شناخت نشانه های آدم دروغگو تاثیر زیادی در پیشبرد هر نوع رابطه‌ای دارد. برای فهمیدن و تشخیص آدم های دروغگو نیازی نیست که کار خاصی انجام دهید یا قدرت ذهن خوانی داشته باشید. چراکه افراد وقتی دروغ می‌گویند نشانه هایی از خود به جا می‌گذارند که شناختن آن، چندان کار سختی نیست و به نوعی این نشانه ها در افراد دروغگو رایج است. اکثر انسان‌ها با تکیه بر غریزه خود می‌توانند متوجه شوند که آیا شخص مقابل درحال دروغ گفتن است یا خیر. اما گاهی با دروغگوهای حرفه‌ای سروکار داریم که تشخیص آنها سخت است. در ادامه نشانه های آدم های دروغگو را به طور واضح بیان کرده‌ایم.
منبع: نشانه های آدم دروغگو | 17 نشانه دروغگو ها
امروزه صداقت شاید، موضوعی پیش و پا افتاده ای باشد و کمتر کسی یک روز را، بدون اینکه یکبار دروغ بگوید می گذراند. اما با این وجود بسیاری در روابط احساسی یا دوستانه خود مدام تلاش می کنند تا بفهمند آیا شخص مقابل به آن ها دروغ گفته یا خیر. در اینجا نشانه هایی از آدم های دروغگو را بازگو می کنیم تا بتوانید تا حدودی، اگر دیگران به شما دروغ گفته اند متوجه شوید.
تکان دادن پاها گاهی به دلیل کنترل استرس می باشد که این خود می تواند به دروغگویی افراد مرتبط باشد. افراد در بسیاری از شرایط که ناراحت هستند یا می خواهند خشم خود را کنترل کنند، یا دچار استرس زیادی هستند پاهای خود را تکان می دهند یا به زمین می کوبند. دلیل آن هم می تواند این باشد که فرد دروغگو اصلا از شرایطی که در آن قرار گرفته راضی نیست و احساس بدی دارد و می خواهد هرچه سریع تر آن مکان را ترک کند.
افرادی که دروغ می گویند، شرایط سختی را برای فاش نشدن دروغ خود تحمل می کنند و همین امر موجب افزایش استرس و دمای بدن می شود. وقتی دمای بدن افراد بالا می رود شروع به عرق کردن می کنند. همینطور آن ها مدام می خواهند جلوی عرق کردن خود را بگیرند و با بهانه هایی نظیر، چقدر هوا گرم است! یا، چرا لباس گرم پوشیدم، سعی در عوض کردن بحث دارند.
از نشانه های آدم دروغگو حالت تدافعی آن هاست. در صورتی که افراد راستگو گاهی حالت تهاجمی دارند. کسانی که دروغ می گویند در مکالماتشان سعی بر انکار دارند و مدام با جملاتی مثل “باورم نمیشه! یا “چطور همچین فکری کردی” سعی در انتقال حس عذاب وجدان به شما دارند و تلاش می کنند شما را از حرفی که زده اید پشیمان کنند. آن ها تلاش می کنند خود را بی گناه نشان دهند و از خودشان دفاع می کنند.
دزدیدن چشم ها از نشانه های آدم دروغگو است. اگر در حال گفتگو با فردی هستید و آن شخص از برقراری ارتباط چشمی با شما خودداری کرد، احتمالا با یک فرد دروغگو سرو کار دارید. افراد دروغگو به دلایل متنوع که یکی از شایع ترین آن ها می تواند شرم از دروغگویی باشد، از برقرای تماس چشمی یا نگاه مستقیم به شما خودداری می کنند.
بیشتر افراد می دانند که دروغگوها از برقراری ارتباط چشمی خودداری می کنند. بنابراین برخی از افراد برای اینکه ثابت کنند دروغ نمی گویند بیش از اندازه به افراد نگاه می کنند. با اینکه نگاه کردن در چشم های طرف مقابل و همزمان دروغ گفتن سخت است، اما این کار را برای پذیرش راحت تر شما انجام می دهند.
دروغ گفتن کار آسانی نیست و افراد، به خصوص آماتورها برای یافتن جوابی باور پذیر و مناسب، نیاز به زمان کافی دارند. وقتی شما سوالی می پرسید و شخص مقابل سوال شما را به شیوه های مختلف تکرار می کند، یا در مقابل سوال شما می خندد و به شما زل می زند، زمان بیشتری برای یافتن پاسخی باورپذیر می خرد و به این شیوه وقفه ای برای فکر کردن پیدا می کند..
یافتن نشانه های آدم دروغگو راحت نیستند. دروغگوها می خواهند از آن فضای خفه ای که خودشان با دروغ گفتن برای خود ساخته اند خارج شوند. بنابراین سعی می کنند حال و هوای آن مکان را عوض کنند. این می تواند با عوض کردن بحث پیش آمده و سوالی که پرسیدید همراه باشد.
زمانی که شخصی دروغ می گوید، به احتمال زیاد یکی از اجزای صورت خود را می خاراند. این می تواند به دلیل جریان خون زیاد ناشی از احساس عصبانیت و فشار باشد. بنابراین زمانی که متوجه دروغ شخصی شده اید، این مورد را نیز در نظر داشته باشید.
جمع کردن دست ها از نشانه های آدم دروغگو است و احتمالا با این کار بخواهد از شما فاصله بگیرد. معمولا آن ها سعی می کنند دست هایشان را تا جایی که ممکن است از شما دور کنند. علاوه بر این برخی از افراد دروغگو هنگام دروغ گفتن دست هایشان را می پوشانند. این می توانید برای جوگیری از لرزش دست باشد یا اینکه نخواهند شما لرزش آن ها را ببینید.
دروغگوها معمولا سعی می کنند یک جمله را مدام تکرار کنند و این مسأله باعث می شود جوابی بدهند که هیچ ربطی به سوال شما ندارد. در برخی مواقع به دلیل استرس ممکن است پاسخ هایشان هر بار متفاوت باشد و جواب های ضد و نقیضی به شما بدهند.
اگر از نظر علمی بررسی کنیم، افزایش استرس یا اضطراب ناشی از دروغ گفتن باعث می شود افراد احساس خشکی در گلو داشته باشند و حرف زدن برایشان سخت باشد. بنابراین اگر فردی قبل از پاسخ به سوال شما این کار را انجام می دهد می توانید به گفته هایش شک کنید. خشک شدن دهان از نشانه های آدم های دروغگو است.
برخلاف برخی از دروغگوهای آماتور که استرس را به راحتی می توان در تمام اجزای صورت و لحن حرف ها و زبان بدنشان مشاهده کرد، دروغگوهای حرفه ای هنگام دروغ گفتن از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند. اکثر آن ها به گونه ای حق به جانب پاسخ می دهند و گاهی ممکن است جوری پاسخ بدهند که شما به خودتان شک کنید و از سوالی که پرسیدید شرمنده بشوید.
ممکن است فرد دروغگو از روی استرس زیادی تلاطم داشته باشد یا بیش از حد حرف بزند به طوری که حتی موضوع را بپیچاند. یکی از این نشانه ها این است که وقتی سوالی می پرسید، جواب های طولانی به شما می دهند. از این رو به راحتی می توانید دریابید که پاسخ هایشان تا چه اندازه بی ربط است.
دروغگو ها در بیش تر مواقع رفتار صمیمی حین صحبت از خود نشان نمی دهند. به طور معمول ما هنگام صحبت و گفتن حقیقت احساس راحتی زیادی با طرف مقابل داریم. اما وقتی شخصی دروغ می گوید، کاملا خلاف این حالت اتفاق می افتد. بنابراین جبهه گیری از نشانه های آدم دروغگو است.
زمانی که فردی حرف و عملش یکی نیست و مدام حرفی می زند یا قولی می دهد ولی به آن عمل نمی کند، مسلما او نشانه های آدم دروغگو دارد. افراد دروغگو نمی توانند تا مدت طولانی در خصوص یک موضوعی دروغ بگویند زیرا در نهایت با عمل نکردن به حرفشان دروغ شان لو می رود.
افراد دروغگو مدام سعی در انکار دروغشان دارند و به هیچ وجه دروغ و اتفاق های ناشی از آن را گردن نمی گیرند. درحالی که افراد راستگو تا حد امکان و تا جایی که مقصر باشند مسئولیت کارشان را به عهده می گیرند. افراد دروغگو سعی می کنند اشتباهات خود را به گردن دیگران بیندازد و خود را رو سفید کند.
شاید توضیح مسئله ای توسط فرد دروغگو با جزئیات زیاد، ثابت کند که او در واقع حقیقت را می گوید. اما گاهی ممکن است افراد دروغگو بیش از اندازه وارد جزئیات شوند و از تمامی عناصر و اتفاقات، و حتی چیزهایی که ربطی با موضوع اصلی ندارند صحبت کند. پس زمانی که فردی بدون اینکه از او بخواهید درحال ارائه توضیحات بیش از حد و با جزئیات زیاد است بدانید، یک جای کار می لنگلد.
برای دریافت مشاوره در زمینه نشانه های آدم دروغگو می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی خانواده با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
آیا خاراندن پشت گردن یا گوش ها از نشانه های آدم دروغگو است؟
بله، بسیاری از افراد هنگام دروغگویی برای رهایی از احساسات منفی و به عنوان عملی برای آرام کردن خود این کار را انجام می دهند
آیا همیشه داشتن نشانه های آدم دروغگو برای اثبات دروغگویی یک شخص صدق می کند؟
خیر، آنچه که گفته شد، تنها نشانه های رایج افرادی است که با توجه به تحقیقات و ارتباطات دیگران بیان شده. گاهی ممکن است فردی، زمانی که حقیقت را بازگو می کند یکی از آن نشانه ها را داشته باشد. در چنین شرایطی بهتر است به غریزه و احساسات خود رجوع کنید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
دژاوو چیست؟ آشناپنداری یکی از جذاب‌ترین تجربه‌هایی است که تقریباً برای همه ما پیش آمده است. در این شرایط فرد احساس می‌کند صحنه‌ای را از قبل دیده و یا صدایی را شنیده است. احتمالاً شما نیز تجربه پیش دیده را داشته‌اید؛ و این حالت باعث شده تا حداقل برای مدت کوتاهی احساس هیجان داشته باشید. به همین خاطر برایمان جذاب است که بدانیم دژاوو چیست؟ چه دلایلی دارد؟ و چرا آن را تجربه می‌کنیم؟ ما در این مطلب سعی می‌کنیم دژاوو را از ابعاد مختلف آن بررسی کنیم.
منبع: دژاوو یا آشناپنداری | علت و انواع دژاوو
دژاوو چیست؟
دژاوو یک کلمه فرانسوی به معنی “از قبل دیده شده” است؛ و در زبان فارسی به آن آشناپنداری یا پیش دیده می‌گویند. در این حالت فردی که قبلاً هرگز در یک موقعیت یا وضعیت قرار نگرفته ناگهان آن محیط برایش حالت آشنا پیدا می‌کند. به‌طوری‌که انگار قبلاً در آن محیط یا وضعیت بوده و آن را تجربه کرده است. برای مثال ممکن است شما برای اولین‌بار به یک شهر مسافرت کرده باشید اما ناگهان احساس کنید قبلاً در این شهر حضور داشته‌اید.
دژاوو می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد. سه نوع اصلی آشناپنداری وجود دارد که عبارت است از:
فرد اطمینان دارد که چیزی را قبلاً شنیده است؛ اما از جزئیات زمان و مکان شنیدن آن اطلاعی ندارد؛ و همچنین تردید دارد که شنیدن آن را تصور کرده باشد. اصطلاحاً به این مورد دژا آنتندو می‌گویند.
فرد اطمینان دارد که چیزی را قبلاً دیده است؛ اما از جزئیات زمان و مکان دیدن آن اطلاعی ندارد؛ و همچنین تردید دارد که دیدن آن را تصور کرده باشد. اصطلاحاً به این مورد دژاویزیت می‌گویند.
فرد اطمینان دارد که چیزی را قبلاً تجربه کرده است؛ اما از جزئیات زمان و مکان تجربه آن اطلاعی ندارد؛ و همچنین تردید دارد که تجربه آن را تصور کرده باشد. اصطلاحاً به این مورد دژاووکو می‌گویند.
علل مختلفی برای دژاوو بیان شده اما تابه‌حال هیچ یک از فرضیه‌ها نتوانستند به طور کامل این پدیده را توضیح دهند. بااین‌حال مهم‌ترین دلایلی که برای پیش دیده مطرح شده به شرح زیر است.
هنگامی که برای درک یک پدیده اطلاعات از یک سمت مغز به سمت دیگر آن در حال انتقال است، تأخیر بسیار کوتاهی رخ می‌دهد که باعث می‌شود مغز دو بار اطلاعات را دریافت و پردازش کند. در این حالت مغز گول می‌خورد و فرد تصور می‌کند آن اتفاق دو بار رخ داده است.
برخی محیط‌ها و موقعیت‌ها شباهت زیادی با یکدیگر دارند و ذهن انسان در محیط جدید ممکن است همان محیط قبلی را تداعی کند.
یکی دیگر از مسائلی که با آشناپنداری ارتباط مثبت دارد خواب ناکافی است. کسانی که به‌اندازه کافی نمی‌خوابند بیشتر دچار دژاوو می‌شوند. علاوه بر این خستگی، استرس، مسافرت زیاد از جمله عواملی هستند که احتمال تجربه پیش دیده را بیشتر می‌کنند.
دژاوو می‌تواند به دلیل اختلال جزئی در حافظه رخ دهد. هنگامی که مغز اطلاعات را دریافت می‌کند برای بازشناسی یا بازگردانی اطلاعات از حافظه نیاز دارد تا مسیر مشخصی را از حافظه حسی به سمت حافظه کوتاه‌مدت و در نهایت تا حافظه بلندمدت طی کند. گاهی اوقات اطلاعات موجود در حافظه کوتاه‌مدت برای رسیدن به حافظه بلندمدت دچار اختلال می‌شود و باعث تجربه آشناپنداری می‌شود به‌طوری‌که ذهن چیزی را که در حال حاضر در حال رخ‌دادن است با خاطره‌ای در گذشته اشتباه می‌گیرد.
نظریه شکاف ادراکی معتقد است وقتی شما روی یک موضوع خاص تمرکز کرده‌اید و بعد آن را رها می‌کنید ممکن است مغزتان در دو جهت مختلف شروع به پردازش و فعالیت کند. در این حالت بخش هیپوکامپ که مسئول یادگیری است برای مدتی گیج می‌شود و شما آشناپنداری را تجربه می‌کنید. به همین خاطر است که گفته می‌شود هرچقدر در یک موقعیت حواس‌پرت‌تر باشید احتمال دژاوو بیشتر است. اما اگر بتوانید تمرکزتان را روی یک موضوع جمع کنید احساس پیش دیده از بین می‌رود.
تجربه دژاوو اگر به‌صورت محدود باشد مشکلی ندارد و ممکن است برای هر فردی رخ دهد اما اگر دفعات تجربه آن افزایش پیدا کرد معمولاً نشان‌دهنده یک اختلال است. عمدتاً کسانی که به صرع مبتلا می‌شوند به‌دفعات تجربه آشناپنداری را گزارش می‌کنند.
تناسخ معتقد است روح ما قبل از زندگی فعلی در یک جسم دیگر زندگی می‌کرده است. به عبارتی هرکدام از ما بر اساس این نظریه تابه‌حال چندین بار و در جسم‌های مختلف زندگی کرده‌ایم. نظریه تناسخ برای توجیه دژاوو معتقد است صحنه‌هایی که به نظر ما آشنا می‌آیند همان‌هایی هستند که در زندگی قبلی ما نیز وجود داشته یا حداقل مشابه آن را تجربه کرده‌ایم. بااین‌حال باید به این نکته دقت داشت که نظریه تناسخ از نظر علمی تأیید نشده است.
رویای صادقه یا آگاهی‌دهنده یکی دیگر از نظریه‌هایی است که تلاش می‌کند دژاوو را توضیح دهد. این دیدگاه معتقد است بسیاری از ما و به‌خصوص کسانی که از حس ششم و شهود بهتری برخوردار باشند صحنه‌هایی که قرار است در زندگی اتفاق بیفتد را قبل‌تر در خواب می‌بینند. به همین خاطر وقتی مجدداً با آن روبه‌رو می‌شوند احساس می‌کنند که این موقعیت برای آنها آشنا است.
تاکنون پژوهش معتبری دررابطه‌با شیوع آشناپنداری صورت نگرفت است؛ اما به‌طور کلی می‌توان گفت اکثر انسان‌ها در طول زندگی حداقل یکبار پیش دیده را تجربه می‌کنند. در این بین جوانان ۱۵ تا ۲۵ساله بیشترین میزان تجربه دژاوو را گزارش کرده‌اند. علاوه بر این کودکان هم می‌توانند تجربه این شرایط را داشته باشند. بااین‌حال باتوجه‌به ویژگی خیال‌پردازی کودکان خصوصاً کودکان زیر ۶ سال نمی‌توان از این موضوع اطمینان حاصل کرد.
تحقیقات نشان داده است که استرس یا فشار روانی یکی از عواملی است که روی تجربه دژاوو تأثیر می‌گذارد. به‌عبارت‌دیگر هرچقدر فشار روانی برای یک فرد بیشتر باشد احتمال تجربه آشناپنداری نیز بیشتر می‌شود.
یکی دیگر از شرایطی که باعث می‌شود شما دژاوو را بیشتر تجربه کنید سفر است. آمارها بیانگر این هستند که افرادی مثل خلبان‌ها یا توریست‌ها که بیشتر به مسافرت می‌روند تجربه بیشتری از آشناپنداری را نیز گزارش می‌کنند.
شاید برایتان جالب باشد اگر بگوییم میزان تحصیلات و موقعیت اجتماعی افراد نیز روی تجربه دژاوو تأثیر می‌گذارد. معمولاً کسانی که مدرک تحصیلی بالاتری دارند و یا در موقعیت اجتماعی مهم‌تری هستند بیشتر این تجربه را گزارش می‌کنند.
همانطور که گفتیم آشناپنداری پدیده‌ای است که تقریباً برای همه ما اتفاق می‌افتد. به همین خاطر تجربه این موضوع چیزی نیست که قرار باشد شما را نگران کند. اما اگر اخیراً بیش از حد درگیر این موضوع شده‌اید بهتر است راجع به این مسئله از یک روانشناس کمک بگیرید. تجربه مرتب و بیش از حد دژاوو می‌تواند نشانگر یک اشکال در سیستم مغزی شما باشد. پس بهتر است آن را جدی بگیرید و برای پیگیری بیشتر این مسئله از یک متخصص کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه آشناپنداری و دژآوو می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
آیا دژاوو خطرناک است؟
در حالت عادی تجربه آشناپنداری ممکن است برای هر فردی پیش بیاید و می‌تواند یک تجربه هیجان‌انگیز و بی‌خطر باشد. اما هنگامی که تعداد دفعات تجربه پیش دیده افزایش پیدا کند می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل و خطر جدی باشد. در این شرایط بهتر است هرچه سریع‌تر با یک روانشناس مشورت کنید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
دژاوو چیست؟ آشناپنداری یکی از جذاب‌ترین تجربه‌هایی است که تقریباً برای همه ما پیش آمده است. در این شرایط فرد احساس می‌کند صحنه‌ای را از قبل دیده و یا صدایی را شنیده است. احتمالاً شما نیز تجربه پیش دیده را داشته‌اید؛ و این حالت باعث شده تا حداقل برای مدت کوتاهی احساس هیجان داشته باشید. به همین خاطر برایمان جذاب است که بدانیم دژاوو چیست؟ چه دلایلی دارد؟ و چرا آن را تجربه می‌کنیم؟ ما در این مطلب سعی می‌کنیم دژاوو را از ابعاد مختلف آن بررسی کنیم.
منبع: دژاوو یا آشناپنداری | علت و انواع دژاوو
دژاوو چیست؟
دژاوو یک کلمه فرانسوی به معنی “از قبل دیده شده” است؛ و در زبان فارسی به آن آشناپنداری یا پیش دیده می‌گویند. در این حالت فردی که قبلاً هرگز در یک موقعیت یا وضعیت قرار نگرفته ناگهان آن محیط برایش حالت آشنا پیدا می‌کند. به‌طوری‌که انگار قبلاً در آن محیط یا وضعیت بوده و آن را تجربه کرده است. برای مثال ممکن است شما برای اولین‌بار به یک شهر مسافرت کرده باشید اما ناگهان احساس کنید قبلاً در این شهر حضور داشته‌اید.
دژاوو می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد. سه نوع اصلی آشناپنداری وجود دارد که عبارت است از:
فرد اطمینان دارد که چیزی را قبلاً شنیده است؛ اما از جزئیات زمان و مکان شنیدن آن اطلاعی ندارد؛ و همچنین تردید دارد که شنیدن آن را تصور کرده باشد. اصطلاحاً به این مورد دژا آنتندو می‌گویند.
فرد اطمینان دارد که چیزی را قبلاً دیده است؛ اما از جزئیات زمان و مکان دیدن آن اطلاعی ندارد؛ و همچنین تردید دارد که دیدن آن را تصور کرده باشد. اصطلاحاً به این مورد دژاویزیت می‌گویند.
فرد اطمینان دارد که چیزی را قبلاً تجربه کرده است؛ اما از جزئیات زمان و مکان تجربه آن اطلاعی ندارد؛ و همچنین تردید دارد که تجربه آن را تصور کرده باشد. اصطلاحاً به این مورد دژاووکو می‌گویند.
علل مختلفی برای دژاوو بیان شده اما تابه‌حال هیچ یک از فرضیه‌ها نتوانستند به طور کامل این پدیده را توضیح دهند. بااین‌حال مهم‌ترین دلایلی که برای پیش دیده مطرح شده به شرح زیر است.
هنگامی که برای درک یک پدیده اطلاعات از یک سمت مغز به سمت دیگر آن در حال انتقال است، تأخیر بسیار کوتاهی رخ می‌دهد که باعث می‌شود مغز دو بار اطلاعات را دریافت و پردازش کند. در این حالت مغز گول می‌خورد و فرد تصور می‌کند آن اتفاق دو بار رخ داده است.
برخی محیط‌ها و موقعیت‌ها شباهت زیادی با یکدیگر دارند و ذهن انسان در محیط جدید ممکن است همان محیط قبلی را تداعی کند.
یکی دیگر از مسائلی که با آشناپنداری ارتباط مثبت دارد خواب ناکافی است. کسانی که به‌اندازه کافی نمی‌خوابند بیشتر دچار دژاوو می‌شوند. علاوه بر این خستگی، استرس، مسافرت زیاد از جمله عواملی هستند که احتمال تجربه پیش دیده را بیشتر می‌کنند.
دژاوو می‌تواند به دلیل اختلال جزئی در حافظه رخ دهد. هنگامی که مغز اطلاعات را دریافت می‌کند برای بازشناسی یا بازگردانی اطلاعات از حافظه نیاز دارد تا مسیر مشخصی را از حافظه حسی به سمت حافظه کوتاه‌مدت و در نهایت تا حافظه بلندمدت طی کند. گاهی اوقات اطلاعات موجود در حافظه کوتاه‌مدت برای رسیدن به حافظه بلندمدت دچار اختلال می‌شود و باعث تجربه آشناپنداری می‌شود به‌طوری‌که ذهن چیزی را که در حال حاضر در حال رخ‌دادن است با خاطره‌ای در گذشته اشتباه می‌گیرد.
نظریه شکاف ادراکی معتقد است وقتی شما روی یک موضوع خاص تمرکز کرده‌اید و بعد آن را رها می‌کنید ممکن است مغزتان در دو جهت مختلف شروع به پردازش و فعالیت کند. در این حالت بخش هیپوکامپ که مسئول یادگیری است برای مدتی گیج می‌شود و شما آشناپنداری را تجربه می‌کنید. به همین خاطر است که گفته می‌شود هرچقدر در یک موقعیت حواس‌پرت‌تر باشید احتمال دژاوو بیشتر است. اما اگر بتوانید تمرکزتان را روی یک موضوع جمع کنید احساس پیش دیده از بین می‌رود.
تجربه دژاوو اگر به‌صورت محدود باشد مشکلی ندارد و ممکن است برای هر فردی رخ دهد اما اگر دفعات تجربه آن افزایش پیدا کرد معمولاً نشان‌دهنده یک اختلال است. عمدتاً کسانی که به صرع مبتلا می‌شوند به‌دفعات تجربه آشناپنداری را گزارش می‌کنند.
تناسخ معتقد است روح ما قبل از زندگی فعلی در یک جسم دیگر زندگی می‌کرده است. به عبارتی هرکدام از ما بر اساس این نظریه تابه‌حال چندین بار و در جسم‌های مختلف زندگی کرده‌ایم. نظریه تناسخ برای توجیه دژاوو معتقد است صحنه‌هایی که به نظر ما آشنا می‌آیند همان‌هایی هستند که در زندگی قبلی ما نیز وجود داشته یا حداقل مشابه آن را تجربه کرده‌ایم. بااین‌حال باید به این نکته دقت داشت که نظریه تناسخ از نظر علمی تأیید نشده است.
رویای صادقه یا آگاهی‌دهنده یکی دیگر از نظریه‌هایی است که تلاش می‌کند دژاوو را توضیح دهد. این دیدگاه معتقد است بسیاری از ما و به‌خصوص کسانی که از حس ششم و شهود بهتری برخوردار باشند صحنه‌هایی که قرار است در زندگی اتفاق بیفتد را قبل‌تر در خواب می‌بینند. به همین خاطر وقتی مجدداً با آن روبه‌رو می‌شوند احساس می‌کنند که این موقعیت برای آنها آشنا است.
تاکنون پژوهش معتبری دررابطه‌با شیوع آشناپنداری صورت نگرفت است؛ اما به‌طور کلی می‌توان گفت اکثر انسان‌ها در طول زندگی حداقل یکبار پیش دیده را تجربه می‌کنند. در این بین جوانان ۱۵ تا ۲۵ساله بیشترین میزان تجربه دژاوو را گزارش کرده‌اند. علاوه بر این کودکان هم می‌توانند تجربه این شرایط را داشته باشند. بااین‌حال باتوجه‌به ویژگی خیال‌پردازی کودکان خصوصاً کودکان زیر ۶ سال نمی‌توان از این موضوع اطمینان حاصل کرد.
تحقیقات نشان داده است که استرس یا فشار روانی یکی از عواملی است که روی تجربه دژاوو تأثیر می‌گذارد. به‌عبارت‌دیگر هرچقدر فشار روانی برای یک فرد بیشتر باشد احتمال تجربه آشناپنداری نیز بیشتر می‌شود.
یکی دیگر از شرایطی که باعث می‌شود شما دژاوو را بیشتر تجربه کنید سفر است. آمارها بیانگر این هستند که افرادی مثل خلبان‌ها یا توریست‌ها که بیشتر به مسافرت می‌روند تجربه بیشتری از آشناپنداری را نیز گزارش می‌کنند.
شاید برایتان جالب باشد اگر بگوییم میزان تحصیلات و موقعیت اجتماعی افراد نیز روی تجربه دژاوو تأثیر می‌گذارد. معمولاً کسانی که مدرک تحصیلی بالاتری دارند و یا در موقعیت اجتماعی مهم‌تری هستند بیشتر این تجربه را گزارش می‌کنند.
همانطور که گفتیم آشناپنداری پدیده‌ای است که تقریباً برای همه ما اتفاق می‌افتد. به همین خاطر تجربه این موضوع چیزی نیست که قرار باشد شما را نگران کند. اما اگر اخیراً بیش از حد درگیر این موضوع شده‌اید بهتر است راجع به این مسئله از یک روانشناس کمک بگیرید. تجربه مرتب و بیش از حد دژاوو می‌تواند نشانگر یک اشکال در سیستم مغزی شما باشد. پس بهتر است آن را جدی بگیرید و برای پیگیری بیشتر این مسئله از یک متخصص کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه آشناپنداری و دژآوو می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
آیا دژاوو خطرناک است؟
در حالت عادی تجربه آشناپنداری ممکن است برای هر فردی پیش بیاید و می‌تواند یک تجربه هیجان‌انگیز و بی‌خطر باشد. اما هنگامی که تعداد دفعات تجربه پیش دیده افزایش پیدا کند می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل و خطر جدی باشد. در این شرایط بهتر است هرچه سریع‌تر با یک روانشناس مشورت کنید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
از خود گذشتگی ، ایثار و فداکاری در یک خط قرار دارند. از خود گذشتن فضیلت اخلاقی مهمی است که در خانه، خانواده و روابط از اصول مهمی شمرده می شود. از‌خود گذشتگی سالم مانع از فروپاشی خانواده ها می‌شود. از خود گذشتگی های افراطی افراد را به مرور زمان با کاهش اعتماد به نفس روبرو می‌کند و لذت زندگی را از این افراد می‌گیرد. همیشه از خود گذشتگی باید به گونه ای باشد که آسیبی به افراد وارد نکند و اولویت های زندگی را از شما نگیرد. از‌خود گذشتگی ها به دلیل روابط و تربیت خانواده ها و والدین بر کودکان است. برای رفع از خود گذشتگی افراطی باید از روانشناس کمک بگیرید.
منبع: از خود گذشتگی | تا کجا از خود بگذریم
از خود گذشتن به دو دسته سالم و افراطی دسته بندی می‌شود. از خود گذشتن به طور کل به معنی فداکاری و ایثار است. اما تا زمانی از خود گذشتگی زیبا است که به شما آسیبی وارد نکند و شما را با چالش روبرو نسازد. اما به طور کل از‌خود گذشتگی بسیار مقدس است.
گاهی به هیچ قیمتی از جواهرات، پول، خانه، منزل و وسایل قیمتی را نمی‌گذریم. اما چرا به برخی از افراد نمی‌توانیم نه بگوییم؟ چرا برخی افراد از ما کمک می‌خواهند و توانایی نه گفتن نداریم؟ در ادامه در رابطه با از خود گذشتگی و انواع آن صحبت کرده ایم.
از خود گذشتن یعنی منافع شخصی خود را نادیده گرفتن و به دیگران بخشیدن. از خود گذشتگی سالم عملی مقدس است که به نفع دیگران از حد خود می‌گذریم. از‌خود گذشتن یعنی گذشت از پول، جواهرات، غذا و … . مثلا زمانی که والدین از رویاهای شخصی خود به خاطر پیشرفت فرزندان از خود گذشتگی می‌کنند. این فداکاری ها به دلیل همدلی، محبت و احساس خوبی است که به فرد دست می‌دهد. به طور کل از خودگذشتگی دو ویژگی دارد.
از خودگذشتگی سالم شامل رها کردن شغل به دلیل تربیت فرزند، تقسیم غذای خود با افراد فقیر و بخشیدن لباس به نیازمندان می شود.
از خود گذشتن های افراطی به انکار نیازهای خود، علایق و اهداف باز می‌گردد. از خود گذشتگی افراطی یعنی علایق و خواسته های خود را رها کرده و هویت خود را نادیده بگیرید. در واقع برای دیگران بیش از خود ارزش قائل هستیم و دیگران را لایق می‌دانیم. اگر از خود گذشتگی را به طور افراطی انجام دهیم آسیب زا و مشکل ساز خواهد شد.
در واقع از خود گذشتگی با طرحواره ایثار مشابه است. اساس اصلی از خود گذشتگی افراطی نادیده گرفتن، بی ارزش دانستن و قربانی شدن خود است. و به مرور زمان با خود به این نتیجه می‌رسیم که در اولویت قرار نداریم و اعتماد به نفسمان کاهش پیدا می‌کند.
افرادی که از خودگذشتگی افراطی دارند خصوصیات خاصی را در رفتار و افکارشان جا داده اند. در ادامه به خصوصیات افرادی اشاره کرده ایم که از خود گذشتگی افراطی دارند.
همانطور که گفته شد، از خود گذشتگی افراطی آسیب های روانی زیادی به افراد وارد می‌کند و به مرور باعث لطمه به روح و روان افراد می‌شود. در ادامه به عواقب از خود گذشتگی افراطی اشاره کرده ایم.
اصلی ترین دلیل از خود گذشتگی افراطی به تربیت والدین و خانواده ها باز می‌گردد. اگر فرد در دوران کودکی نیازهایش بر طرف شده باشد و او نیز نیاز های والدین را بر طرف کرده باشد یاد می‌گیرد که باید تعامل و ارتباط مقابل وجود داشته باشد تا دو طرف یکدیگر را حمایت کنند. احساس مهم بودن، توجه و ارزشمند بودن را کودک باید درک و احساس کند.
زمانی که والدین به کودک محبت نکنند و نیازهای او را بر طرف نکنند کودک یاد می‌گیرد که تنها باید نیازهای دیگران را برطرف کند و خواسته های خودش را نادیده بگیرد. در این شیوه رفتاری و تربیتی کودک تصور می‌کند که باید به نیازهای اطرافیان توجه کند و محبت به دیگران باید اولویت اول باشد.
حتی داشتن والدین بیمار باعث پدید آمدن فداکاری بیمارگون می‌شود. افرادی که در سنین کودکی به مراقبت والدین پرداخته اند به فداکاری بیمارگون گرفتار می‌شوند. کودکی که نیازهایش بر طرف نشده است اما از دوران کودکی به رفع نیازهای والدین پرداخته است به این رفتار و از خود گذشتگی افراطی گرفتار می‌شود.
برای از از خود گذشتگی باید حد و مرزی را مشخص کنید. کمک به افراد و دیگران احساس خوبی دارد. اما تا زمانی که نیازهای خودمان را بر طرف نکنیم و در تلاش برای رفع منابع و نیاز اطرافیان باشیم. از خود گذشتن های افراطی باعث کاهش اعتماد به نفس و ناراحتی های مداوم می‌شود.
باید خواسته ها و نیازهای خود را در اولویت قرار دهید و برای رفع آنها تلاش کنید. از خدمات بیش از حد خودداری کنید. کارهای خود را اولویت قرار دهید. نه گفتن را تمرین کنید و به همه خواسته های اطرافیان جواب بله ندهید. تا جایی از خود گذشتگی کنید که خودتان لنگ و ناتوان نمانید.
زمانی که از خود گذشتگی افراطی زندگی افراد را در بر می‌گیرد توانایی ابراز نیازها و خواسته های خود را نخواهیم داشت. فکر کنید که تمام نیازهای اطرافیان را برآورده می‌کنید و به زبان می‌گویید که هیچ خواسته ای از دیگران ندارید. اما با گذشت زمان و به مرور زمان انتظار دارید تا دیگران خواسته های شما را درک کنند و اقدام به کمک کنند.
اما این اتفاق رخ نمی‌دهد و شما نیز توانایی ابراز نیازهایتان را ندارید. مشخصا عصبانی می‌شوید! در واقع ناخودآگاه افراد انتظار رفع نیازها از دیگران دارد. اما زمانی که بر طرف نشود احساس خشم درون فرد را در بر می‌گیرد. اما امکان دارد که در ظاهر این خشم را بروز ندهیم.
بیشتر مواقع افراد از خشم درونی خود آگاهی ندارند و خود را همواره مهربان، سرشار از دلسوزی و از خود گذشتگی می‌دانیم. بنابراین احساسات ما با فکری که می‌کنیم تداخل پیدا می‌کند و در نهایت با سرکوب همراه خواهد شد. زمانی که‌از خود گذشتگی ما در ناهشیارمان باقی می‌ماند، از این رفتار خسته می‌شویم و از اطرافیان توقع بیجا برای جبران داریم.
چرا توقع بیجا؟ چون اون زمانی که از خود گذشتگی افراطی می‌کردید، کسی از شما توقع نداشت و شما اولویت های خود را آخر گذاشته بودید. وقتی به خود اهمیت نمی‌دهید، دیگران نیز به شما اهمیت نخواهند داد. معمولا تمامی این روابط به اتمام می‌رسد و با کینه و نفرت به پایان می‌رسد. این سیکل بسیار شبیه به رفتارهای شخصیت وابسته است.
متاسفانه افرادی وجود دارند که از خودگذشتگی افراطی دارند. این رفتار به مرور باعث کاهش اعتماد به نفس می‌شود. زمانی که فرزندان این افراد در خانواده ای رشد کنند که والدین از خود گذشتگی افراطی داشته باشند یاد می‌گیرند و تحت تاثیر رفتار آنها قرار می‌گیرند. این کودکان در بزرگسالی باید تلاش دو چندان برای تغییر این رویه غلط بکنند. مشاورین و روانشناسان به افراد کمک می‌کنند تا این رفتار خود را اصلاح کنند. مرکز مشاوره ذهن نو به صورت حضوری و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‌دهد. برای‌کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه از خود گذشتگی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
ترس از تنهایی یا مونوفوبیا یا اوتوفوبیا (autophobia) یکی ازفوبیاهایی است که باعث اضطراب و استرس شدید در افراد می‌شود. این فوبیا غیر منطقی است و زمانی بروز پیدا می‌کند که فرد تنها بماند. در حالی که هیچ خطری فرد را در تنهایی تهدید نمی‌کند. این افراد علائمی مانند سرگیجه، جدایی از بدن، تعریق شدید، لرزش و تپش قلب دارند. این علائم غیر قابل کنترل می‌باشند و تا زمانی که تنها هستند ادامه دارند. علائم ترس از تنهایی باید 6 ماه ادامه داشته باشد و با تشخیص پزشک مشخص می‌شود. روش های درمانی متفاوتی وجود دارد که درمانگران انتخاب می‌کنند. اما بهترین روش کاهش این فوبیا دارو درمانی همراه با روان درمانی است. در ادامه در رابطه با علائم، علت، تشخیص و درمان مونوفوبیا صحبت کرده ایم. برای درمان حتما از متخصصین کمک بگیرید تا فعالیت های روزمره تان با مشکل روبرو نشود.
منبع: ترس از تنهایی | علت و درمان ترس از تنهایی
ترس از تنهایی در دسته فوبیاهایی قرار دارد که افراد برای امنیت نیاز به حضور شخص دیگری دارند. این افراد معمولا از تنها ماندن در خانه، از غریبه ها، شنیدن صداهای غیر منتظره و سارقان ترس دارند. افرادی که این فوبیا را دارند از اینکه در مکانی تنها باشند به شدت هراس دارند و عرق سرد، درد قفسه سینه و سرگیجه را تجربه می‌کنند.
ترس از تنهایی کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد و باعث بروز آسیب مخرب بلند مدت می‌شود. این فوبیا اختلال روانشناختی است که با درمان های روانشناختی قابل درمان می‌باشد.
زمانی که فرد دارای ترس از تنهایی در مکان یا موقعیتی قرار می‌گیرد که باید تنها باشد علائمی از خود بروز می‌دهد. این علائم شامل موارد زیر می‌شود.
به طور کلی علت دقیق مونوفوبیا مشخص نشده است. اما دلایل روانشناختی خود را دارد. ترس از تنهایی به عوامل مختلفی بستگی دارد. این فوبیا علت های مختلفی دارد که فرد را به خود درگیر می‌کند. در ادامه در رابطه با علت ترس از تنهایی صحبت کرده ایم.
اصلی ترین دلیل بروز این فوبیا ژنتیک است. ترس از تنهایی اگر در والدین و خانواده درجه 1 افراد وجود داشته باشد به نسل های دیگر نیز انتقال پیدا می‌کند. ژنتیک نقش بزرگی در شکل گیری شخصیت و خصوصیات اخلاقی افراد دارد. بنابراین اصلی ترین علت مونوفبیا را ژنتیک در نظر می‌گیریم.
عوامل محیطی را در دسته یادگیری و تربیت والدین قرار می‌دهیم. زمانی که خانواده و والدین از تنهایی ترس داشته باشند و از خود خصوصیاتی را بروز دهند، کودک یاد می‌گیرد که این رفتار درست است و در تنهایی باید اینگونه رفتار کند. دسته دوم تربیت است، والدین گاهی کودکان را از تنهایی می‌ترسانند و او را تهدید می‌کنند. زمانی که کودک علاقه به تنها ماندن دارد او را از لولو، دزد و … می‌ترساند و ترس از تنهایی در کودک شکل می‌گیرد.
از دیگر عوامل مهمی که در دسته دلایل ترس از تنهایی قرار می‌گیرند در ادامه اشاره کرده ایم.
برای تشخیص ترس از تنهایی باید علائم به مدت 6 ماه ادامه داشته باشد. برای تشخیص باید به روانشناس مراجعه کنید و اطمینان خاطر پیدا کنید که مونوفوبیا به دلیل بیماری دیگری نیست. متخصصین به دنبال نشانه هایی هستند که اتوفوبیا تمام زندگی روزمره شما را به طرز شدیدی مختل کرده باشد. احساس عصبانیت یا ناراحتی برای تشخیص ترس از تنهایی کافی نیست و باید همه علائم را به مدت طولانی فرد تجربه کرده باشد.
ترس از تنهایی یا مونوفوبیا ویژگی های مشترکی با دیگر بیماری ها دارد که در ادامه شرح داده ایم.
ترس از تنهایی یا مونوفوبیا مانند همه فوبیاها قابل درمان و کنترل است. درمان این فوبیا با کمک دارو درمانی و روان درمانی پاسخدهی بهتری دارد. در ادامه در رابطه با درمان ترس از تنهایی صحبت کرده ایم.
مواجه درمانی همیشه یکی از بهترین روش ها برای درمان فوبی های خاص مانند مونوفوبیا یا ترس از تنهایی است. در این روش درمانی درمانگر مراجعه کننده را با تنهایی روبرو می‌کند. به فرد نشان می‌دهد که تنهایی چیز ترسناکی ندارد و او را برای مقابله با تنها ماندن آماده می‌کند. روش مواجه درمانی افراد را به تدریج با عامل ترسشان روبرو می‌کند.
درمان شناختی یکی دیگر از روش های درمان اتوفوبیا است. در این روش درمانی، درمانگر به افراد روش های مقابله با اضطراب ناشی از موقعیت های مختلف را آموزش می‌دهد. بر اساس مشاهدات و تحقیقات صورت گرفته، 75 درصد از افراد مبتلا به فوبیاهای خاص مانند ترس از تنهایی با استفاده از روش درمان شناختی بهبود پیدا کرده اند.
دارو درمانی در دسته درمان ترس از تنهایی قرار دارد. اما در بیشتر مواقع روان درمانی به تنهایی به بهبود مونوفوبیا پرداخته است. اما زمانی که شدت این فوبیا زیاد باشد برای کاهش علائم نیاز به تجویز دارو است. دارو درمانی روشی مکمل با روان درمانی است که به بهبود علائم اوتوفوبیا کمک می‌کند. یا داروهای به صورت کوتاه مدت و در مواقع خیلی خاص استفاده می‌شود. داروهایی که برای درمان ترس از تنهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد به شرح زیر است.
برای درمان قطعی انواع ترس ها من جمله ترس ازتنهایی باید از متخصصین روانشناسی مشاوره دریافت کنید. جلسات درمان با توجه به شدت و وضعیت افراد متفاوت می باشد.
ترس از تنهایی خیلی جهات زندگی را مشکل ساز می‌کند. سفر، انجام امور روزانه، حفظ دوستی ها، روابط عاشقانه و … دچار مشکل خواهد شد. باید حتما به دنبال درمان باشید تا با مشکلات ربرو نشوید. تکنیک هایی در صورت بروز این فوبیا وجود دارد که برای کنترل و مقابله در نظر گرفته شده است. این تکنیک ها شامل موارد زیر است.
ترس از تنهایی دار موقعیت هایی که مجبور به تنها ماندن هستید بروز پیدا می‌کند. برخی از این فوبیاها مانند مونوفوبیا از دوران کودکی، با تجربه های ناخوشایند، اضطراب جدایی و وراثت شکل می‌گیرند. فوبیاها زندگی روزمره افراد را مختل می‌کند و طعم شیرین زندگی بدون اضطراب را از آنها می‌گیرد.
بنابراین این افراد برای بهبود شرایط زندگی و آرامش نیاز به روانشناس دارند. مرکز مشاوره ذهن نو به صورت حضوری و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‌دهد. برای‌کسب اطلاعات بیشتر با شماره درج شده تماس حاصل فرمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ترس از تنهایی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری