آیا بایدها و نبایدهای تربیت فرزند را می‌دانید؟ تمامی والدین درصدد هستند که رفتار تربیتی درستی با کودکشان داشته باشند ولی یا اطلاعات کافی در این زمینه ندارند و یا از رفتارهای اشتباهی استفاده می‌کنند. اساسی‌ترین چالش و مشکل والدین در چگونگی تنبیه و تشویق کودکان‌شان است تا بدین وسیله رفتارهای مناسبی در او شکل گیرد. در ادامه به نکاتی پرداخته‌ایم که معمولا والدین در ارتباط با فرزندشان باید بدانند و یا از آن پرهیز کنند. برای آشنایی با روش‌های جدید تربیت کودک کلیک کنید.
منبع : تربیت فرزند و نکاتی که هر پدر و مادری باید بداند
بهترین زمان برای تشویق کودکتان زمانی است که او رفتار مناسب و خوبی از خود نشان می‌دهد. پس همین که رفتار خوبی از او دیدید، او را تشویق کنید که به انجام رفتارهای خویش ادامه دهد. تشویق می‌تواند مادی یا غیرمادی و غیرکلامی مثل لبخند زدن به او باشد، یا کلامی باشد؛ مثلا بگویید آفرین دخترم یا آفرین پسرم.
نکته قبل از این که فرزندتان رفتار مناسبی انجام دهد، به او قول پاداش ندهید. مثلا به او نگویید اگر اسباب بازی هایت را جمع کنی تو را به پارک خواهم برد چون به او یاد می‌دهید که جمع کردن اسباب بازی‌هایش که وظیفه اوست را برای گرفتن جایزه انجام بدهد.
نکاتی در مورد پاداش دادن و تشویق کودک
مثلا وقتی می‌بینید کودکتان با مدادرنگی دیوار را خط خطی می‌کند، دفتر نقاشی‌اش را ببرید و کنارش بنشینید و بگویید بیا با هم روی دفتر نقاشی بکشیم. به مرور زمان او یاد خواهد گرفت که دیوار جای نقاشی نیست و باید روی دفترش نقاشی کند.
وقتی کودکتان رفتار اشتباهی انجام می‌دهد و شما در آن لحظه حرفی به او می‌زنید، باید روی حرف‌تان بمانید حتی اگر کودکتان گریه کرد.
مثلا وقتی می‌خواهد لواشک بخورد و شما به او می‌گویید تا وقتی که غذا نخورد حق ندارد از لواشک بخورد، روی حرف‌تان بمانید. در این جا پدر و مادر باید هم نظر باشند و هر کدام نظر مخالف دیگری را بیان نکنند چون در آن صورت کودک لجبازتر شده و یاد می‌گیرد که حرفش را با گریه و فریاد اجرا کند و به خواسته‌اش برسد چون در خانه قانونی وجود ندارد.
بعضی از کارها به صورت کلامی در بچه تاثیر ندارد و کودک باید عملا آن رفتارها را در عمل والدینش ببیند تا به خوبی رفتار پی ببرد و خودش انجام دهد. مثلا وقتی که کودکتان صبحانه نمی‌خورد کنار او بنشینید و با اشتها صبحانه را بخورید تا کودکتان نیز به اشتها آمده و صبحانه بخورد.
به نقش مادر در تربیت کودک توجه نمایید، نقش مادر در تربیت کودک مهم‌تر است. چون در سال‌های اول زندگی کودک وابستگی بیشتری به مادر دارد. چراکه مادر وظیفه شیر دادن به کودکش را دارد و بسیاری از کارهای دیگر نیز بر عهده مادر است.
کودک در سال‌های اول زندگی تمامی رفتارهای والدینش را به صورت اکتسابی از آن‌ها یاد می‌گیرد و به همین دلیل والدین باید مراقب رفتارهای‌شان باشد.
بهتر است کودک را در خانه به صورت مشترک تربیت نکنید چون معمولا بین والدین بحث پیش می‌آید و هرکدام می‌خواهند کودک را طبق خواسته خود تربیت کنند که در نظر دیگری آن رفتار اشتباه است. در نتیجه بهتر است یکی از والدین، نقش اصلی در تربیت کودک را بر عهده بگیرد و دیگری او را همراهی کند.
از دادن انرژی منفی به کودکان خودداری کنند و انرژی مثبت به کودک بدهید. کودکان هنوز خیلی از چیزهای دنیا را ندیده‌اند و احساسات زیادی را تجربه نکرده‌اند. آن‌ها بسیاری از هیجانات‌شان را برای اولین بار با شما تجربه می‌کنند، پس انرژی که به او منتقل می‌شود تاثیر زیادی در دیدگاه او نسبت به دنیا دارد.
به کودکتان مفهوم مالکیت را یاد دهید و بگویید افراد مالکیت وسایل و دارایی‌های خودشان را دارند. وقتی وارد مغازه‌ای می‌شوید به او یاد دهید که نباید بدون اجازه صاحب مغازه وسایل او را بردارد و باید پول آن را بپردازد یا بگویید نباید اسباب بازی‌های دوستش را یواشکی بردارد چون مال او نیست. با این کار به او یاد خواهید داد که هر کس یک لوازم و وسایل شخصی دارد که نمی‌توانیم بدون اجازه آن‌ها، صاحب وسایلش شویم.
والدین نباید به گونه‌ای با کودکشان برخورد کنند که کودک فکر کند بازخواست می‌شود و برای این که والدین او را دعوا نکنند، دروغ بگوید.
به کودکتان راه‌های خرج پول و پس انداز را یاد دهید. مثلا به او مقداری پول دهید و بگویید برو نان بخر. پس از این که مابقی پول را به شما داد به او بگویید بقیه را در قلکش بیندازد و اخر ماه برای خودش اسباب بازی بخرد.
در صورتی که در ارتباط با فرزندتان با مشکلات متعددی رو به رو هستید، حتما مشاوره کودک دریافت نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.