، بدرفتاری با کودک یا وجود بحران‌های جدی در خانواده مثل بیماری یا مشکلات مالی می‌تواند باعث ایجاد فشار روانی در کودک شود.
توانایی کودک در تشخیص واقعیت از خیال معمولاً ضعیف‌تر از بزرگسالان است به همین خاطر با مشاهده فیلم‌های ترسناک و یا شنیدن داستان‌های وحشت‌آور ممکن است دچار استرس شوند.
متخصصان معتقدند که ادامه پیدا کردن استرس، مشکلات جدی برای سلامتی جسم و روان فرد به دنبال خواهد داشت. به همین خاطر کاهش فشار روانی و اقدام برای درمان آن اهمیت بسیاری دارد. اگر فرزند شما دچار استرس شده بهتر است با کمک گرفتن از یک مشاور مطمئن به او در بهبود این شرایط کمک کنید. در ادامه به برخی از راهکارهایی که برای کاهش استرس فرزندتان می‌توانید انجام دهید اشاره خواهیم کرد. در صورتی که بیش از یک هفته نشانه ها ادامه داشت، حتما برای مشاوره کودک اقدام کنید.
اگر نشانه‌های استرس را در فرزندتان مشاهده کرده‌اید سعی کنید راجع به دلایل آن با وی صحبت کنید. احتمال دارد کودک شما از صحبت کردن مستقیم راجع به دلایل نگرانی خود طفره برود و یا حتی خودش هم به‌درستی نتواند علت مشکلات را تشخیص دهد. روانشناسان در این شرایط می‌توانند با کمک گرفتن از تکنیک‌هایی مثل بازی‌درمانی و تفسیر نقاشی اطلاعات مفیدی در این زمینه به شما بدهند. در هرصورت آنچه در صحبت کردن با فرزندتان باید به آن توجه داشته باشید این است که تا حد ممکن با لحنی حمایتی و دوستانه با کودک صحبت کنید و به او نشان دهید که همواره برای کمک کردن به او آماده‌اید. تا جای ممکن سعی کنید از بی اهمیت نشان دادن دلایل نگرانی او خودداری کنید و با فرزندتان همدلی نشان دهید.
ورزش کردن و یا هر فعالیت سازنده دیگری مثل کارهای هنری می‌تواند باعث کاهش اضطراب در کودک شما بشود. با در نظر گرفتن چنین برنامه‌هایی برای کودک می‌توانید به بهبود تدریجی شرایط کمک کنید.
روانشناسان کودک می‌توانند اقدامات مفیدی برای کاهش استرس در کودکان انجام دهند. اگر شدت استرس در فرزندتان بیش از حالت طبیعی است و یا برای مدت نسبتاً طولانی استرس در او باقی مانده بهتر است از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرید. مشاورین با استفاده از تکنیک‌های بازی‌درمانی یا نقاشی می‌توانند دلایل ناراحتی کودک را پیدا کرده و با همین روش‌ها نیز به درمان استرس بپردازند.
ضعف مهارت‌هایی مثل تفکر منطقی یا حل مسئله در کودکان می‌تواند باعث ایجاد استرس در آن‌ها شود. اگر روانشناسان تشخیص دهند که این مسائل در ایجاد استرس کودک نقش دارد می‌توانند از طریق آموزش این مهارت‌ها، به کودک در مدیریت بهتر مشکلات به او کمک کنند.
یکی دیگر از نکات حائز اهمیت در کمک گرفتن از متخصصان روانشناسی کودک این است که آن‌ها می‌توانند نکات مناسبی را در زمینه تربیت فرزندتان به شما آموزش دهند. گاهی اوقات رفتارهایی مثل داشتن انتظارات بیش از حد از کودک یا مجبور کردن او برای انجام کارهایی که دوست ندارد باعث اضطراب می‌شوند. روانشناسان می‌توانند با آگاهی دادن به والدین راجع به رفتارهای اشتباهشان در این زمینه قدم‌های مطلوبی بردارند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چطور به کاهش نشانه‌های استرس در کودکم کمک کنم؟
در شرایطی که نشانه‌های استرس در فرزندتان تشدید شده‌اند بهتر است از پرسیدن دلیل استرس یا کوچک شمردن نگرانی‌هایش خودداری کنید و تنها سعی کنید با گفتن جملات دلگرم کننده به او آرامش دهید. وقتی فرزندتان آرام شد می‌توانید راجع به مشکلی که دارد با او صحبت کنید و یا از یک مشاور کودک کمک بگیرید.
منبع: استرس در کودکان
احساس پوچی از آن دست احساساتی است که هر فردی در طول زندگی خود به نوعی آن را تجربه می‌کند. احساس پوچی و یا نوعی خلاء در زندگی، می‌تواند در هر سنی و تحت تاثیر عوامل درونی و بیرونی مختلف ایجاد شود. برای مثال مرگ یا جدایی از یک عزیز و یا باخت در یک مسابقه برای برخی منجر به ایجاد احساس تهی بودن می‌شوند. البته جالب است بدانید که برخی افراد نیز در مواقع موفقیت نیز دچار این احساس می‌شوند. طبق تحقیقات متعدد مشخص شد که احساس پوچی به شدت وابسته به افکار و باورهای ما آدم‌ها دارد. بنابراین دریافت مشاوره روانشناسی خط اول درمان محسوب می‌شود. باید متوجه باشید که پشت گوش انداختن این مساله وضعیت را بهتر نخواهد کرد، پس برای رفع این مساله حتما از خدمات مشاوره فردی کلیک کنید.
منبع: احساس پوچی و حس تهی بودن ناشی از چیست ؟
به عقیده روانشناسان، افراد برای شناسایی منشاء احساس پوچی باید بتوانند احساسات درونی خود را بشناسند و برای اینکار نیاز دارند تا مهارت شناخت احساسات را فرابگیرند. این مهارت به آن‌ها کمک می‌کند تا به خودشناسی برسند و به واسطه آن بتوانند در شرایط مختلف زندگی، احساسات خود را کنترل نمایند.
بنابراین افراد برای اینکه بتوانند احساس‌پوچی را درک کنند و آن را بشناسند، نیاز دارند تا از نشانه‌های آن مطلع باشند. در ادامه به شایع‌ترین نشانه‌های احساس‌پوچی اشاره کرده‌ایم:
زمانی که فرد از خود سوال می‌کند که من کیستم و در این زندگی چه می‌خواهم.
وقتی که فرد هیچ‌گونه درکی از علایقش و نیازهای درونی خودش ندارد.
فرد هدفش در زندگی را نمی‌داند و اصلا متوجه نیست برای چه زنده است.
با افکار منفی زیادی در ذهنش دست و پنجه نرم می‌کند که بسیار برایش آزار دهنده هستند.
او در بیان احساسات خود بسیار ناتوان است و نمی‌داند چگونه باید از آن‌ها صحبتی به میان آورد.
بسیاری از افراد احساس‌پوچی را با احساس غم اشتباه می‌گیرند. احساس پوچی در بیشتر مواقع ناشی از کمبود عشق است. در واقع کسی که احساس پوچی می‌کند به خودش علاقه‌ای ندارد و دائما در حال نادیده گرفتن احساساتش می‌باشد. این دسته از افراد دائما در زندگی خود به دنبال دریافت تائید از دیگران هستند و هیچ وقت به نتیجه مورد انتظارشان نمی‌رسند؛ به همین دلیل دچار احساس پوچی می‌شوند.
هر کسی در درون خود، استعدادها و خلاقیت‌های نهفته‌ای دارد اما ممکن است برخی از ما آدم‌ها از این استعدادهای نهفته خود استفاده نکنیم، در نتیجه زمان خود را هدر می‌دهیم. منظور از هدر دادن زمان به این معنی است که وقت خود را با غذاخوردن، کار و دیگر روابط پر کنید و به خود و احساسات درونی‌تان هیچ توجهی نکنید.
روانکاوان احساس‌پوچی را ناشی از فقدان می‌دانند. چراکه بر اساس آمار بیشتر کسانی که دچار احساس پوچی هستند، در کودکی در خانواده‌ای بزرگ شده‌اند که چندان با والدین خود صمیمی نبوده‌اند.
از نظر روانکاوی کودکی نقطه مهمی در زندگی هر فرد است که نقش بسیاری در ساختار عاطفی او دارد. در واقع کسانی که در دوران کودکی به اندازه کافی عشق و توجه دریافت نکرده‌اند، کم کم به این باور درونی می‌رسند که به اندازه‌ای که باید خوب نیستند و کسی در زندگی برای آن‌ها ارزشی قائل نیست و همین موضوع سبب می‌شود که آن‌ها نیز برای خود ارزشی قائل نباشند.
بنابراین حرف اصلی این دیدگاه این است که احساس پوچی ناشی از کمبود ارتباط احساسی و عشق می‌باشد. به همین دلیل است که ابزار عشق در خانواده، می‌تواند در درمان احساس پوچی موثر واقع شود.
افراد مختلف در زندگی خود بر اساس توان ذهنی‌شان، به طریقی با احساس پوچی کنار می‌آیند. عدم رسیدگی به این احساس، سبب می‌شود که در طولانی مدت مکانیسم‌های دفاعی بدن کارایی خود را از دست بدهند و فرد دچار اختلال‌های مزمن شامل افسردگی و یا حتی اختلال دوقطبی شود. برای آشنایی با نشانه های افسردگی کلیک کنید.
در چنین حالتی عده‌ای روی به مصرف الکل و یا مواد مخدر می‌آورند و سعی دارند به این واسطه از احساسات منفی خود فرار کنند.
احساس پوچی از احساسات درونی افراد سرچشمه می‌گیرد که می‌تواند برای هر فردی در هر شرایطی اتفاق بیافتد، اما به طور کلی احساس پوچی به چندین دلیل ایجاد می‌شود که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم:
متخصصان در زمینه رهایی از احساس پوچی توصیه‌هایی دارند که می‌تواند به شما عزیزان کمک کند تا بتوانید سریع‌تر احساس خود را شناسایی کرده و با آن مبارزه کنید. در ادامه به راهکارهای رهایی از احساس پوچی اشاره کرده‌ایم.
برای مبارزه با احساس پوچی بیشتر از گذشته بر روی خودتان تمرکز داشته باشید. تمرکز بر روی خود به این معناست که سعی کنید برای فکر کردن به خود و علایقی که دارید، زمان بیشتری را اختصاص دهید.
برای رسیدن به وضعیت فکری مثبت و پایدار، سعی کنید ورزش و مدیتیشن کنید و همینطور از مشاوره‌های روانشناسی بهره ببرید. بد نیست بدانید کارهای ساده مثل حمام کردن و یا حتی چرت زدن در میانه روز نیز در رسیدن به تعادل فیزیکی و روانی موثر است.
هر فردی در طول زندگی خود دارای نیازهایی است، اما زمانی موضوع دردناک می‌شود که او احساس کند نمی‌تواند به خواسته‌هایی که دارد، دست پیدا کند.
بهتر است در چنین شرایطی افراد به خودشان یادآوری کنند که قرار نیست به تنهایی برای رسیدن به خواسته‌های خود تلاش کنند. در چنین شرایطی برقراری ارتباط با دیگر افراد منجر به پی‌بردن به نقاط قوت و همینطور پرورش استعدادهای درونی می‌شود. کمک خواستن از دیگران از راه‌حل‌های موثر و کارآمد در حل مشکلات است.
کسانی که برای زندگی و داشته‌های‌شان قدردان هستند، همواره احساسات مثبتی را در زندگی تجربه می‌کنند؛ به همین دلیل از رابطه خود با دوستان، خانواده و اطرافیان‌شان رضایت بیشتری دارند و کمتر دچار استرس و اضطراب می‌شوند.
از موضوعات جالبی که متخصصان مغز و اعصاب به آن رسیده‌اند، این است که “یادگیری منجر به برانگیختگی احساسات می‌گردد”. در واقع هر بار که فرد اطلاعات قبلی خود را مرور می‌کند، ممکن است به حقایقی پی ببرد که قبلا از دید او پنهان بوده است.
کسانی که دارای احساس پوچی و فقدان هستند، باید در قدم اول بتوانند محرک‌ها را شناسایی کنند. به این معنی که قرار گرفتن در چه شرایطی حال آن‌ها را بدتر می‌کند.
در برخی موارد برخورد کردن با افرادی خاص در زندگی و یا شرایط خاصی منجر به بروز احساس پوچی می‌گردد. شناسایی و دوری کردن از آن‌ها می‌تواند از بروز این احساسات منفی جلوگیری کند. برای تشخیص انواع احساسات کلیک کنید
بهتر است ورزش کردن و فعالیت روزانه را در برنامه خود قرار دهید. ورزش کردن خلق و خو را بهبود می‌بخشد و تا حد زیادی از احساس پوچی می‌کاهد.
سعی کنید برای داشتن یک سبک زندگی سالم، غذاهای سالم بخورید و از مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر نیز اجتناب نمایید.
نور خورشید در داشتن احساس شادمانی بسیار تاثیرگذار است. سعی کنید شب‌ها قبل از خواب پرده اتاق خود را کنار بزنید تا هنگام صبح با نور خورشیدی که در اتاق‌تان تابیده، از خواب بیدار شوید. همین موضوع کوچک منجر به احساس شادمانی شما در طول روز خواهد شد.
عدم ارتباط با دیگران و تنهایی، منجر به بروز افسردگی و همینطور احساس پوچی می‌شود. بنابراین توصیه می‌شود حتی اگر برای‌تان سخت و دشوار است اما سعی کنید با دیگران ارتباط برقرار کنید و حتی از گروه‌های خانوادگی خود شروع کنید تا بتوانید بر احساس پوچی تان غلبه کنید.
شاید پیدا کردن دلیل احساس پوچی کار چندان آسانی نباشد و افراد حتی با اختصاص زمان طولانی، نتوانند به علت احساس پوچی در خودشان پی ببرند.
به همین دلیل توصیه می‌شود به جای وقت تلف کردن، به یک متخصص مراجعه کنید تا بتوانید ابتدا دلیل اصلی احساس پوچی خود را شناسایی کنید و سپس در جلسات بعدی از راهکارهای موثر در این زمینه استفاده کنید تا مجدد به احساس شادی در زندگی برسید.
لازم است در نظر داشته باشید که داشتن احساس‌پوچی ناشی از هر موقعیتی در زندگی می‌تواند منجر به احساس ناامیدی، افسردگی، افکار خودکشی و … شود که بسیار خطرناک می‌باشد. برای حل مشکل خود به یک متخصص کاربلد مراجعه کنید. دوستانی که به دریافت خدمات مشاوره حضوری دسترسی ندارند، می‌توانند از مشاوره آنلاین مرکز مشاوره ذهن نو استفاده کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه احساس پوچی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره آنلاین با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.