ترس از بچه دار شدن ممکن است هم در زنان و هم در مردان ایجاد شود. در برخی موارد زن و شوهر هر دو از داشتن بچه واهمه دارند. احتمالا زوج‌هایی را دیده‌اید که می‌گویند قصد فرزندآوری ندارند و دلیل این تصمیم‌شان را هم معمولا مسئولیت زیاد بچه می‌گویند! اما در این دنیا هیچ کاری نیست که مسئولیت نداشته باشد؛ البته که فرزندپروری مسئولیتی هزاران برابر سخت‌تر و سنگین‌تر دارد. از نگاهی دیگر برخی اوقات فقط یکی از طرفین تمایلی به بچه دار شدن ندارد و طرف دیگر برعکس اوست. در این حالت یکی از زوجین مانع از تجربه شیرین پدر یا مادر بودن می‌شود. تفاوتی ندارد ترس از بچه دار شدن در یکی یا هردوتان باشد. شناخت عمیق‌تر این موضوع و بررسی پیش زمینه‌ها و علت یابی آن می‌تواند در رسیدن به آرامش و احساس شادی کمک کند. برای حل این مساله می‌توانید مشاوره بارداری و خانواده بگیرید.
منبع: ترس از بچه دار شدن
تعدادی از زوج هایی که به مراکز مشاوره مراجعه می‌کنند بر سر موضوع بچه دار شدن اختلاف نظر دارند. خیلی اوقات می‌بینیم ازدواج، ازدواج خوبی است و طرفین و به راحتی با هم کنار آمده‌اند اما فقط ترس از بچه دار شدن باعث اختلاف بین آن‌ها شده است.
فشار اطرافیان برای تسریع روند فرزندآوری به خصوص در جامعه ایرانی ممکن است هر زوجی را دچار اضطراب و آشفتگی کند. در مواردی که زوجین در مورد بچه دار شدن یا نشدن دچار اختلاف هستند، اوضاع بدتر است. چرا که این مساله بر روی دیگر بخش های رابطه شان هم تاثیر منفی می‌گذارد. بنابراین برای رسیدن به یک نقطه مشترک توصیه می‌شود که ابتدا علت ترس از بچه دار شدن را پیدا کنید و سپس در مورد راه حل های پیش رو مباحثه نمایید. برای آشنایی با نحوه برنامه ریزی برای بچه دار شدن کلیک کنید.
دلایل مختلفی برای این ترس وجود دارد که برخی از آن ها منطقی و برخی غیرمنطقی هستند. دلایلی مانند کمال گرایی، نداشتن حامی و دلگرمی، تجربه سقط جنین و دیگر موارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کینم.
بر هیچ کس پوشیده نیست که در دنیای امروز برای هرچیزی بایستی هزینه‌ای پرداخت کرد. کاملا طبیعی است که افراد پیش از فرزند آوری آمادگی مالی خود را در نظر بگیرند. متاسفانه شرایط اقتصادی جامعه به گونه‌ای شده که این ترس فراگیری پیدا کرده و موجب افزایش سطح اضطراب و استرس در زوج های جوان گشته است. به طوری که خیلی از زوج‌ها به شدت خواهان بچه دار شدن هستند اما مسائل مالی سد بزرگی برای آن‌هاست و باعث می‌شود نقش شیرین پدر و مادر بودن را تجربه نکنند.
هنگامی که هنوز مطمئن نیستید که ازدواج‌تان تصمیم صحیحی بوده یا نه؛ هرگونه اقدام به بچه دار شدن اشتباه است و فقط باعث پیچیده‌تر شدن و وخامت موضوع می‌گردد. ممکن است با مشکلاتی در زندگی زناشویی خود روبرو باشید و این مسئله مانع تصمیمات جدی‌تان شود. بنابراین اگر منشا ترس‌تان این مسئله است با حفظ آرامش و راهنمایی از متخصصین ابتدا مشکلات‌تان را با همسر خود حل کرده و سپس برای فرزندآوری اقدام فرمایید. برای کسب اطلاع بیشتر مقاله اقدامات قبل از بارداری را بخوانید.
قطعا با وارد شدن یک نوزاد در زندگی زن و مرد تغییرات زیادی در تمام بخش های زندگی آن‌ها رخ خواهد داد. زنان و مردانی که وابستگی زیادی به سبک زندگی شان دارند، حتی برای چشیدن طعم پدر و مادری هم حاضر به عوض کردن آن نیستند. برای مثال این تغییرات در زمینه هایی مثل ارتباط با دوستان، ساعت خواب، ساعت کار کردن و رسیدگی به امور منزل و خانواده، دخل و خرج خانه و خانواده و.. رخ خواهد داد.
والدی که سلامت ذهنی و یا جسمی نداشته باشد، مسلما صلاحیت کافی برای بچه دار شدن ندارد. برای مثال مادری که دچار بیماری مقاربتی باشد احتمال زیاد نمی‌تواند فرزندی سالم به دنیا بیاورد و یا پدری که دچار پرخاشگری باشد نمی‌تواند تعاملی مثبت با فرزندش ایجاد کند. بنابراین این دست افراد حتما قبل از بچه دار شدن باید به دنبال درمان ویا حداقل راه های برای کنترل آن پیدا کنند. ترس از بچه دار شدن در این خانواده قابل درک بوده اما با تلاش برای پیدا کردن راه حل می‌توانید این مساله را حل کنید.
زنان و مردانی که نه از کمک های پدر و مادرشان بهره مندند و نه خدمات اجتماعی مناسب برای بچه دار شدن به آن‌ها ارائه نمی‌شود، نسبت به بچه دار شدن و آینده او ترس دارند. این زوج ها از اینکه در مواقع ضروری نتوانند از پس مشکلات بر بیایند واهمه دارند. حضور پدر بزرگ و مادر بزرگ کودکان در فرهنگ ایرانیان بسیار یاری رسان هست. زن و مردی که این نوع حمایت را ندارند، معمولا دچار ترس از بچه دار شدن می‌شوند.
ترس از بچه دار شدن در زنان که به آن توکوفوبیا هم می‌گویند، ممکن است به صورت اولیه و ثانویه بروز یابد. در حالت اولیه خانم هیچ تجربه ای از بارداری ندارد ولی به دلایل مختلف (عمدتا تجربه های نامطلوب از رابطه جنسی) حس خوبی به باردار شدن ندارد. در توکوفوبیای ثانویه مادر سابقه بارداری دارد اما به دلایلی مثل سختی زایمان، سقط، بارداری سخت (دیابت یا فشار خون) و… از بارداری مجدد واهمه دارد. سایر عواملی که باعث ترس زنان از بچه دار شدن می‌شود عبارتند از؛
برای آشنایی با مراقبت های قبل از بارداری کلیک کنید.
رابطه تولد نوزاد و معنا بخشی به کانون خانواده؛ در پژوهشی که سال‌ها پیش انجام شده به سه فاکتور منحصر به فرد برای شادی مداوم افراد اشاره می‌شود که یکی از آن‌ها احساس تعلق است. داشتن بچه به پدر و مادر حس تعلق، ارزشمندی و مفید بودن می‌دهد.
هر فرد می‌تواند از راه‌های گوناگون در زندگیش به هدفمندی برسد اما شاید هدفمندی زندگی زناشویی تنها در گرو تولد فرزند باشد. به علاوه مطالعات نشان می‌دهند ورود کودک به زندگی مشترک‌تان شما را اجتماعی‌تر کرده و باعث می‌شود توانایی‌های بالقوه خود را شکوفا کنید. بسیاری از روانشناسان بر این باورند که سازمان روانی انسان با پذیرفتن نقش پدر و مادری به کمال خود می‌رسد.
اگر به اعماق این موضوع با دقت بنگریم متوجه می‌شویم در برخی موارد این ترس، ترس از والد شدن نیست، بلکه ترس از شبیه بودن به پدر و مادر خود است. در واقع تصویر بدی که از گذشته دارید ممکن است مانع از اقدام شما شود. کمتر انسانی وجود دارد که کاملا سالم تربیت شده باشد. تقریبا همه پر از آسیب‌هایی هستند که پدر و مادرشان با برخورد و تربیت نادرست به آن‌ها زده‌اند. احساسات منفی ایجاد شده در ما از دوران کودکی و نوجوانی تاکنون نه تنها از بین نرفته‌اند بلکه در ناخوآگاه ما ساکن هستند. انتقاد شدن، دیده نشدن، حمایت نشدن و کنترل شدن در دوران رشد تجاربی مشترک بین افراد است. اکنون که می‌خواهید فرزند خود را داشته باشید انبوهی از خاطرات بد به سطح هشیار می‌آیند و باعث ناامیدی شما می‌شوند.
قدم اول روبه رو شدن و پذیرفتن این مشکلات و کنار آمدن با آن‌ها به کمک درمانگر است. مهم‌ترین چیز در وهله بعدی رسیدن به این باور و آگاهی است که شما فرد مستقلی هستید و قرار نیست شبیه پدر و مادر خود عمل کنید و اشتباهات آن‌ها را تکرار نمایید. بعلاوه می‌توانید از این تجارب در جهت مثبت استفاده بکنید. به این صورت که مراقب تمامی رفتار و گفتارتان در برخورد با فرزند خود بوده و احتیاط به خرج دهید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: ترس از بچه دار شدن
والدین باید نسبت به درک کودک از عدالت و توانایی او در درک امور شناختی متناسب با سنش اطلاعات لازم را داشته باشند. میزان شناخت و فهم کودکان از مفاهیم و رفتارهای مربوط به عدالت و شاخصه‌های آن بسته به دوره تکاملی و مرحله‌ای از رشد که کودکان در آن قرار دارند متفاوت خواهد بود. همزمان با بزرگ‌تر شدن کودک، توانایی‌های شناختی و خصیصه‌های اخلاقی او تکامل می‌یابد و در طی این دوران رشد و نمو که به طور طبیعی در کودکان طی می‌شود، ویژگی‌های شخصیتی و نمودهای روشنی از رفتارهای تکامل یافته در او نمایان خواهد شد. برای درک بهتر این موضوع می‌توانید مشاوره کودک دریافت نمایید.
منبع: درک کودک از عدالت چگونه شکل می‌گیرد؟
یکی از عوامل و فاکتورهای مهمی که می‌تواند نقش موثری در تکامل و شکوفایی خصیصه عدالت و عدالت خواهی در کودکان داشته باشد، اعضای خانواده او به ویژه پدر و مادر کودک می‌باشد. کودکی که در مراحل رشد و تکامل خود قرار دارد به میزان زیادی از والدین و نحوه رفتار و برخوردهای آن‌ها با خود تاثیر می‌پذیرد و در همین مرحله می‌تواند بسیاری از ارزش‌ها و ویژگی‌های رفتاری را از آن ها فرا بگیرد.
وجود کمک‌ها و هدایت‌های والدین می‌تواند کودک را در دوره رشد و تکامل خود در مسیر درست قرار داده و او را به والاترین مرتبه از تکامل روانی و شخصیتی برساند. پدران و مادران به عنوان الگوهایی در تمام زندگی یک کودک حضور داشته و بر پرورش و ظهور خصایص مختلف اخلاقی در او اثر خواهند گذاشت.
آنچه که یک کودک در روابط خود با سایرین به عنوان عدالت و برابری می‌شناسد و آن بخش از این خصیصه که به عنوان یک ارزش اخلاقی در باورهای او نهادینه می‌شود، به میزان زیادی تحت تاثیر رفتارهای والدین او و آموزش‌های آنان به کودک می‌باشد. هر کودکی در دوره‌های مختلفی از رشد و تکامل خود به درک‌های متفاوتی از مفهوم عدالت می‌رسد که در ادامه به بررسی هر کدام از این دوره‌ها خواهیم پرداخت. برای درک روند رشد شناختی کودک کلیک کنید.
پس از تولد کودک تا زمانی که رشد و تکامل او ادامه دارد، صفات شخصیتی و اجتماعی کودک دستخوش تغییر شده و رفته رفته درک او از این خصوصیات کامل‌تر و گسترده‌تر خواهد شد. از این رو مفاهیمی که به عدالت و تساوی بین افراد مربوط می‌شوند هم در دوره‌های مختلف سنی در کودکان با هم تفاوت‌هایی داشته و در طول زمان تکامل پیدا خواهند کرد.
بنابراین والدین موظفند یا خود رشد این خصوصیت‌ها را در کودک‌شان کنترل کرده و هدایت نمایند و یا اگر از آن دسته والدینی می‌باشند که نمی‌توانند وقت زیادی را برای پرورش و یاد دادن مهارت‌ها و آموزه‌های زندگی به او سپری کنند، حتما این وظیفه مهم را به یک مربی یا آموزگار خوب محول کنند تا از کسب آموزش‌های کافی و مناسب توسط کودک و به سلامت عبور کردن او از این مرحله از رشد شناختی و تکاملی وی اطمینان حاصل کنند.
بیشتر بخوانید: نشانه های سلامت نوزاد
وقتی که کودکان وارد سن 4 سالگی می‌شوند، رفته رفته توانایی‌های شناختی آن‌ها فعال شده و می‌توانند مفاهیم و موضوعات مشخصی را شناخته و درک کنند. مفهوم عدالت هم یکی از خصوصیات اخلاقی و شناختی است که در این مرحله از رشد کودک تجلی می‌یابد. او در این مرحله قادر است تا رفتارهای ناعادلانه و همراه با تبعیض را شناسایی کرده و اگر بر خلاف خواسته‌ها و منافع او باشند، واکنشی همراه با عصبانیت و نارضایتی نسبت به این بی عدالتی‌ها از خود بروز دهد.
به عنوان نمونه وقتی هدایایی در بین کودکان 4 تا 8 ساله توزیع می‌شود، اگر هدیه یکی از آن‌ها در مقایسه با دیگران کوچک‌تر و کمتر باشد، این کودک نسبت به این بی عدالتی اعتراض کرده و از این امر ناراحت و عصبانی خواهد شد. کودکان در این دوره سنی بیشتر به خود متکی بوده و تنها به خودشان اهمیت می‌دهند، از این رو سایر کودکان نسبت به این رفتار ناعادلانه اعتراضی نداشته و تنها کودکی که این رفتار در حق او انجام پذیرفته شکایت خواهد کرد. وظیفه والدین در این مرحله از رشد کودکان، تشویق رفتارهای عدالت خواهانه در کودک و آموزش رفتارهای عادلانه به او می‌باشد تا این مفهوم را به عنوان یک ارزش رفتاری و اخلاقی در او پرورش دهند.
پس از ورود به 8 سالگی و طی آخرین سال‌های دوران کودکی، درک و شناخت کودک از مفاهیم مربوط به عدالت توسعه یافته و گسترده‌تر خواهد شد. در این مرحله این درک در کودکان ایجاد خواهد شد که رعایت برابری و مساوات در میان افراد باعث بهبود روابط و پیشبرد بهتر آن‌ها خواهد شد و اگر عدالت در جامعه بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، به دنبال آن آسیب‌های ناشی از بی عدالتی و عدم رعایت آن در میان مردم نیز کمتر خواهد شد. در همین راستا خود کودکان هم سعی خواهند کرد تا بیشتر و بهتر این مفهوم را وارد زندگی و رفتارهای خود کرده و از آن پیروی کنند.
در کنار تمام این موارد، همانطور که ذکر شد، والدین کودک، آموزه‌های آن‌ها و محیط و جامعه‌ای که کودک در آن رشد و نمو می‌یابد نیز می‌توانند تاثیر بسزایی در شکل گیری خصوصیات اخلاقی و ویژگی‌های رفتاری کودک داشته باشند.
به عنوان مثال چنانچه محیطی که کودک در آن قرار داشته و رشد می‌کند، دربرگیرنده تفکرات همراه تبعیض نسبت به نژادهای مختلف انسان‌ها باشد، مفهوم عدالت به درستی در این کودک محقق نخواهد شد و این برداشت غلط در تصورات و باورهای کودک هم رسوخ خواهد کرد. بدین ترتیب آموزه‌های نادرست و شیوه نادرست رفتار در محیط خانواده باعث خواهد شد تا مفهوم اصلی عدالت به خوبی در کودک جا نیفتاده و این خصیصه در او تثبیت نشود.
در این مرحله درک کودک از مفاهیم و ضوابطی که تا به الان کسب کرده افزایش یافته و قادر است بدون این که به نتایج و فواید یک عمل بنگرد، برای آن احترام قائل شده و پایبندی خود نسبت به آن خصوصیت را نشان دهد. به گونه‌ای که اگر در شرایطی قرار گیرد که پای دفاع از ارزش‌ها و باورهای خود و در مقابل، منافع شخصی او در میان باشد، جانب‌داری از حق و رعایت انصاف و عدالت را مهم‌تر شمرده و منافع خود را فدای اعتقادات و باورهایش خواهد کرد.
البته این حالت در صورتی اتفاق می‌افتد که تربیت و پرورش کودک به بهترین نحو انجام گرفته باشد و تمام نکات و ارزش‌های اخلاقی به شیوه درست توسط والدین به کودکان انتقال داده شده باشد. در غیر این صورت حتی ممکن است تا سال‌ها بعد از این مرحله و رسیدن به دوره جوانی و بزرگسالی هم آن نگرش صحیح در فرد شکل نگرفته باشد. برای این که بتوانید با رفتارهای درست و آموزش‌های صحیح به کودک خود در مراحل مختلف رشد او آشنا شوید، می‌توانید با کمک گرفتن از یک مشاور و استفاده از راهنمایی های او، بهترین و آموزنده‌ترین رفتار را در مقابل کودک خود انجام داده و او را به بالاترین سطوح رشد شخصیتی و اخلاقی برسانید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
یکی از عوامل و فاکتورهای مهمی که می تواند نقش موثری در تکامل خصیصه عدالت و عدالت خواهی در کودکان داشته باشد چیست؟
از مهم ترین و تاثیرگذارترین عوامل در پرورش خصوصیت عدالت و عدالت طلبی در کودکان، رفتار اعضای خانواده و به ویژه پدر و مادر با آن ها می باشد که می تواند درک کودک از عدالت در هر مرحله سنی را شکل بدهد.
در کدام دوره از رشد، کودک قادر به یافتن و شناخت رفتارهای ناعادلانه و تبعیض آمیز می باشد؟
وقتی که کودکان وارد سن 4 سالگی می شوند، به تدریج توانایی‌های شناختی آن‌ها فعال شده و می‌توانند مفاهیم و موضوعات مشخصی را درک کنند. شناخت مفهوم عدالت هم یکی از خصوصیات اخلاقی است که در این مرحله از رشد کودک ظاهر می‌شود. او در این مرحله قادر است رفتارهای ناعادلانه و همراه با تبعیض را شناسایی کرده و اگر بر خلاف خواسته ها و منافع او باشند، واکنشی همراه با عصبانیت و نارضایتی نسبت به این بی عدالتی ها از خود بروز دهد.
در چه زمانی کودکان خودشان هم سعی می کنند تا از الگوهای رفتارهای عادلانه در زندگی خود پیروی کنند؟
پس از ورود به 8 سالگی و طی آخرین سال های دوران کودکی، درک کودک از مفاهیم مربوط به عدالت توسعه یافته و عمیق‌تر خواهد شد. در این مرحله کودکان به این درک و شناخت خواهند رسید که رعایت برابری و مساوات در میان افراد باعث بهبود روابط و پیشبرد ارتباطات به شکل مطلوب تری خواهد شد و اگر عدالت در جامعه بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، به دنبال آن آسیب های ناشی از بی عدالتی و عدم رعایت آن در میان مردم نیز کمتر خواهد شد. در همین راستا خود کودکان هم سعی خواهند کرد تا بیشتر این مفهوم را وارد زندگی و رفتارهای خود کرده و از آن پیروی کنند.
رفتار با معتاد چگونه باید باشد؟ طبیعی است که اگر به صورت ناگهانی متوجه اعتیاد یکی از اعضای خانواده یا نزدیکان خود شوید نگرانی و هیجانات منفی به سمت شما هجوم بیاورند و زمینه را برای واکنش نادرست فراهم کنند. اما باید این نکته را بدانید که برخورد اولیه با فردی که درگیر اعتیاد شده بسیار حائز اهمیت است و می‌تواند بر ادامه اعتیاد یا تصمیم برای ترک توسط او تاثیر بگذارد. علاوه بر این‌ها باید به یاد داشته باشید که اعتیاد مانند یک باتلاق است و هرچقدر بیشتر در نجات فرد معتاد تعلل کنید، او بیشتر فرو خواهد رفت پس رویارویی با حقیقت را پشت گوش نیندازید. با آگاهی از نحوه صحیح رفتار با معتاد و کمک گرفتن از یک روانشناس می‌توانید او را در مسیر ترک اعتیاد یاری کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
منبع: رفتار با معتاد
در برخورد با فرد معتاد شما ابتدا باید بدانید از چه رفتارهایی باید اجتناب کنید و سپس رفتار های درست را بشناسید. رفتارهایی که نباید کرد به شرح زیر هستند:
بیمار در گیر اعتیاد به حد کافی در حال رنج کشیدن است، و لزومی ندارد که شما با حرف‌هایتان او را بیشتر شکنجه کنید. از تحقیر و توهین، فریاد و ناسزا گفتن، لعن و نفرین، تهدید، قضاوت و انتقاد و دیگر تنبیه‌های کلامی شدیدا اجتناب نمایید.
کتک زدن، قهر کردن، زندانی کردن و… را فراموش کنید. شما با این کارها نه تنها به فرد کمکی نمی‌کنید بلکه او را بیشتر به سوی اعتیاد هدایت می‌کنید.
افراد معتاد ممکن است با سواستفاده از احساساتتان از شما درخواست کنند برایشان مواد تهیه کنید یا کنار آن‌ها مقدار کمی مواد بکشید. هرگز این پیشنهادها را قبول نکنید و به خاطر داشته باشید که پلیس در صورت پیدا کردن مواد مخدر در وسایل شما هرگز باور نمی‌کند برای فرد دیگری این مواد را تهیه می‌کردید و شما را به عنوان مجرم خواهد شناخت. همچنین این را نیز بدانید که مصرف مواد در هر اندازه‌ای حتی کمترین حد، آسیب‌های جسمی فراوانی به همراه دارد و مقدمه‌ای برای اعتیاد شدید است.
بیشتر بخوانید : رفتار با افراد مشکوک به اعتیاد
شاید این حرف را زیاد شنیده باشید که می‌گویند معتاد بیمار است نه مجرم! از نظر متخصصان حوزه ترک اعتیاد این حرف تمام حقیقت است. شما هیچ وقت کسی را که درگیر بیماری قلبی، دیابت یا اینگونه بیماری‌ها شده را سرزنش نمی‌کنید بلکه با مهربانی و آرامش به سمتش می‌روید چرا که می‌دانید آن فرد بیمار است. در مقابل فرد معتاد نیز باید همچین رفتاری داشته باشید و او را به چشم یک بیمار ببینید.
باید بدانید که رفتار شما هر چقدر هم که درست باشد، درمان محسوب نمی‌شود. برای درمان قطعی حتما باید بیمار تحت نظر متخصص ترک اعتیاد باشد. در صورتی که بیمار بارها ترک کرده اما باز شکست خورده پینشهاد می‌کنیم به عنوان خانواده و نزدیکان فرد در جلسات مشاوره خانواده شرکت کنید تا این مساله به طور کل درمان شود.
در یک فرایند دو مرحله‌ای شما می توانید بهترین رفتار با بیمار درگیر اعتیاد را داشته باشید که عبارتند از:
دلیل اعتیاد: ابتدا باید دلیل معتاد شدن فرد مورد نظرتان را پیدا کنید. آیا او به خاطر مشکلات روحی به اعتیاد پناه برده؟ آیا تحت تاثیر جمع‌های دوستی در مدرسه یا محله درگیر اعتیاد شده یا صرفا به خاطر کنکجاوی به سمت مواد مخدر رفته است؟
برای این کار شما باید گوش شنوای فرد باشید. باید بدون قضاوت کردن پای صحبت‌های او بنشینید و همدمش باشید. با شناسایی دلیل اعتیاد می‌توانید با از بین بردن آن به ترک اعتیاد نیز کمک کنید. مثلا اگر فردی به خاطر افسردگی به اعتیاد پناه برده باشد با درمان افسردگی اعتیادش نیز کمرنگ خواهد شد.
مرحله اعتیاد: در رفتار با معتاد شما باید بدانید فرد مورد نظرتان در چه مرحله‌ای از اعتیاد قرار دارد. اگر تازه به مصرف مواد مخدر روی آورده و هنوز اعتیاد جدی ندارد او را به چشم یک فرد سالم نگاه کنید و به تدریج با کمک مشاوره و برخورد صحیح او را برای ادامه ندادن اعتیاد تشویق کنید. اما اگر اعتیاد این فرد جدی است باید اعتماد او را جلب کرده و انگیزه ترک را در او به وجود بیاورید.
شناخت اعتیاد: فرد مورد نظر شما به چه ماده‌ای اعتیاد پیدا کرده است؟ ماده مورد مصرف او را بشناسید و درباره علائم و پیامدهای آن اطلاعاتی کسب کنید. درست مانند زمانی که با دیدن عوارض سرماخوردگی مثل تب، سرفه، آبریزش بینی و… به وجود این بیماری پی می‌برید، باید با دیدن نشانه‌ها، به مصرف معتاد توسط فرذ معتاد آگاه شوید. در صورت دیدن هر رفتار یا حالت عجیبی در عزیز معتادتان، می‌توانید به مشکل او پی ببرید و واکنش مناسب نشان دهید.
بیشتر بخوانید : رفتار با افراد در حال ترک اعتیاد
حمایت: شما باید از فردی که درگیر اعتیاد شده به صورت همه جانبه حمایت کنید. فرد باید کاملا احساس کند که برایتان اهمیت دارد و شما به او توجه می‌کنید. از حمایت‌های مالی فرد معتاد جلوگیری کنید چراکه تمام این پول‌ها صرف مواد شده و سلامتی فرد را با خود به فنا خواهد برد.
انگیزه ایجاد کنید: در رفتار با معتاد باید برای او انگیزه ترک اعتیاد ایجاد کنید؛ برای او دلیل محکمی بیاورید که چرا باید اقدام به ترک کند. به او هشدار دهید که در صورت ادامه دادن مصرف درگیر چه عوارض جسمی و روحی‌ای خواهد شد.
برنامه‌های ترک را بشناسید: شما باید برنامه‌های ترک هر ماده مخدر، مراکز ترک و طول دوره درمان را بدانید تا بهتر بتوانید فرد را به سمت ترک اعتیاد هدایت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ترک اعتیاد کلیک کنید.
بیشتر بخوانید : نقش خانواده در ترک اعتیاد
در هر مرحله بهتر است از متخصصین ترک اعتیاد، مشاورن و روانشناسان و پزشکان مشورت بگیرید. شما تنها فردی نیستید که یکی از عزیزانش درگیر اعتیاد شده پس مطمئن باشید با کسب آگاهی و دریافت مشاوره در زمینه رفتار با معتاد می‌توانید این مشکل را برطرف سازید. متخصصان مرکز مشاوره ذهن نو در خدمت شما هستند تا در این زمینه یاری‌تان کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: رفتار با معتاد
آیا از روش صحیح برخورد با شخصیت ضد اجتماعی آگاهی دارید؟ شخصیت‌های ضداجتماعی به دیگران هیچ توجهی ندارند و بسیار قانون گریز و هنجارشکن هستند. این افراد می‌تواند به اطرافیان خود آسیب بسیار زیادی وارد کنند. به همین دلیل ضروری است که روش صحیح برخورد با آنان را یاد بگیرید تا هم خودتان را از آسیب مصون نگه دارید و هم به فرآیند درمان او کمک کنید. شخصی‌های ضد اجتماعی معمولا بینشی نسبت به مشکل و اختلال خود ندارند و یه همین دلیل برای درمان مراجعه نمی‌کنند. پس لازم است که اطرافیان با آگاهی در این زمینه، گامی در جهت هدایت آنان به سوی درمان بردارند.
بیشتر بخوانید : اختلالات شخصیت دسته b (کلاستر B) چه ویژگی هایی دارند؟
منبع: برخورد با شخصیت ضد اجتماعی
فردی به عواطف شما اهمیت نمی‌دهد و با دیگران بی تفاوت و سنگدلانه برخورد می‌کند، مسئولیت پذیر نیست و در قبال خطاهایش احساس پشیمانی ندارد. شخصیت‌های ضد اجتماعی تمایل دارند که همواره برخلاف هنجارهای جامعه رفتار کنند. پس لازم است دستور عمل‌هایی برای رفتار با این افراد داشته باشید تا هم خودتان در برابر شخصیت ضد اجتماعی آسیب کمتری ببینید و هم به او کمک کنید.
این افراد رفتارهای هیجانی و آنی دارند. واکنش‌های آنان لحظه‌ای است و به آینده فکر نمی‌کنند. به راحتی از قوانین سرپیچی کرده، بسیار دروغ می‌گویند و از دیگران بهره کشی می‌کنند. درک آنان از عواطف و احساسات دیگران به شدت پایین است و احساس خود برتر بینی شدیدی دارد.
افراد با شخصیت ضد اجتماعی به این معروف هستند که ظاهری مهربان، فریبنده، علاقمند و با ملاحظه از خود نشان می‌دهند. این افراد به زیبایی و ظاهر بسیار خوبی دارند و از زیبایی‌شان به عنوان حربه‌ای برای فریب دیگران استفاده می‌کنند. به راحتی می‌توانند با هوش، بذله‌گویی و چرب‌زبانی تاثیر عمیقی بر دیگران بگذارد و خارق العاده بنظر برسد. برای کسب اطلاع بیشتر در زمینه شخصیت ضد اجتماعی کلیک کنید.
بسیاری از علائم شخصیت ضد اجتماعی هم برای خود فرد و هم برای اطرافیان او خطرناک است. این گونه رفتارها موجب آسیب به دیگران می‌شود. اگر از علائم و نشانه‌های این بیماری آگاهی داشته باشید بهتر می توانید شخصیت ضد اجتماعی را تشخیص داده و به او پیشنهاد درمان بدهید. از طرفی لازم است که اطرافیان نحوه برخورد با چنین فردی را بدانند تا هم خودشان کمتر آسیب ببینند و هم از حادتر شدن اختلال در شخصیت ضد اجتماعی جلوگیری کنند.
در ادامه راهکارهایی ارائه می‌دهیم تا برخورد بهتری با شخصیت ضد اجتماعی داشته باشید:
اولین قدم برای برخورد مناسب با شخصیت ضداجتماعی، شناخت او به صورت کامل است. باید شخصیت ضد اجتماعی را از دیگر افراد تمایز دهید. یکی از اصلی‌ترین ویژگی این افراد نادیده گرفتن حقوق دیگران است. اعتیاد به مواد مخدر، الکل و حداقل یکبار به زندان رفتن از مشخصات این گروه می‌باشد. با شناخت علائم و نشانه‌های شخصیت ضد اجتماعی می توانید در جهت درمان به فرد کمک کنید.
جالب است بدانید شخصیت‌های ضد اجتماعی هیچگاه به دنبال درمان خود نمی‌روند. این افراد معتقدند دیگران مقصر هستند و مشکل اصلی را جایی غیر از درون خود می‌بینند. از او بخواهید روند درمان را طی کند و او را در این راستا تشویق کنید. اگر چه تعداد کمی از این افراد جلسان مشاوره را ادامه می‌دهند اما آن دسته که درمان خود را پیگیری کرده‌اند نتایج مطلوبی بدست آورده‌اند.
شخصیت ضد اجتماعی توانایی کمی در برقراری ارتباط عاطفی با دیگران دارد. اگر شما بتوانید ارتباط عاطفی عمیقی با او پیدا کنید به او کمک خواهید کرد. بعد از شکل گیری ارتباط عاطفی سعی کنید او را با احساسات مختلف و پیامد رفتارهایش آشنا کنید. در این مورد می‌توانید از مشاور خود کمک بگیرید.
درمان افرادی که اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند بلند مدت است و نتیجه درمان آن‌ها به تدریج حاصل می‌شود. این افراد از مراجع قدرت بیزار هستند و روانشناس‌شان را نیز مرجع قدرت می‌بینند. به همین علت نمی‌توانند با او همکاری خوبی داشته باشند. در این میان اطرافیان شخصیت ضد اجتماعی نقش مهمی بر عهده دارند. این افراد با داشتن رویکرد مثبت به جلسات درمان و حمایت عاطفی شخصیت ضد اجتماعی، می‌توانند در این مسیر به فرد کمک کنند. با وجود این رفتارها احتمال اینکه فرد جلسات درمان را پیگیری کند بیشتر می‌شود. برای آشنایی با روش های درمان شخصیت ضد اجتماعی کلیک کنید.
شخصیت ضد اجتماعی از احساسات دیگران هیچ درکی ندارد. به همین خاطر بسیار پیش می‌آید که موجب رنجش دیگران می‌شود ولی احساس پشیمانی نمی‌کند. اینکه احساسات خود را نادیده بگیرید و به رفتارهای بد این شخصیت بی اهمیت باشید، چنادن منطقی نیست. در برخورد با این شخصیت باید حد و مرزهایی برای رابطه مشخص کرده باشید تا زمینه سوءاستفاده شخصیت ضد اجتماعی از شما فراهم نشود. نکته دیگری که باید رعایت کنید این است که پیامدهای رفتار منفی این شخصیت را به او نشان دهید.
برقراری رابطه عاطفی، حمایت، عشق و علاقه نسبت به شخصیت ضد اجتماعی همگی می‌توانند کمک زیادی به او بکنند. با این حال اگر از این راه‌ها بهبودی حاصل نشد خود را سرزنش نکنید. اگر احساس درماندگی کردید و از رفتارهای او خسته شدید، می‌توانید از شبکه‌های حمایتی کمک بگیرید. این شبکه‌ها با جمع کردن افرادی با تجربیات مشترک یا مشابه می‌توانند جهت کمک به شما موثر باشند.
اگر با فرد مبتلا شخصیت ضد اجتماعی زیاد مواجه می‌شوید، باید به سلامت روان خود اهمیت دهید. این افراد انرژی روانی شما را تا حد زیادی کاهش می‌دهند. احساسات مختلف مانند خشم، عشق، ترس، نفرت و ناراحتی که این فرد در شما بر انگیخته می‌کند باعث سردرگمی‌تان می‌شود. لازم است که زمانی را به خودتان اختصاص دهید. به فعالیت‌های لذت بخش خود بپردازید و در صورت لزوم از یک روانشناس کمک بگیرید. اگر می‌خواهید با چنین شخصیتی ازدواج کنید، نسبت به آینده‌ای که در انتظارتان است اطلاعات کافی به دست آورید.
برای دریافت مشاوره در زمینه شخصیت ها می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
روانشناسی دوران سالمندی از این جهت حائز اهمیت است که در سنین بالا به دلیل استرس بیشتر، احتمال ابتلا به بیماری‌های روانی بیش از سنین دیگر است. آگاهی از مسائل روانشناختی و پرداختن به آن‌ها سبب می‌شود که نیازهای روانی سالمندان به موقع شناسایی شده و رفع گردد؛ چراکه اگر به مشکلات روانی سالمندان رسیدگی نشود، تاثیر منفی را بر روی جسم آن‌ها نیز می‌گذارد. برنامه ریزی کردن به طور آگاهانه و صحیح متناسب با شرایط سالمند، سبب می‌شود که افراد سالخورده در سنین بالا بتوانند شرایط خود را بپذیرند و با سازگار شدن با محیط و شرایط جسمی خود، به زندگی‌شان ادامه دهند. برای آشنایی بیشتر با دوران سالمندی کلیک کنید.
منبع: روانشناسی سالمندی چه کمکی می کند؟
به طور کلی نمی‌توان سن دقیقی را برای دوران سالمندی تعریف کرد، به همین دلیل نظرات مختلفی در این زمینه وجود دارد. تحولات و نزدیک شدن به دوران پیری به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و ممکن است هر فرد پیرامون خود و دیگران نظرات متفاوتی از دوران سالمندی داشته باشد.
بسیاری از افراد رسیدن به دوران پیری را با مشکلات بسیار همچون بیماری‌های جسمی و روحی تصور می‌کنند؛ در حالی که اینطور نیست و واقعا افرادی هستند که حتی در آخرین ماه‌های عمر خود نیز توانایی‌های قابل ذکری دارند و به هیچ عنوان نمی‌خواهند از اجتماع و عرصه زندگی دور بمانند. بنابراین سن مشخصی برای شروع دوران سالمندی تعریف نشده است اما بسیاری پس از 65 سالگی را شروع این دوران می‌دانند.
در دوران سالمندی احتمال و ریسک ابتلا به بیماری‌های روحی و روانی بیش از هر زمان و سنین دیگر می‌باشد. دلیل این موضوع نیز این است که سالمندان متناسب با شرایط زندگی دارند، ممکن است عوامل استرس‌زای بیشتری را نیز تجربه کنند.
برخی از فشارهای روانی که می‌توانند سالمندان را در شرایط روحی و روانی سختی قرار دهند، شامل مواردی همچون ناتوانی، مرگ نزدیکان، دردهای مزمن، کاهش توانایی حرکت، کاهش درآمد به دلیل بازنشستگی و … می‌باشد.
از موضوعات حائز اهمیت در دوران سالمندی، بهداشت روانی است، چراکه سلامت روانی تاثیر مستقیمی بر روی سلامت جسمی سالمندان دارد.
سالمندان نیاز دارند که احساس امنیت داشته باشند و وقت خود را با کسانی بگذرانند که به آن‌ها معنای زندگی ببخشند. سالمندانی که به احساسات آن‌ها به اندازه کافی توجه و رسیدگی نمی‌شود، دارای علائم زیر هستند:
از بخش‌های جدایی‌ناپذیر از زندگی انسان‌ها به خصوص در دوران سالمندی، نیاز عاطفی و هیجانی است. هر چه سن افراد بیشتر می‌شود، نیاز آن‌ها به برقراری رابطه عاطفی نیز بیشتر از گذشته می‌گردد.
در گذشته سبک زندگی‌ها به گونه‌ای بود که سالمندان نقش موثرتری را در محیط‌های اجتماعی ایفا می‌کردند و از سوی اطرافیان نیز تایید بیشتری را دریافت می‌نمودند. اما امروزه سالمندان بیشتر زمان‌ها تنها هستند و حتی با برخورداری از وضعیت مالی مناسب نیز نیازمند توجه عاطفی دیگران می‌باشند.
سالمندان نیز همانند دیگر انسان‌ها متناسب با شرایط سنی و جسمانی خود نیاز دارند زمان‌هایی را به تفریح و سرگرمی اختصاص دهند تا بتوانند اوقات خود را به صورت پربار و مفید بگذرانند.
بنابراین بهتر است متناسب با توانمندی‌های ذهنی، سطح خلق و روحیه سالمندان، تفریحات مختلفی همچون مطالعه روزنامه و کتاب، رفتن به گشت و گذار و بودن در طبیعت، گوش دادن به موسیقی، معاشرت و گذراندن وقت با دوستان و همسالان، تماشای فیلم، شرکت در دورهمی‌ها و مهمانی‌های دوستانه و خانوادگی برایشان در نظر گرفته شود.
سالمندانی که در اکثر زمان‌ها تنها هستند، بیش از دیگر سالمندان در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند. ابتلا به افسردگی میزان ابتلا به مشکلات جسمانی را نیز در میان سالمندان افزایش می‌دهد.
گاهی زندگی‌های امروزی سبب می‌شود که سالمندان ماه‌ها با فرزندان خود صحبت و معاشرتی نداشته باشند و روابط و گفت و گوی آن‌ها در ارتباط با مغازه‌دار و همسایه و سایرین خلاصه شود. بنابراین لازم و ضروری است که فرزندان به این نیاز سالمندان نیز توجه داشته باشند تا زمینه ابتلا به افسردگی ناشی از تنهایی در آن‌ها از بین برود.
از علائم ابتلا به افسردگی در سالمندان می‌توان به کاهش اشتها، اختلال خواب، از دست دادن انرژی، خستگی، اضطراب و تشویش دائمی، کند شدن در انجام فعالیت و حرکت‌ها، سرزنش خود، تصمیم به خودکشی و … اشاره کرد. برای آشنایی با نشانه های افسردگی سالمندان کلیک کنید.
سالمندان نیز همانند دیگر انسان‌ها نیازمند امنیت روانی، فیزیکی و اجتماعی هستند. در واقع افراد در این سنین باید از این موضوع اطمینان داشته باشند که اگر مشکلی برایشان پیش بیاید، دیگران به کمکش می‌آیند.
فرزندان باید سعی کنند در کنار احترام به فضای شخصی سالمندان، مراقبت همه جانبه‌ای را از آن‌ها داشته باشند.
رسیدن به سنین پیری با تحلیل رفتن قوای جسمانی و ذهنی افراد همراه است؛ به همین دلیل رسیدن به این سنین برای همه به موضوعی نگران کننده تبدیل شده است که امری طبیعی می‌باشد. اما برخی از سالمندان دچار مشکلاتی همچون فراموشی و یا زوال عقل می‌شوند که طبیعی نیست و برای جلوگیری از ابتلا به دیگر اختلالات روانشناختی بایستی که مورد بررسی قرار بگیرد. در ادامه سعی کرده‌ایم به شایع‌ترین مشکلات سالمندان بپردازیم. برای آشنایی با نحوه مقابله با مشکلات سالمندی کلیک کنید.
تمایلات جنسی سالمندان به مرور و با گذشت زمان کاهش پیدا می‌کند که برای بهبود آن می‌توان از مکمل‌های تقویت قوای جنسی و یا قرص‌هایی همچون قرص وگادول، قرص تادالافیل، قرص واردنافیل و قرص سیلدنافیل یا همان ویاگرا استفاده کرد.
فعالیت غدد جنسی در آقایان تا آخر عمر ادامه دارد اما معمولا خانم‌ها در سن 50 سالگی یائسه می‌شوند. همین موضوع به دلیل از بین رفتن ترس از بارداری، سبب افزایش میل جنسی در زنان می‌گردد.
از دیگر مشکلات سالمندان، زوال عقل می‌باشد که البته موضوعی طبیعی برای بالا رفتن سن نیست. در بروز زوال عقل عوامل بسیاری بر روی حافظه، قدرت تفکر و توانایی انجام فعالیت‌های روزانه توسط سالمند تاثیر می‌گذارد.
از مهم‌ترین عوامل استرس‌زا برای سالمندان که میزان ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهد؛ فشارهای فیزیکی، احساسی، اقتصادی و … است.
برخی از سالمندان در سنین بالای 65 سال دچار اعتیاد می‌شوند که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و همین موضوع درمان آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اعتیاد در سالمندان می‌تواند به الکل، مواد مخدر و یا حتی اینترنت باشد اما به طور کلی اعتیاد در دوران سالمندی به دو صورت است:
از مهم‌ترین موضوعاتی که سبب روی آوردن سالمندان به مصرف الکل و موادمخدر می‌شود، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بیشتر بخوانید : خانه سالمندان
با پیرتر شدن و تحلیل رفتن سلامت جسمی و روانی بدن، احتمال ابتلا به اعتیاد نیز در افراد بالاتر می‌رود. شناسایی اعتیاد در سالمندان به سختی انجام می‌شود اما دارای علائم و نشانه‌های زیر است:
در صورتی که علائم فوق را در سالمند خود مشاهده می‌کنید، بهتر است از مشاوره اعتیاد سالمندان برای بازگشت او به زندگی استفاده نمایید.
گردش خون در افراد سالمند به خوبی دوران جوانی انجام نمی‌شود و همین موضوع سبب خونرسانی ضعیف به اندام‌های بدن می‌گردد. عدم دریافت خون کافی از سوی اندام‌ها منجر به کارکرد ضعیف قلب و دستگاه گردش خودن در سالمندان می‌شود.
دستگاه گوارش سالمندان قدرت سابق را برای هضم غذاهای چرب و سخت ندارد. به همین دلیل لازم است به رژیم غذایی سالمندان توجه ویژه‌ای شود تا از ابتلا به سوء تغذیه در این سنین جلوگیری گردد.
با افزایش سن تعداد سلول‌های عصبی مغز نیز کاهش پیدا می‌کند؛ به طوری که با رسیدن به سنین پیری تعداد زیادی از سلول‌های عصبی مغز از بین می‌روند. این موضوع سبب می‌شود که مغز همانند سابق سرعت بالایی در عملکردهایش نداشته باشد.
البته این موضوع به این معنا نیست که همه آدم‌ها با رسیدن به سنین پیری دچار اختلالات و عوارض عصبی همچون آلزایمر می‌شوند اما با کاهش سلول‌های عصبی مغز، عملکردهای عالی مغز نیز از بین می‌رود. افراد سالمند در پی این موضوع توانایی حل مسئله، استدلال و قدرت حافظه خود را از دست می‌دهند و ممکن است در به یاد آوردن اسم‌ها، تاریخ‌ها و اسامی دچار مشکل شوند.
توصیه می‌شود افراد در سنین سالمندی با پرداختن به برخی بازی‌های فکری و یا فعالیت‌هایی همچون خواندن، نوشتن، شطرنج بازی کردن، محاسبات و … از کاهش سلول‌های عصبی خود جلوگیری کنند.
از دیگر موضوعات مورد بررسی در روانشناسی سالمندان، آلزایمر است. آلزایمر ممکن است بدون داشتن هیچ گونه پیش زمینه ارثی و یا عامل محیطی به وجود آید و علت‌های ناشناخته و پیچیده‌ای داشته باشد.
بروز اختلال آلزایمر با علائمی همچون کاهش شدید حافظه و از بین رفتن توانایی‌هایی شناختی همراه می‌باشد. افراد مبتلا به آلزایمر به مرور چهره‌ها و اشخاص نزدیک خود را از یاد می‌برند. زود رنجی و عصبانیت از دیگر ویژگی‌های مبتلایان به اختلال به آلزایمر است. از مهم‌ترین عواملی که سبب بروز آلزایمر در سنین سالمندی می‌شود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
معمولا اغلب افراد در سنین سالمندی دارای فرزندانی هستند که یا با آن‌ها زندگی می‌کنند و یا مستقل هستند. در برخی موارد ممکن است روابط سالمندان با فرزندانشان دچار چالش و یا تنش شود.
از مهم‌ترین موضوعاتی که سبب ایجاد مشکل میان سالمندان و فرزندانشان می‌شود؛ می‌توان به نیاز به استقلال فرزندان، وابستگی بیش از اندازه سالمندان، مسائل اعتقادی و مذهبی و … اشاره کرد.
تغییرات به وجود آمده در زندگی سالمندان دارای تاثیرات عمیقی بر روی زندگی سالمند و بهداشت روانی او می‌باشد. افراد در این سنین باید انعطاف پذیر بوده و توانایی سازگار شدن با تغییرات را داشته باشند.
برای دریافت مشاوره در زمینه روانشناسی دوران سالمندی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری