بحران سی سالگی یکی از بحران‌هایی است که تقریباً همه ما در زندگی با آن مواجه می‌شویم. سی‌سالگی زمانی است که شما تا حدودی از شور و نشاط دهه بیست عمرتان گذشته‌اید. و حالا باید با دقت بیشتری به شرایط نگاه کنید. در حقیقت از این به بعد شما بیشتر وارد دنیای بزرگسالی می‌شوید؛ پس باید برای آن برنامه مشخصی داشته باشید. به همین خاطر است که بسیاری از ما درگیر بحران سی‌سالگی می‌شویم. در این شرایط فرد یک بار دیگر می‌ایستد و به آنچه به دست آورده نگاه می‌کند. آیا شما همان چیزی هستید که می‌خواستید؟ تا چه حد با شخصیت ایده‌آلتان فاصله دارید؟ این‌ها سؤال‌هایی هستند که در بحران سی‌سالگی باید به آنها جواب بدهید. اگر راه مدیریت‌کردن این بحران را بلد نباشیم با مشکلات بسیاری مواجه خواهیم شد. به همین خاطر در این مطلب سعی می‌کنیم تا راجع به ابعاد مختلف این موضوع صحبت کنیم
منبع: بحران سی سالگی
همه ما در زندگی از مراحل مختلفی عبور می‌کنیم. این مراحل ویژگی‌هایی دارند که با توجه به شرایطی که در آن هستیم متفاوت خواهد بود. بحران سی‌سالگی نیز یکی دیگر از مراحل طبیعی است که در زندگی پشت سر می‌گذاریم. این بحران از حدود 28 سالگی شروع شده و تا 31 یا 32 سالگی ادامه پیدا خواهد کرد. در این زمان فرد یک بار دیگر می‌ایستد و شرایط زندگی خود را بررسی می‌کند. سی‌سالگی زمانی است که فرد از دوران جوانی و هیجان‌های آن تا حد زیادی بیرون آمده و حالا وقت آن رسیده که کمی پخته‌تر به شرایط خودش نگاه کند. به میزانی که شما برنامه‌های درستی برای زندگی‌تان ریخته باشید این بحران را خفیف‌تر تجربه خواهید کرد. اما هرچقدر از اهداف و خواسته‌هایتان دور باشید بحران سی‌سالگی با شدت بیشتری اتفاق می‌افتد.
بحران سی سالگی در ارتباط با موضوعات مختلفی اتفاق می‌افتد. در این زمان مسائل بسیاری وجود دارند که شما باید به آنها سروسامان بدهید. بعضی از رایج‌ترین تفکراتی که در این بازه سنی برای ما اتفاق می‌افتند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
درست مانند نوجوانی که شما تلاش می‌کنید تا یک هویت یکپارچه از خودتان بسازید بحران سی‌سالگی هم همینطور است. در این زمان فرد به همه آنچه در زمینه‌های مختلف کاری، عاطفی، مالی و … به دست آورده با دقت نگاه می‌کند. حالا زمان آن رسیده که به این شرایط سروسامان بدهید. به همین خاطر یکی از اولین موضوعاتی که ما در بحران سی‌سالگی با آن مواجه می‌شویم این است که به تک‌تک جنبه‌های زندگی نگاه کنیم و برای آنها برنامه مشخصی بریزیم.
دهه سوم زندگی ما، یعنی همان سال‌های بیست تا سی‌سالگی، زمانی است که بسیاری از جوانان به روابط عاطفی خود سروسامانی می‌دهند. این یعنی خیلی‌ها در این سنین ازدواج کرده و یا حداقل یک رابطه عاطفی پایدار را برای خود شکل می‌دهند. رابطه عاطفی یکی از جنبه‌های مهم بحران سی‌سالگی است. در این شرایط فرد به وضعیت ارتباطات خود نگاه می‌کند. و اگر شما نتوانسته باشید به آنچه می‌خواهید برسید احتمالاً اضطراب یا سرخوردگی بسیاری را تجربه خواهید کرد. برای دریافت مشاوره ازدواج کلیک کنید.
یکی از مسائلی که خودش را در بحران سی‌سالگی نشان می‌دهد حسرت خوردن برای گذشته است. سی‌سالگی زمانی است که فرد یک بار دیگر زندگی خود و فرصت‌هایی که داشته را مرور می‌کند. در این شرایط اگر احساس کند که فرصت‌هایش را سوزانده و حالا شانس کمتری برای موفقیت دارد دچار افسوس و ناراحتی میشود. این شرایط می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی را در فرد افزایش دهد. اگر دچار افسردگی هستید بر روی درمان افسردگی کلیک کنید.
آیا شغل درستی را انتخاب کرده‌ام؟ آیا اگر در رشته دیگری درس می‌خواندم شرایطم بهتر نبود؟ این‌ها از جمله سؤالاتی هستند که در بحران سی‌سالگی به ذهن شما می‌رسند. این سؤال‌ها نیز درست مانند بحران‌های قبلی اگر جواب خوبی دریافت نکنند باعث افسردگی و احساس نارضایتی در فرد می‌شوند.
چرا بحران سی‌سالگی اتفاق می‌افتد؟ همه ما قبول داریم که با بالارفتن سن فرد می‌بایست بتواند جایگاه و شرایط خود را نیز بهتر کند. یکی از نقاط عطف در این میان سی‌سالگی است. همانطور که گفتیم فرد در سی‌سالگی تا حدودی از شور و حال دهه بیست زندگی فاصله گرفته و حالا زمانی است که با دقت بیشتری به زندگی خود نگاه کند. در این سن فرد از خود می‌پرسد که زندگی‌اش تا اینجا چه دستاوردهایی را به همراه داشته است. و جواب این سؤال شدت بحران را مشخص می‌کند. اگر فرد احساس کند که در سال‌های گذشته تلاش خوبی داشته و دستاوردهای زندگی‌اش قابل دفاع هستند شروع دهه چهارم را با آرامش بیشتری خواهد گذراند. اما کسانی که احساس کنند در این مدت به هر دلیلی به اهداف و آرزوهایشان نرسیده‌اند دچار احساس نگرانی شده و بحران سی‌سالگی را با شدت بیشتری تجربه می‌کنند.
بحران سی‌سالگی می‌تواند مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی را به همراه داشته باشد. به‌علاوه تنها اینکه شما این بحران را تجربه کنید دلیل نمی‌شود که بتوانید بقیه زندگی خود را به شکل بهتری بگذرانید. به همین خاطر لازم است تا راهکارهایی را برای مدیریت این شرایط یاد بگیرید. بعضی از این راهکارها عبارتند از:
برای اینکه بتوانید شرایط را تغییر بدهید اول باید یک دید کلی از اوضاع داشته باشید. پس اولین قدم این است که با آرامش و به دور از منفی‌نگری شرایط را بررسی کنید. چه اهداف و آرزوهایی داشتید یا دارید؟ تا چه حد به آنها نزدیک شده‌اید؟ نقاط ضعف و مشکلات شما در سال‌های قبل از این چه بوده است؟ چه نقاط قوتی دارید و چطور به آنها رسیده‌اید؟ به این سؤالات و سؤالاتی مانند این‌ها با دقت پاسخ دهید تا بتوانید دید کامل و مشخصی از شرایط پیدا کنید.
وقتی شرایط را به‌درستی ارزیابی کردید نوبت آن رسیده که به دنبال راهی برای حل مسئله باشید. نقاط ضعفتان چه بوده است؟ چه راهکاری برای ازبین‌بردن این مشکل به ذهنتان می‌رسد؟ سعی کنید با فکرکردن به این مسائل و مشورت گرفتن از دیگران راه کارهایی را پیدا کنید که شما را به سمت اهدافتان حرکت می‌دهد. سپس برای رسیدن به هدف هایی که در ذهنتان دارید برنامه‌ریزی کنید.
اینکه شما به سی‌سالگی رسیده‌اید نباید دلیلی برای ناراحتی یا اضطراب شما باشد. نمی‌خواهیم واقعیت را نادیده بگیریم. شما به هر دلیلی بخشی از زمان زندگی خود را سپری کرده اید. بااین‌حال هنوز فرصت بسیاری برای پیشرفت و حتی جبران باقی مانده است. پس یکی از راهکارهای مهم برای مدیریت بحران سی‌سالگی این است که دیدگاه خود را راجع به سن و محدودیت‌های مربوط به آن تغییر بدهید.
یکی از مسائلی که می‌تواند شما را ناامید یا دچار مشکل کند این است که بخواهید به حاشیه‌ها توجه کنید. اینکه اطرافیان یا جامعه رفتار خوبی با شما نداشته‌اند یا مشکلاتی را بر سر راهتان ایجاد کرده‌اند دلیل خوبی برای اینکه احساس شکست بکنید و یا خودتان را به خاطر نداشته‌هایتان تبرئه کنید نیست. سعی کنید فقط روی خود و توانایی‌هایتان تمرکز کنید. یادتان باشد که شما تنها مسئول زندگی خود و آنچه برایتان پیش می‌آید هستید.
مهم‌ترین هدف و دستاورد بحران سی‌سالگی این است که شما بتوانید زندگی‌تان را در جهت بهترشدن حرکت بدهید. در غیر این صورت این شرایط فقط اضطرابی است که پشت سر گذاشته‌اید. بااین‌حال خیلی از ما به‌تنهایی نمی‌توانیم برای شرایط برنامه‌ریزی کنیم. ناتوانی در مدیریت خود، برنامه‌ریزی صحیح، مدیریت زمان و یا کنترل هیجانات از جمله مشکلاتی هستند که شما را از یک برنامه‌ریزی صحیح دور می‌کنند. یا شاید احساس کنید افکار منفی و مشکلاتی مثل افسردگی و اضطراب نمی‌گذارند که به‌خوبی شرایط را مدیریت کنید. در چنین وضعیتی بهترین راهکار این است که از یک مشاور کمک بگیرید. مشاورین باتوجه‌به تخصص و تجربه‌ای که دارند به‌خوبی متوجه دلایل مشکل شما شده و راه‌هایی را برای برطرف‌کردن آن به شما آموزش می‌دهند. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه افسردگی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
می‌توان گفت که اکثر افراد یا همه آنها با این بحران مواجه می‌شوند. اما شدت آن باتوجه‌به شرایط زندگی هرکدام از ما متفاوت خواهد بود.
علت افسردگی می‌تواند با توجه به شرایط زندگی هر کسی متفاوت باشد؛ اما به‌طورکلی دلایل این بیماری به دو دسته مشکلات فیزیولوژیک و خطا در باورها و افکار فرد تقسیم می‌شوند. شناخت علت افسردگی نقش مهمی در اقدامات لازم برای درمان داشته و همینطور می‌تواند به شما در پیشگیری از ابتلا به این بیماری نیز کمک کند. به همین خاطر بهتر است هنگامی‌که دلایل یا عوامل خطر بروز افسردگی در زندگی‌تان روی می‌دهد برای پیشگیری از شدت یافتن بیماری مشاوره افسردگی دریافت کنید.
منبع: علت افسردگی چیست | مهم ترین علت های افسردگی در دو جنس چیست؟
افسردگی می‌تواند با توجه به شرایط زندگی هر فرد به دلایل مختلفی ایجاد شود و نمی‌توان علت واحد و مشخصی برای آن پیدا کرد. بااین‌حال روانشناسان معتقدند بسیاری از افرادی که درگیر افسردگی می‌شوند حداقل در یکی از ابعاد زیستی-روانی-اجتماعی زندگی خود دچار مشکل هستند. ازجمله مهم‌ترین دلایلی که باعث بروز افسردگی در فرد می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛ (درصورتی‌که این شرایط برای شما یا هریک از اطرافیانتان پیش‌آمده بهتر است از یک روانشناس متخصص کمک بگیرید).
بیشتر بخوانید : علائم افسردگی شدید
وجود سابقه افسردگی در میان اعضای خانواده و خویشاوندان درجه اول یکی از دلایلی است که احتمال ابتلا به این بیماری را در فرد افزایش می‌دهد. علاوه بر این کاهش برخی مواد شیمیایی در مغز به‌ویژه سروتونین و نوراپی‌نفرین باعث بروز افسردگی میشود. افرادی که به دلیل کمبود این مواد دچار افسردگی می‌شوند، معمولاً نشانه‌هایی مانند کاهش خواب، احساس غم سنگین به‌خصوص در ابتدای روز، کاهش عزت‌نفس و همینطور رفتارهای آسیب زدن به خود را تجربه می‌کنند.
ابتلا به بیماری‌های جسمی یکی دیگر از دلایلی است که می‌تواند باعث افسردگی شود. فشار روانی که به دلیل ابتلا به بیماری ایجاد میشود، به‌خصوص در صورت ابتلا به بیماری‌های لاعلاج یا مزمن می‌تواند شرایط روحی فرد را تحت تأثیر خود قرار دهد. علاوه بر این برخی بیماری‌های روانی مانند وسواس یا سایر اختلالات اضطرابی همپوشانی بالایی با افسردگی داشته و می‌توانند فرد را در معرض این بیماری قرار دهند.
آرون بک روانشناس مطرح آمریکایی و بنیان‌گذار درمان شناختی در درمان افسردگی، معتقد است تقریباً تمامی بیماران افسرده به دلیل اشتباهاتی که در سیستم باورها و تعبیر اتفاقات محیط اطرافشان دارند، دچار این بیماری می‌شوند. باورهایی نظیر دوست‌داشتنی نبودن، تلاش بیش‌ازحد برای راضی نگه‌داشتن دیگران یا کمال‌گرایی ازجمله تصوراتی هستند که می‌توانند باعث بروز افسردگی در فرد شوند.
شکست و نرسیدن به خواسته‌ها می‌تواند برای همه ما ناراحت‌کننده باشد و به میزانی که اهمیت موضوع، ناکامی در آن با احتمال بیشتری باعث افسردگی خواهد شد. یکی از موضوعاتی که در ارتباط با احساس ناکامی باید به آن توجه داشت طرز فکر فرد راجع به این مسئله است. به میزانی که فرد شکست پیش‌آمده را به ناتوانی‌های خود نسبت دهد، آن را دائمی بداند و یا احساس کند در تمامی زمینه‌ها موفق نخواهد شد احتمال ابتلا به افسردگی افزایش پیدا می‌کند.
حتما برای بهبود اوضاع مقاله نارضایتی از زندگی را بخوانید.
مرگ یا جدا شدن از عزیزان به هر دلیلی را می‌توان یکی از مهم‌ترین علل افسردگی دانست. اطرافیان ما یکی از مهم‌ترین منابع کسب نیرو و انگیزه برایمان هستند. شما هر چه رابطه عمیق تر و علاقه بیشتری به کسی داشته باشید. به همان نسبت از دست‌دادن آن فرد ناراحت کننده‌تر خواهد بود.
شما با آگاهی از روند گذر از سوگ بینش کافی نسبت به وضعیت خود خواهید داشت. پس حتما مقاله مراحل سوگ را بخوانید.
اشتباهاتی در سیستم تربیتی والدین باعث بروز افسردگی در کودک یا بزرگ‌سال میشود. روش های تربیتی غلط فرد را نسبت به افسردگی آسیب‌پذیرتر می‌کند. برای مثال والدینی که به رشد اعتمادبه‌نفس و توانایی کنترل شرایط در فرزندان‌شان توجهی ندارند و تلاش می‌کنند تا فرزندانی مطیع و حرف‌شنو تربیت کرده و یا با مراقبت‌های بیش‌ازحد فرصت تجربه کردن در محیط را از آنها می‌گیرند، این گونه کودک را نسبت به توانایی‌های خود دچار احساس شک و تردید کرده و هنگام مواجهه با مشکلات با احتمال بیشتری شکست و درگیری با افسردگی را تجربه خواهد کرد. به همین خاطر معمولاً توصیه میشود، در ارتباط با تربیت فرزندانتان از یک مشاور کودک کمک بگیرید.
اجتماع و اطرافیان هر فرد تأثیر بسیاری در سلامت روان وی خواهند گذاشت. به میزانی که شما در یک محیط پویا و باانگیزه قرار داشته باشید، شرایط روحی شما متفاوت از زمانی خواهد شد که اطرافیانتان دائماً از مشکلات و احساسات منفی خود صحبت می‌کنند. به همین خاطر بهتر است برای پیشگیری از ابتلا به افسردگی سعی کنید تا محیط اطراف خود را تغییر دهید.
یکی دیگر از عوامل اجتماعی تأثیرگذار در بروز افسردگی را می‌توان احساس تنهایی دانست. تنهایی یک باور و شرایط روحی است، مبنی بر اینکه فرد احساس می‌کند اطرافیان حرف‌های او را نمی‌فهمند و یا در کنارشان احساس خوشحالی نمی‌کند و درنتیجه این احساس می‌تواند حتی در میان جمع نیز برای فرد روی دهد. تنهایی در کنار این باور که فرد تصور می‌کند در شرایط سخت نمی‌تواند روی کمک و حمایت اطرافیان حساب کند ازجمله دلایلی است که باعث بروز افسردگی میشود.
هنگامی‌که از علت افسردگی صحبت می‌کنیم سبک زندگی هر فرد یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار است که متأسفانه توجه کمتری به آن میشود. رفتارهای اشتباهی مانند الگوهای خواب یا تغذیه اشتباه، بی‌توجهی به تحرک و ورزش، فعالیت در مشاغل پراسترس و یا بی‌توجهی به داشتن اوقات فراغت و تفریح ازجمله دلایلی هستند که می‌توانند فرد را در معرض افسردگی قرار دهند. برای آشنایی بیشتر با عوارض و راه های درمان بی خوابی و افسردگی کلیک کنید.
همه ما در طول زندگی با مشکلات و بحران‌های بسیاری مواجه می‌شویم. گاهی اوقات فشار روانی و ضربه‌ای که از این بحران‌ها تحمیل میشود ازجمله مسائلی است که شما را در معرض افسردگی قرار می‌دهد. از دست دادن شغل، ابتلا به بیماری‌های جسمی یا روحی، طلاق و یا بحران‌های مالی ازجمله مهم‌ترین این مشکلات برای هر فرد هستند و بهتر است هنگامی‌که شما یا هر یک از اطرافیانتان با این شرایط مواجه می‌شوید برای پیشگیری از ابتلا به افسردگی از یک روانشناس کمک بگیرید.
افسردگی با دلایل متعددی ایجاد میشود. حتی گاهی اوقات مجموعه‌ای از دلایل در کنار هم باعث بروز افسردگی می‌شوند. اما به میزانی که دلایل افسردگی با دقت بیشتری شناسایی شوند به انتخاب روش مناسب برای درمان نیز کمک میشود. از این طریق احتمال موفقیت‌آمیز بودن درمان افزایش پیدا می‌کند.
برای مثال کسانی که به دلیل کاهش مواد شیمیایی در مغز دچار افسردگی می‌شوند. بیشتر از درمان‌های دارویی (با والپرات سدیم ، آسنترا ، دوکسپین و..) و روش‌هایی که تغییر سبک زندگی را به آنها آموزش می‌دهند، نتیجه می‌گیرند. این درحالیست که اگر افسردگی به دلیل افکار و باورهای اشتباه ایجاد شده باشد؛ روان‌درمانی و تغییر باورهای فرد بهترین روش درمانی است.
در کنار تلاش برای درمان، شناسایی علت افسردگی کمک خواهد کرد تا از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنید. برای مثال وقتی بدانید سوگ و از دست دادن عزیزان یکی از مهم‌ترین تجربیاتی است که می‌تواند فرد را در برابر افسردگی آسیب‌پذیر نماید، بیشتر از سلامت روان تان مراقبت خواهید کرد. و یا مثلا وقتایی که خود یا هر یک از اطرافیانتان در این شرایط قرار بگیرد؛ سعی می‌کنید تا از سلامت روان وی مراقبت کنید.
با توجه به مشکلات ناشی از اختلال‌افسردگی، بهتر است هر زمان که علت هایی برای افسردگی دارید، حتما از متخصص کمک بگیرید. مشاوران روانشناسی بهترین خدمات را به شما ارائه می‌دهند
بیشتر بخوانید : درمان افسردگی شدید
افسردگی یکی از بیماری‌های روحی شایعی است که مشکلات بسیاری را نیز در جریان زندگی ایجاد می‌کند. برای مثال افسردگی با کاهش سطح ایمنی بدن، فرد را در برابر انواع بیماری‌های جسمی آسیب‌پذیر می‌کند. علت های افسردگی حتی اگر منجر به اختلال نشوند، انگیزه فعالیت و لذت بردن از زندگی را از بین می‌برند.
با توجه به تمامی این مسائل بهتر است نسبت به درمان این بیماری و یا پیشگیری از ابتلا به آن توجه کافی داشته باشید. برای رسیدن به این هدف اطلاعات خود را راجع به افسردگی و نشانه‌های آن افزایش دهید. علت ها را شناسایی کرده و نسبت به آنها در خود یا اطرافیان گوش‌به‌زنگ باشید.
به خاطر داشته باشید افسردگی اختلالی نیست که به‌خودی‌خود بهبود پیدا کند و یا به‌تنهایی بتوانید آن را درمان کنید. اکثر کسانی که در زندگی برای مدتی با این بیماری درگیر شده‌اند، علی‌رغم بهبود وضعیت دیر یا زود مجدداً با آن مواجه می‌شوند. حتی برخی نشانه‌ها به‌صورت مزمن در زندگی فرد باقی می‌ماند. پس در شرایطی که خود یا هر یک از اطرافیانتان را در معرض این بیماری می‌بینید از روانشناس متخصص برای درمان کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه علت افسردگی در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
مقالات پیشنهادی نویسنده
علت افسردگی چیست؟
افسردگی می‌تواند با توجه به شرایط زندگی هر فرد به دلایل مختلفی ایجاد شود و نمی‌توان دلیل مشخصی برایش در نظر گرفت بااین‌حال روانشناسان معتقدند افسردگی معمولاً به دلیل مشکل در حداقل یکی از ابعاد فیزیولوژیک، روانی یا اجتماعی ایجاد میشود.
شناخت علت افسردگی چه اهمیتی دارد؟
مشخص کردن علت افسردگی می‌تواند در انتخاب مناسب‌ترین روش درمان برای فرد کمک‌کننده باشد و همینطور با شناسایی عوامل آسیب‌رسان می‌توان اقداماتی را برای پیشگیری انجام داد.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: علت افسردگی چیست | مهم ترین علت های افسردگی در دو جنس چیست؟
برقراری ارتباط با دیگران یک مهارت و ترفند قابل یادگیری است. اکثر افراد، مستلزم داشتن مهارت‌های ارتباطی خوب هستند تا بتوانند خود را به شیوه ای مثبت و واضح بیان کنند. ارتباطات به روش‌ها و زمینه‌های مختلفی رخ می‌دهد. از نوشتن و صحبت کردن گرفته تا زبان بدن، ما از مهارت های مختلفی برای انتقال و به دست آوردن اطلاعات و همینطور برقراری ارتباط با دیگران استفاده می‌کنیم. ما در طول زندگی خود با افراد زیادی در تعامل هستیم و ارتباط ما بادیگران پایه و اساس موفقیت‌مان است. در ادامه روش های مختلفی برای برقراری ارتباط با دیگران معرفی شده است. برای ارتقای این مهارت، مشاوره فردی دریافت کنید.
منبع: برقراری ارتباط با دیگران | مهارت و راه های ارتباط با دیگران
ایجاد ارتباط موثر با دیگران تقریبا غریزی است. اما رایج ترین اشتباه ناتوانی ما در انتقال مفاهیم است. یعنی آنچه که می‌گویید با برداشت شنونده یکی نیست. پس به احتمال بیشتری سوء تفاهم، ناامیدی و درگیری به وجود می‌آید. این مساله مشکلاتی را در خانه، مدرسه و روابط کاری شما ایجاد می‌کند.
برقراری ارتباط با دیگران مستلزم یادگیری برخی مهارت‌های مهم است. چه بخواهید ارتباط خود را با همسر، فرزندان، رئیس یا همکاران خود بهبود ببخشید، یادگیری این مهارت ها ارتباط شما را با دیگران عمیق‌تر می‌کند. همچنین احترام و اعتماد بیشتری ایجاد می‌کند. کار گروهی، حل مسئله و سلامت اجتماعی و عاطفی کلی شما نیز بهبود می‌یابد.
برای آشنایی با انواع مهارت های ارتباطی کلیک کنید.
در اینجا نکاتی برای برقراری ارتباط موثر با دیگران ، چه در محل کار و چه در خانه آورده شده است. این نکات را امتحان کنید تا ببینید ارتباط شما با همکاران، خانواده، دوستان یا سایر افراد جامعه تا چه اندازه بهتر میشود. با انجام این کارها به این موضوع پی می‌برید که برقراری ارتباط با دیگران چقدر آسان است.
1- به صحبت‌ها خوب گوش دهید
شاید عادت به صحبت کردن مانع از گوش دادن‌تان شود. برای ایجاد یک ارتباط موثر، وقت بگذارید. واقعا گفته های دیگران، به کلمات، لحن و زبان بدنشان گوش دهید. اگر آنها بدانند که شما از صمیم قلب به آنها گوش می دهید، به شما اعتماد می کنند و افکار و احساسات واقعی خود را نشان خواهند داد. یکی از راه‌ها برای نشان دادن توجه‌تان به طرف مقابل، این است که در مورد حرف‌هایش سوال بپرسید و او را تشویق به صحبت بیشتر کنید.
2- توصیه های ناخواسته ندهید
آیا شما هنگام ارتباط با دیگران دائم به آنها راهنمایی می‌دهید؟ حتی اگر از شما راهنمایی نخواهند؟ در یک ارتباط سالم، باید صبر کنید تا اطرافیانتان از شما راهنمایی بخواهند. بدون خواست طرف مقابل و بی دلیل نصیحت نکنید. توصیه‌های ناخواسته شما را فردی همه چیز دان نشان می‌دهد. چنین افرادی در نگاه بقیه انعطاف ناپذیر و غیر قابل معاشرت هستند. برای فهمیدن این مساله از او سوال بپرسید که ” از من می‌خواهی فقط گوش کنم یا کمک کنم مشکل را حل کنی؟”با این سوال رفتار مناسب را انتخاب می‌کنید. احترام و نظر طرف مقابل را نیز جلب می‌کنید.
برای آشنایی با روش‌های متقاعد کردن دیگران کلیک کنید.
3- لحن و زبان بدن خود را بررسی کنید
گاهی زبان بدن، گویاتر از کلمات واقعی شما است. بنابراین مراقب لحن و زبان بدن خود باشید. آیا هنگام صحبت با دیگران لبخند می‌زنید و به او حس اطمینان منتقل می‌دهید؟ یا چهره شما حالتی خشک، منزجر و اخمو دارد؟ زبان بدن بیشتر از کلمات واقعی در مورد احساسات و افکارمان صحبت می‌کند. پس دفعه بعد به زبان بدن خود توجه کنید تا با کلمات شما تطابق داشته باشد.
4- واقعی باشید
بهترین راه برای برقراری ارتباط با دیگران صادق بودن است. احساسات خود را واضح بیان کنید. خود واقعی‌تان در برقراری ارتباط با دیگران بهتر عمل می‌کند. برای مثال اگر نمی‌خواهید در مورد موضوعی صحبت کنید، کافی است همین حقیقت را بیان کنید. یا اگر خسته‌اید بگویید من خسته هستم. توانایی بیان افکار و احساسات گام بزرگی در برقراری ارتباط خوب با دیگران است.
5- فقط شما مهم نیستید
ارتباط تنها به شما مربوط نمی باشد. هر رابطه‌ای دو سر دارد. افکار و احساسات طرف مقابل‌تان به اندازه احساسات شما مهم است. پس باید رفتارتان در جهت حفظ منافع دو طرف باشد. برای این کار سوالات شفاف بپرسید. به او اجازه نظردهی بدهید. اینگونه روزبروز رابطه‌تان تقویت میشود.
بیشتر بخوانید : روابط اجتماعی
استرس و فشار عاطفی شما باعث میشود به احتمال زیاد سیگنال‌های غیرکلامی گیج‌کننده به دیگران ارسال کنید. در این شرایط در الگوهای رفتاری ناسالم قرار می‌گیرید. (برای جلوگیری از درگیری و سوء تفاهم در چنین شرایطی، یاد بگیرید که چگونه خود را قبل از ادامه مکالمه یا شروع یک مکالمه آرام کنید).
فعالیت های همزمان موجب فرسایش انرژی جسمانی و روحی شما میشود. پس توانیایی برقراری ارتباط موثر با دیگران را از دست می‌دهید. حواس پرتی مانع بزرگی در برقراری ارتباط با دیگران است. پس حتما راه‌های حفظ تمرکز را یاد بگیرید.
ارتباط غیرکلامی باید در جهت تقویت گفته‌های شما باشد. اگر گفته‌هایتان با زبان بدن‌تان همخوانی نداشته باشد، احتمالا دیگران متوجه عدم صداقت شما می‌شوند. (به عنوان مثال هیچ کس باور نمی‌کند که شما راست می‌گویید. در حالی که با دستان تان سعی در پوشاندن دهان و یا جمع‌کردن بدن‌تان را دارید).
در ارتباط با دیگران شاید از مساله‌ای خوش‌تان نیاید. در این شرایط به احتمال زیاد از زبان بدن منفی برای رد پیام طرف مقابل استفاده می‌کنید. مانند روی هم‌زدن دستها، اجتناب از تماس چشمی، ضربه زدن به پا هایتان و… .
اما در این شرایط شما مجبور به موافقت با گفته‌ها یا کارهای دیگران نیستید. اما برای برقراری ارتباط موثر با دیگران و قرار ندادن طرف مقابل در حالت دفاعی، باید از ارسال سیگنال‌های منفی خودداری کنید. اگر طرف مقابل حالت دفاعی گرفته، احتمالا شما عدم موافقت‌تان را مناسب بیان نکرده‌اید.
برای دریافت مشاوره در زمینه مهارت های اتباطی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: برقراری ارتباط با دیگران | مهارت و راه های ارتباط با دیگران
اختلال عصبی شناختی، شکایت‌های ذهنی از کاهش شناخت را شامل میشود و معمولا بیشتر در افراد بالای 65 سال اتفاق می‌افتد. این افراد غالبا از اختلال فراموشی شکایت دارند و می‌گویند اسم افراد را به یاد نمی‌آورند. اختلالات عصبی شناختی فقط فراموشی ذهنی نیست بلکه شامل گروهی از اختلالات است که در تمام آنها مشکل اصلی، در عملکردهای شناختی (مانند فکر، حافظه و ….) می‌باشد. این مشکلات در بدو تولد (رشدی) یا اوایل عمر آن فرد وجود ندارد، بلکه اکتسابی است و با افزایش سن کم کم ایجاد میشود. در این مطلب قصد داریم به معرفی این اختلالات عصبی شناختی، انواع و درمان آنها بپردازیم. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.
منبع: اختلالات عصبی شناختی | معرفی ، علائم و درمان اختلال عصبی شناختی
اختلالات عصبی شناختی گروهی از مشکلات هستند که معمولا به اختلال در عملکرد ذهنی افراد منجر می‌شوند و در گذشته به آن سندرم مغز آلی می‌گفتند. این اختلال بیشتر بزرگسالان مسن را مبتلا می‌کند؛ اما بسته به شرایط می‌تواند بر افراد جوان هم تأثیرگذار باشد. کاهش عملکرد ذهنی در این اختلالات شامل مشکلات حافظه، تغییر در رفتار، مشکل در درک زبان و مشکل در انجام فعالیت‌های روزمره و… است. این علائم شاید به دنبال یک بیماری تخریب عصبی مثل: بیماری آلزایمر، زوال عقل یا در نتیجه ضربه مغزی یا سوء مصرف مواد بوجود بیایند. بیماری‌های نورودژنراتیو (تخریب‌کننده عصب) مغز و اعصاب را به مرور زمان خراب می‌کنند و در نهایت به کاهش تدیجی عملکرد عصبی می‌انجامد. متخصصان علت اصلی این اختلالات را با توجه به علائمی که فرد گزارش می‌کند و نتایج آزمایشات تشخیصی تعیین می‌کنند و با دانستن علت و شدت آن می‌توانند بهترین روش درمانی را انتخاب کنند.
علائم اختلال عصبی شناختی به علت آن بستگی دارد و علل مختلف، علائم متفاوتی به دنبال دارند. وقتی این بیماری در نتیجه یک بیماری تخریب عصبی اتفاق افتد، امکان دارد فرد مبتلا از دست دادن حافظه، گیجی و اضطراب را تجربه نماید. سایر علائمی که افراد مبتلا به این نوع از اختلالات ممکن است تجربه کنند عبارتند از: سردرد، مخصوصا در کسانی که دچار ضربه مغزی شده‌اند، عدم توانایی در تمرکز، از دست دادن حافظه کوتاه مدت، مشکل در انجام کارهای معمول مانند رانندگی، مشکل در راه رفتن و تعادل و تغییرات بینایی.
بیماری تخریب عصبی، رایج‌ترین علت اختلالات عصبی شناختی است. بیماری‌های نورودژنراتیو مانند بیماری آلزایمر، پارکینسون، هانتینگتون، زوال عقل، بیماری پریون، اسکلروز چندگانه نیز می‌توانند منجر به ایجاد اختلالات عصبی شناختی شوند. با این وجود، این اختلالات در افراد زیر 60 سال، اکثرا بعد از آسیب یا عفونت رخ می‌دهد. شرایط غیر تولیدی دیگری هم ممکن است باعث اختلالات عصبی شناختی شوند؛ مانند: ضربه مغزی، آسیب مغزی (ضربه‌ای که باعث خونریزی در مغز یا فضای اطراف مغز میشود)، لخته شدن خون، مننژیت، انسفالیت، سپتی سمی، سو مصرف مواد مخدر یا الکل و کمبود ویتامین.
خطر ابتلا به اختلالات عصبی شناختی، تا حد زیادی به سبک زندگی و عادت‌های روزمره شما بستگی دارد. برای مثال افرادی که در محیطی کار می‌کنند که در معرض فلزات سنگین قرار دارند، تا حد زیادی بیشتر امکان ابتلا به اختلالات عصبی شناختی را دارند. زیرا فلزات سنگینی چون سرب و جیوه قادرند به مرور زمان موجب آسیب به سیستم عصبی گردند. به این ترتیب اگر شما به طور مکرر در معرض این فلزات، قرار بگیرید، خطر کاهش عملکرد ذهنی در شما افزایش خواهد یافت.
دلیریوم (delirium)، اختلال عصبی شناختی خفیف (mild neurocognitive disorder)و اختلال عصبی شناختی عمده (major neurocognitive disorder)سه نوع عمده این اختلال هستند.
روان آشفتگی به معنای منحرف شدن از خط یا هنجار در ادراک، شناخت و رفتار است. تیرگی و تخریب هشیاری، مشخصه اصلی دلیریوم می‌باشد که غالبا با اختلال کلی اعمال شناختی همراه است (کاهش آشکار هوشیاری از محیط و کاهش توانایی تمرکز). از دیگر علائم معمول آن لرزش، حرکات موزون و سریع، ناهماهنگی حرکتی و بی‌اختیاری ادرار می‌باشد. در برخی ممکن است گفتار بی سروته، هذیان‌ها و توهمات هم تجربه شود. معمولا دلیریوم به شکل حاد و ناگهانی (چندساعت تا چند روز) شروع میشود، ولی سیری کوتاه و نوسانی دارد. درمان دلیریوم با حذف عوامل سببی آن به بهبود سریع این اختلال منجر میشود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دلیریوم یا روان آشفتگی کلیک کنید.
در این نوع اختلال عصبی شناختی، بیمار، افت در حداقل یک زمینه شناختی اصلی را تجربه می‌کند. اما شدت آن بسیار کمتر از شدت افت در اختلال شناختی عمده می‌باشد. در اختلال عصبی شناختی خفیف، فرد ممکن است نتواند کارهای آسان یا کارهایی که قبلا به خوبی انجام می‌داد، را خوب و صحیح انجام دهد، او برای انجام این کارها، به استراتژی‌های جبرانی نیاز دارد. همچنین ممکن است برای حفظ استقلال خود خیلی تلاش کنند، اما بطور کلی عملکرد مستقلانه آنها با خطر روبرو نیست. فرد مبتلا، کلا در مقایسه با سطح عملکرد گذشته‌اش در یک یا چند زمینه شناختی (توجه، یادگیری و حافظه، زبان، شناخت ادراکی – حرکتی یا شناخت اجتماعی) افت شناختی خفیفی را خواهد داشت.
این اختلال قبلا با نام دمانس یا زوال عقل شناخته می‌شد. در این اختلال نیز، حداقل در یک زمینه شناختی اصلی افت و مشکل تجربه میشود، ولی شدتش خیلی بیشتر از شدت افت در اختلال عصبی شناختی نوع خفیف می‌باشد. بیمار استقلال خود را کاملا از دست می‌دهد. این افراد موضوعاتی را که در گذشته آموخته‌اند را فراموش می‌کنند، و در یادگیری موضوعات جدید نیز ناتوان می شوند. این اختلال عمدتا با آپراکسیا (ناتوانی در انجام دادن فعالیت‌های حرکتی) و آگنوسیا (بر خلاف سالم بودن حواس پنج‌گانه، در بازشناسی یا تشخیص اشیاء ناتوان است) همراه می‌باشد. در افراد مبتلا علاوه بر تغییرات شناختی، تغییراتی در شخصیت و هیجان آنها هم رخ می‌دهد. اعمال شناختی مانند؛ هوش عمومی، یادگیری و حافظه، زبان، جهت یابی، ادراک، توجه و تمرکز، قضاوت و توانایی‌های اجتماعی در این بیماران ممکن است دچار آسیب شود.
باید بدانید که اختلالات عصبی شناختی، می‌توانند به وسیله برخی شرایط بالینی (بیماری پارکینسون، آلزایمر، عفونت HIV، مصرف مواد و دارو، بیماری عروقی و…) هم ایجاد شوند.
بیماری آلزایمر، معروفترین نوع زوال عقل است. در آلزایمر، مغز دچار پلاسیدگی و تغییرات میکروسکوپی میشود و ظرفیت روانی به علت ضایعه عفونی مغزی بسیار کاهش می‌یابد. از نشانه‌های رایج آلزایمر می‌توان؛ گم‌گشتگی مکانی، فراموش‌کاری، ناتوانی در نام بردن، از دست دادن ابتکار عمل و کنش‌پریشی را نام برد. سن نشانه اصلی خطر ابتلا به آلزایمر است. جنس – زنان، ژنتیک، تحصیلات پایین، آسیب به سر از دیگر عوامل خطر آن می‌باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری آلزایمر کلیک کنید.
اختلال در حرکت و شناخت را بیماری پارکینسون گویند که مبنای زیست‌شناختی دارد. این بیماری غالبا پیش‌رونده می‌باشد و اختلالات حرکتی، آشکارترین ویژگی آن است. در فرد مبتلا به پارکینسون، هنگام استراحت، دستها، پاها، یا سر فرد بی‌اختیار می‌لرزد، عضلاتش خشک می‌شوند و به سختی قادر به شروع حرکت است. این نشانه را، ناجنبی می‌گویند. غیر از ناجنبی، کند جنبی هم رخ می‌دهد که در آن فعالیت حرکتی فرد به کلی کند میشود. در بیماری پارکینسون، علاوه بر ناهنجاری‌های حرکتی، علائم تباهی شناختی (مانند نقص در تولید کلمات) نیز وجود دارد، و در عین حال بعضی از مهارت‌های شناختی آنها همچون توجه، تمرکز و حافظه فوری سالم می‌ماند. حرکات کره‌ای و چرخشی ناگهانی غیر ارادی، ظاهر بی‌روح، چهره‌ای ماسک مانند، انزوای اجتماعی و از دست دادن قدرت تولید صدا از علائم پارکینسون است.
چشم‌انداز طولانی مدت در درمان فرد مبتلا به اختلالات عصبی شناختی به علت بروز آن بستگی دارد. اگر بیماری نورودژنراتیو علت اختلال عصبی شناختی باشد، غالبا اوضاع بیمار با گذشت زمان بدتر میشود. در بقیه موارد، ممکن است کاهش عملکرد ذهنی فقط موقتی باشد و افراد می‌توانند کاملا بهبود یابند. ولی استراحت و مراقب پزشکی چیزی نیاز مشترک برای همه این بیماران است.
استراحت مطلق برای بیماری که جراحی شده و گذراندن دوران نقاهت ضروریست. استفاده از داروهای ضد درد، آنتی بیوتیک‌ها برای از بین بردن عفونت‌های باقی مانده در مغز، جراحی برای بهبود هر نوع آسیب شدید مغزی، درمان‌های شغلی برای کمک به بازسازی شناختی، آموزش مهارت‌های روزمره و درمان‌های فیزیوتراپی برای بهبود قدرت هماهنگی، تعادل و انعطاف پذیری مهم‌ترین موارد مراقبت و درمان است.
سخن پایانی
همانطور که خواندید اختلالات عصبی شناختی انواع و علل مختلف دارند و بسته به علل آن علائم متفاوتی هم دارند. افراد بیشتر در سنین بالا مبتلا می‌شوند و از انواع نشانه‌های اختلال عصبی شناختی رنج می‌برند. درمان این اختلالات عصبی شناختی هم بسیار به علل آن بستگی دارد. اگر شما هم از این اختلالات و علائم آن رنج می‌برید بهتر است به پزشکان متخصص مراجعه کنید. آنها با بررسی علل به تشخیص نوع و درمان ان می‌پردازند. اختلال عصبی شناختی مثل زوال عقل یا آلزایمر بسیار چالش برانگیز است و هیچ درمانی هم ندارد، بلکه عملکرد ذهنی در آن با گذشت زمان بد و بدتر می‌گردد. ولی درمان افراد مبتلا به اختلالات عصبی شناختی که علت آن ضربه مغزی یا عفونت است، در کل خوب است. چون این علل موقتی و قابل درمان می‌باشند و افراد معمولاً بهبودی کامل پیدا می‌کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات عصبی شناختی در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: اختلالات عصبی شناختی | معرفی ، علائم و درمان اختلال عصبی شناختی
ازدواج با بیمار دوقطبی چه مشکلاتی در پی دارد؟ اختلال دوقطبی وضعیتی است که طی آن فرد در برخی مواقع به مدت دست کم یک هفته دچار علائم شیدایی یا مانیا میشود و ممکن است دوره‌هایی از افسردگی اساسی را تجربه کند. همه این مسائل می‌تواند بر همسر و سایر اطرافیان تاثیر گذاشته و مشکلاتی را برای آنها به بار بیاورد. از همین رو ازدواج با بیمار دوقطبی می‌تواند با چالش‌های متعددی همراه باشد و بر بهداشت جسمی و روانی افراد تاثیرات نامطلوب بگذارد. در ادامه در مورد چالش‌های ازدواج با بیمار دو قطبی و راه‌های کنارآمدن با آن توضیحات بیشتری ارائه کرده‌ایم. با توجه به ویژگی‌های رفتاری افراد دوقطبی لازم است که پیش از ازدواج با این افراد حتما از مشاوره قبل از ازدواج بهره ببرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره قبل از ازدواج کلیک کنید.
منبع: ازدواج با بیمار دوقطبی | عاقبت و عشق افراد دوقطبی
قبل از اینکه بخواهید در مورد ازدواج با بیمار دوقطبی تصمیم بگیرید لازم است به درک درستی در مورد این اختلال برسید چرا که برداشت‌های نادرستی در مورد این بیماری رواج دارد و بسیاری از افراد اطلاعات صحیحی از مشکل دوقطبی ندارند. برای مثال برخی افراد فکر می‌کنند مبتلایان به دوقطبی لحظه‌ای می‌خندند و لحظه‌ای دیگر به طرز شدیدی غمگین شده و گریه می‌کنند. در حالی که این وضعیت در بین متخصصین تحت عنوان چرخش خلق شناخته میشود و می‌تواند مقدمه‌ای برای افسردگی باشد اما با اختلال دوقطبی تفاوت دارد.
طبق تعریف انجمن روانپزشکان آمریکا اختلال دوقطبی دو حالت دارد که به آنها دوقطبی نوع یک و نوع دو گفته میشود. در اختلال دوقطبی نوع یک فرد دست کم به مدت یک هفته در حالت شیدایی یا مانیا قرار می‌گیرد. از جمله علائم مانیا باید به افزایش انرژی، کاهش نیاز به خواب، افزایش اشتها، درگیری در رفتارهای پرخطر، احساس سرخوشی مفرط و ولخرجی اشاره کرد. افرادی که درگیر دوقطبی نوع یک هستند ممکن است بعضا دوره‌هایی از افسردگی اساسی را نیز تجربه کنند. برای آشنایی با علائم افسردگی کلیک کنید.
بیماردوقطبی نوع دو الزاما بیش از یک دوره افسردگی اساسی را تجربه می‌کند که هرکدام دست کم به مدت 2 هفته به طول می‌انجامند. در این زمان علائمی هم چون غمگینی مفرط، از دست دادن علائق، کمبود اشتها، از دست دادن وزن، بروز مشکلاتی در خواب، کاهش تمرکز، احساس بی ارزشی و افکار مرگ و خودکشی بروز می‌یابند. در کنار دوره‌های افسردگی مبتلایان به دوقطبی نوع دو دوره‌هایی از مانیا را نیز تجربه می‌کنند که نسبت به دوقطبی نوع یک با شدت کمتری اتفاق می‌افتد. از همین رو به این دوره‌ها هیپومانیا گفته میشود. برای آگاهی بیشتر در زمینه بیماری بیماری دو قطبی کلیک کنید.
ازدواج با بیمار دوقطبی می‌تواند سرشار از چالش باشد و همسر فرد را نیز تحت فشارهای روانی زیادی قرار دهد. در نتیجه اگر قصد ازدواج با بیمار دچار دوقطبی دارید، باید چالش‌های پیش روی خود را بشناسید و با دید بازتری تصمیم بگیرید. ما در ادامه به مهم ترین چالش‌ها در این زمینه اشاره کرده‌ایم.
بسیاری از افرادی که با مبتلایان به اختلال دوقطبی ازدواج می‌کنند همواره در زندگی نوعی بی ثباتی و عدم اطمینان را احساس می‌کنند چرا که ممکن است همسرشان پس از گذراندن دوره‌ای از افسردگی شدید در دوره‌ای از مانیا قرار بگیرد و علائمی همچون افزایش انرژی و سرخوشی مفرط را از خود نشان دهد. این وضعیت اغلب همسران را سردرگم کرده و باعث میشود که احساس کنند شرایط زندگی آنها تا حد زیادی غیر قابل کنترل و غیر قابل پیش بینی است.
زندگی کردن با فردی که دوره‌هایی از افسردگی و مانیا را تجربه می‌کند تا حد بسیاری تنش زا است. شما در ازدواج با بیمار دوقطبی گاه به طور مرتب و گاه ناگهانی با این دوره‌ها مواجه می‌شوید. برای مثال ممکن است همسر شما بدون دلیل پول زیادی خرج کند یا درگیر رفتارهای پرخطری نظیر مصرف مواد یا قماری بازی شود. همین مسائل اضطراب زیادی را به همسران تحمیل می‌کند و می‌تواند زمینه ساز انواع اختلالات روانشناختی شود. در نتیجه اهمیت دارد که علاوه بر پیگیری وضعیت درمان همسرتان خود نیز تحت نظر یک روانشناس باشید تا بتوانید با استقامت بیشتری اوضاع را مدیریت نمایید و بهداشت روانی خود را حفظ کنید. برای آگاهی بیشتر در زمینه بهداشت روانی در ازدواج کلیک کنید.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی علاوه بر علائم مرتبط با بیماری در دوره شیدایی ممکن است درگیر مسائل دردسرسازی شوند. برای مثال بسیاری از آنها در این شرایط بیش فعالی جنسی را تجربه می‌کنند و یا ممکن است نسبت به مصرف مواد مخدر یا مشروب علاقه مند شوند. از همین رو درگیری با قانون و بروز مشکلات اجتماعی و اقتصادی نیز از جمله مسائلی است که می‌تواند در این شرایط اتفاق بیافتد. شما در ازدواج با بیمار دوقطبی نه تنها در خانه بلکه در همسایگی و جامعه نیز دچار مشکل خواهید شد. در نتیجه بسیار بیمار همواره باید تحت نظر یک متخصص در حوزه سلامت روان باشد و درمان‌های دارویی و روانشناختی لازم را دریافت نماید.
اختلالات روان شناختی نیز تا حدی ارثی هستند و می‌توانند از والدین به فرزندان منتقل شوند. البته باید گفت که در حقیقت این اختلالات از تعامل فاکتورهای زیستی و فشارهای محیطی پدید می‌آیند. از آنجایی که زندگی کردن در خانه‌ای که پدر یا مادر از اختلال دوقطبی رنج می‌برد می‌تواند برای فرزندان نیز آسیب زا باشد این احتمال وجود دارد که فرزندان نیز درگیر مشکلات روانشناختی شوند. از همین رو افراد در این شرایط برای بچه‌دارشدن تردیدهای زیادی را تجربه می‌کنند. و پس از به دنیاآمدن فرزند نیز با چالش‌های بیشتری برای پرورش کودک خود مواجه هستند. برای شناخت بیشتر در زمینه ملاک انتخاب همسر مناسب کلیک کنید.
برای آنکه بتوانید چالش‌های موجود در زندگی مشترکتان را تقلیل دهید رعایت برخی توصیه‌ها می‌تواند تا حد زیادی کمک کننده باشد. ما در ادامه به چند مورد از مهم ترین آنها اشاره کرده‌ایم.
برای اینکه بتوانید تعاملات بهتری با همسر خود داشته باشید لازم است ابتدا وضعیت او را به درستی درک کنید. هرچقدر شناخت شما از بیماری او بیشتر باشد راحت تر می‌توانید علت رفتارهایش را دریابید و کمتر در این زمینه دچار مشکل می‌شوید. از طرف دیگر درک بیشتر شما با فراهم کردن حمایت اجتماعی برای همسر می‌تواند به بهبودی او تا حد زیادی کمک نماید.
در صورت ازدواج با بیمار دوقطبی دیگر نباید به او برچسب مشکل دار بودن بزنید. شما پذیرفته‌اید که با این شخص ازدواج کنید. استفاده از اصطلاحاتی نظیر دیوانه یا روانی حتی به شوخی یا زمانی که عصبانی هستید می‌تواند تاثیر بسیار منفی روی همسر و رابطه‌تان بگذارد و او بیشتر در مشکل خود درگیر شود. قبول‌داریم ازدواج با بیمار دوقطبی سخت است، اما برچسب‌ها تنها حال او را بدتر خواهد کرد.
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی تبعیت درمانی کمی دارند. برای مثال شاید مصرف داروها را پشت گوش بیاندازند یا از رفتن به جلسات روان درمانی سر باز بزنند. بسیار اهمیت دارد که به عنوان همسر به او در این زمینه انگیزه بدهید و کمک کنید تا بتواند دوره‌های درمانی خود را با نظم بیشتری ادامه دهد. اگر نمی دانید چطور باید به همسر خود در این زمینه کمک بگیرید بهتر است با یک روانشناس مشورت نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ازدواج با بیمار دوقطبی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
عاقبت ازدواج با بیمار دوقطبی چیست؟
اطرافیان و خانواده های بیمار دوقطبی نیز تحت تاثیر این اختلال قرار می‌گیرند. همسران بیشتر این بیماران درخواست طلاق داده و از زندگی مشترک با آنها خارج می‌شوند. اما برخی با شناخت علائم و وضعیت بیمار با او می‌مانند و چالش های ازدواج را به کمک متخصصین و درمان ها کاهش می‌دهند.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری