اختلال احتکار چیست؟ حتما شما هم توسط فیلمهای سینمایی و یا برنامههای مستند تا حدی با اختلال احتکار یا انباشت گری آشنا هستید. اما آیا میدانستید که این اختلال یکی از انواع اختلالات مرتبط با وسواس است. در واقع انباشت گری ریشه در اضطراب و استرس حل نشدهای دارد که سالها بیمار را همراهی میکند. با وجود اینکه انباشت گری موجب به هم ریختگی محل زندگی آنها میشود، اما باز هم تمایل شدیدی به نگه داشته وسایل به درد نخور دارند. هر کسی ممکن است از دور ریختن برخی وسایل اجتناب کند، این موضوع در مورد افراد مبتلا به اختلال احتکار گستره وسیعتری دارد که در ادامه درباره آن شرح دادهایم.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال احتکار میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
منبع: اختلال احتکار یا انباشت گری | نشانه ها و راه درمان اختلال ذخیره سازی
اختلال احتکار ، انباشت گری یا ذخیره سازی یکی از انواع اختلالات مرتبط با وسواس است. افراد مبتلا، مشغولیت ذهنی زیادی با اشیاء پیرامون خود دارند. همین مسئله باعث میشود که فارغ از ارزش وسیلهها، نتوانند چیزی را دور بیاندازند و در نتیجه وسایل گوناگونی را در اطراف خود نگهداری میدارند.
نشانه های تشخیصی اختلال احتکار یا انباشت گری در DSM5
برای فرد همیشه دور ریختن سخت است. ارزش کالا هیچ اهمیتی ندارد.
او حس میکند که روزی این وسایل به درد میخورد. با احتکار استرس ناشی از نبودن ملزومات را کاهش می دهد.
آنقدر انباشت گری ادامه مییابد تا جایی که در خانه جایی خالی نخواهد بود.
اختلال عمده ای در عملکرد کاری، تحصیلی، زندگی روزمره و… فرد ایجاد میشود
این رفتارها را نتوان به دلایل پزشکی ویا مصرف مواد ارتباط داد.
هیچ کدام از سایر اختلالات dsm نمیتوانند نشانه های اختلال احتکار را توجیه کنند.
خیلی از آدمها شاید به خاطر خساست یا علاقه به جمع کردن کلکسیون از دور انداختن اشیاء گوناگون امتناع کنند؛ اما آیا همه این افراد به اختلال انباشت گری مبتلا هستند؟ پاسخ به این سوال منفی است. تشخیص اختلال انباشت گری از جانب متخصصان تنها زمانی مطرح میشود که علائم زیر به عنوان ملاک تشخیصی در فرد مشاهده شود.
متخصصان در پژوهشهای خود در مورد وسواس و اختلالات مرتبط با آن تاکید میکنند که علت مشخصی برای بروز این مشکلات وجود ندارد. بلکه عوامل مختلفی در تعامل با یکدیگر میتوانند در بروز طیف بیماریهایوسواس نقش داشته باشند. عوامل وراثتی، وجود تفاوتهایی در ساختار مغز، وجود الگوهایی از رفتار احتکار در خانواده، تجربه شرایط بد اقتصادی و نگرانی دائمی در مورد از دست دادن اموال؛ همگی از جمله عوامل موثر در بروز این اختلال هستند.
در مورد میزان شیوع اختلال احتکار در جمعیت عمومی اطلاعات کشوری دقیقی در دسترس نیست. مطالعات تخمین میزنند که میزان ابتلا به این اختلال در ایالات متحده آمریکا بین 2 تا 6 درصد باشد. همچنین شواهد حاکی از آن است که انباشت گری در هردو جنس تظاهر میکند و طبق آمار شیوع آن در مردان بالاتر است.
برای درمان اختلال احتکار لازم است که ابتدا به یک متخصص در حوزه سلامت روان نظیر روانشناس یا روان پزشک مراجعه کنید. درمانگر با انجام مصاحبه بالینی یا استفاده از آزمونهای روان شناختی ارزیابی دقیقی از وضعیت سلامت روان بیمار به دست خواهد آورد. در صورت مطرح شدن تشخیص اختلال احتکار درمانگر گزینههای درمانی مختلفی را پیش روی خواهد داشت.
برای مثال در بسیاری از موارد این مشکل به کمک رواندرمانی با رویکرد شناختی رفتاری درمان خواهد شد. در صورتی که شدت اختلال احتکار بسیار زیاد باشد یا مشکلات روانشناختی دیگری نیز وجود داشته باشد درمان با داروهای ضداضطرابی و ضد افسردگی نیز میتواند روند درمان را تسهیل کند. با این حال توجه به این مسئله بسیار حائز اهمیت است که هرگز از داروهای روانپزشکی به طور سرخود استفاده نکنید و حتما پیش از مصرف و همچنین قبل از قطع داروها با متخصص مشورت نمایید. برای شروع روی درمان وسواس کلیک کنید.
اختلال احتکار انواع مختلفی داشته و افراد وسایل و اشیای مختلفی را احتکار میکنند. با اینکه همه انواع آن آسیب زننده و مخرب است اما اطلاع از آنها ضروری است. همچین گاهی افراد تصور میکنند که چیزی که در حال جمع آوری و نگهداری از آن هستند مانند جمع کردن کلکسیون است و به اختلال احتکار مبتلا نیستند. اما این میتواند شامل هر چیزی بشود.