بر خلاف تصور، دوران نوجوانی دختر برای والدین و نوجوانان مرحله ساده و راحتی نیست. دختر نوجوان با چالش‌هایی چون تغییرات رفتاری، دل‌‌شکستگی، مسائل ظاهری، تغییرات هورمونی و … روبرو است. این مشکلات نوجوانی تمامی ندارند و بویژه برای دختر نوجوان بسیار مهم است که درکی از کیستی و خود حقیقی‌اش بدست آورد. این مرحله از زندگی برای دختران نوجوان تغییرات بنیادین مهمی به همراه دارد و آنها باید کاملا از این دوره زندگی خود لذت هم ببرند. دختران شما با ورود به سال‌های نوجوانی، تغییرات فیزیکی و عاطفی زیادی پیش رو دارد. از این رو درک شرایط دختر نوجوان و روانشناسی دختر نوجوان برای هر والدینی ضروریست. در این مطلب به بررسی جایگاه دختر نوجوان و فرایند رشد و مشکلات او و نیز روش‌های رفتاری مناسب با دختران نوجوان می‌پردازیم.
منبع: دختر نوجوان | نحوه تفکر، نشانه های بلوغ و نحوه ارتباط با دختران نوجوان
نزدیک شدن به دوران بزرگسالی برای بسیاری از دختران نوجوان سردرگمی و نگرانی ایجاد می‌کند. البته این نگرانی‌ها با در نظر گرفتن بلوغ جنسی دختران و تغییرات جسمی و روحی این دوران، چیز تعجب‌آوری نمی‌باشد. نوجوانی برای یک دختر، حرکت از دنیای کودکی به دنیای بزرگسالی است و این حرکت به یک تعادل اصولی نیازمند است. در برخی جوامع و فرهنگ‌ها هم سخت‌گیری نسبت به دختران بیشتر از پسران است. دختر باید مراقب رفتارش، ارتباطاتش، طرز فکرش و… باشد، دختر باید به موقع ازدواج کند؛ این‌ها مواردی از بایدها و نبایدها برای دختران نوجوان است. این عوامل باعث میشود او نگران قضاوت‌ها و طرز فکر دیگران در مورد خودش شود. مهمترین چیزی که باید دختران ما به خاطر بسپارند این است که به آنها بفهمانیم تنها نیستند و همانند مادر و مادربزرگ‌هایشان از دوران نوجوانی عبور خواهند کرد.
اتاق مشاوره دبیرستان پر از دختران نوجوانیست که فکر میکنند توسط والدین درک نمی‌شوند. و در مقابل مادرانی که می‌گویند نمی‌دانم با او چگونه رفتار کنم، به حرفم گوش نمی‌دهد. این گفته‌ها نشان از عدم درک متقابل والدین و دخترانشان است. والدین به ویژه مادران باید مشکلات آنها را درک کنند و به او کمک کنند به راحتی و لذت از این دوره عبور کند. عمده‌ترین مشکلات دختر نوجوان شامل موارد زیر است.
غالبا دختر نوجوان احساس گوشه‌‌گیری و جدا بودن از دیگران دارد. گاهی حتی از والدینش هم جداست. شما باید او را تشویق و عادت به صحبت کردن با خودتان کنید. مخصوصا در مورد مسائلی که دختر در نوجوانی با آنها روبروست با او حرف بزنید. نگذارید مشکلات دخترانه‌اش را درون خود نگه دارد و به غولی تبدیل کند. راهنمایی شما میتواند در رفع مشکلات و یا فشار ذهنی ناشی از آن به او کمک کند.
دخترها معمولا دوستی‌‌ها و قرارهایشان با دوستان را پیچیده میکنند و در این مورد محافظه‌کارانه رفتار میکنند. خب این طبیعی است. اما بدانید که این چیزها تنها قسمتی از زندگی‌اند. به او بگویید برای خودش دوست صمیمی پیدا کند، از طرفی هم یاد دهید بتواند افرادی که مانع پیشرفتش هستند را از زندگی‌اش حذف کند.
مهمترین مشکل دختر نوجوان عزت نفس اوست. دختران در سنین نوجوانی خودشان را از نظر ظاهر، پوشش و تعداد دوستان، با دیگران مقایسه میکنند. این عمل آنها باری روی دوششان میشود و ممکن است عزت و اعتماد به نفسشان را پایین آورد. او را در مورد بدن، ظاهر، لباس، پول و غیره آگاه کنید و بگویید این چیزها شخصی است و قرار نیست همه مثل هم باشند. به او کمک کنید بفهمد اگر در مسئله‌ای احساس کمبود از دوستانش دارد، شاید در موضوع دیگری برتر و بهتر از دوستانش است.
مهمترین تغییر در دختر نوجوان شروع دوره پریودی یا سیکل قاعدگیست. این اتفاق برای بسیاری از آنها میتواند وحشتناک به نظر برسد. بسیاری از دختران از بیان این تغییر به بزرگترهای خود خجالت می‌کشند و تبدیل به یک مشکل بزرگ میشود. خانواده و مدرسه باید به دختران اطلاعات کاملی راجب این دوره به دختر نوجوان بدهند و بگویند این یک دوره طبیعی در دختران و نشانه سلامت آنهاست. با ارائه آگاهی و دانش لازم در این باره به دختران کمک کنید که در روبرو شدن با این موضوع غافلگیر و نگران نشوند.
مهمترین تغییری که دختر نوجوان با آن روبروست، تغییرات چشمگیر جسمانی است. این تغییرات در برخی دختران از 8 سالگی شروع میشود. تغییرات جسمی در دختران نوجوان زودتر از پسران آغاز میشود و سن شروع این تغییرات وابسته به عواملی چون به نژاد، وراثت، آب و هوا، تغذیه، شرایط فرهنگی، روابط عاطفی و تغذیه‌ای است. آشکارترین این تغییرات رشد جوانه نوک سینه، افزایش وزن، قد و رشد موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل است و شروع سیکل قاعدگی در سنین 9 تا 17 آن را کامل می‌کند. برای شروع دوره قاعدگی حداقل وزن دختر باید ۴۵ کیلوگرم باشد، بر اساس تحقیقات دختران خیلی لاغر دیرتر قاعده می‌شوند. در کنار همه این تغییرات، مسئله رشد قدی هم در نوجوانی چشمگیر است. دختران نوجوان با والدین بلند قد، معمولاً قدشان بلند و آن‌هایی که والدین کوتاه قد دارند، قدشان تا حد معینی رشد می‌کند.
دختران نوجوان در بلوغ روحی با شرایط سختی روبرو می‌شوند. ممکن است بسیار حساس و زودرنج شوند. عصبانیت، هیجانات غیر ارادی، افسردگی و بی‌قراری، احساس تنهایی، احساس متفاوت بودن و طرد شدگی، ناتوانی در برقراری ارتباطات درست، نبود اعتماد به نفس یا اعتماد به نفس کاذب، میل شدید به مستقل بودن، بیزاری از شنیدن نظرات دیگران و بحران‌هایی به ویژه در مورد جایگاه اجتماعی، دیگر ویژگی‌های روحی دختران نوجوان است. این موارد میتواند با توجه به فرهنگ هر خانواده و چگونگی برخورد با دختر نوجوان، ر هر فردی شدید یا خفیف باشد.
در مقابل مشکلاتی که دختران در نوجوانی تجربه میکنند، والدین نیز باید در برخورد با آنها اصولی را رعایت کنند و به راحت‌تر سپری کردن این دوران به او کمک کنند.
والدین به ویژه مادران که ارتباط بیشتری با دخترشان دارند، سعی کنند با مطالعه در مورد نوجوانی و مسائل آنها، اطلاعات خود را بیشتر کنند. آموزش و آگاهی لازم در مورد تغییرات دوره نوجوانی را به دخترشان بدهند. شما می‌توانید برای این کار از مشاورین نیز کمک بگیرید.
بزرگترین اشتباهی که موجب ایجاد فاصله بین شما و دخترتان میشود، تحقیر او در جمع و حتی در خلوت می‌باشد. نقطه ضعف‌های دخترتان را وسیله تحقیرش قرار ندهید و موفقیت‌های دوستانش را به رخ او نکشید. او را همانطور که هست بپذیرید و انتظارتان از او متناسب با شرایط و استعدادهایش باشد. به او در یافتن توانایی‌ها و استعدادهایش و رفع نقص های کمک کنید.
بعضی از والدین نسبت به دختر نوجوان نگرانی‌های بی مورد دارند و او را به شدت محدود و کنترل میکنند. این دختران هم در برابر فشار والدین، مجبور به دروغگویی و کتمان خیلی چیزها می‌شوند. بهتر است به جای جای محدود کردن آنها، راهکار رفتار مناسب در مواجه با خطرات را بیاموزید، به او اعتماد کنید و یاد دهید در برابر کسانی که مزاحمش می‌شوند چگونه رفتار کند.
این مورد بسیار مهم است زیرا اولین و مهمترین پایگاه و تکیه‌گاه برای دختر نوجوانتان خانه شماست. با امن و آرام نگه داشتن خانه برای دخترانتان او را خانواده‌دوست بار آورید و با دعواها و تنش در خانه او را از خانه فراری ندهید.
با دخترتان از همه چیز صحبت کنید. مسائلی مطرح کنید و از او مشورت و راهنمایی بخواهید. وقتی راجب موضوعی اظهارنظر کرد، باارزش بودن نظراتش را با رفتار و گوش دادن خودتان به او نشان دهید.
دختران نوجوان دوست دارند بیشتر وقتشان را در اتاقی تنها باشند، گوش دادن به موسیقی، شعر خواندن، حتی برای درس خواندن دلشان می‌خواهد تنها در اتاق بنشین.د و در اتاق را ببندند. خلاصه می‌خواهد یک حریم خصوصی برای خود داشته باشد. در این مواقع بهتر است شما در حد قوانین خانه‌تان به او اجازه این کار را بدهیدو هیوقت سرزده وارد اتاقش نشوید. بگذارید در اتاقش سلطنت کند.
سخن نهایی
در این مقاله سعی نمودیم شما را با تغییرات مختلف دختران نوجوان آشنا کنیم. شما می‌توانید با کمک روانشناسی دختران نوجوان با نحوه رفتار با نوجوان بهتر آشنا شوید؛ اگر با دختران نوجوان به درستی رفتار کنید، دختری قوی که به شما اعتماد دارد خواهید داشت. چنانچه رفتار با دختر نوجوان را نمی‌دانید، به متخصصان و روانشناسان این حوزه مراجعه نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوجوانان می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
مادر افسرده چه اثرات منفی بر روی اعضای خانواده خود می‌گذارد؟ در این شرایط چگونه میتوان به مادر و خانواده کمک کرد؟ افسردگی درمان نشده از دوران بارداری و پسازایمانی در کنار ابتلا به افسردگی به دلایل دیگر میتواند شما را به مادری افسرده تبدیل کند و بر نحوه رفتارتان با فرزند و همسر و سبک تربیتی که اتخاذ می‌کنید تاثیر بگذارد. در اکثر موارد کودکان نیز در این شرایط در معرض آسیب‌های روانشناختی مختلف قرار می‌گیرند که لازمه آن درمان افسردگی مادر است. ما در این مقاله در مورد ویژگی‌های مادران افسرده و روش‌های درمان این مشکل توضیحات بیشتری را ارائه کرده‌ایم. در همین راستا بهره بردن از مشاوره افسردگی کمک می‌کند تا مادر بتواند افسردگی خود را درمان کرده و سلامت روانی خانواده ارتقا یابد. برای اطلاع از روند دریافت مشاوره افسردگی کلیک کنید.
منبع: مادر افسرده | افسردگی مادر بر بچه ها و خانواده چه تاثیری دارد؟
گرما و عشق مادر در هر خانه و خانواده ای، مثال زدنی نیست. همه ما احتمالا نبود مادر را در زمان هایی را تجربه کرده‌ایم، و گویی نبود و سکوت او مساوی با غم بقیه اعضای خانواده است. مادر بدون چشم داشتی به خانواده محبت می‌کند. حال اگر این منبع عشق خود دچار افسردگی بشود آن وقت است که همه دچار مشکل شده و یا متوجه این غم می‌شوند. پس توجه به درمان و کمک به مادر افسرده نه تنها برای سلامت خود او، بلکه برای حفظ سلامت کل خانواده ضروری است.
انواع اختلالات افسردگی از افسردگی فصلی گرفته تا افسردگی اساسی از جمله شایع ترین مشکلات مرتبط با سلامت روان در بین افراد جامعه هستند. در این میان بر اساس مطالعات همه گیر شناسی سازمان بهداشت جهانی، میزان شیوع افسردگی در زنان تقریبا دو برابر بیشتر از مردان اعلام شده است. پژوهشگران تخمین می‌زنند که از هر 10 زن یکی از آنها به افسردگی مبتلا است. در نتیجه میتوان گفت افسردگی در میان مادران بیش از پدران دیده میشود. محققان هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که دقیقا چه عواملی مسئول بروز این تفاوت آماری هستند. از جمله عواملی که به نظر می‌رسد در این موضوع تاثیر داشته باشند میتوان به نوسانات هورمونی بیشتر در زنان، مواجهه با فشارهای اجتماعی بیشتر و عوامل آسیب زای فرهنگی اشاره کرد. برای آشنایی با نشانه های افسردگی در زنان کلیک کنید.
ممکن است فرد مبتلا به افسردگی آنقدر در این مشکل غرق شده باشد که نسبت به بیماری خود بینش چندانی پیدا نکند. با این حال از طریق ایجاد برخی تغییرات ظاهری و بروز برخی خصوصیات رفتاری میتوان به وجود اختلال افسردگی در مادر پی برد. بر اساس مطالعه‌ای که توسط تریسی تامپسون پژوهشگر ژورنال واشنگتن دی سی روی 400 مادر مبتلا به افسردگی انجام شد نتایج تحقیقات نشان دادند که رایج‌ترین علائم در مادران افسرده تحریک پذیری و حساسیت روانی زیاد، تمایل به انزوا و ناتوانی در ایجاد قوانین و محدودیت برای پرورش نظم و انضباط در فرزندان هستند.
در حقیقت مادران افسرده در یک چرخه معیوب گرفتار هستند. آنها نیاز مفرطی به تنهایی و خلوت دارند. این در حالی است که فرزند آنها بازیگوشی می‌کند و در اکثر مواقع تنهایی او را به هم می‌زند. در این شرایط مادران با کاستن از میزان سخت گیری خود اغلب به فرزندان اجازه می‌دهند تا آزادانه تر رفتار کنند و به این ترتیب معمولا سبک تربیتی سهل گیرانه‌تری را در پیش می‌گیرند.
زندگی کردن با یک مادر افسرده میتواند تاثیر منفی بلندمدتی را بر زندگی کودکان بگذارد. ما در ادامه به چند مورد از مهم ترین اثرات افسردگی مادر بر فرزندان اشاره کرده‌ایم. برای شناخت بیشتر درباره تاثیر افسردگی بر اعضای خانواده کلیک کنید.
عدم برخورداری از رابطه عمیق با مادر باعث میشود که افراد از همان بچگی دائما احساس تنهایی و نوعی کمبود عاطفی را احساس نمایند. همین مسئله میتواند به طور ناخواسته آنها را در روابط اجتماعی آسیب زایی درگیر نماید. در حقیقت از آنجایی که این افراد نتوانسته‌اند از مجرایی سالم نیازهای عاطفی خود را برآورده کنند ممکن است به الگوهای ارتباطی غلط روی بیاورند.
افرادی که مادران افسرده‌ای داشته‌اند معمولا در دوران نوجوانی با چالش‌های بیشتری مواجه می‌شوند. این افراد در پی یافتن هویت دلخواه خود سردرگمی بیشتری را تجربه کرده و بیش از سایرین امکان دارد به گروه دوستان وابسته شوند. همین امر میتواند باعث شود که آنها همه هویت خود را به گروه‌هایی نظیر همسالان گره بزنند و به هر طریقی به دنبال کسب حمایت و پذیرش از جانب آنها باشند.
مادران افسرده اغلب کمتر می‌توانند مشارکت فعالی در رشد و پرورش فرزند خود داشته باشند. همین امر باعث میشود که بچه‌های آنها در صورتی که خود از انگیزه و انرژی کافی برخوردار نباشند یا پدر نیز در زندگی آنها نقش پررنگی ایفا نکند مشکلاتی نظیر افت تحصیلی را تجربه نمایند.
بسیاری از بچه‌هایی که زندگی با یک مادر افسرده را تجربه میکنند به مرور خود نیز دچار خلق و خوی افسرده‌ای می‌شوند. عواملی نظیر یادگیری مشاهده‌ای، انزوای مادر، ناتوانی او در برقراری ارتباطی عمیق با کودک، آسیب دیدن سبک دلبستگی و محروم بودن از تجربه هیجانات مثبت در کنار مادر از جمله عواملی هستند که باعث می‌شوند این بچه‌ها در معرض افسردگی دوران کودکی قرار بگیرند. برای آگاهی بیشتر درباره افسردگی خانوادگی کلیک کنید.
نه تنها کودکانی که مادر افسرده دارند در دوران کودکی بیش از سایر بچه‌ها امکان دارد که دچار مشکلات مرتبط با سلامت روان شوند بلکه ممکن است مشکلات آنها در صورت درمان نشدن تا دوران بزرگسالی همراهشان بماند. از همین رو بسیار اهمیت دارد که مادران به موقع برای درمان مشکل خود اقدام کنند و در صورت مشاهده علائمی از افسردگی در فرزند خود از همان دوران کودکی برای دریافت درمان مناسب به یک متخصص نظیر روانشناس کودک مراجعه نمایند.
