فهمیدم بچه مامانم نیستم ! امروزه بسیاری از زوجین برای فرزندآوری، سرپرستی را انتخاب کرده و ترجیح میدهند تا کودکان افراد دیگر را بزرگ کنند. به همین دلیل بسیار احتمال دارد که بعد از چندین سال، فرزند متوجه این موضوع شده و واکنش های مختلفی را از خود نشان دهد. قطعا اطلاع از چنین موضوعی بسیار دشوار خواهد بود و طبیعی است که واکنش های مختلفی از خود نشان دهید. اما بعد از کنارآمدن با احساسات تان باید در این مورد فکر کرده و تصمیم درست را بگیرید. فراموش نکنید که شما مقصر نیستید و باید بابت شانسی که از داشتن خانواده آورده اید؛ خوشحال باشید. در چنین شرایطی بهتر است حتما با یک روانشناس نیز مشورت نمایید.
فهرست مطالب
برای دریافت مشاوره در زمینه فرزند خواندگی میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
” فهمیدم بچه مامانم نیستم ” ؛ خوب در چه سنی فهمیدی؟ چطوری متوجه این موضوع شدی؟ در کودکی احتمالا کاری از دست شما برنیامده و بعد از مدت کوتاهی هم این موضوع را فراموش میکنید. حتی میتوان گفت که کودکان با این موضوع راحت تر کنار میآیند. اما در صورتی که در بزرگسالی متوجه این مسئله شدید؛ کار برای شما کمی سخت تر خواهد شد. چرا که احساس میکنید که تمام زندگی شما بر پایه دروغ بوده و تمام افکارتان بهم میریزد.
در ابتدا باید بگوییم که تجربه احساسات منفی مثل خشم، تنهایی، ترس، نفرت کاملا طبیعی هستند. اما اینکه چه واکنشی از خود نشان دهید و یا چه تصمیمی بگیرید؛ اهمیت دارد. از این رو باید کمی بیشتر تامل کنید. عجولانه تصمیمی نگیرید. و حداقل تا انتهای این مقاله با ما باشید.
پرسیدن یک سری سوالات از خودتان باعث میشود تا خود را به چالش کشیده و رفتار بهتری در این مورد داشته باشید. برای مثال:
هر چقدر هم که این موضوع برای شما ناراحت کننده باشد؛ گفتن آن به شما برای پدرومادر خوانده تان هم بسیار دشوار است. شاید بارها برای گفتنش با خود کلنجار رفته باشند. سعی کنید آن ها را درک کنید. خیلی از آن ها توانایی گفتن این حقیقت را پیدا نمی کنند. با این حال متخصصین به آن ها توصیه می کنند که به دو نکته زیر توجه داشته باشند. توصیه می کنیم که حتما درباره مشکلات فرزندخواندگی بخوانید.
در مرحله اول از نظر سنی و شرایط روحی اطمینان حاصل کنید که او آماده شنیدن واقعیت هست. نباید این موضوع را در قالب شوخی و یا غیر مستقیم به او بگویید. سعی کنید به صورت رو در رو با او صحبت کرده و هر دو والد حضور داشته باشید. در این مورد داستان سرایی نکرده و تا حدامکان همان چیزی را که اتفاق افتاده است؛ توضیح دهید. البته به سن او نیز توجه داشته باشید.
بعد از اینکه فرزند متوجه این موضوع شد؛ باید به او اطمینان دهید که همچنان او را دوست داشته و از او حمایت میکنید و این تغییری در احساس شما ایجاد نمیکند. در برخی موارد کودک فرزند تصور میکند که شما با گفتن این موضوع به او قصد رها کردن دوباره او را دارید. به همین دلیل باید او را ممطئن کنید که اصلا این اتفاق نمیافتد و شما همچنان پدر و مادر او هستید.
برخی از والدین تصمیم میگیرند تا پایان عمر این موضوع را از فرزند خود پنهان کرده و به او چیزی نگویند. اما باید این احتمال را در نظر داشته باشند که ممکن است روزی به صورت اتفاقی او متوجه این موضوع شده و دچار آسیب های روحی شدیدی شود. از این رو پیشنهاد میشود تا در زمانی مناسب، در مورد این موضوع به فرزند خود توضیح دهید. حتی گاهی او خود در این مورد کنجکاوی کرده و خواهان شنیدن واقعیت است. در نهایت گفتن واقعیت در شرایط درست بهتر از این است که مطلع شدن از این موضوع را برعهده خود فرزند بگذارید.
شما نیز به عنوان کسی که میگویید ” فهمیدم بچه مامانم نیستم “، باید بدانید که این حقیقت تلخ بخشی از زندگی شماست. در ابتدا که متوجه آن می شوید برای تان بسیار دردناک است و پذیرش آن سخت. اما درست مانند کسی که دوره سوگواری یا هر حادثه تلخ دیگری را میگذراند؛ شما نیز باید راه های پذیرش این مساله را یاد بگیرید.
در سنین خیلی پایین مثلا در سه یا چهار سالگی نمیتوان و نباید اینکار را انجام داد. چرا که کودک در این سنین توانایی درک بسیاری از مسائل را ندارد. اما از هفت سالگی به بعد میتوان اینکار را انجام داد و بهتر است که به فرزند گفته شود. اما نه با جملاتی مثل کسی تو را نمیخواست و یا تو را از سر راه پیدا کرده ایم. میتوانید در سنین کودکی این ماجرا را در غالب داستان آغاز کرده و زمانی که کودک از نظر ذهنی آماده شد؛ به صورت مستقیم بگویید. برای آشنایی بیشتر با مفاهیم روانشناسی فرزند خواندگی کلیک نمایید.
اگر متوجه شدید که فرزندخوانده هستید؛ باید انتظار بروز برخی از اتفاقات را حداقل برای مدتی در زندگی خود داشته باشید. در بیشتر موارد این شرایط موقت هستند و بعد از مدتی با آن کنار میآیید. اما به هر حال باید خود را برای این موارد آماده کنید.