آیا از روش‌های تست اعتیاد به مورفین آگاهی دارید؟ امروزه اعتیاد به یک معضل جدی در جامعه تبدیل شده است و با توجه به مصرف روزافزون مواد مخدر، ضروری است که افراد برای انجام کارهایی همچون استخدام و ازدواج، تست اعتیاد را انجام دهند. از طرف دیگر افراد راه‌های زیادی را برای منفی کردن کاذب نتیجه تست اعتیاد به مورفین خود را به کار می‌گیرند و اینگونه نتیجه آزمایش را تغییر می‌دهند.
پس منفی بودن نتیجه تست اعتیاد به مورفین یا سایر مواد مخدر، به طور قطعی نشان دهنده عدم اعتیاد فرد نیست. چرا که دلایل اثبات شده زیادی در این زمینه وجود دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.
منبع: تست مورفین
در بسیاری از موارد مانند دریافت گواهی عدم سوء پیشینه و یا استخدام در ارگان‌های مختلف، انجام آزمایش عدم اعتیاد یا همان تست اعتیاد، بسیار لازم و ضروری است. همان طور که اشاره شد، مثبت نبودن تست اعتیاد به مورفین به معنای عدم اعتیاد فرد نیست و احتمال دارد دلایل زیادی باعث ایجاد اختلال در نتیجه آزمایش شده باشند.
امروزه معضل اعتیاد به عنوان یکی از بحران‌های بسیار بزرگ در دنیا شناخته می‌شود که حتی جوامع پیشرفته نیز با آن درگیر هستند. خارج شدن از این بحران خانمان سوز، با تغییر در سبک زندگی و حذف نمودن دلایل بحران آفرین و خطر ساز، تا حدودی امکان پذیر است.
انجام دادن تست اعتیاد به مورفین در بسیاری از موارد مانند ازدواج و برخی از شغل‌های خاص، مجاز می‌باشد. امروزه، با توجه به پیشرفت‌های روز افزون علم پزشکی، آزمایش‌ها و تست‌های متعددی نظیر تست مورفین، حشیش، شیشه، آمفتامین‌ها، بنزودیازپین‌ها، متادون، کدئین و… در آزمایشگاه‌ها در زمینه عدم اعتیاد وجود دارد.
بسیاری از افراد، اقدام به رقیق کردن نمونه می‌کنند تا تغییراتی در نتیجه نهایی حاصل شود، که البته این کار نمی‌تواند تاثیر آنچنانی داشته باشد. چرا که پزشکان می‌توانند با بررسی کردن دقیق میزان کراتین و اسیدیته ادرار، وجود مواد اضافی در ادرار را تشخیص دهند. در واقع انجام تست اعتیاد به مورفین در مراکز آزمایشگاهی معتبر، نتایج چنین اعمالی را خنثی می‌کند و هیچ فایده‌ای ندارد.
استفاده کردن از روان‌گردان‌های مختلف همچون آمفتامین‌ها و همچنین داروهایی نظیر متادون و بوپرنورفین، میتواند نتیجه آزمایش را مثبت نشان دهد. همچنین داروهایی که حاوی ترکیبات تریاک هستند، می‌توانند در نتیجه نهایی، تاثیر داشته باشند.
در واقع مصرف مخدرهایی همچون تریاک، کدئین زیاد، مورفین و آپومورفین به تنهایی می‌توانند نتیجه آزمایش را مثبت نشان دهند. اثرات مصرف تریاک و ترکیبات آن مانند مورفین و هروئین تا ۲۱ روز پس از استفاده، همچنان در بدن شخص باقی مانده و از بین نمی‌رود. البته احتمال دارد این اثرات بعد از ۱۵ روز از ادرار فرد خارج شود اما در واقع تست خون به طور حتم وجود چنین موادی در بدن را ثابت می‌کند. لازم به ذکر است که استامینوفن و کدئین جذب کبدی داشته و مدت زمان زیادی نمی‌توانند در بدن باقی بمانند. این داروها معمولا پس از گذشت ۴۸ ساعت خود به خود از بدن دفع می‌گردند.
در کشور ما معمولا تست مورفین و تشخیص سم اعتیاد آن در بدن، به روش‌های مختلفی قابل انجام است که از مهم‌ترین روش‌های آن می‌توان به نمونه بزاق دهان، مو، خون و ادرار اشاره نمود. همچنین استفاده از تست‌های نواری نیز بسیار رایج است و برای سنجش میزان حشیش، مورفین و انواع محرک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای انجام دادن تست‌های نواری می‌توانید در هر ساعت از روز ادرار را جمع آوری کرده و مورد آزمایش قرار دهید.
لازم به ذکر است که اگر ادرار جمع آوری شده در دماهایی مانند ۲ الی ۸ درجه سانتی گراد قرار داده شود، می‌توانید تا حدود ۴۸ ساعت بعد نیز از آن جهت آزمایش استفاده نمایید. همچنین اگر قرار باشد که تست برای چند روز آینده و یا زمان طولانی‌تری انجام گیرد، باید نمونه را فریز کرده و به منظور انجام تست، صبر کنید تا نمونه به طور کامل آب شود.
بعد از گرفتن نمونه و تست با نوار تست مورفین نتیجه آن بین 5 تا 10 دقیقه مشخص می شود. که مثبت یا منفی شدن آن را در شکل براتون ترسیم نموده ایم.
از رایج‌ترین خطاهایی که معمولا به ایجاد اختلال در نتیجه آزمایشات منجر می‌شود، می‌توان موارد زیر را نام برد:
از مهم‌ترین دلایل بروز خطا در نتیجه آزمایش اشتباه در نمونه گیری است. در این گونه موارد، معمولا ناخواسته و توسط کادر آزمایشگاه، نمونه فرد سالم با نمونه فرد معتاد جابه جا می‌شود. در چنین شرایطی، کنترل درجه حرارت نمونه پس از جمع آوری، میتواند کمک کننده باشد.
نوار تست ابتدا باید حدود ۱۰ الی ۱۵دقیقه در ادرار گذاشته شود و سپس به مدت ۵ دقیقه بر روی یک سطح صاف قرار داده شود. لازم به ذکر است که در ۱۰ دقیقه اول، مثبت کاذب شدن نتیجه آزمایش، بسیار زیاد است.
هر چیزی که ادرار را رقیق کند، میتواند میزان cut _off را پایین آورده و منفی شدن نتیجه آزمایش را به دنبال داشته باشد. در این گونه موارد استفاده از نوارهای کمکی برای مشاهده میزان کراتینین، نیترات و گلوتامات میتواند کمک کننده باشد.
بسیاری از تست‌های موجود نسبت به تغییرات PH بین ۵ الی ۶ مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند. همچنین کاهش و افزایش PH میتواند در نتیجه تست مورفین اختلال ایجاد کند. افزودن موادی همچون جوهر لیمو، خون،انواع سفید کننده‌ها، مایع منی و… نیز منجر به اختلال در نتیجه آزمایشات می‌شود.
بسیاری از مواد، پس از گذشت ۷۲ ساعت از استعمال، همچنان در ادرار باقی مانده و قابل شناسایی هستند. به طور معمول مدت زمان تقریبی ماندگاری مواد مختلف در ادرار به شرح زیر هستند:
حشیش: ا روز الی ۴ هفته
هروئین: ۳الی ۴ روز
مورفین: ۲ الی ۳ روز
متادون: ۲ الی ۳ روز
آمفتامین: ۱ الی ۳ روز
کوکائین: ۲ الی ۴ روز
بنزودیازپین: ۳ روز الی ۳ هفته
استفاده از داروهای کدئین‌دار، میتواند در مثبت شدن کاذب نتیجه تست مورفین تاثیر داشته باشد. داروهایی همچون فنوباربیتال، دیفنوکسیلات و دکسترومتورفان، نمی‌تواند در نتیجه نهایی تاثیر آنچنانی داشته باشد. همچنین مصرف قرص‌های ضد حاملگی، سبب نتیجه منفی کاذب در نتیجه آزمایش‌ها می‌گردد. اگر قصد ترک اعتیاد به مورفین را دارید، توصیه می‌شود که از یک متخصص کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
بله ممکن است خود فرد با دستکاری نمونه آزمایش، نتیجه را تغییر دهد و یا به دلیل اشتباهاتی نتیجه به طور کاذب، مثبت یا منفی شود.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: تست مورفین
اعتیاد به مورفین خطرناک است؟ مورفین یکی از انواع موادمخدر افیونی است که قابلیت زیادی در تسکین دهندگی درد دارد و به شکل‌های مختلفی مانند قرص، شربت و تزریق وریدی استفاده می‌شود. با این حال این ماده اثربخشی بسیار قوی دارد و باید حتما در موارد خاص و تحت نظارت پزشک مورد استفاده قرار بگیرد چرا که مورفین همانند سایر مخدرها نظیر تریاک اعتیاد آور است و میتواند مشکلات جسمانی و روانی مختلفی را برای فرد مصرف کننده ایجاد نماید.
با توجه به عوارض زیاد مرفین ترک اعتیاد به آن از اهمیت بالایی برخوردار است و در این راه نقش خانواده‌ها نیز پررنگ می‌باشد. در ادامه درباره عوارض، علائم و نشانه‌های اعتیاد به مورفین بیشتر صحبت خواهیم کرد. دریافت کمک از مشاوران روانشناسی میتواند به افراد در استفاده درست از مورفین و یا ترک آن موثر باشد.
مورفین نوعی ماده مخدر افیونی است که به طور طبیعی در گیاه خشخاش وجود دارد. داروی مورفین مسکنی بسیار قوی است و برای کاهش دردهای بسیار شدید یا مزمن تجویز می‌شود. با این حال همانند همه مواد افیونی؛ مورفین نیز قابلیت اعتیادآوری دارد و میتواند منجر به وابستگی جسمانی و روانی شود. به دلیل خطر اعتیاد به مورفین پزشکان در موارد خاص از این دارو برای کاهش درد استفاده می‌کنند. برای آشنایی با انواع مواد اعتیاد آور کلیک کنید.
همانند سایر انواع اعتیادها، اعتیاد به مورفین نیز انتخاب فرد نیست. در اغلب موارد فرد برای کاهش یک درد با مورفین آشنا می‌شود. اما در مواردی نیز افراد برای جایگزین با سایر مواد مخدر (مثل تریاک و هروئین) به مورفین روی می‌آورند. در حالی که مورفین خود اعتیاد سختی ایجاد می‌کند.
همان طور که گفته شد مورفین یک مسکن بسیاری قوی است و از همین رو پزشکان برای کاهش درد در برخی شرایط پزشکی از آن استفاده می‌کنند. از جمله این شرایط می‌توان به دردهای ناشی از جراحات بسیار سنگین، سرطان حاد و انجام برخی عمل‌های جراحی نظیر عمل قلب یا ستون فقرات اشاره کرد. همچنین مورفین میتواند به عنوان یک مکمل بی هوشی در اتاق عمل مورد استفاده قرار بگیرد. در همه این موارد بسیار اهمیت دارد که دستورات پزشکی را رعایت کنید و الگوی مصرف دارو را به طور خود سر تغییر ندهید.
اثر مورفین برای تسکین درد بین افراد مختلف متفاوتو است. که به عوامل از جمله علائم زیر بستگی دارد :
در مصرف دهانی معمولا بعد از گذشت یک ساعت میزان آن در خون به اوج مقدار خود می رسد و اثر آن 30 تا 60 دقیقه احساس می شود. با مصرف مکرر مورفین بدن نسبت به آن مقاوم می شود و به میزان بیشتری برای کاهش درد فرد نیاز دارد. به همین دلیل پزشکان در تجویز مورفین خیلی دقت می کنند.
اثر مورفین معمولا 4 تا 6 ساعت به طول می انجامد. نوعی از این دارو نیز موجود است که اثر آن تا 12 ساعت در بدن باقی می ماند.
نیمه عمر مورفین حدود 2 تا 4 ساعت است به بیان دیگر چهار ساعت زمان لازم است که نصف مورفین در بدن تجزیه و از بدن خارج شود. البته این زمان با توجه به شرایط جسمی فرد متفاوت خواهده بود. خروج کامل دارو از بدن 2 روز طول می کشد.
مصرف مورفین منجر به تولید ماده شیمایی خاصی در مغز به نام اندورفین می‌شود. ترشح این ماده همواره با ایجاد احساس لذت در انسان همراه است و در عین حال میتواند به کاهش دردهای جسمانی نیز کمک کند. تولید اندورفین و تحریک شدن گیرنده‌های لذت در مغز در نهایت به بیش فعالی مدار دوپامینی می‌انجامد که علت اصلی بروز وابستگی به مواد مخدر است. در واقع هنگام بروز اعتیاد مغز انسان برای احساس لذت به دریافت مورفین و فعالیت بیش از حد گیرنده‌های دوپامینی نیاز پیدا می‌کند و دیگر بدون دریافت مواد مخدر قادر به تجربه لذت نیست.
متاسفانه بسیاری از افراد بدون آگاهی از آثار زیان بار مورفین برای کاهش دردهای جسمانی خود بدون مشورت با پزشک شروع به مصرف این ماده می‌کنند. اما به مرور با تجربه مقاومت بدنی نسبت به دوزهای پایین این ماده مجبور به افزایش دوز می‌شوند. پس به تدریج درگیر آسیب اعتیاد به مورفین خواهند شد. البته برخی افراد نیز آگاهانه و صرفا برای تجربه احساس تسکین و آرامش بیشتر در زندگی به این ماده روی می‌آورند. در نهایت هردو گروه این افراد با مشکلات متعدد مرتبط با اعتیاد روبه‌رو می‌شوند.
اگر شما یا یکی از عزیزانتان مورفین مصرف می‌کنید و در مورد بروز اعتیاد نگران هستید، علائم زیر به شما کمک می‌کند تا بتوانید وجود این مشکل را بهتر تشخیص دهید. لازم است در صورت هرگونه مصرف بیش از اندازه، غیر مجاز یا طولانی تر از مدت تجویز شده در اولین فرصت با پزشک خود تماس گرفته و در مورد نحوه قطع دارو یا چگونگی ادامه آن از او مشورت بگیرید.
– داشتن تلاش‌های مکرر ناموفق برای کاهش یا قطع مصرف مورفین
– اختصاص‌دادن زمان، تلاش و هزینه زیاد برای مصرف مورفین و رهایی از آن
– داشتن وسوسه شدید یا احساس اجبار برای مصرف مورفین
– کاهش مسئولیت پذیری اجتماعی و فردی
– تمایل برای گوشه گیری و انزوا نسبت به خانواده و دوستان
– قراردادن خود یا دیگران در موقعیت‌های پرخطر برای به دست‌آوردن مورفین و استفاده از آن
– تجربه علائم ناخوشایند جسمانی زمانی که فرد تلاش می‌کند مرفین را کنار بگذارد.
اعتیاد به مورفین میتواند برای افراد بسیار خطرناک باشد و زندگی آن‌ها را تهدید کند. از جمله عوارض اعتیاد به مورفین در کوتاه مدت می‌توان به کند شدن سرعت تنفس، غیر نرمال شدن ریتم قلبی، سرگیجه، بی‌قراری، احساس گیجی و تشنج اشاره کرد.
همچنین این دارو در دراز مدت با ایجاد اثر تحمل باعث‌می‌شود که نسبت به دوزهای پایین آن مقاومت پیدا کنید. پس دائما نیاز به بالابردن میزان مصرف خود خواهید داشت. با توجه به این که مواد افیونی مراکز تنفسی در بصل النخاع را تحت تاثیر قرار می‌دهند مصرف مقادیر کنترل نشده مورفین میتواند به مهار تنفسی بیانجامد و با کاهش سطح هوشیاری خطر بروز کما و حتی مرگ را در پی داشته باشد. در نتیجه حتما باید به موقع برای کنارگذاشتن این ماده اقدام‌کرده و درمان‌های مورد نیاز را در پیش بگیرید.
سوءمصرف مورفین باعث می‌شود که در زمان کنار گذاشتن آن، علائم جسمی و روانی ناخوشایندی به سراغ‌تان بیاید که به آن‌ها علائم ترک گفته می‌شود. از جمله علائمی که در پی ترک مرفین مشاهده می‌شوند باید به موارد زیر اشاره کرد.
اعتیاد به مورفین به این معنا نیست که شما به پایان راه رسیده‌اید. خوشبختانه امروزه درمان‌های متعددی طراحی شده‌اند که به افراد کمک می‌کنند بتوانند با تجربه کم ترین علائم جسمانی این ماده را کنار بگذارند و مجددا زندگی عادی خود را از سر بگیرند. سم زدایی به کمک درمان‌های نگه دارنده نظیر متادون از جمله روش‌هایی است که در درمان اعتیاد به مورفین میتواند به کار گرفته شود. با این حال به دلیل شباهت داروهای نگهدارنده با مواد افیونی باید ترک به کمک آن‌ها را حتما زیر نظر پزشک آغاز کنید. مصرف خودسرانه این داروها میتواند زمینه ساز اعتیاد جدیدی در شما شود و مشکلات جدیدی را به مشکلات قبلی تان بیافزاید.
علاوه بر درمان‌های دارویی و فرایند سم زدایی باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که اعتیاد به مورفین با ایجاد وابستگی روانی ذهن انسان را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. و درمان پایدار آن نیازمند کمک گرفتن از درمان‌های روان شناختی است. از جمله موثرترین روش‌های روانشناختی که در ترک اعتیاد به مرفین به کار می‌رود می‌توان به درمان شناختی رفتاری، گروه درمانی و خانواده درمانی اشاره کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد به مورفین می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
مصرف مورفین تحت نظارت پزشک اغلب مشکلی ایجاد نمی‌کند چرا که پزشکان دارو را در مقادیر کنترل شده و در زمان محدود توصیه می‌کنند. برای پیشگیری از اعتیاد تنها کافی است دستورات پزشک را رعایت نمایید و از مصرف سرخود این دارو زمانی که درد شدت می‌گیرد خودداری کنید.
اگر درد و مشکل جسمانی بسیار شدیدی برای مادر ایجاد شده باشد تنها پزشک است که میتواند فواید مصرف مورفین را نسبت به خطرهای احتمالی آن بررسی کرده و در نهایت برای آن تصمیم بگیرد. به طور کلی با توجه به اینکه مرفین نوعی مخدر محسوب می‌شود و میتواند از جفت عبور نماید بهتر است در دوران بارداری مورد استفاده قرار نگیرد.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
مراجعه به روانشناس در هر سنی ممکن است برای ما ضرورت پیدا کند. ما در زندگی با چالش های زیادی روبرو هستیم. برخی از این چالش ها، می توانند آن قدر طاقت فرسا باشند که حتی سخت است به این فکر کنیم که چطور می شود از آن عبور کرد. خواه مرگ یکی از عزیزان باشد یا احساس اضطراب شدید، مهم است بدانید که برای هر مشکلی که در زندگی با آن سرو کار دارید، کمکی در دسترس است. بسیاری از مردم هنوز به اشتباه معتقدند که برای بهره مندی از مراجعه به روانشناس، باید تا نقطه شکست صبر کنند. نکته این است که برای مراجعه به روانشناس، نیازی به مبارزه ندارید. روانشناس، فضای امنی برای شناخت بهتر خود، کشف آسیب و ناامیدی های گذشته فراهم می کند و این اطمینان را می دهد که تصمیمات امروزتان، تأثیر منفی بر آینده نگذارد. ما در این مقاله قصد داریم، به دلایلی که ثابت می کند افراد باید به روانشناس مراجعه کنند نگاهی بیندازیم.
منبع: مراجعه به روانشناس | 10دلیل برای مراجعه به روانشناس
اگر از یک مشکل سلامت روانی خاص رنج می برید، یا به تازگی احساس می کنید که یک چیزی در زندگی تان مشکل دارد، رواندرمانگر می تواند ابزار مناسبی را برای مدیریت بهتر علائم و ریشه یابی مشکل در اختیار شما قرار دهد. این مشکلات می توانند تجربه رویدادهای سخت، احساسات ابراز نشده، بیماری یا هرچیز دیگری باشد. گاهی اوقات نیز تشخیص دقیق اینکه همه چیز از کجا شروع شده دشوار است. به هر حال در هر موقعیتی که باشید، مراجعه به روانشناس به شما کمک می کند تا ریشه مسائل را پیدا کنید. در ادامه به برخی از رایج ترین دلایلی که شما باید به یک روانشناس مراجعه کنید را شرح داده ایم.
زندگی یک چالش بزرگ است و جنبه های زیادی از آن می تواند برای ما استرس زا باشد. از مصاحبه شغلی گرفته تا قبولی در یک آزمون و مشکلات در روابط، می توانند باعث ایجاد اضطراب در شما بشوند.
استرس و اضطراب را اگر به حال خود رها کنیم، ممکن است منجر به انزوای اجتماعی، افسردگی و ازجمله مشکلات دیگر شود. روانشناس می تواند با یافتن منبع یا علت مشکلات و همچنین راه های مناسب برای غلبه بر آن ها، به شما در مدیریت اضطراب تان کمک کند.
افسردگی یک اختلال رایج سلامت روان است که در آن افراد، علاقه خود را به خیلی چیزها از دست می دهند. احساس ناتوانی یا ناامیدی شدید، از علائم رایج افسردگی است. مراجعه به روانشناس می تواند به شما در یافتن منبع افسردگی کمک کند. لازم به ذکر است که مراجعه به روانشناس قبل از تشدید اوضاع افسردگی، مدت زمان کمتری برای درمان نیاز دارد. بنابراین اجازه ندهید تا وضعیتتان وخیم شود.
ترسیدن از چیزهای عادی مثل حشرات، ارتفاع، تاریکی یا… فوبیا های عادی و رایجی هستند که تقریبا اکثر افراد آن را حس می کنند. اما برخی از ترس ها غیرعادی و بی پایه و اساس هستند که می توانند مشکلات زیادی را در زندگی به وجود بیاورند. برای مثال سیتوفوبیا که به ترس از خوردن معروف است، می تواند در سلامت جسمی و روحی افراد اختلال ایجاد کند. یک روانشناس می تواند به شما کمک کند که به تمام ترس هایتان غلبه کنید و زندگی راحت تری داشته باشید.
اگر در یک رابطه کنونی با مشکلاتی روبه رو هستید، مراجعه به روانشناس می تواند به شما کمک زیادی بکند. این مسئله حتی برای افراد مجرد نیز صدق می کند. توانایی برقراری ارتباط با دیگران و ایجاد روابط سالم، برای سلامت عاطفی و ذهنی ما امری ضروری است. اختلال در روابط، سایر اجزای زندگی را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.
در طی درمان و مراجعه به روانشناس، درک بهتری از اینکه چگونه تجربیات شما ممکن است بر نحوه روابطتان تاثیر بگذارد به دست می آورید. بنابراین می توانید به تدریج برای ایجاد ارتباطات سالم تر با اطرافیان تلاش کنید.
یکی از مهم ترین دلایل مراجعه به روانشناس ، اختلافات خانوادگی است. ممکن است در خانواده یا خویشاوندان تان دچار اختلاف نظر یا تعارضاتی شده باشید. در چنین مواردی دریافت کمک روانشناس برای جلوگیری از وخیم تر شدن اوضاع بسیار اهمیت دارد. این اختلافات میتواند بین زن و شوهر، فرزندان با والدین، فرزندان با یکدیگر، خانواده همسر و…. پیش بیاید.
روانشناسان با استفاده از تکنیک های مختلف درمانی به شما و سایر اعضای خانواده تان کمک می کنند تا درک بهتری نسبت به یکدیگر داشته باشید. همزیستی را تمرین کنید و به جای تنش به یکدیگر آرامش اعطا کنید.
عزت نفس پایین معمولا از دوران کودکی سرچشمه می گیرد و می تواند کل زندگی را تحت تئثیر قرار دهد. مراجعه به روانشناس، راهی عالی برای ایجاد اعتماد به نفس، از طریق روابط ناسالم در گذشته یا تجربیات بد و.. که ممکن است در کاهش اعتماد به نفستان نقش داشته باشد است.
مرگ بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است. سوگواری برای مرگ عزیزان مسئله ای طبیعی و سالم می باشد و هرکسی در این مورد متفاوت برخورد می کند. اما اکثر افراد وقتی شخصی مهم را از دست می دهند احساس انزوا می کنند. اگر مرگ عزیزانمان را نپذیریم، مشکلات بدتر و طولانی تری به وجود می آِید. یک روانشناس در این مورد می تواند به شما کمک کند تا راه های مناسب برای مقابله با مرگ عزیزان خود را پیدا کنید.
درست همانطور که قبل از یک سخنرانی تمرین می کنید که چه بگویید، روانشناس می تواند به شما کمک کند تا برای رویدادهای بزرگ آمادده شوید و بتوانید بهترین عملکرد خود را داشته باشید. این رویداد می تواند بازی های المپیک باشد، یک مصاحبه شغلی یا هر اتفاق بزرگی که شما نیاز به آمادگی برای شروع آن دارید.
خواب و سلامت روان ارتباط تنگاتنگی باهم دارند. چه در طول شب احساس خستگی داشته باشید یا در تلاش برای خوابیدن باشید، این می تواند دلیل خوبی برای مراجعه به یک روانشناس باشد. زیرا اختلال در خواب، به خصوص خواب شب میتواند مشکلات بیشتری را به وجود بیاورد. بنابراین نباید نسبت به این موضوع بی تفاوت عمل کرد.
شاید تاکنون زندگی آنطور که انتظار داشته اید پیش نرفته باشد. یا شاید آن چیزی که می خواستید را بدست آوردید اما هنوز راضی نشده اید. از خود سوال می پرسید که این همه تلاش برای چه بوده است. باید بدانید که هیچ وقت برای تغییر مسیر دیر نیست. در درمان شما می توانید برای کشف چیزهایی که واقعا برای شما مهم هستند تلاش کنید. بدین گونه می توانید زندگی پر معنا و با هدفی بسازید. مراجعه به روانشناس راهی عالی برای صحبت درمورد گزینه های خود و تغییر مسیر با حمایت یک متخصص است.
برای مراجعه به روانشناس احتمالا دلایل زیادی دارید، اما باز هم از دریافت خدمات درمانی اجتناب می کنید. و یا ممکن است یکی از عزیزانتان با وجود احتیاج زیاد به مشاوره باز هم پیشنهاد شما را رد بکند. در چنین مواردی حتما علل زیر را بررسی کنید.
به عنوان روانشناس در موقعیت های مختلف افرادی را میبینیم که هیچ اعتقادی به کار روانشناسان ندارند. این دست افراد احتمالا ماه ها و حتی سال ها با مشکلات خود درگیر هستند. مسائل آن ها روز بروز پیچیده تر و گسترده تر می شود. گاه حتی می بینیم که تغییر اوضاع برایشان باور ناپذیر است. آن ها با ناراحتی هایشان عجین می شوند و هرگز برای درمان به متخصص روانشناسی مراجعه نمی کنند. اغلب آن ها روانشناسی را عبث می دانند.
خیلی از ما حتی برای مشکلات جسمانی مان نمی دانیم باید به کدام متخصص مراجعه کنیم. این مساله در حوزه سلامت روان بسیار بیشتر به چشم می خورد. افراد ماهیت مشکلات شان را نمی دانند. و از طرفی نمی دانند که کار روانشناسان چیست. بنابراین هنگام بروز مسائل مختلف به جای مراجعه به روانشناس از راهبردهای دیگری استفاده می کنند.
متاسفانه رواندرمانی در کشور ما جزو نیازهای درمانی از طرف خدمات بیمه ای شمرده نمی شود. از این رو درمان های روانشناسی برای مراجعان پرهزینه است. هزینه های زیاد رواندرمانی مراجعان را از دریافت خدمات درمانی منصرف می کند. با این حال مراکزی دولتی برای ارائه خدمات با هزینه های کم احداث شده است. اما این مراکز جوابگوی نیاز جامعه نیست.
متاسفانه هنوز هم هستند کسانی که مراجعه به روانشناس را به معنای دیوانه یا روانی بودن می دانند. چنین دیدگاهی منجر به منصرف شدن افراد برای مراجعه به روانشناس می شود. پنهانکاری و اضطراب ناشی از فاش شدن این مساله نیز برای افراد فشار روانی مضاعفی به همراه دارد. از این رو خواه ناخواه از مراجعه به روانشناس منصرف می شوند.
همانطور که در بالا اشاره کردیم شما برای مسائل گوناگونی نیازمند مراجعه به روانشناس می‌شوید. روانشناس با تجربه و علمش مسائل شما را مورد بررسی قرار می دهد. شما در جلسات درمانی حتما از مزایای زیر بهره مند خواهید شد.
برای آن که تصور کامل تری نسبت به شرکت در جلسه مشاوره داشته باشید، تجربه یکی از بیماران موسسه ذهن نو را برایتان بازگو می کنیم. او بعد از چندین جلسه مشاوره اینگونه بیان کرد که؛
“من وقتی وارد اتاق مشاوره شدم به شدت اضطراب داشتم. حتی چندین بار برای گرفتن وقت تماس گرفته بودم و استعلام قیمت کردم. یه چیزی مانع ام میشد که بیام تو جلسه. الان که چند جلسه درمان گرفتم متوجه شدم نه کار، نه ترافیک و نه هزینه اهمیتی نداشت. این برون ریزی که قرار بود بکنم منو میترسوند. دائم میگفتم چطور این مسائل رو برای یه نفر دیگه تعریف کنم. دائم از قضاوت شدن یا اینکه ادم بدی به نظر بیام میترسیدم. ولی الان خیلی احساس راحتی دارم. از اینکه تونستم شهامت اومدن و حرف زدن رو پیدا کنم خوشحالم. الان دیگه خودتون بهتر از من میدونید که چه احساسی داشتم. ”
همانطور که شما برای سرماخوردگی و هر مشکل جسمی دیگری نیاز به درمان پزشکی پیدا می کنید، روان شما نیز نیاز به مراقبت و درمان دارد. شاید نتوان نمودهای ظاهری برای این دست مشکلات پیدا کرد. اما شما به راحتی می توانید ناراحتی و پیامدهای عدم مراجعه به روانشناس را لمس کنید.
تمامی مشکلاتی که در بالا ذکر کردیم در صورت عدم درمان پیشرفت کرده و بخش های مختلف زندگی شما را متاثر می کند. بنابراین برای جلوگیری از وخیم تر شدن اوضاع حتما باید برای مراجعه به روانشناس اقدام کنید.
فرهنگ نقش زیادی در تصمیم گیری ما برای مراجعه به روانشناس دارد. خوش بختانه آموزش ها و اطلاع رسانی های زیادی در این زمینه صورت گرفته است. در مدارس از خدمات مشاوره برای حل مسائل دانش اموزان در دستور کار آموزش و پروش قرار دارد. در بسیاری از برنامه های تلویزیونی می بینیم که مراجعه به روانشناس به عنوان یک راهکار مناسب برای مشکلات معرفی می شود. همچنین گسترش مراکز و سازمان های ارائه دهنده خدمات روان درمانی موجب گسترش فرهنگ مراجعه به روانشناس می شود.
دلایل مراجعه به روانشناس بی پایان است. درمان نه تنها به شما در انجام هر کاری که در حال حاضر از سر می گذرانید کمک می کند، بلکه شما را برای مقابله با آنچه در آینده نیز روی می دهد آماده تر می کند. متأسفانه مراجعه به روانشناس در میان برخی افراد مورد تمسخر قرار می گیرد.
اما افراد باید بدانند که درمان موثر می تواند برای بسیاری موثر و برای برخی دیگر بسیار ضروری باشد. به هر حال مغز یک اندام است و مانند سایر اندام ها نیاز به مراقبت های پزشکی دارد. درمان توسط روانشناس همچنین می تواند به شما کمک کند تا چالش های مختلف زندگی را مدیریت کنید و زندگی کامل تری داشته باشید.
برای دریافت مشاوره و مراجعه به روانشناس می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
آیا روش‌های انجام تست هروئین را می‌شناسید؟ هروئین، ماده مخدری است که به دلیل ایجاد حس سرخوشی مورد استفاده قرار می‌گیرد و امروزه بسیاری از افراد را درگیر کرده است. استفاده هروئین به شکل تزریق یا استنشاق بوده و مصرف آن عوارض جانبی بسیاری از جمله بیماری‌های کلیوی و کبدی، تنگی نفس، خشکی دهان، خواب آلودگی، اختلال در عملکرد ذهنی و افزایش خطر ابتلا به هپاتیت و اچ آی وی به همراه دارد. امروزه تست هروئین به دلیل شایع بودن مصرف آن، در بسیاری از موقعیت‌های اجتماعی همچون ازدواج و استخدام انجام می‌گیرد. با این حال در برخی مواقع به دلیل مصرف برخی داروها و یا دستکاری‌های عمدی افراد، نتایج تست هروئین به طور کاذب مثبت یا منفی می‌شود. در ادامه مقاله به بررسی کامل تسئت هروئین می‌پردازیم.
منبع: تست هروئین
هروئین چیست؟
هروئین چیست؟
هروئین، ماده مخدری است که به دیامورفین معروف بوده و به دلیل اثرات سرخوشی آن استفاده می‌گردد. هروئین ترکیباتی شبیه به مورفین داشته و فرد را به اعتیاد سوق می‌دهد. اثرات هروئین سریع بوده و مصرف کنندگان برای اثر بخشی سریع‌تر، آن را تزریق و یا استنشاق می‌کنند. مصرف هروئین دارای عوارض جانبی بسیاری از جمله یبوست و گرفتگی دستگاه گوارش، بیماری‌های کلیوی و کبدی، کاهش تنفس، تنگی نفس، خشکی دهان، خواب آلودگی، اختلال در عملکرد ذهنی و افزایش خطر ابتلا به هپاتیت و اچ آی وی از طریق تزریقات وریدی می‌باشد. مصرف هروئین منجر به آسیب‌های شدید جسمانی و ضررهای ناشی از ترک آن می‌شود. درمان اعتیاد به هروئین اغلب شامل رفتار درمانی و دارو درمانی است. داروهایی مانند بوپرنورفین، متادون یا نالترکسون نیز می‌توانند اثرات را کاهش داده و به بیمار کمک‌های شایانی کنند.
تست هروئین
تست‌های مربوط به هروئین در محیط‌های متفاوتی مانند محل کار، ارتش، محیط‌های ورزشی و پزشکی به شکل گسترده در حال استفاده است. بسیاری از تست‌ها سریع و ساده بوده ولی اغلب دچار خطا شده و منجر به نتایج کاذب می‌گردد. تست هروئین اغلب بر روی ادرار، خون، مو، بزاق، عرق و ناخن انجام می‌شود. با این حال، تست‌های ادراری با توجه به سهولت و تجزیه و تحلیل سریع، رایج ترین نمونه تستی هستند که ویژگی برتر آن، بیشتر بودن غلظت متابولیت‌های دارویی نسبت به دیگر روش‌های تستی است. این تست‌ها سریع و آسانند، اما به علت خطاهایی که دارند، می تواند به غلط گزارش شوند.
تست هروئین روش های مختلفی دارد. از جمله روش های تست هروئین در خانه و آزمایشگاه می توان به آزمایش یا تست خون، ادرار، بزاق، مو اشاره کرد. که در ادامه به اختصار به بررسی این تست های می پردازیم
تست هروئین از طریق ادرار و بزاق رایج ترین روش تست اعتیاد به هروئین است که حدود 3 تا 4 روز بعد از مصرف می تواند وجود ماده مخدر را در بدن نشان دهد. در این روش نمونه را در یک کاسه پلاستیکی یا ظرف تمیز می ریزند و چند قطره از آن را بر روی تست نواری یا کیت هروئین قرار می دهند. که بعد از چهار تا 10 دقیقه نتیجه نهایی مشخص می شود.
در این روش که بیشتر در آزمایشگاه ها انجام می شود. نمونه خون از فرد گرفته می شود و بعد به بررسی و آزمایش نمونه پرداخته می شود. تست هروئین از طریق خون می تواند وجود ماده مخدر را تا سی روز بعد از گذشت از آخرین مصرف نشان دهد.
تست هروئین از طریق مو روشی است که در موارد خاص از آن استفاده می شود. این روش وجود ماده مخدر را حتی تا 90 روز پس از آخرین مصرف نشان می دهد.
پزشکان در مطالعاتی که از تست ادرار استفاده کرده بودند، متوجه شدند که اکثر بیماران از ماده مخدر مرفین به عنوان متابولیت متداول کدئین، آگاهی نداشته و تست‌هایشان منجر به نتایج مثبت کاذب هروئین گردیده است. گروهی دیگر نشان دادند که تست‌های مثبت کاذب میتواند ناشی از تداخلات استفاده از لاکتات دهیدروژناز و لاکتات باشد. گاهی تکنسین‌های آزمایشگاهی در تست‌ها گزارش را غلط اعلام می‌کنند. دو دلیل اصلی آن میتواند استفاده‌ی تکنسین از روش‌های آزمایشگاهی اشتباه و یا غلظت ناکافی متابولیت‌های هروئین در نمونه باشد. به همین دلیل برای اطمنیان از نتیجه تست نیاز به مشاوره ترک اعتیاد وجود دارد. مشاوران با بررسی سایر علائم جسمی و روانی پی به اعتیاد فرد می‌برند.
احتمال مثبت شدن کاذب تست هروئین وجود دارد؟
هروئین، مخدری است که سریعا متابولیزه شده و میزان قابل ملاحظه‌ای از آن از طریق ادرار دفع نمی‌گردد. تست‌های شناسایی مصرف هروئین معمولاً شامل متابولیت‌های مورفین یا استیل مورفین می‌باشد. تست‌های استاندارد جهت ارزیابی هروئین، برای تکنسین آزمایشگاه مشخص نمی‌کند که بیمار کدام دارو خاص را استفاده کرده است. تست‌ها تفاوت میان کسانی که هروئین و دیگر افیون‌های تجویز شده را تشخیص نمی‌دهند. اگر مرفین در نمونه‌ای که ارائه شده تشخیص داده شود، بیمار میتواند نسخه کدئین یا مرفینی را که پزشک تجویز کرده جهت مثبت بودن نتایج خود ادعا کند. بنابراین، اگر فردی از هروئین استفاده می‌کند، این مصرف بدون شناسایی خواهد ماند. گاهی نسخه کدئین یا مورفین توضیح قابل قبولی جهت نتایج مثبت تست هروئین است.
آیا می‌توان تست هروئین را منفی کرد؟
گاهی نیز خود افراد به عمد نمونه را دستکاری می‌کنند تا نتیجه آزمایش منفی شود. دستکاری نمونه، افزودن ماده پوشش دهنده، اضافه کردن آب یا تعویض ادرار با فرد دیگر از انواع این روشها است. همچنین مصرف مقدار قابل توجهی آب قبل آزمایش با رقیق کردن ادرار، جواب تست هروئین را منفی می‌کند. برای تشخیص رقیق بودن ادرار نیز از طریق اندازه گیری کراتینین و ارزیابی رنگ ادرار می‌توان هرگونه جعل در نتایج را تشخیص داد. هنگامی که افراد نمونه ادرار خود را با دیگری جایگزین می‌کنند، این روش با ثبت درجه حرارت تشخیص داده می‌شود.
بسیاری از افرادی که اعتیاد به هروئین دارند. به دنبال راهی برای منفی شدن نتیجه تست هروئین هستند. در این مواقع این افراد از روش های زیر برای منفی شدن تست اعتیاد استفاده می کنند.
دارو هایی به عنوان داروهای نگهدارنده در ترک مواد مخدر رواج دارند، که در تست های مورفین نشان داده نمی شوند. که از این دارو ها قبل از تست هروئین استفاده می شود. بوپرونورفین یا قرص ب 2 رایج ترین دارویی است که در چنین مواردی مورد استفاده قرار می گیرد.
توجه داشته باشید که مصرف خودسرانه ب2 می تواند باعث تشنج و حتی مرگ شود. پس قبل از انجام هر کاری حتما از یک متخصص ترک اعتیاد و پزشک مشاوره بگیرید.
ریختن ادرار افراد دیگر به جای نمونه خود در تست هروئین یکی از روش های رایج برای منفی کردن تست اعتیاد به هروئین است. این روش معمولا با مراقبت در زمان انجام تست قابل اجرا نخواهد بود. ولی در موارد خانگی بسیاری از افراد از این روش استفاده می کنند.
رقیق کردن نمونه با وارد کردن آب و مواد دیگر در نمونه انجام می شود. البته این روشها این روش در آزمایشگاه با توجه به کنترل نمونه قابل اجرا نیست.
در برخی موارد از بزاق، منی، اشک، آبلیمو، ناخن، خون و یا قرص های ضد بارداری، PH آن تغییر می کند و نمونه اعتبار خودش را از دست می دهد.
همانطور که گفته شد به طور کلی هروئین بعد از چهارده روز از بدن خارج می شود. اما بسته به شرایط فرد این زمان ممکن است متفاوت باشد. و پس از گذشت نود روز از آخرین مصرف بدن به طور کلی از بدن خارج می شود.
آیا دارویی برای منفی کردن جواب تست وجود دارد؟
محصولات متفاوتی از مکمل‌های گیاهی تا صنعتی وجود دارد که می‌توانند جواب تست هروئین را منفی کنند. هدف این محصولات، این است که در تشخیص دارو یا متابولیت آن تداخل ایجاد کند. این مواد می‌توانند یک محصول خانگی مانند سفید کننده، سرکه یا یک ماده خریداری شده موجود در بازار مانند نیترات سدیم یا پتاسیم یا پراکسید / پراکسیداز باشد. این محصولات از ترکیبات ویتامین B برای نرمال سازی رنگ ادرار یا کراتین برای جبران کاهش کراتینین استفاده می‌کنند. آزمایشگاه‌ها با توجه به رنگ و شکل نمونه، چنین تغییراتی را تشخیص می‌دهند. با تکان دادن نمونه‌ها وجود کف صابون، آمونیاک، پراکسید هیدروژن یا سفید کننده را ارزیابی می‌کنند. استفاده مخفیانه از این محصولات میتواند بیمار را در معرض اوردوز یا تداخلات دارویی قرار دهد.
به منظور حل این مسائل در آزمایشگاه، متخصصان از تست 6-استیل-مورفین استفاده می‌کنند. این متابولیت مخصوص ماده مخدر هروئین بوده و فقط پس از مصرف این ماده توسط بدن تولید می‌شود. وجود آن در ادرار تأیید می‌کند که از ماده مخدر هروئین استفاده شده و بنابراین به آزمایشگاه اجازه می‌دهد تا نتیجه را جهت هروئین مثبت اعلام کند. بنابراین، با تست 6-استیل-مورفین، آزمایشگاه‌ها می‌توانند دستکاری و جعلی بودن نتیجه تست هروئین را تشخیص دهند. با این حال، عدم وجود آن متابولیت استفاده از هروئین را رد نمی‌کند. مقادیر کمی از این متابولیت پس از مصرف هروئین تنها برای حدود 2 الی 8 ساعت در بدن باقی می‌ماند. برای تشخیص صحیح و دقیق هروئین، بهتر است آزمایشگاه‌ها چندین تست مختلف را در چند زمان متفاوت بگیرند. در صورتی که نتیجه تست مثبت بود، توصیه می کنیم که از اقدامات خود سرانه پرهیز کرده و هر چه زودتر به مراکز مربوطه جهت ترک اعتیاد مراجعه کنید.
برای دریافت مشاوره تلفنی ترک اعتیاد در زمینه تست هروئین می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: تست هروئین
فرق میل جنسی زنان و مردان در چیست؟ آیا زنان بیشتر از مردان از رابطه جنسی لذت می برند؟ طبق یافته‌های پژوهشی میل جنسی مردان و زنان از نظر کیفی با یکدیگر متفاوت است؛ چرا که زنان و مردان به شیوه‌ای متفاوت برانگیخته می‌شوند و این مسئله در نوع لذت آن‌ها از رابطه تاثیر می‌گذارد. هر چه زن و مرد این تفاوت‌ها را بهتر درک کنند، لذت بیشتری از با هم بودن خواهند برد.
منبع: فرق میل جنسی زنان و مردان
تفاوت های جنسیتی همواره یکی از موضوعات مورد علاقه در بین عموم مردم است. اکثر زنان و مردان دوست دارند در مورد جنس مخالف خود اطلاعات بیشتری کسب کنند تا به این ترتیب با دنیای یکدیگر آشنایی بیشتری داشته باشند.
این مسئله در مورد موضوعات مرتبط با آمیزش جنسی نیز صدق می‌کند. از آنجایی که یک باور عمومی می‌گوید زنان بیشتر از مردان در رابطه جنسی لذت می‌برند، در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته‌ایم که اساسا میل جنسی زنان و مردان چه تفاوتی با یکدیگر دارد.
براساس یافته‌های پژوهشی اکثر مردان بالغ زیر 60 سال حداقل یکبار در روز به رابطه جنسی فکر می‌کنند، اما در مقابل تنها یک چهارم زنان به این میزان به رابطه جنسی می‌اندیشند. با افزایش سن میزان تخیلات جنسی در هر دو جنس کاهش می‌یابد. با این حال به طور کل تخیلات مردان دو برابر زنان است. مطالعه‌ای که در دانشگاه فلوریدای امریکا انجام شد نشان داد مردان برانگیختگی جنسی خود به خودی بیشتری نسبت به زنان دارند و فانتزی های جنسی‌شان نیز متنوع‌تر بوده و به دفعات بیشتری بروز می‌یابد.
نتایج مطالعات همچنین نشان می‌دهند که مردان در آغاز رابطه، اواسط و بعد از گذشت سال‌ها بیشتر از زنان، از شریک خود درخواست رابطه جنسی می‌کنند. در واقع آن‌ها در همه سنین اشتیاق بیشتری نسبت به آمیزش جنسی دارند و بیشتر نیز به دنبال آن می‌روند.
بررسی‌های متعددی درباره تحریک و درک فرق میل جنسی زنان و مردان انجام شده است. در همین راستا در تحقیق دانشگاه نورث وسترن تصاویر برانگیزنده میل جنسی را به زنان و مردان دگرجنس گرا و همجنس گرا نشان دادند. سپس از آن‌ها در مورد سطح برانگیختگی جنسی تجربه شده سوال پرسیدند. محققان همچنین از طریق دستگاه‌های متصل به اندام تناسلی میزان تحریک جنسی را در افراد بررسی کردند تا صحت ادعای آن‌ها در مورد میزان برانگیختگی جنسی به طور دقیق‌تری مشخص گردد.در مردان نتایج آزمایش قابل پیش بینی بود. آن‌ها این طور گزارش می‌کردند که از دیدن تصاویر مرتبط با رابطه مرد و زن و تصاویر زن با زن بیشتر تحریک می‌شدند. دستگاه‌های اندازه گیری برانگیختگی جنسی نیز صحت ادعای آن‌ها را تایید می‌کرد.
اما در زنان نتایج آزمایش غیرقابل پیش بینی و شگفت انگیز بود. زنانی که گرایش جنسی مستقیم داشتند (یعنی دگر جنس گرا بودند)، ادعا می‌کردند که بیش از همه از دیدن رابطه زن با مرد تحریک می‌شوند. اما دستگاه‌های اندازه گیری نشان می‌داد که آن ها هنگام مشاهده رابطه زن با مرد، زن با زن و مرد با مرد به یک اندازه تحریک می‌شوند!
نتایج تحقیقات می‌گوید که مردان به طور واضح و مشخص می‌دانند که چه کسی و چه موقعیتی بیشتر از همه آن‌ها را تحریک می‌کند، اما زنان در این زمینه انعطاف پذیری بیشتری داشته و غیرقابل پیش بینی هستند. به طوری که حتی ممکن است خودشان نیز ندانند چه چیزی بیشتر موجب تحریک میل جنسی شان می‌شود!
شواهد مختلفی در مطالعات پژوهشی در زمینه فرق میل جنسی زنان و مردان وجود دارد که نشان می‌دهند میل جنسی زنان بیشتر از مردان تحت تاثیر عوامل محیطی قرار دارد. از جمله این شواهد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– نگرش زنان نسبت به میل جنسی و نحوه آمیزش، بیشتر از مردان در طول زمان تغییر می‌کند.
– زنانی که به طور منظم در مراسم مذهبی کلیسا شرکت می‌کنند میل جنسی کمتری را گزارش می‌دهند. در حالی که این رابطه بین میل جنسی و شرکت در مراسم مذهبی بین مردان دیده نمی‌شود.
– زنان هنگام تصمیم گیری برای برقراری رابطه جنسی بیشتر تحت تاثیر گروه همسالان قرار می‌گیرند.
– زنان با سطح تحصیلات بالاتر تمایل بیشتری نسبت به اعمال جنسی متفاوت (رابطه دهانی) را از خود نشان می‌دهند. در حالی که این موضوع در مردان با سطح تحصیلاتشان ارتباطی ندارد.
یکی دیگر از فرق میل جنسی زنان و مردان در نحوه تحریک است. زنان برای تحریک میل جنسی به زمینه ذهنی بسیار بیشتری نیاز دارند. رابطه جنسی برای آن‌ها فراتر از یک امر فیزیکی صرف است. همچنین زنان برای اینکه میل جنسی قوی داشته باشند تا حد زیادی به احساسات خود وابسته هستند. برای همین وقتی در یک رابطه عاشقانه قرار بگیرند بیش از هر زمانی می‌توانند نسبت به شریک عاطفی خود میل جنسی داشته باشند و مردانی که سریعا برای آمیزش جنسی اقدام می‌کنند کمتر به نظر آن‌ها جذاب می‌رسند.
مردان برای رسیدن به اوج لذت جنسی پس از نعوظ به طور متوسط به 4 دقیقه زمان نیاز دارند. این در حالی است که زنان اگر بخواهند ارگاسم را تجربه کنند پس از تحریک جنسی به چیزی در حدود 10 الی 11 دققیه زمان نیاز دارند. مسئله دیگر اینجاست که 75 درصد مردان گزارش می‌کنند که در طول رابطه جنسی حداقل یک بار به ارگاسم می‌رسند اما این آمار برای زنان تنها 26 درصد است. این تفاوت تنها در واقعیت وجود ندارد بلکه در ادراک زن و مرد از یکدیگر نیز وجود دارد به طوری که 45 درصد مردان فکر می‌کردند همسرشان در رابطه جنسی ارگاسم را تجربه می‌کند. برای آشنایی با نشانه های ارگاسم زنان کلیک کنید.
یکی از شگفت آورترین فرق میل جنسی زنان و مردان ارتباط زیست شناسی آن هاست. مردان نسبت به داروها پاسخ سریع تر و مشخص تری می دهند. به همین دلیل برای انواع اختلالات جنسی مردان می توان دارویی برای بهبود تجویز کرد. اما برای مشکلات جنسی زنان داروهایی با اثربخشی قابل قبول یافت نشده است.
برای مثال تستوسترون هورمونی است که بر عملکرد جنسی زن و مرد تاثیر دارد. درمان هایی که با تغییر سطح هورمون صورت می گیرد روی مردان اثربخشی بیشتری داشته است. هرچند که چنین درمان هایی روی زنان نیز موثر است، اما نمی توان نقش داروها را بر مردان با زنان یکی دانست.
جواب دادن به این سوال کار دشواری است چرا که فرق میل جنسی زنان و مردان به طور کیفی مشخص شده است. به طور خلاصه می‌توان گفت مردان ساده‌تر به تحریک جنسی می‌رسند، همواره و در تمامی سنین اشتیاق بیشتری برای آمیزش دارند و راحت‌تر نیز ارگاسم را تجربه می‌کنند. اما همه این مسائل در زنان به فاکتورهای گوناگونی بستگی دارد.
برای مثال تجربه میل جنسی تا حد زیادی در آن‌ها به سطح عشق، علاقه و صمیمیت موجود در رابطه بستگی دارد. همچنین فرق میل جنسی زنان و مردان به عوامل فرهنگی و اجتماعی نیز وابسته است. در نهایت رسیدن به ارگاسم نیز برای زنان دشوارتر است و نیازمند این است که شریک عاطفی شان زمان بیشتری برای معاشقه صرف نماید. در صورتی که در رابطه جنسی خود احساس می‌کنید به اندازه کافی لذت نمی‌برید یا شریک‌تان لذت نمی‌برد، مشاوره جنسی دریافت کنید.
فرق میل جنسی زنان و مردان در پژوهش های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. آن ها در مراحل مختلف چرخه جنسی دارای تفاوت های زیادی هستند. حتی میزان لذت جنسی نیز متفاوت است. در صورت بروز اختلال نیز روش های درمان بر اساس جنسیت فرق دارد. به طوری که زنان پاسخ کمتری به درمان های زیستی می دهند. و مردان نسبت به دارو درمانی پاسخ سریع تر و قابل قبول تری می دهند.
زوجین باید از فرق میل جنسی زنان و مردان آگاهی داشته باشند. این گونه می توانند زمینه های لذت را برای هم فراهم کنند. اگر در این خصوص دچار ابهام شده اید، حتما برای دریافت راهنمایی با شماره های درج شده تماس بگیرید. سکستراپیست ها و مشاوران جنسی در این خصوص شما را راهنمایی خواهند کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه فرق میل جنسی زنان و مردان می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
تفاوت زن و مرد در میل جنسی با چند پارامتر مورد سنجش قرار می‌گیرد، میزان فکر کردن به رابطه، تاثیرپذیری از عوامل محیطی، اشتیاق به رابطه، محرک های جنسی، دفعات ارگاسم و میزان لذت از رابطه. در هر 6 پارامتر تفاوت های چشم گیری وجود دارد برای مثال….
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری