مشاوره روانشناسی ذهن نو

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

مشاوره روانشناسی ذهن نو

مرکز مشاوره ذهن نو برترین مرکز مشاوره روانشناسی در زمینه های مختلف روانشناسی از جمله مشاوره خانواده، ازدواج، کودک، طلاق، خیانت، نوجوان، بلوغ، جنسی و سکس تراپی ، ترک اعتیاد، اختلات روانی و شخصیت و ... می باشد.

هفته اول بارداری

آیا با نشانه های هفته اول بارداری آشنا هستید ؟ اغلب متخصصان زنان و زایمان اولین روز آخرین پریود را شروع هفته اول بارداری تعیین می‌کنند چرا که مشخص نمودن زمان دقیق تخمک‌گذاری و لقاح بسیار سخت است اما علائم قاعدگی به سادگی قابل تشخیص می‌باشد. درواقع می‌توان گفت که در هفته اول، شما هنوز در دوره‌قاعدگی به سر می‌برید و باردار نیستید. کسانی که به تازگی متوجه بارداری‌خود شده‌اند، تصور می‌کنند که در هفته اول بارداری به سر می‌برند. درحالی که احتمالا هفته چهارم‌بارداری را سپری می‌کنند. در هفته اول بارداری، بدن مادر علاوه بردفع تخمک ماه گذشته، سعی می‌کند یک پوشش رحمی جدید درست کند تا به وسیله آن از تخمک ماه آینده نگهداری نماید. منظور همان تخمکی است که قرار است بارور شده و به یک جنین کامل تبدیل گردد. در ادامه به سوالات مادران در رابطه با‌بارداری در هفته اول خواهیم پرداخت.

منبع: هفته اول بارداری

وضعیت جنین در هفته اول بارداری

در واقع در اولین هفته بارداری، جنین هنوز تشکیل نشده است اما مراحل تخمک گذاری با موفقیت به پایان رسیده است. فرآیند تخمک گذاری در هر سیکل قاعدگی تنها یک بار رخ داده و در طی آن تخمک از تخمدان‌ها آزاد می‌شود. سیکل قاعدگی از روز اول خونریزی شروع شده و تا روز اول خونریزی بعدی خاتمه می‌یابد. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید مشاوره بارداری دریافت کنید.

نشانه‌های اولین هفته بارداری

معمولا نشانه‌هایی که در هفته اول‌بارداری با آن مواجه می‌شوید، علائمی هستند که در دوره قاعدگی آن‌ها را تجربه می‌کنید. علائم اولیه بارداری ممکن است حدود ۳ الی ۷ روز طول بکشد. این علائم به شرح زیر است.

  • خونریزی یا لکه بینی
  • احساس درد در بخش تحتانی کمر
  • منقبض شدن شکم
  • نفخ
  • نوسانات خلقی و رفتاری
  • احساس سردرد

در حقیقت علائم اولیه هفته اول‌بارداری به سرعت نمایان نمی‌شوند و اغلب زنان با ورود به هفته چهارم و با عدم پریود شدن، متوجه می‌شوند که احتمالا باردار می‌باشند. لازم به ذکر است که زنان پس از انجام عمل لقاح و در هفته‌های اول پس از آن، ممکن است علائمی همچون درد سینه، حساسیت سینه نسبت به لمس کردن، تهوع، خستگی و تکرر ادرار را تجربه کنند. برای آشنایی با مراقبت های مربوط به سه ماه اول بارداری کلیک کنید.

نحوه مشخص شدن جنسیت فرزند در هفته اول

شاید برایتان جالب باشد که بدانید نزدیک به ۲۰ میلیون اسپرم به منظوربارداری وارد دهانه رحم می‌شوند، اما از میان آن‌ها تنها یک عدد بر روی تخمک نفوذ کرده و آن را بارور می‌سازد. اگر اسپرم دارای کروموزوم به صورت حرف Y باشد فرزند شما پسر بوده و اگر اسپرم مورد نظر به صورت x باشد شما صاحب یک فرزند دختر خواهید شد. این فرآیند و تعیین جنسیت فرزند معمولا از ماه‌های سوم‌بارداری امکان پذیر است. با این حال برخی علائم می‌تواند به شما کمک کند که تا قبل از ماه سوم بتوانید جنسیت فرزند خود را تشخیص دهید.

آیا در هفته اول بارداری احتمال سقط جنین وجود دارد؟

بر اساس تحقیقات صورت گرفته، در اکثر موارد سقط جنین در سه ماهه اول بارداری اتفاق می‌افتد. در واقع خطر سقط در هفته اول بارداری بسیار زیاد است اما با ورود به هفته ششم احتمال سقط جنین کاهش می‌یابد. سقط جنین در دوران‌بارداری و به خصوص در اوایل آن، ممکن است دلایل متعددی داشته باشد اما در بسیاری از موارد علت سقط به صورت ناشناخته باقی می‌ماند. بر اساس نتیجه تحقیقات صورت گرفته نزدیک به ۵۰ درصد سقط های اتفاق افتاده بر اثر اختلال در کروموزوم‌ها به وقوع پیوسته است.

عوامل پرخطر سقط جنین در اوایل بارداری

در بسیاری از موارد علت سقط جنین ناشناخته است اما مواردی که در ادامه به آن اشاره می‌شود در سقط جنین بی تاثیر نیستند.

  • وارد آمدن آسیب و ضربه به بدن
  • قرار گرفتن در معرض انواع اشعه‌های مضر و مواد شیمیایی
  • استعمال دخانیات
  • استفاده بی رویه از کافئین
  • کشیدن سیگار
  • داشتن سابقه سقط های مکرر
  • کاهش یا افزایش وزن
  • داشتن بیماری مزمن مانند دیابت و عدم کنترل آن
  • ایجاد مشکل در رحم و یا دهانه آن

افرادی که دارای سن بالاتر از ۳۵ سال هستند استعداد سقط جنین را دارند چرا که خطر سقط جنین در زنان بالای ۳۵ سال نسبت به زنان جوان تر بیشتر است.

مراقبت‌های لازم در هفته اول بارداری

همان طور که گفتیم در هفته اول بارداری، شما ممکن است هیچ علامتی را مشاهده نکنید. در واقع شما در دوران پریود به سر می‌برید و باردار نیستید. به همین دلیل بسیاری از افراد به دلیل ناآگاهی ازبارداری خود، به انجام بسیاری از رفتارهای پر خطر مبادرت کرده که ممکن است برای جنین مشکلاتی به وجود بیاورد. بنابراین توصیه می‌شود مادرانی که قصد دارند باردار شوند به مواردی که در ادامه به آن می‌پردازیم توجه داشته باشند. پیشنهاد می‌شود حتما مقاله دوران بارداری را هم بخوانید.

  • از استعمال دخانیات، الکل و داروهای مختلف دوری کنید چرا که موارد ذکر شده باعث ایجاد نقص‌های مادرزادی، سندروم الکل جنینی، بیماری‌های تنفسی و کمبود وزن نوزاد در هنگام تولد می‌شوند.
  • از مصرف قرص‌های ضدبارداری بپرهیزید.
  • قبل از مصرف انواع داروها با پزشک خود مشورت نمایید.
  • داروهایی که پزشک برایتان تجویز کرده را خودسرانه قطع نکنید.
  • حدود ۴۰۰ میکروگرم اسید فولیک به صورت روزانه مصرف نمایید چرا که مصرف اسید فولیک از بروز نقص‌های عصبی مانند اسپاینا بیفیدا جلوگیری می‌کند.
  • در صورتی که استرس دارید، سعی کنید با انجام تکنیک‌های مناسب آن را کاهش دهید.
  • استفاده از رژیم‌های غذایی سالم و همچنین ورزش کردن را در برنامه روزانه خود فراموش نکنید.
  • در صورتی که دچار اضافه وزن هستید، سعی کنید هر چه زودتر در جهت کم کردن وزن خود اقدام کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک در زمینه هفته اول بارداری می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.


سوالات متداول

آیا امکان جوش زدن صورت در هفته اول بارداری وجود دارد؟

جوش زدن صورت از جمله علائم بارداری محسوب می‌شود. اما از آنجایی که در هفته اول هنوز لقاح انجام نگرفته است، بنابراین نمی‌توان جوش زدن صورت را نشانه بارداری دانست.

آیا در هفته اول بارداری شکم شروع به بزرگ شدن می‌کند؟

خیر، در این هفته نطفه بسیار کوچک بوده و شکم بزرگ نمی‌شود. به مرور در طول سه ماه اول بارداری شما تغییراتی را در وضعیت جسمانی خود احساس خواهید کرد.

منبع: هفته اول بارداری

لباس پوشاندن نوزاد در هوای گرم و سرد

طریقه لباس پوشاندن نوزاد و انتخاب جنس و نوع لباس از جمله مواردی است در حفظ سلامت فرزندتان حائز اهمیت است. انتخاب پوشش نوزاد براساس اینکه خودتان چقدر احساس سرما یا گرما کنید، روش درستی نیست؛ چرا که ادراک انسان‌ها از دما با هم تفاوت دارد و علاوه بر این بدن نوزادان با بدن بزرگسالان متفاوت است. برخی از مادران گمان می‌کنند که هرچقدر بیشتر به نوزادشان لباس بپوشانند بهتر است. اما همانقدر که سرما برای نوزادان خطرناک است، گرما نیز برای نوزاد خطر دارد. حفظ تعادل در لباس پوشاندن به نوزاد بسیار مهم است یعنی در این کار نباید افراط و تفریط به خرج دهید. در ادامه توضیحاتی برای نحوه لباس پوشاندن نوزاد ارائه شده تا بتوانید آگاهانه‌تر از فرزند خود مراقبت کنید. در صورت نیاز به مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: لباس پوشاندن نوزاد در هوای گرم و سرد

لباس پوشاندن به نوزاد در تابستان

همان طور که گفتیم برخی مادران گمان می‌کنند در فصول گرم سال نیز باید به نوزاد لباس گرم پوشاند و با پتو دورتادور بچه را احاطه کنند. اما در حقیقت گرمای زیاد هم مانند سرما برای نوزادان خطرناک است. گرمای زیاد می‌تواند برای نوزادان مشکلات تنفسی ایجاد کند، سبب خفگی آن‌ها شود و حتی به سندروم مرگ ناگهانی نوزاد بیانجامد.

از طرف دیگر وقتی نوزاد گرمش می‌شود شروع به عرق کردن می‌کند و آب بدن خود را از این طریق از دست می‌دهد. کمبود آب در بدن نوزاد می‌تواند اثرات خطرناکی برجا بگذارد. پس مهم‌ترین اصل در لباس پوشاندن به نوزاد به هنگام فصول گرم این است که لباس‌های خنک و راحت به بچه بپوشانید تا دمای بدن او حفظ شود. در ادامه به برخی نکات کلیدی در خصوص پوشاندن لباس تابستانی به نوزاد می‌پردازیم. برای آشنایی بیشتر با نکات مراقبت از نوزاد کلیک کنید.

1.پوشاندن یک لایه لباس با جنس مناسب برای نوزاد

وقتی دمای محیط بالاتر از 25 درجه سانتی گراد است دیگر لازم نیست چند لایه لباس به کودک خود بپوشانید. در هوای گرم پوشاندن یک لایه لباس به نوزاد کافی است. در فصول گرم لباس‌هایی را برای کودکتان انتخاب کنید که جنس آن‌ها از الیاف طبیعی، پنبه و نخ باشد. این نوع لباس‌ها اگر با سایز مناسب انتخاب شوند از عرق سوز شدن و بالا رفتن دمای بدن نوزاد جلوگیری می‌کنند.

2.استفاده کردن از کلاه، دستکش و جوراب

نه تنها در پاییز و زمستان بلکه حتی در فصول گرم سال هم بهتر است از کلاه، دستکش و جوراب برای نوزادان استفاده کنید تا پوست آن‌ها در برابر نیش حشرات سالم بماند و به خودشان چنگ نزنند. البته در فصول گرم از کلاه، دستکش و جوراب نازک و پنبه‌ای استفاده کنید تا دمای بدن نوزاد خیلی بالا نرود.

3.نوزاد را در برابر آفتاب قرار ندهید

قرار دادن نوزاد در برابر آفتاب سوزان و داغ تابستان خطرناک است. اما اگر مجبور شدید نوزاد خود را در هوای آفتابی تابستان بیرون ببرید بهتر است این نکات را رعایت نمایید: برای کودکان زیر 6 ماه از کرم ضد آفتاب استفاده نکنید، عینک آفتابی مناسبی برای کودک خود تهیه کنید تا چشم‌هایش آسیب نبیند، هرگز نگذارید آفتاب مستقیما به سر نوزاد بخورد و از یک کلاه مناسب و نخی بهره بگیرید.

علائمی که نشان می دهند نوزاد شما گرمش شده

این علائم نشان می دهند دمای بدن نوزاد بالا رفته و دچار گرما زدگی شده است:

-سرخ شدن پوشت

-تعریق

-نفس نفس زدن

-بی قراری

در صورت مشاهده این علائم به شکل خفیف کلاه و جوراب نوزاد را در بیاورید و سر و پای او را خنک کنید چون دمای بدن نوزاد از این دو نقطه تغییر می‌کند. در صورت مشاهده این علائم به شکل شدید و بهبود نیافتنی فورا به پزشک مراجعه نمایید.


لباس پوشاندن به نوزاد در زمستان

پایین آمدن دمای بدن نوزاد سبب سرمازدگی یا هیپوتر می‌شود. این عارضه خطرناک است و باعث اختلال در عملکرد تمام اندام‌های بدن می‌شود. پس در زمستان پوشاندن لباس گرم به نوزادان ضروری است. در زمستان باید از سرتا پای کودک خود را بپوشانید و از چند لایه لباس برای بچه استفاده کنید. اما لازم به ذکر است که افراط در این کار هم می‌تواند خطرناک باشد.

گفتیم که بالا رفتن دمای بدن نوزاد می‌تواند مشکلات تنفسی، سندروم مرگ ناگهانی و کمبود آب ایجاد کند. پوشاندن لباس اضافی و خیلی گرم در فصل زمستان علاوه بر ایجاد مشکلات ذکر شده، سبب می‌شود تا نوزاد مقاومت بدن خود را در برابر سرما از دست بدهد و در آینده به راحتی دچار سرماخوردگی شود. در ادامه چند نکته کلیدی درباره لباس پوشاندن به نوزاد در فصول سرد را برای‌تان شرح می‌دهیم.

1.استفاده از چند لایه لباس

به جای استفاده از لباس های کلفت و ضخیم که برای تنفس نوزاد خطرناک است، از چند لایه لباس راحت استفاده کنید. ابتدا یک سرهمی پنبه ای به نوزاد بپوشانید و سپس یک لباس گرم‌تر مانند یک پلیور تن او کنید. از شلوارهای پشمی نیز برای پایین تنه استفاده کنید. کلاه، دستکش و جوراب را هم فراموش نکنید. برخی طبق قاعده‌ای می‌گوید به بچه ها فقط باید یک لایه بیشتر از خودتان لباس یپوشانید. 

2.استفاده از پتو

اگر کودک در فضای باز قرار گرفته می‌توانید یک لایه پتو دورش بپیچید تا سرما نخورد. اما اگر کودک خواب است و درون تخت یا کالسکه اش قرار دارد از پتوی سنگین برای او استفاده نکنید. چرا که ممکن است به هنگام خواب سبب خفگی و مرگ نوزاد شود. کیسه خواب به هنگام زمستان می‌تواند انتخاب هوشمندانه‌ای باشد.

3. پوشش نوزاد در ماشین

وقتی که از هوای سرد نوزاد را به داخل ماشین که محفظه بسته‌ای است می آورید بهتر است کاپشن او را از تنش دربیاورید و اگر پتویی دورش پیچیده بودید آن را کنار بگذارید. استفاده از پتو و کاپشن درون ماشین می‌تواند دمای بدن نوزاد را بسیار بالا ببرد و در زمان پیاده شدن اختلاف دمای ناگهانی باعث سرماخوردگی شود.

علائمی که نشان می دهند نوزاد سردش شده

این علائم نشان می دهند دمای بدن نوزاد شما پایین آمده و نوزاد دچار هیپوترمی یا همان سرمازدگی شده:

-رنگ پریدگی

-سفید شدن لب ها

-کاهش پاسخ های حسی

مراحل لباس پوشاندن نوزاد

بیشتر مادران برای درآوردن لباس نوزاد سختی ندارند، اما برای لباس پوشاندن هم نگران آسیب به نوزاد کوچک شان هستند و هم به خاطر بی قراری نوزاد نمی‌توانند آرامش خود را به طور کامل حفظ کنند. برای اینکه اینکار راحت تر انجام بشه به مراحلی که در ادامه گفتیم توجه کنید. برای اشنای با نحوه نگهداری از نوزاد تازه متولد شده کلیک کنید.

1- انتخاب لباس مناسب

بر اساس دمای هوا ابتدا لباسی مناسب انتخاب کنید. لباس نوزاد بهتر است از جنس پنبه و راحت باشد. لباس هایی بخرید که دوختشان طوری باشد که بتوانید راحت تن نوزاد کنید. مثل سرهمی هایی که از جلو تا تا قسمت بین پاهای نوزاد دکمه های قابلمه ای دوخته شده.

2- نوزاد را روی سطحی صاف بگذارید

برای اینکه تسلط بیشتری داشته باشید نوزاد را روی سطحی صاف و نرم قرار دهید. اگر چنین شرایطی محیا نبود بر روی یک صندلی بنشینید و نوزاد را روی ران پایتان قرار دهید.

3- ترتیب لباس پوشاندن نوزاد

اگر لباسی که انتخاب کرده‌ید جلو بسته است، ابتدا از قسمت یقه (یقه را شل کنید) سر نوزاد را رد کنید. سپس با جمع کردن آستین انگشتانتان را از قسمت بیرونی آستین وارد کنید و با دست دیگرتان مچ نوزاد را به طرف آستین ببرید، حال با دستی که از آستین رد کرده بودید مچ دست نوزاد را بگیرید و وارد آستین لباس بکنید.

اگر لباس سرهمی است، ابتدا دکمه های لباس را باز کنید و روس سطح صاف قرار دهید، نوزاد را روی لباس بگذارید و ابتدا پاهایش را با احتیاط بپوشانید سپس مانند قسمت قبل دستان نوزاد را از آستین ها رد کنید و در آخر دکمه های لباس را ببندید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.


سوالات متداول

دمای طبیعی بدن نوزاد چقدر است؟

دمای طبیعی بدن نوزادان بین 36 تا 37 درجه سانتی گراد است. البته گاهی نیم درجه بالاتر از این محدوده هم جزو دمای طبیعی بدن بچه محسوب می‌شود.

دمای مناسب برای اتاق نوزاد چقدر است؟

دمای مناسب اتاق نوزاد 20 تا 22 درجه است. متخصصان کودک توصیه می‌کنند در اتاق نوزاد خود یک دماسنج دقیق قرار دهید تا بتوانید دمای مناسب را در اتاق دلبندتان حفظ نمایید.

منبع: لباس پوشاندن نوزاد در هوای گرم و سرد

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری ریشه در اختلالات روانی فرد دارد و در دسته اختلالات عصبی شناختی قرار می‌گیرد. کسانی که مبتلا به اختلال صدا بیزاری هستند، به دلیل برخی ناهنجاری‌های مغزی در برابر شنیدن صداهای خاص، اذیت می‌شوند. واکنش و حالت‌های عصبی پس از شنیدن صداهای خاص و مشخص، غیرارادی است و باعث می‌شود فرد مبتلا واکنش‌های رفتاری شدیدی از خود نشان دهد. در ادامه اطلاعات کامل‌تری از علت ایجاد و نشانه‌های اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری و درمان آن ارائه کرده‌ایم. برای دریافت مشاوره فردی برای رفع این موضوع کلیک کنید.

منبع: اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری

اختلال اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری چیست؟

اختلال میسوفونیا (Misophonia) یا صدابیزاری (Hatred of sound) همانطور که از نامش مشخص می‌باشد، به معنای تنفر داشتن و بیزار بودن از یک صدای به خصوص است.

کسانی که مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری هستند، وقتی تحت تاثیر صدای خاصی قرار می‌گیرند، به طور غیرارادی دچار واکنش‌های شدید رفتاری و یا احساسات منفی و غیرقابل کنترل می‌شوند. 

معمولا شنیدن این صداهای به خصوص در فرد مبتلا به اختلال صدا بیزاری، می‌تواند منجر به عصبانیت لحظه‌ای فرد شده و در نهایت باعث ایجاد استرس و اضطراب در او شود.

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در روابط شخصی فرد نیز بشود؛ چراکه ممکن است صدای آزار دهنده او صدای نزدیکان و یا حتی همسر باشد و واکنش های تند او نسبت به صدا، سبب ناراحتی آن‌ها شود. 

واکنش شدید افراد مبتلا به اختلال صدابیزاری از سوی دیگر افراد درک نمی‌شود و معمولا واکنش فردی که در برابر این صداها عصبانی می‌شوند را درک نمی‌کنند.


بیشتر بخوانید : بیماری وسواس


عوامل محرک اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری

از مهم‌ترین نشانه‌های اختلال صدابیزاری این است که فرد در برابر شنیدن برخی صداهای به خصوص، واکنش شدیدی از خود نشان می‌دهد. نکته جالب‌تر این است که شنیدن همین صداها برای دیگران امری عادی می‌باشد. 

عوامل محرک اختلال‌میسوفونیا در افراد مختلف متفاوت است. به این معنی که ممکن است هر فردی با شنیدن صدای خاصی دچار عصبانیت و یا واکنش‌های رفتاری شدید شود. بیشترین کسانی که مبتلا به این اختلال هستند، از شنیدن صدای دهان دیگران بیزار هستند. در ادامه به رایج‌ترین عوامل محرک اختلال میسوفونیا اشاره کرده‌ایم:

  • صدای غذا خوردن
  • هورت کشیدن
  • قورت دادن
  • تمیز کردن گلو
  • بو کشیدن
  • نوشتن و خش خش کاغذ
  • تیک تاک ساعت
  • صدای بوق
  • برف پاک کن
  • چک چک کردن شیر ظرف شویی
  • صدای نفس کشیدن
  • شنیدن صدای جیرجیرک
  • صدای حرکت انگشت ها روی صفحه کلید 

در نظر داشته باشید که شنیدن برخی صداها همچون صدای گچ بر روی تخته، برای همه اذیت کننده است و این مورد نشانه‌ای از ابتلا به اختلال صدابیزاری نیست.

معمولا کسانی که مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری هستند، مهارت گوش دادن پایینی دارند. در واقع اگر سخنان فردی که در حال حرف زدن است با یکی از عوامل محرک این اختلال تلفیق شود، سبب می‌شود فرد تمایلی به گوش دادن نداشته باشد.

علت تشدید اختلال میسوفونیا

مطابق آنچه که روانشناسان متوجه شده‌اند، بیشتر صداهای پست سر هم و تکراری سبب تشدید اختلال‌میسوفونیا می‌شوند.

هر چه تعداد دفعات تکرار یک صدا بیشتر باشد، می‌تواند سبب تشدید اختلال صدابیزاری در فرد مبتلا شود و او را کلافه و عصبانی کند. 

لازم است بدانید برخی از بیماران مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری، با برخی عوامل محرک بینایی نیز همچون تکان دادن پا، مالش بینی، پیچ دادن موها و … نیز دچار حساسیت عصبی می‌شوند.

واکنش مبتلایان به اختلال صدابیزاری به صدا های مختلف

افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری در برابر صداهای آزاردهنده و به خصوص، واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند؛ اما به طور کلی برخی واکنش‌ها به شرح زیر، در برابر شنیدن صداها اغلب در میان مبتلایان یکسان است:

  • خشم
  • نفرت
  • وحشت و ترس
  • استرس و اضطراب
  • پریشان حالی و سردرگم شدن
  • غم و اندوه
  • تمایل به ترک موقعیت
  • کلافه و خسته شدن

علت اختلال میسوفونیا چیست؟

دلیل اصلی اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری تاکنون مشخص نشده است، اما بیشتر افرادی که دارای یکی از اختلال وسواس جبری، اختلالات اضطرابی، سندرم تورت هستند، بیشتر به این اختلال مبتلا می‌شوند. برای آشنایی با سایر اختلالات اضطرابی کلیک کنید.

برخی نیز معتقدند که اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری دلیل وراثتی دارد. در حالت کلی روانشناسان معتقد هستند که اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری مرتبط با مشکلات عصبی و روانشناسی می‌باشد.

کسانی که به دلیل سبک زندگی ناسالم، آرامش روانی‌شان تحت تاثیر قرار دارد، بیشتر به اختلال صدابیزاری مبتلا می‌شوند. با تمامی این توضیحات تاکنون دلیل اصلی بروز اختلال صدابیزاری مشخص نشده است.

آسیب‌های میسوفونیا بر زندگی فرد

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری دارای آسیب‌ها و عوارض متعددی در زندگی فرد می‌باشد. در ادامه به آسیب‌های میسوفونیا بر زندگی افراد مبتلا اشاره کرده‌ایم.

  • آسیب به زندگی اجتماعی : در صورتی که فرد به صدای یکی از نزدیکان و یا افراد خانواده‌اش حساسیت عصبی پیدا کرده باشد، باعث ایجاد آشفتگی بسیاری در روابط او خواهد شد. چرا که واکنش‌های تند و عواطف منفی در برابر صدای نزدیکان باعث ناراحتی آن‌ها می‌شود. 
  • افزایش استرس: اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری میزان استرس افراد را افزایش می‌دهد. بد نیست بدانید تاثیر این دو بر یکدیگر مستقیم و متقابل است و خود استرس نیز عاملی برای تشدید صدابیزاری می‌باشد. 
  • آسیب‌های شغلی: افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری شاید نتوانند در محیط‌هایی که برای دیگران عادی است، به راحتی کار کنند. محل‌های شلوغ همچون پارک‌ها، پاساژ‌ها برای این افراد به محیط‌های عذاب‌آور تبدیل می‌شوند و ترجیح‌شان گوشه گیری و افسردگی می‌باشد.
  • افسردگی و انزوا: اگر میزان اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری در فرد به حدی باشد که بسیار از صداهای گوناگون رنج ببرد، از بودن در اجتماع پرهیز می‌کند و رو به افسردگی و انزوا طلبی می‌آورد.

درمان میسوفونیا یا صدابیزاری

از آنجایی که در سراسر جهان، تحقیقات خاصی بر روی این اختلال انجام نشده است، درمان دارویی خاصی نیز برای آن وجود ندارد. معمولا روانشناسان با روانکاوی و آنالیز افکار بیمار، سعی در درمان اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری دارند.

به طور کلی درمان قطعی و تضمین شده‌ای برای اختلال صدابیزاری وجود ندارد اما شرکت در جلسه‌های مشاوره روانشناختی، درمان استرس، گوش دادن به صدای طبیعت و … می‌تواند در درمان این اختلال موثر واقع شود. 

  • درمان گیاهی میسوفونیا: استفاده از برخی دمنوش‌ها همچون بابونه، گل گاو زبان و … برای درمان اختلال صدابیزاری مفید است.
  • هیپنوتیزم: از مهم‌ترین روش‌های درمانی برای اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری، هیپنوتیزم‌ می‌باشد.
  • مدیتیشن: انجام مداوم مدیتیشن، باعث افزایش آرامش ذهن فرد شده و میزان تحمل آن‌ها را در برابر شنیدن صداهای به خصوص افزایش می‌دهد.
  • تغییر سبک زندگی: سبک زندگی ناسالم از مواردی است که باعث حادتر شدن شرایط بیمار مبتلا به اختلال صدابیزاری می‌شود. سعی کنید برای تغییر سبک زندگی‌تان با یک روانشناس مشورت کنید.
  • مشاوره: از جمله مواردی که در کاهش حساسیت به صداهای مختلف و درمان صدابیزاری موثر می‌باشد، دریافت مشاوره از روانشناس و متخصص است. در جلسات مشاوره فرد می‌آموزند چگونه بر روی صداهای منزجر کننده تمرکز نکند و در مقابل صداهای آرامش‌بخش را جایگزین آن‌ها کند. 

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.


سوالات متداول 

آیا اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری درمان می شود؟

اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری سبب می‌شود فرد در برابر شنیدن صداهای به خصوص و آزاردهنده اذیت شود. درمان قطعی و تضمین شده‌ای برای آن وجود ندارد، اما مراجعه به روانشناس می‌تواند از روش‌های موثر در جهت بهبود بیمار باشد.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی


 ورود به صفحه

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354


جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری

خودآگاهی در روانشناسی چیست

خودآگاهی چیست ؟ خودآگاهی در واقع مهارتی است که منجر به شناخت دقیق و درست فرد از خودش می‌شود. کسانی که از مهارت خودآگاهی برخوردار هستند، دارای درک واضح و روشنی از ویژگی‌های اخلاقی خودشان می‌باشند و بیشتر از دیگر افراد از زندگی کردن رضایت دارند. خودآگاهی بر روی سلامت و بهداشت روان افراد نیز تاثیر می‌گذارد و بسیاری از ترس‌ها، اضطراب‌ها و تعارضات درونی را از بین می‌برد. در واقع این مهارت به افراد کمک می‌کند تا از نیازها و خواسته‌های واقعی خود مطلع شوند. در ادامه با انواع خودآگاهی و فواید آن آشنا می‌شویم. برای رسیدن به چنین شناختی در زندگی حتما از مشاوره فردی استفاده نمایید.

منبع: خودآگاهی در روانشناسی چیست

خودآگاهی چیست ؟

همانطور که اشاره کردیم، خودآگاهی‌به میزان درک هر فرد از خودش گفته می‌شود. در واقع اگر فردی بداند که علایق و اهداف او در زندگی چیست و چه ارزش‌ها و نگرش‌هایی دارد، از مهارت خودآگاهی برخوردار است.

خودآگاهی دارای مفهوم بسیار نزدیکی به خودشناسی می‌باشد؛ اما نباید این دو را با یکدیگر اشتباه گرفت. درخودآگاهی فرد باید نسبت به احساسات، افکار و عواطف خودش آگاه باشد؛ در حالی که در خودشناسی به علت ایجاد این عواطف و احساسات پرداخته می‌شود. با استفاده از مهارت‌خودآگاهی افراد می‌توانند اطلاعات بیشتری پیرامون زمینه‌های زیر در مورد خودشان کسب کنند. پیشنهاد می‌شود مقاله خودشناسی چیست را بخوانید.

  • خصوصیات
  • نیازها
  • خواسته‌ها
  • اهداف
  • نقاط قوت
  • نقاط ضعف و قابل‌بهبود
  • احساس‌ها
  • ارزش‌ها
  • هویت خودتان

خودآگاهی سبب می‌شود افراد با شناخت بیشتر خودشان، آنچه را که هستند بپذیرند و در جهت تغییر حرکت کنند.

اهمیت خودآگاهی

زمانی به خودآگاهی می‌رسید که در تمامی زمینه‌های نامبرده به شناخت کاملی از خودتان رسیده باشید و از بخش‌های مختلف وجود خود، مطلع شده باشید. در ادامه به اهمیت‌خودآگاهی اشاره کرده‌ایم.

  • خودآگاهی و پیش‌بینی احساسات در شرایط مختلف و توانایی ابراز، کنترل و مهار آن‌ها
  • برقراری ارتباط موثر با دیگران متناسب با ویژگی‌های درونی
  • کنترل بیشتر خشم با مهارت‌خودآگاهی
  • بهبود نقاط قوت و یا قابل بهبود با شناسایی نقاط ضعف
  • رسیدن به موقعیت‌های بزرگ‌تر در زندگی با شناخت استعدادها و توانایی‌های درونی
  • تعریف ارزش‌ها و عقاید متناسب با باورهای ذاتی
  • تصمیم‌گیری‌های صحیح و منطقی در جهت رشد و پیشرفت فردی

فواید خودآگاهی در روانشناسی

خودآگاهی فواید بسیاری دارد که به طور مستقیم بر سلامت روان فرد تاثیر می‌گذارد. در ادامه به مهم‌ترین فوایدخودآگاهی اشاره کرده‌ایم.

  • شناخت و پذیرش صحیح خود
  • تلاش برای رسیدن به خود آرمانی با تعیین هدف‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت در زندگی
  • رسیدن به رشد و تحول
  • افزایش اعتماد به نفس
  • ترمیم عزت نفس
  • افزایش قاطعیت
  • احساس رضایت از زندگی
  • مدیریت خشم، استرس و اضطراب
  • افزایش توانایی و مهارت در کنترل رفتار
  • مقاومت بالاتر در برابر فشارها و ضربه‌های روانی اجتماعی
  • افزایش نشاط و روحیه فرد
  • تعدیل و ترشح هورمون‌های بدن
  • آگاهی از موفقیت‌ها و شکست‌های خود
  • پذیرش مسئولیت زندگی
  • افزایش روحیه همکاری و مشارکت در کارهای گروهی
  • استقبال از مشورت با دیگران و افراد صاحب نظر
  • عدم سرزنش دیگران و احترام گذاشتن به همه
  • مثبت اندیشی
  • و . . .

انواع خودآگاهی

خودآگاهی‌انواع مختلفی دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

  • خود فیزیکی: خودآگاهی‌فیزیکی، تصویر افراد از ظاهر خودشان را شامل می‌شود. نبود خودآگاهی‌فیزیکی، افراد را به سمت بدریخت انگاری و انجام عمل‎‌های جراحی مختلف سوق می‌دهد.
  • خود جنسیتی: خودآگاهی‌جنسیتی شامل تمایلات و هویت جنسی افراد است.
  • خود تاریک: خود تاریک بخشی از فرد را شامل می‌شود که دارای اسرار درونی است. اسراری که او از دیگران پنهان می‌کند.
  • خود واقعی: خودآگاهی‌واقعی شامل بخشی از وجود انسان می‌باشد که دربردارنده تمامی نقاط ضعف و نقاط قوت او است.
  • خود معنوی: خود معنوی نشان دهنده باورهای معنوی و مذهبی هر فردی است.
  • خود آرمانی: این بخش ازخودآگاهی همان خودی می‌باشد که فرد تمایل دارد به آن نقطه برسد. خودآرمانی در ذهن افراد شکل می‌گیرد.
  • خود اجتماعی: خود اجتماعی نشان دهنده جایگاه اجتماعی افراد در زندگی است.

مراحل دستیابی به خودآگاهی

شاید برای بسیاری از افراد این سوال ایجاد شود که چگونه می‌توانند به خودآگاهی برسند. رسیدن به‌خودآگاهی به دو صورت به شرح موارد زیر امکان‌پذیر می‌باشد.

  • خودآگاهی‌عمومی: درخودآگاهی عمومی فرد در تلاش است که با معیارهای بیرونی خودش را مقایسه کند. درواقع برای او این موضوع مهم می‌باشد که از نظر دیگران چگونه به نظر می‌رسد.
  • خودآگاهی‌خصوصی: درخودآگاهی خصوصی برخلاف خودآگاهی عمومی، فرد به ملاک‌ها و معیارهای درونی خودش اهمیت می‌دهد و در واقع تحلیل درست‌تر و دقیق‌تری از خودش دارد.

چگونه به مهارت آگاهی برسیم؟

رسیدن به‌خودآگاهی نیازمند این است که فرد برخی مراحل را پشت سر بگذارد. امروزه روانشناسان از روش‌هایی همچون روان‎‌درمانی و روان‌کاوری استفاده می‌کنند و به کمک این دو روش به افراد کمک می‌کنند تا به خودآگاهی برسند. در ادامه به مهم‌ترین راه‌های رسیدن به خودآگاهی اشاره کرده‌ایم.

1.شناخت احساسات

هر فردی در مواجهه با مسائل مختلف و قرار گرفتن در موقعیت‌های متفاوت، به نوعی احساسات خود را بروز می‌دهد. بنابراین شناخت احساسات نقش مهمی در رسیدن به خودآگاهی دارد.

2.شناخت افکار

افراد اگر بتوانند به شناخت درستی از افکار خود برسند، می‌توانند با قرارگیری در موقعیت‌های مختلف زندگی، تصمیم‌گیری‌های درستی داشته باشند و افکار درست را از افکار نادرست تشخیص دهند.

3.شناخت دقیق انتظارات و خواسته‌ها

از دیگر مراحل رسیدن به خودآگاهی، شناخت دقیق انتظارات و خواسته‌ها می‌باشد. کسی که دارای درک درست و روشنی از انتظارات و خواسته‌های خود است، می‌تواند در موقعیت‌های مختلف زندگی هم درک درستی داشته باشد.

4.شناخت میزان اعتماد به نفس

کسانی که دارای اعتماد به نفس پایینی هستند، معمولا در پی این اعتماد به نفس پایین، انتظارات زیاد و خارج از توانمندی‌هایشان از خود دارند. این موضوع می‌تواند سبب شود فرد دچار نارضایتی از زندگی شود.

اعتماد به نفس بالا می‌تواند به فرد کمک کند، راحت‌تر از دیگران به خودآگاهی برسد، چراکه این دسته از افراد در موقعیت‌های مختلف زندگی انتظارات و خواسته‌های خود را در اولویت قرار می‌دهند و به آن‌ها ارزش و اهمیت می‌بخشند.

برای دریافت مشاوره در زمینه خودآگاهی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی


 ورود به صفحه

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354


جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: خودآگاهی در روانشناسی چیست

احساس گناه چه عوارضی دارد؟

آیا می‌دانید احساس گناه چگونه ایجاد می‌شود و در ذهن رشد می‌کند؟ تله حس گناه احساسی آزاردهنده است که می‌تواند سالم و مفید بوده و فرد را در جهت انسانی بهتر شدن سوق دهد. البته در عین حال هم می تواند ناسالم و مخرب باشد، باعث عذاب دائمی او بشود. از نشانه‌های تله حس گناه می توان به بی قرار و کلافه بودن، سرزنش‌های مداوم خود، بی خوای های شبانه، عذاب وجدان و … اشاره کرد. احساس‌گناه از انجام کارهای ناپسند و در پی پا گذاشتن بر روی خط قرمزها و نبایدهای زندگی ایجاد می‌شود. از فواید احساس گناه، جبران اشتباهات است. اما واقعیت این است که تمامی افراد با داشتن احساس گناه نمی‌توانند شرایط را کنترل کنند و این احساس در آن‌ها تبدیل به یک احساس عذاب آور می‌شود. در ادامه به دلایل ایجاد حس گناه و رهایی از آن اشاره کرده‌ایم.

منبع: احساس گناه چه عوارضی دارد؟

منظور از تله حس گناه چیست؟

معنی و مفهوم گناه کاملا به دید و نگرش فرد بستگی دارد و احساس گناه به برخی احساسات درونی منفی گفته می‌شود. در این نوع احساس فرد تصور می‌کند به دلیل اینکه اشتباه و گناهی را مرتکب شده است، مستحق سرزنش و مجازات است.

گاهی احساس گناه یک تله است و بسیاری از افراد به این دلیل که گمان می‌کنند، باعث آسیب دیدن دیگران و رنجش آن‌ها شده اند در این تله و احساسات منفی ناشی از آن گرفتار می‌شوند.

احساس گناه پس از ارتکاب یک خطا و اشتباه، می‌تواند احساسی طبیعی در انسان باشد؛ اما تله احساس‌گناه ناشی از یک مسئولیت پذیری افراطی است که فرد خود را در برابر اشتباهی که مرتکب نشده است، مقصر و گناهکار می‌داند.

نظرات مختلفی پیرامون احساس‌گناه وجود دارد، به طوری که دسته‌ای از افراد بر این عقیده هستند که احساس‌گناه برای ایجاد ساختار اجتماعی قانونمند و با امنیت و همینطور رشد شخصیت انسان‌ها لازم است و دسته‌ای دیگر آن را مخرب می‌دانند.

زمانی احساس گناه تبدیل به یک احساس مخرب و آزاردهنده می‌شود که به طور مداوم همراه فرد باشد. کلنجار رفتن‌های مداوم و همیشگی با احساس شرم و گناه و سرزنش‌های درونی، زمینه دیگر آسیب‌های روانی و حتی جسمی را برای فرد فراهم می‌کند. اگر احساس می‌کنید در این تله افتاده‌اید حتما برای مشاوره فردی اقدام کنید.

احساس گناه از کجا سرچشمه می‌گیرد؟

احساس گناه با توجه به منشاء ایجاد آن، دارای انواع مختلفی است که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

1.  اشتباهات خودمان

زمانی که فرد اشتباهی مرتکب می‌شود که در پی اشتباه آن، صدمات و آسیب‌هایی به دیگر افراد وارد می‌گردد، احساس‌گناه کار بودن می‌کند.

در این نوع از احساس‌گناه، فرد به دلیل زیرپا گذاشتن برخی مسائل اخلاقی همچون عدم صداقت، فریب و نیرنگ، عدم پایبندی به قول و تعهد و … دچار عذاب وجدان می‌شود.

این نوع از احساس‌گناه سالم است و بازدارنده فرد از انجام اشتباهات بیشتر می‌باشد؛ البته به شرطی که احساس‌گناه را نیز به طور مداوم برای خود نگه ندارد. معمولا کسانی که این احساس گناه را دارند، سعی می‌کنند اشتباه خود را جبران کنند.

2. احساس گناهی که از درون ما نشات می گیرد

تمامی افراد در زندگی خود برخی ارزش‌ها و موازین اخلاقی را تعیین می‌کنند و سعی دارند آن‌ها را زیر پا نگذارند. در این میان برخی از اشخاص حتی با فکر کردن بر خلاف آنچه که در سر دارند، احساس گناه می‌کنند.

به عنوان مثال ممکن است برای مردی رابطه با زن متاهل، زیر پا گذاشتن قوانین باشد و او در عمل نیز به این ارزشی که تعیین کرده است، پایبند باشد اما با فکر کردن به این موضوع احساس‌گناه کند.

این نوع از احساس گناه آسیب زننده است، بنابراین فرد باید تلاش کند به کمک مکانیسم‌های دفاعی همچون سرکوب امیال نادرست، انکار و… از این تله حس گناه رها شود.

در برخی موارد نیز روانشناسان توصیه می‌کنند، کسی که در تله احساس گناه ناشی از افکارش به دام افتاده، سعی کند با احساسات خود مقابله کرده و آن‌ها را بپذیرد و کم کم این افکار را در ذهن خود کم رنگ نماید.

3. باورهای غیرمنطقی در مورد چهارچوب های اخلاقی

بسیاری از افراد به دلیل اینکه گمان می‌کنند مرتکب خطا و اشتباه شده‌اند و به عبارتی با برداشت غیرمنطقی از اشتباهات، احساس گناه می‌کنند.

برخی عقاید و باورهای غلط سبب می‌شود که فرد با انجام هر کاری، گمان کند مرتکب یک کار ناشایست و غیرمنطقی شده است و عذاب وجدان بگیرد.

برای درک بهتر این موضوع مثلا ممکن است فردی دوستش را نفرین کند و پس از مدتی برای دوستش مشکلی ایجاد شود. در این حالت فرد خودش را به خاطر مشکلی که برای دوستش پیش آمده مقصر بداند، در حالی که او در بروز این مشکل هیچ نقشی نداشته است.

4. احساس گناه به خاطر کمک نکردن به دیگران

احساس گناه ناشی از کمک نکردن به دیگران و یا فرسودگی عاطفی، نوع دیگری از احساس‌گناه است. این احساس‌گناه نیز بسیار مخرب می‌باشد.

کمک کردن به دیگران بسیار خوب است، اما اگر به دلایل مختلفی نمی‌توانید این کار را انجام دهید، نباید احساس گناه داشته باشید و افکار وسواس گونه را وارد ذهن خود کنید.

چرا احساس گناه ایجاد می‌شود؟

حس گناه نتیجه جنگ میان اصل اخلاقیات و اصل لذت و شهوات است. در واقع کسی که احساس می‌کند میان ارزش‌های تعیین شده خود و خواسته‌های نامعقول امیالش ناهماهنگی وجود دارد، دچار تعارض شده و در نتیجه احساس گناه و عذاب وجدان می‌کند. احساس‌گناه دلایل و منشاءهای متفاوتی دارد که در ادامه سعی کرده‌ایم به آن‌ها بپردازیم:

  • از دلایل ایجاد حس گناه، عقده ادیب می باشد. مطابق این نظریه  سومین مرحله رشد روانی و حنسی افراد در سن سه تا شش سالگی اتفاق می افتد. عقده ادیب مطابق نظریه فروید به تمایل جنسی پسربچه ها به مادرشان گفته می شود که اولین زمان شکل گیری احساس گناه در آنان نیز هست. باید ها و نباید های تعیین شده در زندگی، می تواند باعث ایجاد گناه شود.
  • حس گناه بخشی از فرآیند رشد شناختی انسان نیز هست. فرد از کودکی همدلی کردن با دیگران را می آموزد و در صورتی که رفتارهای آسیب زننده از او رخ دهد، احساس‌گناه می کند.
  • افراد برخی استانداردهای احتماعی را برای خود تعیین می کنند که زیرپا گذاشتن آن ها می تواند باعث ایجاد احساس‌گناه شود.
  • افرادی که احساس می کنند، میان آنچه که هستند و ایده آلی که از خود انتظار دارند، فاصله زیادی هست، دچار حس گناه می شوند.

عوارض تله احساس گناه ناسالم چیست؟

احساس گناه اگر سالم باشد، به عنوان عاملی بازدارنده از ارتکاب جرم برای فرد عمل می‌کند و سبب می‌شود از قوانین اجتماعی و هنجارها تبعیت کند.

در برخی موارد احساس‌گناه از محدوده سالم خود خارج شده و بر روی زندگی فرد تاثیرات منفی خود را می‌گذارد. از مهم‌ترین عوارض احساس‌گناه شدید، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ایجاد اختلالات اضطرابی
  • افسردگی شدید
  • وسواس
  • عدم انگیزه کافی برای انجام امور زندگی
  • کاهش عزت نفس
  • لذت نبردن از اتفاقات خوب
  • احساس‌گناه و عذاب وجدان از هر گونه کار کوچک و اشتباه
  • و …

در صورتی که احساس‌گناه شما را به این درجه از آشفتگی رسانده حتما باید برای درمان اقدام نمایید، برای شروع پیشنهاد می‌کنیم مقاله درمان افسردگی را بخوانید.

چگونه از احساس گناه رها شویم؟

اگر گرفتار احساس‌گناه و عذاب وجدان افراطی هستید، می‌توانید به کمک برخی راهکارها از میزان حس گناه خود کم کنید. در ادامه به راهکارهایی برای رهایی از احساس‌گناه اشاره کرده‌ایم.

ریشه های حس گناه را پیدا کنید

مهم‌ترین قدم در جهت کاهش احساس‌گناه، پیدا کردن عامل ایجاد این حس می‌باشد. در واقع فرد باید متوجه شود که احساس گناه او ناشی از بروز یک اشتباه است و یا از یک مسئولیت پذیری افراطی نشات می‌گیرد.

حس گناه پیامد طبیعی روان انسان در برابر اشتباهات او است. این احساس در صورت درست بودن می‌تواند زمینه سازگاری‌های اجتماعی را فراهم کند.

حس گناه خود را بپذیرید

خطا و اشتباه جزء جدایی ناپذیر زندگی انسان است. اگر مدام خود را سرزنش و ملامت می‌کنید و خود را به خاطر اشتباهاتی که رخ داده، لایق مجازات می‌بینید؛ فقط باید به این موضوع باور داشته باشید که انسان جایز الخطا است.

در روش‌های شناختی و روان‌درمانی برای از بین بردن حس گناه، از تغییر دید و تفکر افراد استفاده می‌شود. به طوری که اگر افکار فرد در مورد اینکه او نمی‌تواند همواره مصون از خطا باشد، تغییر کند؛ احساس‌گناه او نیز کمتر می‌گردد. پیشنهاد می‌شود حتما مقاله بخشش خود را بخوانید.

علیه کمال طلبی خود بیاستید

اشاره کوتاهی کردیم که در خیلی موقع‌ها حس گناه از کمال گرایی افراد نشات می‌گیرد. به این معنی که فرد برای اینکه از نظر خود، خانواده و جامعه یک فرد ایده آل نشده است، احساس‌گناه می‌کند.

برای از بین بردن این نوع از حس گناه باید معیارهای استانداردتری برای خود وضع کنید. این نوع از احساس گناه دارای بیشترین آسیب برای فرد است.

به دنبال جبران باشید

اگر احساس گناه شما به این دلیل است که احساس می‌کنید خطای شما باعث آسیب و صدمه به دیگر افراد شده است، می‌توانید برای جبران برنامه‌ریزی کنید. جبران خطا و اشتباهات تا حد زیادی از احساس‌گناه افراد را کم می‌کند.

در نظر داشته باشید که احساس‌گناه مداوم و سرزنش همیشگی خود، می‌تواند نشانه‌هایی از افسردگی باشد. اگر شما هم در تله حس گناه هستید، پیشنهاد می‌شود از مشاوره افسردگی روانشناسان و متخصصان مرکز مشاوره ذهن نو بهره ببرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه تله حس گناه می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره آنلاین با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید

آخرین تحقیقات علمی روانشناسی


 ورود به صفحه

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354


جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: احساس گناه چه عوارضی دارد؟