با توجه به اثرات منفی که افسردگی برای کودک و خود مادر در پی دارد لازم است که همواره نسبت به سلامت روان خود هشیار باشید و در صورت تجربه علائمی نظیر خلق غمگین، لذت نبردن از فعالیت‌هایی که قبلا مورد علاقه‌تان بودند یا علائمی نظیر کاهش انرژی، اشتها و بروز مشکلات خواب به موقع برای درمان افسردگی اقدام کنید. توجه داشته باشید که این مشکل امری رایج در میان عموم است و هرگز نباید به خاطر وجود آن خود را سرزنش کنید. خوشبختانه امروزه درمان‌های روانشناختی مختلفی برای بهبود این مشکل وجود دارند که به شما کمک میکنند علائم خود را بهبود ببخشیده و سلامت روانتان را ارتقا بدهید. برای آگاهی بیشتر درباره درمان افسردگی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه رفتار و کمک به مادر افسرده می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
اگر به عنوان مادر به این بینش رسیده اید که افسردگی دارید، پس میتوان گفت از چند قدم از دیگر مادران افسرده جلوتر هستید. شما باید به دنبال روش های درمان و تغییر شرایط باشید. دست روی دست گذاشتن دردی را دوا نمی کند. گذر زمان به نفع تان نیست پس اگر قادر به حرکت نیستید، حتما با یک متخصص حتی از طریق تلفن درمان خود را شروع کنید.
بهترین کمک شما به مادر افسرده تان تشویق او برای گرفتن درمان از متخصص روانشناسی است. فراموش نکنید که شما درمانگر و مسئول درمان افسردگی مادر تان نیستید، اما حضور و کمک شما نقش زیادی در بهبودی او دارد. پس به کمک درمانگر با توجه به شرایط مادر تان نقش خود را جویا شده و در این مسیر او را یاری کنید.
اختلالات اضطرابی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که بسیاری از افراد را درگیر کرده و به دلایل بسیار متعددی بروز پیدا می‌کند و شامل دو ویژگی ترس و اضطراب است. در واقع اضطراب پاسخ طبیعی بدن به شرایط استرس زا است که تمام افراد میزانی از آن را در زندگی تجربه میکنند. اختلالات اضطرابی با علائم روانشناختی و فیزیکی بروز می‌باید و علل آن ژنتیکی، محیطی و زیستی است و با روش‌های شناختی-رفتاری و دارو درمانی قابل درمان است. افراد با آگاهی از نشانه‌ها و دلایل ابتلا به اختلالات اضطرابی می‌توانند آن را کنترل کرده و هرچه سریع‌تر به درمان اختلال بپردازند.
منبع: اختلالات اضطرابی
این که افراد از انجام کارهایی همچون رفتن به یک مکان جدید یا شروع کار احساس اضطراب کنند بسیار طبیعی است. این نوع اضطراب ناخوشایند است اما معمولا به افراد انگیزه می‌دهد که سخت‌تر و بهتر کار کنند. اضطراب معمول، یک حس گذرا است که می‌رود و می‌آید اما در زندگی روزمره دخالتی نمی‌کند اما اختلال اضطراب یک نگرانی مداوم است که معمولا شدید بوده و گاه ناتوان کننده میشود و باعث میشود که فرد از انجام کارهای لذت بخش خود خودداری کند. مثلا ممکن است مانع از ورود به آسانسور، رد شدن از خیابان و حتی ترک خانه شود. در صورت عدم درمان اضطراب وخیم‌تر نیز خواهد شد.
احساس ناگهانی ترس و وحشت شدید است که در چند دقیقه به اوج می‌رسد و به آن اختلال پانیک نیز گفته میشود. ممکن است فرد احساس تنگی نفس، تپش قلب، درد قفسه سینه و لرز داشته باشد. برخی مواقع این علائم به قدری شدید هستند که فرد فکر می‌کند در حال مردن است. این حمله هراس باعث نگرانی در مورد وقوع مجدد آن شده و در نتیجه فرد از مکانی که این اتفاق افتاده است خودداری می‌کند.
برای آگاهی بیشتر در زمینه حملات پانیک کلیک کنید.
این اختلال به معنی اضطراب مداوم و بیش از حد و نگرانی بی دلیل در مورد فعالیت‌های عادی و معمولی است. حتی در بسیاری از مواقع فرد علت اضطراب خود را نیز به خوبی نمی‌داند. این نگرانی با شرایط واقعی متناسب نیست اما فرد نمی‌تواند آن را کنترل کند. اضطراب مداوم بر جسم فرد نیز تاثیر می‌گذارد و با علائمی همچون خستگی و عدم تمرکز همراه است.
در این اختلال کودک از ترس جدایی والدین یا مراقبان دچار اضطراب شدید میشود به طوری که دچار کابوس‌های شبانه شده و یا در صورت جدایی واکنش بسیار شدید نشان می‌دهد.
در این اختلال کودک در یک موقعیت خاص مانند مدرسه توانایی صحبت کردن ندارد. معمولا کودک در شرایط دیگری مانند خانه و با اعضای خانواده به خوبی صحبت می‌کند اما این اضطراب بر عملکرد اجتماعی او تاثیر منفی می‌گذارد.
در این اضطراب فرد با ترس و نگرانی زیاد از حضور در موقعیت های اجتماعی اجتناب می‌کند. این اضطراب ناشی از احساس خجالت و نگرانی در مورد قضاوت یا دید منفی دیگران است.
فرد به دلیل ترس از یک موضوع خاص مانند ارتفاع یا حشرات از روبه رویی با آن موقعیت اجتناب می‌کند. فوبی در برخی افراد باعث حمله هراس میشود. برای مثال آگورافوبیا یا بازار هراسی در واقع ترس از تنها بودن در مکان‌های عمومی و جاهایی است که در صورت حمله وحشت زدگی خروج سریع از آن جا دشوار است. این افراد از بودن در مکان‌های بسته و باز می‌ترسند و معمولا از خانه تنها بیرون نمی‌روند. برای تشخیص این اختلال علائم باید 6 ماه طول بکشد. برای آشنایی با انواع فوبیا کلیک کنید.
وسواس نیز در واقع ریشه در اضطراب و استرس دارد. بروز اضطراب در این افراد کمی متفاوت بوده و با افکار و اعمال مرتب با یک موضوع سعی در سرکوب اضطراب خود دارند. در موارد شدید تجویز دارو برای این افراد ضرورت دارد و حتما باید در جلسات روان درمانی قرار بگیرند تا بتوانند روند عادی زندگی خود را حفظ کنند. در صورت عدم درمان بیماری پیشروی کرده و بخش های دیگر رفتاری آنها را نیز در برخواهد گرفت. برای آشنایی بیشتر با بیماری وسواس فکری عملی کلیک کنید.
علائم اضطراب در هر فردی متفاوت است اما از عمده ترین علائم اضطراب میتوان به دو دسته زیر اشاره کرد.
_ افزایش ضربان قلب
_ تنفس سریع و پی در پی
_ خستگی و درد بدن
_ تعریق و لرزش
_ اسهال و حالت تهوع
_ خشکی دهان و مشکل در غذا خوردن
_ تکرر ادرار
_ بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست‌ها
_ عدم تمرکز
_ بی قراری و تحریک پذیری
_ مشکلات خواب
_ مشکلات جنسی همچون بی میلی جنسی
اختلالات اضطرابی ممکن است که در اثر غیرعادی بودن هورمون‌ها و انتقال دهنده‌های عصبی بروز پیدا کند. مشکل در فعالیت برخی از قسمت‌های مغز نیز در ابتلا به اختلال اضطرابی تاثیرگذار است. برخی بیماری‌ها همچون دیابت، قند خون پایین، کم کاری و پرکاری تیروئید و بارداری نیز از دیگر عوامل زیستی اضطراب است.
تحقیقات نشان داده است که اضطراب زمینه ارثی و ژنتیکی دارد و از والدین به فرزندان منتقل میشود. البته این احتمال نیز وجود دارد که فرزندان در اثر مشاهده رفتار والدین و الگوپذیری از آنها، رفتارشان را تقلید کرده و به تدریج به اختلال اضطرابی مبتلا شوند.
برخی از عوامل محیطی و اجتماعی در بروز اضطراب نقش دارند. مثلا فردی که شوکی همچون مرگ عزیزان، تصادف یا وقایع طبیعی را تجربه می‌کند دچار اضطراب میشود.
برای درمان اضطراب روش‌های درمانی متعددی وجود دارد که با توجه به شرایط بیمار و انتخاب پزشک مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش ها شامل موارد زیر هستند.
این درمان یک از انواع روان درمانی است که در درمان اضطراب بسیار کاربردی می‌باشد. در این روش نگرش فرد تغییر می‌کند و او یاد می‌گیرد که در برابر اشیا و موقعیت‌های ایجاد کننده اضطراب به گونه متفاوتی برخورد کند. در این روش مهارت‌های اجتماعی نیز آموزش داده میشود که در درمان اختلال اضطراب اجتماعی بسیار حیاتی است.
در این روش درمانی تمرکز بر روی رفتارهای اشتباه و مضری است که در واکنش به اضطراب داده میشود. در رفتار درمانی هدف این است که رفتارهای اشتباه، اصلاح شوند.
در صورتی که علائم اضطراب بسیار شدید باشد، پزشک از دارو درمانی نیز در کنار روان درمانی استفاده می‌کند. دارو اضطراب را درمان نمی‌کند اما علائم آن را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد. رایج ترین داروهای مورد استفاده در درمان اضطراب داروهای زیر هستند.
_ داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین‌ها و بوسپیرون
_ داروهای ضد افسردگی مانند SSRI، SNRI وMAOIs
برای اطلاعات بیشتر در زمینه درمان اضطراب کلیک کنید.
تغییر سبک زندگی یک راهکار بسیار موثر در کاهش استرس و اضطراب است. برخی از این راهکارها شامل موارد زیر هستند.
_ خواب کافی
_ ورزش منظم و مدیتیشن
_ رژیم غذایی سالم
_ اجتناب از الکل، سیگار و کافئین
همچنین شما می‌توانید با استفاده از کمک روانشناس می‌توانید از ریشه مشکل خود آگاه شوید و با روش‌های درمانی موثر، به درمان اختلالات اضطرابی بپردازید.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلالات اضطرابی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
خود کم بینی یا عقده حقارت یکی از جدی‌ترین مشکلاتی است که ممکن است هرکسی را درگیر کند. در این شرایط شما توانایی‌های خودتان را نمی‌بینید؛ و در بیشتر موقعیت‌ها فکر می‌کنید که از دیگران پایین‌تر هستید. طبیعتاً چنین تصوری باعث میشود تا مشکلات بسیاری را در زندگی برای خودتان ایجاد کنید. ساده‌ترین این مشکلات این است که خودکم‌بینی باعث میشود هرگز از زندگی‌تان لذت نبرید. کسانی که درگیر خودکم‌بینی می‌شوند همیشه یک اضطراب و احساس منفی نسبت به خودشان را تجربه میکنند. به همین خاطر بهتر است به دنبال راهی برای ازبین‌بردن این مشکل باشید. ما در این مطلب راجع به خودکم‌بینی، نشانه‌ها و راه‌های کاهش آن صحبت خواهیم کرد. این نکته را نیز به خاطر داشته باشید که کمک‌گرفتن از یک مشاور برای کاهش مشکلات میتواند بسیار مفید باشد.
منبع: خود کم بینی | نشانه ها و راهکارهای کاهش خود کم بینی
خودکم‌بینی یک وضعیت روانشناختی است که در آن فرد ارزش و توانمندی‌های خود را کمتر از واقعیت ارزیابی می‌کند. افراد خودکم‌بین عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس پایینی دارند. آنها حتی اگر در یک زمینه توانمند باشند باز هم خودشان را دست‌کم می‌گیرند. دلایل بسیاری میتواند فرد را به این باور رسانده باشد. اما دلیل هرچه که باشد این افراد احساس میکنند به‌اندازه‌ای که باید خوب نیستند. به همین خاطر تلاش‌هایی را در جهت پوشاندن عیب‌ها یا برطرف‌کردن آن انجام می‌دهند. شما می‌توانید این تلاش‌ها را به‌راحتی در رفتارهای فرد ببینید. در ادامه این نشانه‌ها را با هم بررسی خواهیم کرد.
خودکم‌بین‌ها معمولاً به‌شدت نسبت به انتقاد حساس هستند. آنها هر انتقادی را به معنای مهر تأییدی روی کم و بی‌ارزش بودن خودشان می‌دانند؛ و به همین خاطر انتقاد تأثیر منفی بسیاری روی آنها خواهد گذاشت.
به همان اندازه که انتقاد میتواند روحیه افراد خودکم‌بین را به هم بریزد محبت و توجه مثبت، آنها را پرانرژی و سرزنده می‌کند. تشویق و نظرات مثبت شما باعث میشود این افراد احساس خوبی نسبت به خودشان پیدا کنند؛ و از این به بعد هر کاری میکنند تا به شما نشان بدهند که به‌قدر کافی خوب هستند.
یکی از نشانه‌های افراد خودکم‌بین مقایسه کردن ویژگی‌های خودشان با دیگران است. چنین فردی همیشه توانمندی‌ها و مهارت‌های خودش را با دیگران مقایسه می‌کند و خودش را کمتر و پایین‌تر از بقیه در نظر می‌گیرد.
اغلب افراد خودکم‌بین کمال‌گرا هستند. کمال‌گرایی باعث میشود فرد با وجود همه تلاش‌هایی که می‌کند احساس کند هنوز به‌اندازه کافی خوب نیست. این را می‌توانیم حتی یکی از دلایل خودکم‌بینی بدانیم. وقتی شما برای تلاش‌هایی که می‌کنید ارزشی قائل نباشید و احساس کنید دیگرانی هستند که از شما بهترند طبیعتاً باور خوبی نسبت به خودتان نخواهید داشت.
یکی دیگر از ویژگی‌های افراد خودکم‌بین اهمال‌کاری است. از آنجایی که این افراد به خودشان برای انجام کارها اعتماد ندارند دائماً آنها را پشت‌گوش می‌اندازند. در حقیقت شخصیت‌های خودکم‌بین فکر میکنند توانایی انجام وظایفشان را ندارند. و هر کاری را که شروع کنند با احتمال زیاد به شکست می‌انجامد. همین موضوع باعث میشود آنها دیرتر از حد معمول و وقتی دیگر مجبور شده‌اند کاری را شروع کنند.
احساس حقارت و کم بودن باعث میشود این افراد در روابط اجتماعی خود مشکلات بسیاری داشته باشند. آنها تصور میکنند از دیگران پایین‌تر هستند. به همین خاطر تلاشی برای اینکه نظر خود را بیان کنند و یا دفاع از حقوقشان انجام نمی‌دهند. و این مسئله میتواند مشکلات بسیاری را در روابط بین‌فردی آنها به همراه داشته باشد.
با توجه به علل مختلف، خودکم‌بینی دارای انواع مختلفی نیز می‌باشد. خودکم‌بینی میتواند ناشی از شیوه فرزندپروری، تبعیض‌های جامعه یا نواقص جسمانی باشد. در نتیجه میتوان گفت خودکم‌بینی باتوجه به علل مختلف آن در جنبه‌های مختلفی بروز می‌کند. یک فرد ممکن است نسبت به ظاهرش خودکم‌بین باشد اما در سایر عملکردهایش مشکلی نداشته باشد. برخی دیگر ممکن است در اجتماع، خودشان را نسبت به سایر افراد پایین‌تر ارزیابی کنند؛ اما نسبت به ظاهر شخصی‌شان احساس مثبتی داشته باشند. در نتیجه نوع خودکم‌بینی با علل آن رابطه مستقیمی دارد؛ بنابراین ارائه راهکار متناسب با علل و نوع خودکم‌بینی میتواند متفاوت باشد.
بسیاری از مواقع خودکم‌بینی به‌خاطر ظاهر متفاوت ایجاد میشود. معلولیت، زخم‌ها و ناهنجاری‌ها و مسائلی مانند قد و وزن کم یا زیاد نسبت به عرف جامعه از جمله دلایلی هستند که باعث خودکم‌بینی می‌شوند. در این شرایط فرد احساس می‌کند با دیگران فرق دارد. و همین موضوع میتواند تأثیر بسیار منفی روی روحیه او داشته باشد.
یکی از رایج‌ترین دلایل خودکم‌بینی تربیت اشتباه پدر و مادر است. پدر و مادرهایی که فرزندان خود را تحقیر میکنند، به تلاش‌ها و موفقیت‌های آنها توجهی نمی‌کنند و یا بیش از حد کمال‌گرا هستند باعث می‌شوند کودک تصور کند به‌اندازه کافی خوب نیست. همین موضوع تبدیل به مهمترین باور برای شکل‌گیری خودکم‌بینی خواهد شد.
این فقط پدر و مادر نیستند که می‌توانند خودکم‌بینی را در یک کودک ایجاد کنند. یک محیط نامناسب، به‌خصوص فضای مدرسه هم میتواند این احساس را در فرزند شما ایجاد کند. مدارسی که فقط به درس‌خوان‌ترین دانش‌آموز اهمیت می‌دهند. یا دانش‌آموزان را درگیر رقابت‌های شدید با یکدیگر میکنند نیز تأثیر بسیاری در باورهای کودک نسبت به خودش خواهند داشت.
اگر توسط افرادی احاطه شده‌اید که دائماً راجع به توانایی‌ها و کارهایی که باید انجام بدهند صحبت میکنند و یا خودشان را نسبت به دیگران پایین‌تر می‌دانند بسیار طبیعی است که دیریازود این احساسات در شما نیز شکل بگیرد. پس به‌خصوص اگر فکر می‌کنید مدتی است که دچار خودکم‌بینی شده‌اید بهتر است به محیط و اطرافیانتان نگاه ویژه‌ای داشته باشید.
شفقت نسبت به خود یعنی اینکه با خودتان مهربان باشید. همه ما با توجه به مشکلات و محدودیت‌هایی که در زندگی داریم در بعضی جنبه‌ها ضعیف هستیم. اما این نباید تبدیل به دلیلی برای این شود که شما خودتان را بی‌رحمانه قضاوت کنید. یا به‌طورکلی توانایی‌هایتان را نیز نادیده بگیرید. سعی کنید مشکلات و محدودیت‌های خودتان را ببینید و دیدگاه منصفانه‌تری راجع به خودتان انتخاب کنید.
یکی از مشکلات رایج افراد خودکم‌بین انتقادکردن و سرزنش خودشان است. افراد خودکم‌بین به طور مداوم خودشان را با دیگران مقایسه کرده و مورد انتقاد و سرزنش قرار می‌دهند. یادتان باشد که خود انتقادی نتیجه‌ای جز ایجاد احساس منفی نسبت به خودمان ندارد. همانطور که گفتیم بهتر است کمی منصفانه‌تر و با محبت بیشتری به خودتان نگاه کنید. اگر در جایی از زندگی‌تان واقعاً مشکل و کمبودی وجود دارد سعی کنید با کمک‌گرفتن از یک مشاور این مشکل را برطرف کنید. اما اگر شما واقعاً در این زمینه مشکلی ندارید دست از قضاوت کردن خودتان بردارید.
نقاط ضعف خود را شناسایی کنید و نسبت به رفع آنها اقدام کنید. هنگامی که نقاط ضعف خود را به نقاط قوت تبدیل کنید احساس مثبتی در شما ایجاد میشود که باعث افزایش عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس شما خواهد شد. همچنین بهتر است نقاط قوت و کارهایی که به‌درستی انجام می‌دهید را روی یک کاغذ یادداشت کنید. همه این کارها باعث میشود متوجه شوید شما آن‌قدرها که فکر می‌کنید هم ضعیف نیستید. و این تبدیل به دلیلی برای مبارزه با افکار منفی راجع به خودتان میشود.
یکی از مهمترین منابعی که میتواند احساس خودکم‌بینی یا اعتمادبه‌نفس را در شما ایجاد کند اطرافیان شما هستند. پس بهتر است کمی با دقت به روابط خود نگاه کنید. به‌خصوص اگر در ارتباط با اطرافیان مشکلاتی دارید تلاش کنید تا این مشکلات برطرف شوند. برای مثال در رابطه با دوستان نظر خود را ابراز کنید؛ یا جایی که با یک مسئله مخالف هستید به‌راحتی نه بگویید. خواهید دید که این مسائل تأثیر بسیاری روی اعتمادبه‌نفس شما و باوری که از خودتان دارید می‌گذارند.
باور به خودکم‌بینی یکی از عمیق‌ترین باورهایی است که در ذهن هرکسی شکل می‌گیرد. به همین خاطر تغییر دادن آن نیز بسیار سخت خواهد بود. اگر در چنین شرایطی گیر افتاده‌اید کمک‌گرفتن از یک مشاور متخصص میتواند بسیار مفید باشد. مشاورین به شما کمک میکنند راه کنترل افکار منفی و تغییر دادن آنها را یاد بگیرید. و در نتیجه شما می‌توانید با این باور منفی مبارزه کنید. با توجه به تأثیر منفی که خودکم‌بینی در زندگی شما خواهد گذاشت می‌توانیم بگوییم که فکرکردن به درمان و تلاش برای تغییر شرایط از مهمترین مسائلی است که باید برای آن برنامه‌ریزی داشته باشید.
برای دریافت مشاوره در زمینه خودشنایی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
خودکم‌بینی یک بیماری روانشناختی نیست؛ اما باور منفی است که میتواند مشکلات بسیاری را برای فرد ایجاد کند.
اگر پسر نوجوان در خانه دارید حتما این نکات را بخوانید. می‌دانیم که در دوران بلوغ تغییرات جسمانی و روانی زیاد برای پسران نوجوان ایجاد میشود، و به دنبال آن تغییراتی در رفتارها و برخوردهای او هم به وجود خواهد آمد. بیشتر خانواده‌ها نگران رفتارهای خشونتی، افسردگی و دیگر رفتارهای جدید پسر نوجوانشان هستند و غالبا نحوه برخورد با این موقعیت را نمی‌داند. آگاهی و اطلاع از تغییرات جسمی و روانی نوجوان پسر، میتواند به درک علت رفتارهای جدید آنها کمک کند. شما می‌توانید از یک روانشناس کمک بگیرید و روش‌های برقراری ارتباط و رفتار مناسب با پسر نوجوان را آموزش ببینید. ما در این مطلب می‌خواهیم به بررسی تغییرات پسران نوجوان و نیز چگونگی رفتار و برخورد با این تغیییرات در خانواده بپردازیم. پس حتما تا انتها بخوانبد.
منبع: پسر نوجوان | نکات مهم در مورد پسر نوجوان
شاید شما هم اطلاع دقیقی از شروع سن بلوغ پسرتان ندارید. زیرا زمان شروع بلوغ در هر فردی متفاوت است و دو عامل ژنتیکی و محیطی در زمان بلوغ اثرگذارند. با این وجود معمولا در سنین ۱۲ الی ۱۶ سالگی در پسران شاهد بلوغ هستیم. در هر حال بلوغ با رشد خصوصیات جنسی ثانویه و رشد سریع همراه می‌باشد. براساس یک تئوری شاید رسیدن به وزن حیاتی یا ترکیب بدن نیز در شروع بلوغ نقش دارد. در سال‌های اخیر امکان دارد افزایش چاقی کودکان به شروع بلوغ کلی در اوایل جمعیت مربوط باشد. در مورد عوامل ژنتیکی نیز دانشمندان نوعی ژن شناسایی کردند که به نظر می‌رسد برای رشد طبیعی بلوغ بسیار لازم است. ژن معروف به GPR54 پروتئین موثر در ترشح GnRH توسط هیپوتالاموس را رمزگذاری می‌کند. افرادی که فاقد نسخه عملیاتی از این ژن هستند، قادر نیستند به طور عادی وارد دوران بلوغ بشوند.
در طی بلوغ تغییرات بدن طبق یک الگوی معمول در پسران اتفاق می‌افتد و میتوان گفت اتفاقات قابل پیش‌بینی است. افزایش اندازه بیضه‌ها در پسران که تقریبا در میانگین سنی 11 سال و نیم شروع و تا 6 ماه ادامه دارد، اولین تغییر در آغاز بلوغ است. به دنبال بزرگ شدن بیضه‌ها، اندازه آلت تناسلی نیز افزایش می‌یابد. رشد این دو اندام مرد معمولا همیشه قبل از رشد موهای شرمگاهی اتفاق می‌افتد. در مرحله بعد موهای ناحیه عانه و موی زیر بغل رشد می‌کند. سپس صدا عمیق‌تر می‌گردد و اندازه عضلات افزایش پیدا می‌کند. ایجاد موهای صورت نیز غالبا آخرین مرحله این تغییرات ظاهری است. زمانی که افزایش هورمون تستوسترون موجب تولید اسپرم شود، پسران به دوران باروری نزدیک می‌شوند. پزشکان دنباله‌ای از تغییرات در بلوغ را به عنوان مراحل بلوغ جنسی (SMR) مشخص کرده‌اند.
در حالت عادی نشانه‌های تغییر جسمی در سنین 12 الی 17 سالگی آغاز می‌گردد. رشد بیضه‌ها و تیره‌تر شدن آنها اولین تغییرات است. کم کم در اطراف آلت تناسلی موهای زائد نیز رشد می‌کند و ضخیم می‌شوند. همچنین موهای زائد در صورت، زیر بغل و عضلات سینه هم شروع به رشد میکنند و موجب افزایش تعریق بدن می‌گردند. ترشح هورمون‌ها سینه‌ها را نیز به طور موقتی بزرگ و متورم می‌کند. این تکامل موقتی بافت پستان را ژنیکوماستی می‌گویند و در۵۰ درصد پسران پیش می‌آید ولی معمولاً تا 6 ماه از بین می‌رود. از دیگر نشانه‌های طبیعی بلوغ، احتلام در خواب (ترشح غیرارادی مایع منی) است. در دوره بلوغ صدای پسران بم و مردانه میشود. افزایش چشمگیر قد و وزن در آنها مشاهده میشود و در این دوره هیکل مردانه‌ای پیدا میکنند. به علت تغییرات بدن (تولید چربی اضافی و افزایش تولید هورمون)، در برخی آکنه نیز ایجاد خواهد شد.
معمولا پسران در نوجوانی تحریک‌پذیر هستند و با کوچک‌ترین رفتاری عصبانی می‌شوند. البته به سرعت هم از رفتار خشن خود احساس پشیمانی میکنند. بسیاری از والدین از پسر نوجوانشان شکایت دارند که پسرم ناسازگاری می‌کند و در برابر ما رفتار سرکشانه دارد. باید بگوییم که این رفتارهای پسران در نوجوانی به معنای خصومت و دشمنی با والدینشان نمی باشد. قصد آنها فقط این است که بگویند به استقلال رسیده‌اند و بزرگ شده‌اند. به ظاهر و چهره خود زیاد می‌رسند و دوست دارند در بین دوستان و جنس مخالف محبوب باشند. پسران در نوجوانی بسیار نگران آینده خود هستند و همین نگرانی هم علتی بر بروز رفتارهای خشن در آنهاست. پسر نوجوان در دوران بلوغ ممکن است تغیرات روانی دیگری همچون نوسانات خلقی، افسردگی، اضطراب، عزت نفس پایین، خودآگاهی و مسائل مربوط به تصویر بدن را تجربه کند.
صحبت کردن با پسر نوجوانتان در مورد تغییرات بدنش موضوع بسیار مهمی است. او باید قبل از ۱۲ سالگی اطلاعات کافی را در مورد رشد طبیعی آلت تناسلی، نعوظ و انزال شبانه کسب کند. صحبت با او راجب اتفاقات اعضای جنس مخالف هم لازم است. در حالت طبیعی خود او از کودکی کنجکاوی‌ها و سوالاتی از شما خواهد داشت. زمانی که در مورد اعضای بدن سوال کرد، صادقانه پاسخ دهید و به گونه‌ای برایش توضیح دهید که او از بیان چنین مطالبی خجالت نکشد و راحت‌تر ابراز کند. در هر بار که صحبت، با توجه به سطح بلوغ و علاقه کودک به موضوع، جزئیات بیشتری را برایش شرح دهید. نحوه ارتباط و بیان شما خیلی مهم است. اگر پاسخ برخی سوالاتش را نمی‌دانید و یا در مورد نحوه انجام این گفتگوها با او مطمئن نیستید، از روانشناس راهنمایی بخواهید. او را از دوستی منع نکنید یا از دوستانش انتقاد نکنید.
یک روش عالی برای تقویت رابطه شما با کودک، گوش دادن فعالانه به اوست. برای این کار وقتی که او می‌خواهد با شما صحبت کند، کاری که در حال انجامش هستید را متوقف کنید. زمانی را برای گوش دادن به حرف‌های او اختصاص دهید. به احساساتش احترام بگذارید. ممکن است او دیدگاهی متفاوت با شما داشته باشد ولی شما دیدگاهش را درک کنید.
احساس خودتان را نسبت به رفتارهای او بگویید تا بتواند احساسات شما را بخواند و به آنها پاسخ مناسب دهد. او روش‌های مثبت و سازنده شما را در ارتباط با خودش، الگوی ارتباط با دیگران قرار می‌دهد.
مواقعی در زندگی پیش می‌آید که درگیری با پسر نوجوانتان زیاد میشود و او بسیار بدخلقی می‌کند. بهتر است در این مواقع، به جنبه‌های مثبت رفتارش تمرکز کنید و رشد اجتماعی و عاطفی او را تقویت نمایید. برای نمونه، می‌توانید به پسرتان بگویید تو دوست خوب من هستی، انواع علایق، یا تلاشش در مدرسه را تحسین کنید.
کلام پایانی
در دنیای امروز خانواده‌ها درگیر مشکلات زیادی در مورد تربیت و ارتباط با فرزندان هستند. به ویژه رفتار با نوجوانان دیگر از الگوهای گذشته پیروی نمی‌کند و تحت تاثیر بسیاری مسائل است. یک روانشناس متخصص و آموزش‌دیده قادر است به شما در زمینه‌های مختلف آگاهی دهد و کمک کند. اگر با نوجوان پسر خود مشکل دارید و در نحوه برخورد با او عاجز ماندید، از مشاوران و روانشناسان کمک بگیرید. با راهنمایی او می‌توانید رابطه صمیمانه‌ای با فرزندتان برقرار کنید و بهترین نحو برخورد با او را پیدا کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوجوانان می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.