اختلال یادگار خواهی یکی از انواع اختلالات جنسی است. این اختلال با درصد بالایی بیشتر در آقایان وجود دارد. و زندگی فرد را مختل می‌کند. میل جنسی فرد مبتلا به این اختلال، به وسایلی مانند لباس زیر، چکمه، جوراب شلواری، کفش، جوراب، دستکش و وسایلی است که به بدن فرد نزدیک بوده اند.
افراد مبتلا به اختلال یادگار خواهی، به یکی از اشیاء مربوط به جنس مخالف گرایش دارند. حتی به قدری به این شی وابسته می‌شوند که برای برقراری رابطه جنسی نیاز به خود شخص ندارد. تا جایی که حتی بدون وجود این اشیاء احتمالا نعوظ ندارند. آن ها با کمک شی مورد علاقه شروع به خودارضایی می‌کنند.
جالب اینجاست که افراد مبتلا به اختلال یادگار خواهی به میزان زیادی تنش در آنها ایجاد می‌شود که در نهایت با سرقت شی مورد نظر این تنش از بین می‌برند. در این مقاله راجع به تمامی زمینه های این اختلال جنسی توضیح داده ایم.
منبع:اختلال یادگار خواهی | 3 روش درمانی یادگار پرستی
اختلال یادگار خواهی یا فتیشیسم نوعی اختلال جنسی است. که از دوران نوجوانی آغاز می‌شود. و پس از آگاهی و استقرار به طور مزمنی ادامه خواهد داشت. این اختلال مختص آقایان است. حتی فعالیت های جنسی آنها می‌تواند تنها با وسایل مونث باشد. یا گاهی وسایل خانم در رابطه جنسی کاربرد خواهد داشت. پژوهشگران در این زمینه اعتقاد دارند که وسایل جنس مونث با تحریکات جنسی در سنین پایین ارتباط دارد.
گاهی مرد از خانم می‌خواهد که در رابطه جنسی چکمه بپوشد. یا وسایل مورد علاقه اش را در دست گرفته و بو می‌کنند. اختلال یادگار خواهی در کسانی که به صورت مداوم به اشیا و وسایل یادگاری وابسته هستند رخ می‌دهد. این افراد معمولا در زمینه های روانشناسی و اجتماعی با مشکلات روبرو می‌شوند.
اشیایی که فرد مبتلا به اختلال یادگار خواهی علاقه مند است، اغلب شامل کفش زنانه، چکمه، جوراب شلواری، اقلام لاستیکی، لباس چرمی، پا، انگشتان، مو و … می‌شود.
اختلال یادگار خواهی با وجود نشانه هایی که دارد قابل تشخیص است. در این بخش مقاله راجع به ملاک های تشخیصی این اختلال جنسی توضیح داده ایم.