داروی پنتوباربیتال یکی از داروهای مربوط به خانواده باربیتورات‌ها است. باربیتورات‌ها به دلیل عوارض جانبی خطرناکی که ممکن است برای فرد به وجود آورند، نباید خودسرانه استفاده شوند و تجویز آنها تنها با اجازه پزشک ممکن است. پنتوباربیتال را به صورت تزریق عضلانی یا وریدی برای درمان مشکلات خواب و حملات صرع به کار می‌برند. بهتر است قبل از استفاده از پنتوباربیتال با موارد کاربرد، عوارض جانبی، تداخلات دارویی و مطالب مهم مصرف آن آشنا گردید. برای جلوگیری از عوارض برای دریافت خدمات درمان اضطراب کلیک کنید.
منبع: پنتوباربیتال | نحوه مصرف، عوارض و تداخل داروی پنتوباربیتال
همانطور که در ابتدا اشاره کردیم‌پنتوباربیتال (Pentobarbital) در گروه دارویی باربیتورات ها دسته‌بندی می‌شود. باربیتورات‌ها خاصیت آرام‌بخشی و خواب‌آوری دارند. علاوه برپنتوباربیتال، داروهای دیگری مانند فنوباربیتال نیز در گروه باربیتورات‌ها قرار می‌گیرند. در مقایسه با داروهای موجود در گروه بنزودیازپین‌ها و سایر آرام‌بخش‌ها، استفاده از داروهای گروه باربیتورات خطرات و عوارض جانبی کمتری برای فرد داشته و همچنین احتمال سوء استفاده از آنها نیز پایین‌تر است.
پنتوباربیتال یک باربیتورات کوتاه اثر است. ازپنتوباربیتال به عنوان آرام‌بخش در درمان مشکلات خواب و بی‌خوابی، القا خواب قبل از عمل جراحی، درمان حملات صرع و تشنج، و تا حدودی برای درمان کوتاه مدت دوره‌های اضطراب استفاده می‌گردد.
معمولا پنتوباربیتال با تضعیف سیستم ایمنی اثرات درمانی خود را القا می‌نماید. به دنبال اتصال به گیرنده‌های گابا (GABA) در مغز، تغییراتی در ساز و کار کانال‌های انتقال‌دهنده یون کلر به وجود آمده و در نتیجه آن، اثرات آرام‌بخشی، خواب‌آوری، ضد تشنجی و … پنتوباربیتال دیده خواهد شد.
پزشک معالج با بررسی دقیق وضعیت سلامت شما، سن، بیماری‌هایی که به آنها مبتلایید و داروهایی که مصرف می‌کنید؛ شایدپنتوباربیتال را برای شما تجویز کند. به علت احتمال ایجاد وابستگی دارویی و بروز عوارض جانبی از مصرف خودسرانه آن خودداری کنید.
شکل دارویی پنتوباربیتال به صورت تزریقی است. تزریق آن به صورت وریدی یا عضلانی است و تاثیر آن به صورت تزریقی سریع‌تر و بیشتر است. ضربان قلب، تنفس و علائم حیاتی فرد پس از تزریق داروی پنتوباربیتال‌در مراکز درمانی بررسی و کنترل می‌گردد.
برای دریافت خدمات مشاوره استرس کلیک کنید.
در صورت ابتلا به برخی بیماری‌ها نمی‌توانید از داروی پنتوباربیتال استفاده کنید. شرح‌حال و وضعیت سلامت خود را به طور کامل به اطلاع پزشک برسانید تا در مورد تجویز پنتوباربیتال تصمیم درستی بگیرد. برخی از بیماری‌ها و شرایطی که استفاده از پنتوباربیتال در آنها ممنوعیت دارد؛ عبارتند از:
همچنین استفاده از پنتوباربیتال در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است. پزشک با بررسی شرایط و در صورتی که فواید استفاده از دارو بیشتر از مضرات آن باشد، تجویز می‌شود.
هر دارویی ممکن است عوارض جانبی برای فرد مصرف‌کننده داشته باشد. بعضی عوارض پس از مدتی خودبه‌خود از بین می‌روند، در مقابل برخی دیگر از عوارض به مدت طولانی‌تری باقی‌مانده و گاهی نیاز به مداخله پزشک دارد. از جمله عوارض جانبی مهم و شایع پنتوباربیتال به موارد زیر اشاره می‌کنیم.
_عدم تعادل و از دست دادن هماهنگی حرکات بدن
_مشکلات گوارشی: تهوع، استفراغ، یبوست
_کابوس دیدن
_تغییرات خلقی: افسردگی، بی‌قراری، سردرگمی
_به وجود آمدن افکار خودکشی
_خواب‌آلودگی: پس از مصرف دارو از انجام فعالیت‌های نیازمند به تمرکز و هوشیاری مانند رانندگی خودداری کنید.
_آلرژی و حساسیت: تورم گلو و زبان، تنگی نفس، مشکلات پوستی
_ضعیف شدن نبض
_پایین آمدن ضربان قلب
تداخل دارویی می‌تواند شدت عوارض جانبی دارو را افزایش دهد. هنگام مراجعه به پزشک برای جلوگیری از تداخلات دارویی، لیست کاملی از داروهایی که استفاده می‌کنید (داروهای شیمیایی، گیاهی و مکمل‌ها)، در اختیار پزشک قرار دهید. گروه‌های دارویی که در صورت مصرف همزمان با پنتوباربیتال تداخل دارند، شامل موارد زیر است:
ضد تشنج‌ها: فنی‌توئین، والپروئیک‌اسید
کورتون‌ها: متیل‌پردنیزولون
بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم: آدالات (نیفیدیپین)
مهارکننده‌های MAO: متیلن‌بلو، فنلزین، لینزولید، سلژیلین
آنتی‌هیستامین‌ها: دیفن‌هیدرامین، سیتریزین
بنزودیازپین‌ها: آلپرازولام، دیازپام
خواب‌آورها: زولپیدم
مسکن‌ها: کدئین
الکل
قرص‌های ضد بارداری: پنتوباربیتال می‌تواند اثرات قرص‌های ضد بارداری را کاهش دهد و موجب بارداری ناخواسته شود. توصیه می‌کنیم سایر روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری مانند استفاده از کاندوم را جایگزین کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اضطراب و افسردگی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: پنتوباربیتال | نحوه مصرف، عوارض و تداخل داروی پنتوباربیتال
قرص اسزوپیکلون یک داروی آرام‌بخش با خاصیت خواب‌آوری است. مشکلات و اختلالات خواب انواع مختلفی دارند مثلا بعضی از افراد نمی‌توانند بخوابند، برخی حین خواب چندین بار بیدار می‌شوند. درمانهای مختلفی برای مشکلات مربوط به خواب وجود دارد که یکی از آنها دارو درمانی است. بهتر است قبل از روی آوردن به مصرف دارو از روش‌های دیگری بهره‌مند شوید و در مرحله آخر به سراغ داروها بروید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قرص های خواب آور کلیک کنید.
منبع: قرص اسزوپیکلون
اسزوپیکلون با نام تجاری لونستا در داروخانه‌ها با نسخه پزشک عرضه می‌شوند. از قرص اسزوپیکلون برای درمانهای کوتاه مدت مشکلات خواب (معمولا درمانهای ۷ تا ۱۰ روز) استفاده می‌شود. استفاده طولانی مدت از این قرص موجب اعتیاد و وابستگی به دارو می‌شود.
بهتر است قرص اسزوپیکلون را همانطور که پزشک راهنمایی کرده، مصرف کنید و قطع مصرف آن نیز ناگهانی و یکباره نباشد. اگر ناگهان تصمیم به قطع قرص اسزوپیکلون بگیرید، ممکن است با علائم و نشانه‌های ترک دارو مواجه شوید. برنامه ترک اعتیاد دارو نیز زیر نظر پزشک و طبق دستورات و راهنمایی‌های او بهتر است انجام گردد.
این داروها به علت ایجاد وابستگی معمولا بدون نسخه پزشک به شما داده نمی‌شود. مقدار داروی مصرفی را پزشک پس از بررسی نوع مشکلات خواب، سن، شرایط جسمی فرد، سابقه ابتلا به بیماری‌ها و داروهای مصرفی فرد مبتلا به مشکل بی‌خوابی مشخص می‌کند. طول درمان با اسزوپیکلون حدود ۷ تا ۱۰ روز است و مصرف بیش از حد آن می‌تواند موجب مسمومیت، اعتیاد و وابستگی به دارو شود.
معمولا قرص اسزوپیکلون برای درمان بی‌خوابی در دوزهای یک میلی‌گرمی به صورت خوراکی تجویز می‌شود. از آنجا که این دارو سریع‌الاثر است و کمی بعد از مصرف اثر خود را می‌گذارد، توصیه می‌کنیم شب‌ها کمی قبل از خواب آن را استفاده کنید. یا اگر مایلید در طول روز قرص اسزوپیکلون را استفاده کنید، مطمئن شوید پس از استفاده حداقل ۷ الی ۸ ساعت زمان کافی برای استراحت دارید.
هر داروی مورد استفاده عوارض جانبی خود را دارد؛ که البته همه افراد این عوارض جانبی را تجربه نمی‌کنند. برخی از افراد ممکن است هنگام مصرف قرص اسزوپیکلون با علائم و نشانه‌هایی روبرو شوند که خوشایند نیست. حتما با مشاهده علائم عوارض جانبی جهت رفع آنها به پزشک مراجعه کنید. عوارض جانبی شایع و مهم قرص اسزوپیکلون شامل موارد زیر می‌شود:
هر یک از علائم فوق را که در طول مصرف قرص اسزوپیکلون مشاهده کردید، پزشک خود را در جریان بگذارید. گاهی برخی از عوارض جانبی پس از مدتی خودبه‌خود از بین می‌روند، اما در مقابل ممکن است برخی دیگر از عوارض جانبی به مدت طولانی‌تری باقی بمانند و اثرات به مراتب بدتری برای فرد به جا بگذارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد به هم خوردن ساعت خواب کلیک کنید.
تداخلات دارویی قرص اسزوپیکلون نیز می‌تواند عوارض جانبی مهمی را برای فرد ایجاد نماید. جهت جلوگیری از تداخلات دارویی بهتر است هر نوع دارویی که استفاده می‌کنید را به اطلاع پزشک برسانید.
قرص اسزوپیکلون در دوران بارداری و شیردهی ممنوعیت مصرف دارد. مشکلات بی‌خوابی به دلیل بارداری در این دوران شایع است. سعی کنید آنها را با ورزش کردن، اصلاح رژیم غذایی و تمرینات مدیتیشن برطرف کنید.
تجویز این دارو از طرف پزشک فقط مخصوص به شماست. هرگز قرص اسزوپیکلون را خودسرانه در اختیار سایر افراد مبتلا به بی‌خوابی قرار ندهید.
افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی، بیماری‌های تنفسی مانند آسم و برونشیت باید این دارو را کنترل شده و با احتیاط استفاده کنند.
موارد مبتلا به بیماری‌های روانی مانند افسردگی، داشتن افکار خودکشی و آسیب زدن به خود، اعتیاد به الکل و مواد مخدر، کسانی که وقفه تنفسی هنگام خواب دارند (خروپف می‌کنند) کاندید استفاده از قرص اسزوپیکلون نیستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بی خوابی کلیک کنید.
ابتدا راه‌های غیر دارویی را امتحان کنید و اگر پاسخ درمانی مطلوب ایجاد نشد، سپس به پزشک مراجعه نموده و از او بخواهید داروی مناسب مشکل بی‌خوابی شما را تجویز نماید.
شما می تواین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علت بی خوابی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه روانشناسی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
برای عضویت در اینستاگرام (ذهن نو) کلیک کنید
آخرین تحقیقات علمی روانشناسی
ورود به صفحه
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
شماره تماس با موبایل : 02191002360
منبع: قرص اسزوپیکلون
مصرف همزمان مشروب و ترامادول چه عوارضی دارد؟ ترامادول نوعی داروی مسکن افیونی است که بر گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز اثر می‌گذارد و قابلیت اعتیادآوری دارد. این دارو علاوه بر خواص تسکین دهندگی با افزایش سطح سروتونین در سیستم عصبی منجر به ایجاد سرخوشی نیز می‌شود. از همین رو برخی افراد ترامادول را مورد سوء مصرف قرار می‌دهند. در این میان ممکن است مصرف کنندگان ترامادول برای تجربه سرخوشی بیشتر همزمان با آن به مصرف مشروبات الکلی بپردازند. این کار می‌تواند عوارض جبران ناپذیری در پی داشته باشد و منجر به اغما و مرگ شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه عوارض مصرف همزمان مشروب و ترامادول تا انتهای مطلب همراه ما باشید.
ترامادول نوعی داروی مسکن افیونی است که قابلیت اعتیادآوری دارد. این دارو با چسبیدن به گیرنده‌های اپیوئیدی در مغز، انتقال پیام درد را با اختلال مواجه کرده و به همین خاطر به تسکین درد می‌انجامد. همچنین ترامادول با افزایش سطح سروتونین روی خلق انسان اثر می‌گذارد و حالاتی نظیر سرخوشی را در پی خواهد داشت. از این دارو تنها در برخی شرایط بیمارستانی برای کاهش دردهای متوسط تا شدید استفاده می‌شود اما هرگونه استفاده سرخود از آن غیر مجاز می‌باشد. برای آشنایی با نشانه ها و عوارض اعتیاد به قرص ترامادول کلیک کنید.
با این حال برخی افراد که درگیر دردهای مزمن هستند و یا با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند احتمال دارد به سوءمصرف این دارو روی بیاورند و در نهایت گرفتار اعتیاد به ترامادول شوند. مصرف کنندگان ترامادول ممکن است برای تجربه مضاعف حالات ناشی از این ماده آن را با مواد دیگر یا مشروبات الکلی ترکیب نمایند. در حالی که این کار بسیار خطرناک بوده و می‌تواند عوارض جبران ناپذیری نظیر اغما و مرگ را برای فرد به همراه داشته باشد. برای آشنایی با سایر تداخلات خطرناک و نشانه های اعتیاد به الکل کلیک کنید.
مصرف همزمان مشروب و ترامادول می‌تواند خطرناک باشد و به عوارض جدی بیانجامد. ما در ادامه به جدی‌ترین مشکلاتی که در پی صرف این دو ماده بروز می‌یابند اشاره کرده‌ایم.
مشروب و ترامادول هرکدام عوارض جانبی مخصوص به خود را دارند. مصرف همزمان آنها با یکدیگر باعث ایجاد اثرات هم افزایی می‌شود. به این معنی که هر دارو اثرات مربوط به داروی دیگر را تشدید می‌کند. به این ترتیب در این شرایط مصرف دوزهای پایینی از الکل و ترامادول اثرات شدیدی را ایجاد می‌کند. در نتیجه فرد علائمی مثل سرخوشی یا احساس تسکین یافتن را نیز با شدت بالاتری تجربه می‌نماید.
مشروب و ترامادول به روش‌های گوناگونی سیستم عصبی مرکزی انسان را تضعیف می‌کنند. در نتیجه مصرف همزمان آنها با مشکلاتی نظیر کاهش ضربان قلب، افت فشار خون و سطحی شدن تنفس همراه خواهد شد. این علائم در نهایت می‌توانند به کاهش سطح هشیاری، اغما و مرگ بیانجامند. به همین خاطر بسیار اهمیت دارد که در این شرایط فرد را به موقع به اورژانس منتقل نمایید تا اقدامات لازم برای برگرداندن علائم حیاتی او انجام گیرد.
مصرف همزمان مشروب و ترامادول مراکز تنفسی در بصل النخاع را سرکوب کرده و باعث می‌شود که در نهایت تنفس بسیار سطحی شود. در این شرایط اکسیژن به میزان کافی در اختیار اندام‌ها و مغز قرار نمی‌گیرد. این مشکل که با عنوان هیپوکسی شناخته می‌شود، می‌تواند عملکرد دستگاه‌های مختلف بدن انسان را تحت تاثیر قرار داده و منجر به بروز آسیب‌های مغزی جدی شود. برای آشنایی با تست اعتیاد به الکل کلیک کنید.
مشروبات الکلی میزان جذب و نحوه متابولیسم داروی ترامادول را تغییر می‌دهد. همچنین داروی ترامادول نیز روی جذب و متابولیسم الکل تاثیر می‌گذارد. مصرف همزمان این دو ماده در کنار یکدیگر با ایجاد جذب بالاتر و متابولیسم کندتر می‌تواند خطر مسمومیت با الکل و ترامادول را تا حد زیادی افزایش دهد. از جمله علائم مسمویت که در این شرایط بروز می‌یابد می‌توان به تضعیف تنفسی، تضعیف قلبی-عروقی و از دست رفتن هوشیاری اشاره کرد.
مصرف همزمان مشروب و ترامادول در دراز مدت نیز می‌تواند هزینه‌های سنگینی را به شما تحمیل نماید. برای مثال در این شرایط احتمال دچار شدن به بیماری‌هایی نظیر سرطان، سیروز کبدی، مشکلات گوارشی، سکته مغزی و بیماری‌های کلیوی تا حد زیادی افزایش می‌یابد. در نتیجه بسیار اهمیت دارد که هرچه زودتر برای ترک اعتیاد به الکل و ترامادول اقدام نمایید.
همان طور که گفته شد مصرف همزمان مشروب و ترامادول می‌تواند عوارض جانبی بسیار خطرناک و جبران ناپذیری را برای شما به همراه داشته باشد. در نتیجه بسیار اهمیت دارد که هرگز به طور سرخود از داروهایی نظیر ترامادول استفاده نکنید. همچنین اگر متخصص آن را برای شما تجویز کرده لازم است در مورد تداخلات آن با سایر مواد و داروها اطلاعات کسب کنید. اگر دچار اعتیاد به الکل و ترامادول شده‌اید لازم است برای شروع ترک ابتدا از یک روانشناس، مشاوره ترک اعتیاد دریافت نمایید. روانشناس به شما در مورد روش‌های گوناگونی که امروزه برای ترک انواع مواد به کار گرفته می‌شود آگاهی می‌دهد. از جمله این روش‌ها می‌توان به دارو درمانی، روان درمانی فردی، گروهی و خانوادگی اشاره کرد. برای اطلاعات بیشتر در زمینه ترک اعتیاد کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره ترک اعتیاد تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
بله، این دو ماده می‌توانند سطح هوشیاری شما را کاهش داده، تنفستان را ضعیف کرده و در نهایت به بروز اغما و مرگ بیانجامند. اگر این دو ماده را در کنار یکدیگر استفاده کرده‌اید در صورت مشاهده هرگونه علائم ناخوشایند لازم است که هرچه زودتر به اورژانس مراجعه نمایید.
اعتیاد پدر و مادر یکی از آفاتی است که زندگی فرزندان آنها را به نابودی می‌کشاند و انواع پیامدهای جسمی و روحی را به دنبال دارد. والدین به عنوان کلیدی‌ترین افراد بنیان خانواده نقش اساسی بر زندگی فرزندانشان دارد و در شرایطی که یکی یا هر دوی آنها گرفتار اعتیاد باشند، نمی‌توان آینده‌ی خوبی برای فرزندان آنان انتظار داشت. پدر و مادر درگیر اعتیاد مشکلات زیادی در زمینه فرزندپروری و تربیت فرزندان دارند چرا که چنین مسائلی در برابر نیازشان به مواد کمتری اهمیتی ندارد. گاه آگاهی از تأثیرات اعتیاد پدر و مادر بر فرزندان انگیزه و تمایل آنها را برای ترک و رهایی از این بلای خانمان‌سوز افزایش می‌دهد. برای آشنایی با روش های ترک اعتیاد کلیک کنید.
منبع: اعتیاد پدر و مادر | تاثیر اعتیاد والدین بر فرزندان
پدر و مادر معتاد با وجود علاقه ذاتی به فرزندشان، باز هم توانایی کافی برای ادای حق والدگری را ندارند. کودک نیاز به محیطی سالم و امن برای رشد دارد. اما وقتی والدین درگیر تهیه، مصرف و سایر تشریفات مربوط به اعتیاد باشند، چطور و با چه کیفیتی وظایفشان را ایفا می کنند؟ اعتیاد پدر و مادر باعث می‌شود الگو مناسبی برای کودک در خانواده وجود نداشته باشد. برای پی‌بردن به عواقب والدین سمی کلیک کنید.
کودکانی که والدین معتاد دارند بیشتر از دیگران در مقابل انواع بیماری‌ها آسیب‌پذیر هستند. اغلب آنها به بیماری‌هایی همچون آسم، کولیت، آنتریت و اختلالات دستگاه گوارش گرفتار می‌شوند. مصرف مواد مخدر توسط مادر در دوران بارداری مستقیما بر جنین اثر گذاشته و منجر به بروز نواقص مادرزادی و اختلالات عصبی رشدی می‌شود. اعتیاد مادر بارداربه الکل خطر بروز سندروم جنین الکلی را افزایش می‌دهد که دیسمورفی صورت، کمبود رشد شدید و پایدار، اختلال عملکرد سیستم عصبی مرکزی، عقب ماندگی ذهنی و نقایص دیگر از عوارض آن است.
پدر و مادر الگوی فرزندان هستند و اعتیاد آنها می‌تواند تاثیرات زیادی بر فرزندان بگذارد. از پیامدهای رفتاری اعتیاد پدر و مادر می‌توان به موراد زیر اشاره کرد:
بیش از نیمی از پدر مادران معتاد، فرزندانی معتاد خواهند داشت. به خصوص در صورتی که مادر در دوران بارداری اعتیاد داشته و نوزاد به دنیا آمده را با شیر خود تغذیه کند؛ در این شرایط مواد مخدر از شیر مادر به بدن نوزاد منتقل شده و اعتیاد نوزاد با علائمی همچون بی‌قراری، بی‌اشتهایی و بی‌خوابی بروز پیدا می‌کند.
پدر مادرهای معتاد که حوصله بچه‌داری ندارند، گاه به فرزند خود کمی مواد می‌خورانند تا در حالت خواب‌آلود و آرام قرار بگیرد و مزاحم آنها نباشد. به این صورت فرزند خود را معتاد می‌کنند. کودکان از همان ابتدا رفتارهای والدین خود را تقلید کرده و مادر و پدر معتاد الگویی برای اعتیاد فرزندشان هستند. این فرزندان به احتمال بیشتری به خصوص در دوران نوجوانی درگیر اعتیاد می‌شوند و از مصرف مواد به عنوان روش مقابله در برابر رویدادهای استرس‌زا استفاده می‌کنند و تنها دلیل آن الگوبرداری از والدین است.
در خانواده‌ای که والدین گرفتار اعتیاد هستند، تجاوز به کودکان و سوءاستفاده‌های جسمی و جنسی از آنها خیلی بیشتر است؛ به خصوص اگر روابط بین افراد در آن خانواده خدشه‌دار شده باشد. کودکانی که در خانه‌های درگیر اعتیاد رشد می‌کنند دارای عزت نفس بسیار پایین و کنترل درونی کمتر و ضعف بیشتری هستند. این امر آنها را در معرض بیشتری برای قربانی شدن قرار می‌دهد. خشونت خانگی موضوع دیگری است که این فرزندان متحمل می‌شوند؛ حتی اگر خود مستقیما درگیر این نوع خشونت و ضرب و شتم والدین نشوند، مشاهده‌ی خشونت بین والدین و مشاجره‌های بین آنها عواقب احساسی و مشکلات روانی بسیاری را برایشان به همراه دارد. برای کسب اطلاعات در زمینه اختلافات خانوادگی کلیک کنید.
پدر و مادر معتاد منجر به شکل گیری بروز انواع احساسات منفی و مخرب در فرزندان خود می‌شوند و آسیب‌های روانی شدیدی بر آنها وارد می‌کنند. به نحوی که حتی بعد از جدا شدن از مادر و پدر و تشکیل زندگی مستقلانه هنوز اثرات آنها را در زندگی خود حس می‌کنند. برخی از عواقب احساسی والدین به شرح زیر هستند:
پدر و مادرهایی که اعتیاد دارند، رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی از خود بروز می‌دهند و قوانین را مدام برای کودکان تغییر می‌دهند. اگر مواد مصرف کرده و در حال خوبشان باشند، خوش رفتار هستند و ممکن است حتی کودک را به خاطر کار اشتباهش ببخشند و مهربان باشند؛ اما همین که به وضعیت خماری و عدم مصرف مواد می‌رسند شروع به بدرفتاری می‌کنند. در این شرایط کودک دچار دوگانگی شده و اعتماد خود را نسبت به بزرگسالان از دست می‌دهد چرا که می‌داند در نهایت ناامید می‌شود.
کودکانی که والدین معتاد دارند اغلب از این حقیقت خجالت می‌کشند و دلشان نمی‌خواهد کسی متوجه رازشان شود. به همین دلیل اغلب از دوستی با همسالان خود اجتناب می‌کند چون از مواجه شدن با سؤالات احتمالی دیگران در مورد خانواده و پدر مادرش احساس شرم می‌کند. او نمی‌تواند هیچ دوستی را به خانه‌شان دعوت کند چرا که ممکن است پدر و مادرش مواد مصرف کرده و او را شرم‌زده کنند.
کودکان به خصوص آن‌هایی که کم سن‌تر هستند، درک کافی از علت اعتیاد پدر مادر ندارند و اغلب خود را مقصر می‌دانند. برای مثال گمان می‌کند اگر دانش آموز بهتری می‌بود، مادر یا پدرش الکل مصرف نمی‌کرد و یا اگر پدرش را عصبانی نکرده بود او به سمت مواد نمی‌رفت.
کودکانی که والدین معتاد دارند همیشه از این می‌ترسند که پدر و مادر خود را به دلیل مصرف زیاد مواد مخدر و اثرات آن مانند رانندگی پرخطر یا دزدی و قتل از دست بدهند. آنها دائما اضطراب دارند و منتظرند اتفاق ناگواری رخ دهد.
اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، اختلالات افسردگی دوران کودکی و دیگر اختلالات اضطرابی مستقیما با الکلی بودن والدین و اعتیاد آنان ارتباط دارد. برخی مطالعات نشان داده تعداد زیادی از افرادی که اختلال پرخوری عصبی دارند، فرزندان والدین معتاد بوده‌اند. همچنین احتمال ابتلا به اختلالات اضطرابی و افسردگی در نوجوانان و بزرگسالانی که والدین معتاد داشته‌اند بسیار زیاد است. در نهایت امکان ابتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی در فرزندان والدین معتاد بسیار بالاست و بسیاری از آنها جامعه ستیز می‌شوند چرا که از تربیت خانوادگی درستی بهره‌مند نبوده‌اند. الگوپذیری از والدین نیز در این میان نقش پررنگی دارد.
اعتیاد پدر و مادر به میزان زیادی بر عملکرد تحصیلی فرزندانشان تأثیر می‌گذارد؛ این کودکان به احتمال بیشتری از اختلالات یادگیری رنج می‌برند، بارها یک مقطع تحصیلی را تکرار می‌کنند، مدارس بیشتری عوض می‌کنند، از مدرسه فرار کرده یا اخراج می‌شوند. آنها به دلیل شرایط نامساعد و وضع پریشان خانه تمرکز و آرامش روانی کافی برای رسیدگی به تکالیفشان ندارند و کمتر از پتانسیل و توانایی‌های خود بهره می‌برند. علاوه بر این‌ها ممکن است کودک محصل با توجه به شرایط والدین معتاد خود، وظایف و مسئولیت‌هایی را متحمل شود که متناسب با سنش نیستند و او فرصت کافی برای درس خواندن نداشته‌باشد؛ مانند نگهداری از خواهر و برادر کوچکتر یا انجام کارهای خانه.
اعتیاد پدر و مادر نه تنها تمام کودکی فرد بلکه زندگی آینده‌ی او را تباه می‌کند. کمک به خانواده‌ی درگیر اعتیاد، کمک به فرزند آنها و نجات یک خانواده است. پس اگر پدر و مادر معتادی در اطرافیان نزدیک خود می‌شناسید، تا حد امکان به خاطر فرزندانشان هم که شده به آنها کمک کنید. به طوری که آنان را به سمت ترک اعتیاد و دریافت خدمات درمانی سوق می‌دهید. برای نتیجه بهتر از مشاوره اعتیاد و خانواده کمک بگیرید. چرا که خانواده نقش اساسی در درمان اعتیاد دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره خانواده کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد پدر و مادر می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی خانواده با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
خود بیمار انگاری از جمله اختلالات روانی نیازمند درمان است. این اختلال فرد را آشفته و سردرگم می‌کند. مراجعه به روانشناس برای درمان این اختلالات لازم و ضروری است. این اختلال با نام‌های هیپوکندریا یا اضطراب‌بیماری نیز شناخته می‌شود. شخص مبتلا همواره اضطراب داشته و خیال می‌کند به بیماری خطرناکی مبتلا شده یا قرار است در آینده مبتلا گردد. او به نتایج و آزمایشات پزشکی مبنی بر نبود بیماری‌ها را باور نمی‌کند. و همواره به دنبال کشف بیماری‌ها و مشکلات سلامتی در خود است. برای دریافت خدمات مشاوره استرس کلیک کنید.
منبع: خود بیمار انگاری | علائم و درمان خود بیمارانگاری
اختلال خود بیمار انگاری یا هیپوکندریا (Hypochondriasis) یک اختلال روانی بلند مدت است. در خلال این اختلال، فرد مدام فکر می‌کند به بیماری مبتلا شده یا قرار است در آینده اتفاق خطرناکی برای سلامتی او بیافتد. این افراد در واقع ترسی دائمی نسبت به بیماربودن یا بیمارشدن در آینده دارند.
شدت این اختلال در هر فرد متفاوت بوده و در طول مدت تغییر می‌کند. همچنین شدت خود بیمار انگاری با افزایش سن و بالا رفتن استرس‌ها و فشارهای زندگی بیشتر می‌شود.
اکثر افراد مبتلا به این اختلال با مشاهده کوچک‌ترین نشانه، بیماری خطرناکی را به خود نسبت می‌دهند. مثلا یک سردرد ساده را که در زندگی روزمره آنها خللی وارد نمی‌کند، به تومور مغزی تعبیر می‌کنند. گاهی حتی بدون هیچ علامتی تصور می‌کنند به بیماری مبتلا شده‌اند.
معمولا علائم جسمانی آنقدر جزئی است که هیچگونه خللی به زندگی او وارد نمی‌کند. ولی استرس و اضطراب ناشی از این علائم به قدری در فرد بالا است که آرامش روانی او را به هم می‌ریزد.
برای آشنایی با سایر انواع اختلالات اضطرابی کلیک کنید.
خودبیمار انگارها معمولا علائم یکسانی را تجربه می‌کنند. اما برخورد آنها در برابر این بیماری متفاوت است. در ادامه دو نوع خودبیمار اگار را توصیف کرده‌ایم.
شخص هزینه زیادی برای خدمات درمانی، آزمایشگاهی و تشخیصی می‌پردازد و به طور افراطی از خدمات درمانی و داروها استفاده می‌کنند. هیچ‌گاه به پزشکان و نتایج آزمایشات اعتماد نمی‌کنند. و مطمئنند که به بیماری خطرناکی مبتلا هستند که پزشکان قادر به تشخیص آن نیستند.
برخلاف گروه قبل، افراد تیمار گریز به ندرت به پزشک مراجعه می‌کنند. این افراد با حضور در مراکز درمانی، صحبت با پزشک، انجام آزمایشات، سونوگرافی، رادیوگرافی، MRI، CT scan و سایر روش‌های تشخیصی دچار اضطراب غیر قابل تحملی می‌شوند. در نتیجه از مراجعه خودداری می‌نمایند.
علت دقیق ابتلا به این اختلال روانی تاکنون شناخته نشده است. برخی از مهم‌ترین علل ابتلا به خود بیمار انگاری به شرح زیر است.
خانواده در تشکیل تفکرات و شخصیت فرد نقش مهمی ایفا می‌کند. والدینی که مدام نگران سلامتی کودک خود بوده و او را برای مشاهده علائم بیماری بررسی می‌کنند؛ شاید این حساسیت و محافظه کار بودن خود را به کودک منتقل کنند.
احتمالا درگذشته بیماری یا اتفاق ناخوشایندی در زمینه سلامتی برای فرد یا یکی از اعضای خانواده‌اش افتاده است. بنابراین فرد با گذشت سال‌ها از آن بیماری، نگران وضعیت سلامت خود بوده و از ابتلا به بیماری می‌ترسد.
گاه فرد برای جلب دلسوزی، همدلی و مراقبت اطرافیان خود به ایفای نقش بیمار بپردازد. همچنین شخص با داشتن نقش بیمار، از انجام مسئولیت‌ها و وظایف روزانه خود شانه خالی می‌کند. این مسئله به تقویت خود بیمار انگاری کمک می‌کند.
1_ اشتغال ذهن فرد در رابطه با ابتلا به بیماری یا مبتلاشدن در آینده
2_ اختلال در فعالیت‌های روزانه
3_ مشکلات شغلی
4_ نگرانی شدید حتی با مشاهده عملکرد طبیعی بدن
5_ مراجعه بیش از حد به پزشک (نوع تیمار جو)
6_ عدم مراجعه به پزشک به دلیل ترس از تشخیص احتمالی بیماری (نوع تیمار گریز)
7_ اجتناب از حضور در جمع و مکان‌های مختلف به دلیل ترس از بیماری
8_ بیش از حد راجع‌به وضعیت سلامت خود صحبت می‌کنند.
9_ نشانه‌های جسمانی بیماری وجود ندارد یا نشانه‌های خفیف و ناچیزی وجود دارد.
10_ تایید سلامتی توسط پزشک را نمی‌پذیرند.
گاه علائم این اختلال با بیماری وسواس اشتباه گرفته می‌شوند.
خود بیمار انگاری مشکلی روانی به شمار می‌رود. تشخیص این اختلال به عهده روانشناس بوده و درمان آن نیز توسط روانشناس انجام می‌شود. استرس و اضطراب را می‌توان منشا اصلی اختلال خود بیمار انگاری دانست و درمان‌گر در جهت کاهش اضطراب فرد تلاش می‌کند. برای آشنایی با جدیدترین روش های درمان اضطراب کلیک کنید.
جلسات روان درمانی با حضور روانشناس و بیمار آغاز می‌گردد. طی این جلسات به فرد چگونگی غلبه بر استرس و کاهش اضطراب بدون مصرف دارو آموزش داده می‌شود. همچنین روانشناس در جهت تغییر دیدگاه بیمار نسبت به بیماری تلاش می‌کند. و از این طریق به بهبود کیفیت زندگی او کمک می‌کند.
نوع شدید اختلال خودبیمارانگاری ابتدا به کمک داروها درمان می‌شود. داروهای ضداضطراب یا ضدافسردگی رایج‌ترین داروها برای درمان دارویی اختلال خود بیمار انگاری است. کمک گرفتن از داروها به کاهش علائم کمک می‌کند. پس از کاهش علائم، می‌توان جلسات روان درمانی را آغاز نمود تا فرد به نتایج بهتری در درمان خود بیمار انگاری دست یابد.
برای دریافت مشاوره در زمینه خودبیمارانگاری می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.