طبیعی است که داشتن روابط عاطفی و تجربه‌های عشقی فرزندان، در برهه‌ای از زندگی آنان رخ می‌دهد و یکی از دغدغه‌های اصلی والدین است. اما بیشتر والدین نگران این قضیه هستند و قرار گرفتن فرزندشان در رابطه‌های عاشقانه را به شدت کنترل می‌کنند. آنها نگرانند که فرزندانشان شکست عشقی بخورند و یا درگیر روابط بی‌سرانجام شوند. وقتی فرزند شما عاشق می‌شود یا رابطه‌ای را شروع می‌کند، در واقع درگیر روابط عاطفی پیچیده‌ای است که تاکنون تجربه نکرده است.
به ویژه عشق اول در آنان ممکن است موجب نگرانی بیشتر والدین شود، زیرا کم پیش می‌آید که به احساسات جاودانه ختم شود. والدین نگران مسائلی چون تطابق اجتماعی، ملاحظات عاطفی، کشش جسمی، علایق دو نفره، درک عاطفی و… در روابط فرزندشان هستند. از این رو بسیاری از والدین در جلسات مشاوره خانواده سوالاتی در مورد چگونگی برخورد با این مسائل دارند. اگر درگیر چنین مسئله ای هستید توصیه می کنیم این مقاله را مطالعه نماید یا از خدمات مشاوره تلفنی روانشناسی ذهن نو بهرمند شوید.
منبع: نحوه برخورد صحیح با روابط عاطفی و تجربه‌های عشقی فرزندان نوجوان
فراموش نکنید که شکست و ضربه خوردن، و نرسیدن قسمتی از مسیر زندگی عاشقانه و واقعیت زندگی هر فردی در جوانی و نوجوانیست. بهتر است به جای سرزنش و ترساندن، کنترل بیش از حد، مچ‌گیری و برداشت منفی راجب روابط عاطفی و تجربه‌های عاشقانه فرزندتان، رفتاری بی‌غرضانه در پیش گیرید. او را از تمام جوانب این روابط، از شیرینی‌ها تا تلخی‌هایش آگاه کنید و با فرزندانتان از تجربیات خودتان حرف بزنید. شما باید در رابطه عاطفی و عاشقانه فرزندتان از او حمایت کنید، طوری رفتار کنید که فرزندتان به شما اعتماد کند و روابطش را پنهان نکند؛ به او اطمینان دهید حتی اگر در رابطه عشقی‌اش شکست بخورد در کنارش هستید. احتمال پیش آمدن مشکلات را به او گوشزد کنید و فضایی فراهم کنید که به راحتی غم‌ها و دردهایش را با شما در میان بگذارد و از شما کمک بگیرد. هرگز جمله مخرب «دیدی گفتم!» را بکار نبرید. توصیه می کنیم مقالات دختر نوجوان و پسر نوجوان را مطالعه نمایید.
مهمترین مشکلی که موجب شکاف بین والدین و فرزندان می‌شود، برخوردهای نادرست والدین با اطلاع از داشتن روابط عاطفی و عشقی فرزندانشان است. اغلب والدین در لحظه باخبر شدن از رابطه فرزندشان قادر به کنترل هیجانات منفی و نگرانی و خشم خود نیستند و در نتیجه رفتارهایی مثل سرزنش کردن و پرخاشگری از خود نشان می‌دهند. این برخوردهای خشن و منفی موجب تشدید اختلافات و مشکلات خانوادگی خواهند شد و موجبات بی‌اعتمادی فرزندتان به شما را فراهم می‌کند. ممکن است فرزندتان لج کند و بیشتر به سمت روابط با جنس مخالف برود و آسیب‌‌های روحی و روانی بیشتری ببیند.
یکی از اشتباهات رایج تربیتی والدین این باور غلط است که می‌گویند نمی‌خواهیم غم فرزندمان را ببینیم. خب طبیعی است که دیدن شکست و زمین خوردن فرزندان تلخ و ناراحت‌کننده است؛ اما زندگی در تمام زمینه‌ها فراز و نشیب دارد، تجربه‌های عشقی فرزندان هم همینطور است. اگر با هدف اینکه نمی‌خواهم غم و شکست فرزندم را ببینم، او را به شدت کنترل کنید و مانع روابط او شوید، فرزندتان هم روابطش را از شما مخفی خواهد کرد و در این صورت ممکن است بیشتر ضرر ببیند. و یا به دور از روابط، فردی ترسو و منفعل بار خواهد آمد. شما باید به او یاد دهید که با کم آوردن در زندگی و تجربه شکست، راه‌های بهتری بیابند و ادامه دهند. در اینجا چند نکته در مورد این موضوع بیان می‌کنیم.
شما می‌توانید رابطه دوستانه با فرزندتان برقرار کنید، عشق فرزندتان را در حضور خودتان به خانه دعوت کنید، به احساس و سخنان ان دو گوش دهید و همدلانه نظر دهید. این روش تاثیر بهتری در این رابطه دارد. زیرا شما دارید با این کار، علاقه، توجه و حمایت خودتان را به او نشان می‌دهید؛ در نتیجه فرزندتان هم مسائل مربوط به روابطش را راحت‌تر مطرح خواهد کرد و کمتر آسیب خواهد دید.
اگر که می‌خواهید روی فرزندتان نفوذ مثبتی داشته باشید، همانطور که گفتیم ابتدا باید یک رابطه مثبت، دوستانه و فعال با او برقرار کنید. پیوسته با او در تماس و گفتگو باشید. ولی در گفتگو هرگز از موضع برتر وارد بحث نشوید. مثلا به جای جمله «تو نمی فهمی» بگویید: «شاید من اشتباه کردم، کمک کن که متوجه بشوم.» بپذیرید که گاهی شما هم اشتباه می‌کنید و در مواقع تردید، راجب تصمیمتان بیشتر فکر کنید. اینگونه گفتگو باعث می‌شود که رابطه بادوام و مثبتی با فرزندتان تجربه کنید.
اینکه فرزندان شما درگیر یک رابطه عاطفی شوند، یک اتفاق حتمی است. پس قبل از اینکه وارد چنین اتفاقی شود، او را درباره روابط دختر و پسر و بایدها و نبایدهایش آگاه کنید. بگویید که این روابط کاملا طبیعیه و در این مورد می‌تواند از شما کمک بخواهد.
ممکن است شما روابط فرزندتان را سطحی و بی اهمیت ببینید، ولی این دلیل نمی‌شود که نگاه فرزندتان هم چنین باشد. احساسات خودتان را قاطی ماجرا نکنید. شاید عصبانی، دستپاچه یا نگرانید که او آسیب ببیند؛ یا شاید هم کل ماجرا را بی‌اهمیت و یک شکست عاطفی سطحی در نظر بگیرید. همیشه یادتان باشد شما با احساسات یک جوان یا نوجوان طرف هستید که خیلی واقعی و مهم می‌باشند. با او همدردی و همدلی کنید. بگویید: « می‌دانم من هم اگر جای تو بودم، اینقدر ناراحت می‌شدم.» و یا «هرقدر هم تلاش کنم قادر به درک عمق ناراحتی تو نیستم عزیزم».
هیچ موقع از موقعیت بدی که برای فرزندتان پیش آمده به نفع مواضع خود استفاده کنید. هرگز جملاتی مثل «می‌دانستم آخرش اینطور می‌شود»، «دیدی گفته بودم» یا «کاملا برایم روشن بود» را به کار نبرید. حتی فرزنداتن را زیر سوال هم نبرید. به هر دویتان فرصت دهید که کمی زمان بگذرد؛ در آینده حرف‌های عاقلانه‌تری برای گفتن خواهید داشت.
خودتان را جای او بگذارید و دوره نوجوانی خود را به یاد آورید. تصور کنید اگر جای او بودید چه احساسی داشتید و دوست داشتید چه رفتاری با شما شود. قطعا او در این شرایط نیازمند حمایت شماست. کاملا محتاطانه و طوری رفتار کنید که شما را بپذیرد و به خلوتش راه دهد، به زور وارد خلوت او نشوید و یا کلا تنهایش نگذارید. بگویید اگر دوست داشتی حرف بزنی، من هستم. اگر صحبت کرد، فقط فعالانه گوش بدهید و همدردی کنید (نصیحت، سرزنش یا آموزشی اگر داشتید، بعدا فرصت بسیار است) اگر خواست تنها باشد، این اجازه را به او بدهید. ولی از دور مراقبش باشید زیرا ممکن است در این شرایط با تصمیم نامعقول کار اشتباهی انجام دهد. یادتان باشد شکست عشقی برای یک نوجوان مانند شکست یک بزرگسال واقعی و مهم است.
غالبا نوجوانان در مواجهه با شکست یک دوره چهار مرحله‌ای را طی می‌کنند؛ انکار، خشم، غم و در نهایت پذیرش. کمکش کنید این مراحل را به سلامتی بگذراند. او ممکن است در هر مرحله رفتارهای متفاوتی از خود نشان دهد. شما باید به عنوان حامیان او، این احساسات و هیجاناتش را تحمل کنید؛ چه خشم باشد و عصبانیت و چه غم و ناراحتی زیاد.
زمانی که دوران خشم و ناراحتی او گذشت، با یک برنامه‌ریزی درست کمکش کنید تا تمرکزش را از روی آن موضوع بردارد و به زندگی عادی برگردد. البته این برنامه‌ها را با مشورت و هماهنگی خود او تهیه کنید؛ اگر دوست داشت حال و هوایش عوض شود اما در خلوت خود، حمایت و کمک کنید. با همه این کارها اگر دیدید دوره ناراحتی‌اش برای شکستش طولانی شد، بهتر است با یک مشاور مشورت کنید. معمولا خارج شدن کامل از یک تجربه عاطفی با توجه به سابقه آن شش ماه زمان می‌برد.
کلام پایانی
حتما اکنون متوجه اهمیت این موضوع شده‌اید که حمایت و همدلی دوستانه شما، موجب کاهش مشکلات بین شما و فرزندتان در رابطه با تجربه‌های عشقی آنها می‌شود. شما باید از قبل آماده چنین مسائلی باشید و هوشمندانه رفتار کنید. مشورت با مشاوران و روانشناسان نیز کمک زیادی در جهت شناخت روحیات و تفکرات فرزندان خواهد کرد.
برای دریافت مشاوره روانشناسی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
ترس از زنبور (apiphobia) یا (melissophobia)، در واقع به ترس غیر منطقی، شدید و مداوم از هر نوع زنبور یا نیش آن گفته می‌شود که پاسخ اضطرابی فوری ایجاد می‌کند. همچنین زنبور هراسی یکی از انواع اختلالات فوبیای خاص است که در دسته اختلالات اضطرابی قرار می‌گیرد. عوامل مختلفی مانند تجربه ناگوار، رفتارهای آموخته شده و عوامل فردی می‌تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد. این بیماران خود می‌دانند که ترسشان منطقی نیست، با این حال قادر به کنترل آن نیستند. خوشبختانه فوبیا و مخصوصا ترس از زنبور درمان پذیر بوده و از روش‌های گوناگونی برای بهبود افراد می‌توان بهره برد. در ادامه به علل، علائم و بهترین راهکارهای درمان زنبور هراسی خواهیم پرداخت پس همراه ما باشید. برای آشنایی با سایر انواع فوبیای حیوانات کلیک کنید.
منبع: ترس از زنبور | آشنایی با علل و بهترین راهکارهای درمان زنبور هراسی
ترس از زنبور یا ترس از نیش زنبور یکی از ترس‌های رایج در بین مردم است و نوعی فوبی خاص محسوب می‌شود. این ترس ممکن است بسیار زیاد باشد و منجر به اضطراب شدید شود. افراد مبتلا به ترس از زنبور، ترسی عمیق و غیر منطقی از زنبور یا موقعیت‌هایی که در ارتباط با زنبور است دارند. با گذشت زمان، دایره این ترس گسترده‌تر خواهد شد. برای مثال فرد از تصویر زنبور یا شنیدن کلمه زنبور نیز خواهد ترسید. به دنبال گسترده شدن ترس، فرد رفتارهای خود را محدودتر می‌کند تا از مواجهه با زنبورها اجتناب ورزد.
فوبیای مربوط به حشرات، نوع متداولی از هراس‌های خاص است. با این حال، هنوز دقیقا مشخص نیست چه عواملی باعث ایجاد این فوبیا می‌شود. اعتقاد بر این است که عوامل زیر در ایجاد ترس از زنبور نقش دارند.
فوبیای زنبور ممکن است به یک تجربه پریشانی یا ناخوشایند مرتبط باشد. به عنوان مثال، احساس درد ناشی از نیش زنبور یا داشتن واکنش بد به نیش زنبور می‌تواند منجر به ترس از زنبورها شود.
فرد ممکن است بر اساس اطلاعاتی که دریافت می‌کند این ترس را یاد بگیرد. برای مثال مواردی مانند مشاهده ترس والدین از زنبورها یا شنیدن اخبار یا هشدارهای مربوط به “زنبورهای قاتل” به فرد می‌آموزد که برای محافظت از خود، باید از زنبورها فاصله بگیرد.
هرکس ترس و اضطراب را به روش خاصی پردازش می‌کند. برخی از افراد ممکن است به طور طبیعی نسبت به سایرین، آمادگی بیشتری برای واکنش‌های اضطرابی نسبت به مسائل داشته باشند.
برای آگاهی بیشتر در زمینه اختلالات اضطرابی کلیک کنید.
علائم فوبیای زنبور می‌تواند شامل علائم روانی و جسمانی باشد. در صورتی که تمام این علائم یا برخی از آنها برای حداقل 6 ماه، در فرد باقی مانده باشد، وی دچار ترس از زنبور یا فوبیای زنبور است.
کودکان به خوبی بزرگسالان، قادر به بیان احساساتشان نیستند. از طرفی ممکن است آنها نام احساسی که تجربه می‌کنند را به خوبی ندانند. علائم ترس از زنبور که در بالا گفته شد، می‌تواند در کودکان، به صورت بی‌قراری، گریه، بدخلقی و یا سایر روش‌ها دیده شود.
هدف درمان شناختی رفتاری تغییر شیوه تفکر و رفتار فرد در مورد موضوع ترس است. یک متخصص بهداشت روان به واسطه تکنیک‌هایی با فرد همکاری خواهد کرد تا به وی در درک و مدیریت احساس اضطراب کمک کند.
در طول فرآیند درمانی، متخصصان این ایده را در فرد تقویت می‌کنند که ترس از زنبور به طور کلی بی خطر است. همچنین ممکن است تمرینات تنفس و ریلکسیشن را به فرد آموزش دهند تا بتوانند با فوبیای زنبور مقابله کنند.
برای آشنایی بیشتر در زمینه درمان فوبیا کلیک کنید.
همانطور که از نام این روش درمانی پیداست، قرار گرفتن در معرض محرک استرس زا به صورت تدریجی یا یکباره است. هدف مواجهه درمانی این است که فرد با گذشت زمان پاسخ خود را تغییر دهد و به فرد در مدیریت بهتر احساس اضطراب کمک کند. این روش درمانی اغلب با درمان شناختی رفتاری ترکیب می‌گردد.
در این روش، فرد به طور ناگهانی و یکباره با تعداد زیادی زنبور، مواجه می‌شود. اکثر افراد در این شرایط به دلیل ترسی که احساس می‌کنند می‌خواهند موقعیت را ترک کنند. نکته مهم درمان این است که نباید به فرد اجازه ترک محیط داده شود. باقی ماندن فرد در این شرایط باعث تجربه یکباره اضطراب و درمان خواهد شد.
عواملی نظیر غیر اخلاقی بودن و مشکلاتی نظیر آن، باعث شد تا حساسیت زدایی منظم، بیشتر از غرقه سازی توجه درمانگران را به خود جلب کند. در این روش به فرد آموزش داده می‌شود که با استفاده از تکنیک‌هایی نظیر انقباض و انبساط عضلات و یا تکنیک‌های تنفس منظم، اضطرابش را کنترل کند. بعد از یادگیری موفقیت آمیز این مسئله، فرد می‌بایست یک فهرست از عواملی که باعث ترس می‌شوند، به ترتیب اولویت مشخص کند. در مرحله سوم، درمانگر فرد را با موضوعی که کمترین ترس را در وی ایجاد می‌کرده، مواجه می‌کند و فرد باید بر اساس تکنیک‌هایی که آموزش دیده، با اضطرابش مقابله کند. هنگامی که وی توانست، اضطرابش را در این مرحله کنترل کند، مرحله بعدی فهرست به وی ارائه می شود. برای آشنایی با جدیدترین روش های درمان استرس کلیک کنید.
استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی در سال‌های اخیر، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. در این تکنیک فرد با استفاده از واقعیت مجازی با موضوع ترس یعنی زنبور رو‌به‌رو می‌شود. با توجه به امکانات واقعیت مجازی که باعث می‌شوند فرد تصور کند در همان محیط قرار گرفته، وی احساس می‌کند واقعا در میان زنبورها قرار دارد. استفاده از واقعیت مجازی، باعث می‌شود که فرد با امنیت بیشتری با موضوع ترس مواجه شود. طبق تحقیقات استفاده از این تکنولوژی به اندازه مواجهه واقعی در درمان ترس از زنبور سودمند است.
داروها معمولاً برای درمان فوبیای خاص مثل ترس از زنبور استفاده نمی‌شوند. با این حال، در برخی موارد، آنها ممکن است به صورت کوتاه مدت برای کمک به کاهش علائم اضطراب کمک کننده باشند. عمدتا از داروهای بنزودیازپین نظیر آلپرازولام و یا لورازپام که نوعی آرام بخش و داروی ضد اضطراب هستند برای افراد مبتلا به فوبی خاص استفاده می‌شود. همچنین داروهای بتا بلوکر، می‌تواند برخی از علائم جسمی مانند فشار خون بالا و ضربان قلب را کاهش دهد.
ذکر این نکته ضروری است که اگر نسبت به نیش زنبور حساسیت دارید، مهم است که با پزشک شخصی خود در ارتباط باشید تا یک درمان مناسب دریافت کنید.
برای شناخت بیشتر در زمینه داروهای ضد اضطراب کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ترس از زنبور می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
خیر، داروها صرفا باعث کاهش علائم ترس از زنبور می‌شوند و نمی‌توانند بیماری را به طور کامل درمان کنند.
حتما تا به حال با افرادی رو به رو شده اید که به محرک های درونی و بیرونی پاسخ های هیجانی سریع می دهند. افرادی که بسیار حساس هستند و در زمان صحبت کردن با آنها باید بسیار دقت داشته باشید که مبادا موجب آزردگی خاطرشان شوید. این حساسیت زیاد سبب می شود خود کنترلی به حداقل برسد و واکنش های فیزیکی، روانی و احساسی سریعا و بدون فکر قبلی اتفاق بیفتند. این تفاسیر گوشه ای از مشخصات افراد زود رنج می باشد که در ادامه با تفصیل بیشتری بیان خواهند شد.
منبع: مشخصات افراد زود رنج
منظور از افراد زود رنج کسانی هستند که زود آزرده خاطر می شوند و به اصطلاح عموم نازک دل می باشند. معمولا این افراد تحمل شرایط بر خلاف میل خود را ندارند و نمی توانند با محیط سازگاری یابند. روحیه آنها بسیار حساس است و به دلیل کنش های منطقی و غیر منطقی آزرده خاطر می گردند.
این افراد از لحاظ روحی روانی ویژگی های زیر را دارند:
معمولا در مواجهه با حوادث غیر معمول روز، احساس دستپاچگی و استرس شدید دارند.
افراد زود رنج به دلیل نازک دل بودن خود معمولا برداشت های منفی از رفتار های دیگران دارند، قادر نیستند افکار منفی را از خود دور کنند.
افراد زود رنج به طور طبیعی تمایل دارند در عزلت و تنهایی وقت بگذرانند و چون احساس ناراحتی از دیگران دارند ترجیح می دهند در جمع حاضر نشوند.
افراد زود رنج انتظارات زیادی دارند و اگر مجبور شوند به دلایل مختلف سطح انتظارات خود را پایین بیاورد به سرزنش خود پرداخته و احساس ناراحتی می کنند.
این افراد عادت دارند خود را با دیگران مقایسه کنند و اگر کمبودی احساس نمایند به شدت واکنش های هیجانی منفی نشان می دهند.
دائما نگران هستند که مبادا مورد تایید دیگران نباشند و به همین دلیل احساس آسودگی خاطر ندارند. این موضوع به ویژه در مورد همسران زود رنج نمود بیشتری دارد. زیرا دائما می ترسند همسرانشان آنها را قبول نداشته باشند.
افراد زود رنج احساس می کنند به طور دائم تحت قضاوت دیگران هستند و به همین خاطر سعی می کنند به شکل بهتری رفتار نمایند.
اشخاصی که از اعتماد به نفس کافی برخوردارند در مقابل برخورد ها و واکنش های دیگران احساس حقارت ندارند به همین خاطر پاسخ های هیجانی نمی دهند این در حالی است که افراد زود رنج خود را در سطح پایین تری از دیگران می بینند و به همین دلیل نمی توانند حرف ها و انتقادات دیگران را تحمل کنند و حساسیت غیر منطقی نشان می دهند.
اگر افراد زود رنج در موقعیت های عاشقانه و رمانتیک قرار بگیرند، احساس خجالت بر آنها غالب می شود و به شدت می ترسند که مورد رضایت طرف مقابل قرار نگیرند.
اگر چه به نظر میرسد مشخصات افراد زود رنج بیشتر بر محور های منفی می چرخد اما نباید فراموش کرد که این افراد دارای ویژگی های خلقی مثبتی نیز هستند. توجه به این نکته بسیار مهم است که بدانید افراد حساس تمامی رفتار های خود را به منظور حفظ آرامش و کاهش اضطراب انجام می دهند. در مجموع می توان تمامی مشخصات افراد زود رنج را در ویژگی های زیر خلاصه کرد و متناسب با این مشخصات با آنها برخورد نمود.
برای دریافت مشاوره در زمینه رفتار با دیگران می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
خیر، افراد زود رنج بجای اینکه مهارت حل مسئله و تونایی برقرار ارتباط با دیگران را بیاموزند سعی می کنند از دیگران فاصله بگیرند و این عمل، بر مشکل آنها می افزاید.
روانشناسان معتقدند که تاثیرات خود گویی های مثبت بر افزایش اعتماد به نفس امری غیر قابل کنترل است. این موضوع به ویژه در مورد افراد زود رنج اهمیت ویژه ای می یابد زیرا افراد زود رنج می توانند با تقویت اعتماد به نفس خود، دایره تحمل خود را بالا ببرند.
تقویت حافظه با استفاده از روش های مختلف انجام می‌شود. حافظه در لغت به صورت توانایی مغز در نگه‌داری و به خاطر سپردن مطالب و اتفاقات تعریف شده است. معمولا هوش در ارتباط با حافظه شناخته می‌شود؛ به همین دلیل جستجوی راهی برای بهبودحافظه از اهمیت بالایی برخوردار است. تقویت حافظه با تغییراتی در سبک زندگی، ورزش و فعالیت، بالا بردن مهارت‌ها ایجاد می‌شود. در ادامه با ما همراه باشید تا با بهترین روش های موثر در پیشگیری، درمان، ارتقای حافظه آشنا بشوید. در این زمینه می‌توانید از خدمات مشاوره فردی نیز استفاده کنید.
منبع: تقویت حافظه
شما به کمک حافظه تان یاد می‌گیرید، کار می‌کنید و حتی غذا می‌خورید. هر کدام از بخش های حافظه برای منظوری شکل گرفته و خاطرات را حفظ می‌کند. از روش‌های متعددی برای تقویت حافظه استفاده می‌شود که به کارگیری آنها برای بهبود وضعیت حال و آینده تان بسیار مفید است.
برای آشنایی با انواع اختلالات حافظه کلیک کنید.
زندگی‌های جهان امروز بیشتر به صورت ماشینی است. اکثر کارها با وسایل الکترونیکی مانند تلفن همراه، لپ‌تاپ، کامپیوتر و در یک کلمه به وسیله هوش مصنوعی انجام می‌شود.
تقویت حافظه می‌تواند در افزایش هوشیاری، بهبود حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت، افزایش یادگیری و پیشگیری از آلزایمر کمک‌کننده باشد.
طب سنتی مواد غذایی و خوراکی‌هایی را جهت تقویت حافظه معرفی می‌کند. مصرف این خوراکی‌ها به افزایش حافظه و بهبود کارکرد آن کمک می‌کند.
غذاهای مقوی بخورید. غذا سالم علاوه بر حفظ تندرستی و سلامت شما به بهبود فعالیت‌ها و بالا بردن توانایی مغز، افزایش میزان یادگیری و تقویت حافظه موثر است.
هر غذایی را نخورید. به بدن خود احترام بگذارید و غذاها بی‌ارزش را مصرف نکنید. چیپس و پفک، تنقلات مضر، فست‌فودها، قند و شکر، نوشابه‌ها از جمله غذاهای با ارزش پایین هستند.
کندر از جمله موادی است که منجر به بهبود حافظه می‌شود. از نظر طب سنتی نیز کندر با کاهش میزان بلغم افراد به عقب انداختن سن آلزایمر و فراموشی کمک می‌کند.
گردو، کنجد، خرما، مویز، مغزیجات از جمله خوراکی‌های گرم هستند. کسانی که طبع گرم دارند، باید در مصرف گرمی‌جات احتیاط کنند.
لازم به ذکر است که طب سنتی اشاره می‌کند برای بهبود و تقویت حافظه باید از سرد شدن مغز جلوگیری کرد. مصرف گرمی‌جات از راه‌های جلوگیری از سرد شدن مغز است.
ویتامین‌ها به مقدار فراوان در میوه‌ها و سبزیجات وجود دارند. ویتامین‌های گروه B به ویژه ویتامین B12 و همچنین اسیدفولیک در تقویت‌حافظه موثرند.
میوه‌جات و سبزیجات حاوی آنتی‌اکسیدان مانند مرکبات، گوجه‌فرنگی، اسفناج، هویج، کلم بروکلی، انواع توت، انجیر و توت‌فرنگی به تقویت‌حافظه کمک می‌کنند.
افزایش ارتباط سلول‌ها مغزی به تقویت حافظه کمک می‌کند. ذغال‌اخته، بلوبری، آووکادو و سایر میوه‌ها جنگلی به ارتباط سلول‌ها مغزی و سلامت آنها کمک می‌کنند.
جالب است بدانید مغز انسان از ۸۰٪ آب ساخته شده است. همین یک جمله کافی است تا اهمیت نوشیدن آب را جدی بگیرید. توصیه می‌کنیم حتما هشت لیوان آب در طول روز بنوشید.
قهوه یکی دیگر از مایعاتی است که می‌توانید جهت بهبود حافظه مصرف کنید. قهوه به سبب داشتن کافئین در ترکیبات خود به بهبود عملکرد حافظه کمک می‌کند.
دمنوش‌هایی مانند چای سبز و دمنوش نعنا نیز در افزایش توانایی مغز کمک‌کننده هستند.
انجام ورزش‌های هوازی به مدت ۴۰ دقیقه و ۳ مرتبه در هفته می‌تواند به تقویت حافظه کمک کند.
ورزش‌های هوازی مانند دوچرخه سواری، دویدن و پیاده‌روی آرام به بهبود حافظه و بهبود عملکرد سلول‌ها عصبی کمک می‌کند.
وزنه زدن، تمرینات قدرتی و ورزش‌ها استقامتی نیز از جمله ورزش‌ها کمک‌کننده به تقویت حافظه است.
برای پیشگیری از اختلال دمانس یا زوال عقل کلیک کنید.
تلاش برای یادگیری مطالب بیشتر به تقویت حافظه کمک می‌کند. مهارت‌های جدید یاد بگیرید. انجام کارهای خلاقانه برای عملکرد مغز بسیار مفید است.
حفظ کردن اشعار و داستان‌ها، حل جدول کلمات و سودوکو، نوشتن مطالب از جمله راه‌های بهبود حافظه است.
دوری از مشروبات الکلی نیز در بهبود عملکرد مغز موثر است.
پرورش گل و گیاه و شروع به باغبانی کردن یکی از موثرترین راه‌ها تقویت‌حافظه است.
تلاش برای فراگرفتن یک زبان جدید به تحریک قسمت‌ها مختلف مغز و تقویت حافظه کمک می‌کند.
خواب کافی داشته باشید. خواب یکی از عوامل مهمی است که بر جنبه‌ها مختلف زندگی فرد اثرگذار است. بالا بردن توانایی حل مسئله، بهبود عملکرد مغزی و تقویت حافظه از جمله اثرات خواب کافی و باکیفیت است.
درست نفس بکشید. بهترین نوع تنفس ” تنفس دیافراگمی ” است. برای این کار، ابتدا از طریق بینی یکم دم عمیق انجام دهید و سپس هوا بازدمی را از دهان خود خارج کنید.
خندیدن را فراموش نکنید. بخندید تا استرس شما کم شود. بخندید تا مغزتان تحریک شود. با خندیدن به بهبود حافظه خود کمک کنید.
هر زمان که احساس خستگی کردید، به خودتان اجازه استراحت بدهید. خستگی می‌تواند قدرت یادگیری و بازدهی مغز را کاهش دهد. پس قرار دادن دوره‌های کوتاه استراحت را در میان فعالیت‌های روزانه فراموش نکنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه حافظه می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
در طول زندگی ممکن است با افراد روبرو شوید که دائما به شما دروغ می گویند، در چنین شرایطی آگاهی از نحوه صحیح رفتار با آدم دروغگو با شما کمک می کند تا کمترین آسیب را از این افراد بخورید. افرادی هستند که آنقدر دروغ می گویند که حتی خودشان هم شروع به باور فریبکاری تحریف شده خود می کنند. هرچه یک شخص دروغ های بیشتری بگوید، دروغگویی آسان تر و مکرر تر می شود. مقابله با دروغ، شروع خوبی برای برخورد با کسانی است که این عمل ناپسند را انجام می دهند. مهم است به یاد داشته باشید که شما قدرت تغییر شخص دیگر را ندارید. مسلما زمانی که فردی به شما دروغ می گوید خشمگین و ناراحت خواهید شد و در چنین شرایطی بدون فکر سخن می گویید. این کار اگرچه شما را آرام کند اما عواقب بیشتری به همراه دارد. برای اینکه بدانید در مواجهه با افراد دروغگو چگونه عمل کنید، با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مشاوره فردی کلیک کنید.
منبع: رفتار با آدم دروغگو | نکات کلیدی در برخورد با افراد دروغگو
مانند هر عادت بدی، اگر می خواهید مانع از دروغ گفتن دیگران به خود شوید، باید درک کنید که چه چیزی باعث این رفتار می شود. بخشی از دلیلی که دیگران به ما دروغ می گویند این است که ما واقعا در تشخیص آن ها بسیار ضعیف هستیم. از طرفی ممکن است شما فکر کنید که طرف مقابل به شما دروغ می گوید اما درواقع او اشاره ای به آن موضوع نکرده است و جای توضیحی باقی نمانده. پس اگر فکر می کنید که شخص مقابل به مسأله ای نپرداخته، از او بخواهید توضیح دهد. گاهی اوقات ممکن است افراد دروغگو با عوض کردن بحث بخواهند سوال شما را بی جواب بگذارند. در چنین مواقعی اجازه ندهید حواستان پرت شود تا دروغ بشنوید. توصیه می کنیم مقاله نحوه رفتار با مرد دروغگو و دروغ گویی در زنان ررا مطالعه نمایید.
گاهی اوقات لازم است که افراد بلافاصله پس از شنیدن دروغ، واکنش منفی به طرف مقابل نشان ندهند. بهتر است اول از همه شرایط و موقعیت را بسنجید و این موضوع را در نظر بگیرید که شاید عصبانیت و خشم و همینطور برملا کردن حقیقت ممکن است عواقب زیان آوری داشته باشد. در ادامه راهکارهایی برای رفتار مناسب با آدم دروغگو را شرح داده ایم:
شما می توانید با حس شوخ طبعی به شخص مقابل نشان دهید که متوجه دروغ او هستید و سعی کنید با همان لحن بخواهید حقیقت را بگوید. توجه داشته باشید که از لحن تمسخرآمیز استفاده نکنید. اما در شرایطی متفاوت و جدی تر، یعنی زمانی که فرد دروغگو مدام کار خود را تکرار می کند و این رفتار او می تواند باعث بروز مشکلات جدی بشود، باید کاملا قاطعانه به او بفهمانید که متوجه دروغ گفتنش هستید.
ارزش انرژی شما را ندارد با شخصی که دروغ می گوید بحث کنید. معمولا افراد دروغگو بیش از حد اعتماد به نفس دارند. با آن ها وارد درگیری نشوید زیرا ممکن است شما را تحقیر کنند یا از دروغ های بیشتری استفاده کنند. در بیشتر مواقع شما هرگز موفق به شنیدن حقیقت از فردی که دروغ می گوید نخواهید شد.
هر نوع تأیید یا اعتمادی که شخص دروغگو از طرف شما دریافت کند، باعث می شود که برای ادامه رفتار خود احساس قدرت و انرژی بکند. وقتی با کسی که دروغ می گوید صحبت می کنید بهتر است بی طرف بمانید و متمرکز باشید تا هرچیزی که به شما گفته می شود را با واقعیت ها بسنجید.
افرادی که تمایل به دروغگویی دارند معمولا به دنبال نوعی قدرت بر روی دیگران هستند. اگر بتوانید یک قدم به عقب بردارید و بی ادعا به نظر برسید، در واقع می توانید شخص دروغگو را تشویق کنید تا مسأله را بیشتر توضیح دهد. بدین صورت زمان زیادی برای ارزیابی حرف های او خواهید داشت. شما در تلاش نیستید که آدم دروغگو را در دروغ خود دستگیر کنید بلکه سعی می کنید اطلاعات را شفاف سازی کنید.
گاهی مجبور هستید برای حفظ ارزش یا آبروی خود در مقابل دروغ دیگران سکوت کنید. بهتر است در شرایطی بهتر به این مسأله بپردازید. در اغلب مواقع سکوت شما باعث می شود شخص مقابل عذاب وجدان بگیرد و خود، به دروغش اعتراف کند. توصیه می کنیم مقاله دروغ گویی در نوجوانان را مطالعه نمایید.
اگر کودک شما از روی عمد دروغ می گوید، اولین قدم این است که به او بگویید دروغ گفتن اشکالی ندارد. می توانید در خصوص دروغگویی یک قانون خانوادگی وضع کنید. در مورد اینکه دروغ گفتن چه احساسی در شما ایجاد می کند و اینکه چگونه بر روابط شما با فرزندتان تأثیر می گذارد با آرامش با کودک خود صحبت کنید. همیشه وقتی می دانید که او حقیقت را نمی گوید به فرزندتان بگویید. اما سعی کنید از پرسیدن مداوم از او بپرهیزید. همچنین از گفتن دروغگو به فرزندتان خودداری کنید. ممکن است کودک شما با این کلمه باور کند که دروغگو است و به این کار ادامه دهد. می توانید به جای گفتن این کلمه از جمله ای مانند ” همیشه با من صادق هستی ولی من واقعا متوجه نمیشم که چرا اون اتفاق افتاد” استفاده کنید. بدین صورت دروغ نگفتن را برای کودک خود راحت تر کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه دروغگویی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی خانواده با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02166419012 تماس بگیرید.