مکانیسم دفاعی دلیل تراشی چیست ؟ آیا تا به حال در مورد این مکانیسم دفاعی چیزی شنیده اید؟ دلیل تراشی یکی از انواع ساز و کارهای دفاعی است که به فرد کمک می کند از مواجهه با امیال و عواطف ناخوشایند اجتناب کند. در طی دلیل تراشی فرد سعی می کند با استفاده از استدلال های مختلف با رفتارها و هیجانات غیر قابل توجیه خود کنار بیاید. ما در ادامه این مقاله در مورد مکانیسم دفاعی توضیحات بیشتری را ارائه کرده ایم. پس برای آشنایی با این مفهوم تا انتهای مطلب همراه ما باشید.
منبع: مکانیسم دفاعی دلیل تراشی
دلیل تراشی یکی از انواع مکانیسم های دفاعی است که روان کاوان در جلسات روان درمانی به آن می پردازند. برای اینکه با ساز و کار دلیل تراشی بیشتر آشنا شوید لازم است که در ابتدا مفهوم مکانیسم های دفاعی را بهتر بشناسید. مکانیسم های دفاعی که در ابتدا در نظریه روان کاوی زیگموند فروید مطرح شدند هرگونه رفتاری هستند که از ما در برابر تنش ها و اضطراب های درونی و بیرونی محافظت می کنند. در حقیقت ساختار روان انسان به گونه ای طراحی شده است که به طور ناخودآگاه با راهبردهای مختلف از او در برابر فروپاشی روانی دفاع می کند. مکانیسم های دفاعی از جمله مهم ترین راهبردهایی هستند که در سطح ناخودآگاه به کار می روند.
مکانیسم دفاعی دلیل تراشی یکی از انواع ساز و کارهای دفاعی است که اجازه مواجهه با هیجانات عمیق و عموما دردناک را به انسان نمی دهد. در طی این مکانیسم دفاعی فرد تلاش می کند با استفاده از استدلال های منطقی مختلف با رفتارها، عواطف یا امیال غیرقابل توجیه خود کنار بیاید. برای مثال فردی را تصور کنید که اقدام به دزدی از یک فرد ثروتمند می کند. او برای مواجه نشدن با سرزنش های درونی و تنش های ناشی از عذاب وجدان تلاش می کند دائما برای کار خود یک دلیل منطقی بیاورد. مثلا در این شرایط ممکن است بشنوید که فرد می گوید دزدی او چیزی از دارایی فرد ثروتمند کم نمی کند و آسیبی به وضعیت اقتصادی او نمی رساند. همین استدلال باعث می شود که فرد دست از سرزنش خود بردارد یا کم تر از بابت کاری که انجام داده احساس پشیمانی کند.
مکانیسم دفاعی دلیل تراشی و عقلانی سازی دو ساز و کار دفاعی جداگانه هستند که شباهت بسیاری با یکدیگر دارند. به طوری که در بسیاری از موارد افراد به طور همزمان از آن ها استفاده می کنند. در عقلانی سازی فرد تلاش می کند که به بعد احساسی رویدادها و موضوعات پیرامونی نپردازد و به نوعی پردازش هیجانی ماجرا را به ناخودآگاه واگذار می کند. در این شرایط بسیار احتمال دارد که فرد از مکانیسم دلیل تراشی نیز استفاده نماید. چرا که برای پرهیز از مواجهه با عواطف عمیق فرد مجبور می شود به استدلال های منطقی مختلف متوسل شود. برای نمونه در مثال دزدی که پیش تر به آن اشاره شد فرد تلاش می کند به پیامدهای روانی که دزدی به افراد وارد می کند نیاندیشد و تنها بعد اقتصادی ماجرا را درنظر بگیرد. چرا که جدا شدن از احساسات و آوردن دلیل های منطقی به او کمک می کند تا بتواند از شر اضطراب هایی که عذاب وجدان برای او ایجاد می کند رها شود.
دلیل تراشی یکی از موانعی است که می تواند در روند درمان مشکلات روان شناختی مداخله نماید. چرا که در این شرایط فرد در برابر تجربه احساسات عمیق مقاومت کرده و با استدلال های منطقی پی در پی می تواند درمانگر را در یک چرخه معیوب گرفتار می سازد. با این حال درمانگران آموزش دیده در زمینه مکانیسم های دفاعی و نحوه مقابله با آن ها می توانند به مراجع کمک کنند تا از انگیزه های ناخودآگاه بینش بیشتری به دست بیاورند و در نتیجه بتوانند رفتارهای پخته تری را جایگزین استفاده افراطی از مکانیسم دلیل تراشی کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه خودشنایی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
استفاده مکرر و افراطی از هر مکانیسم دفاعی می تواند زمینه ساز روان رنجوری شده و بیمارگون تلقی شود. از همین رو هر زمان که یک مکانیسم دفاعی بر رفتارهای فرد غلبه یابد و شکلی انعطاف ناپذیر به خود بگیرد به دریافت درمان های روانشناختی نیاز دارد.
دراماتیولومانیا که با نام وسواس پوست کنی شناخته می‌شود یکی از انواع وسواس‌های فکری عملی است که در آن فرد مبتلا میل شدیدی به کندن پوست بدن خود در نواحی مختلف بدن مانند لب‌ها و دور ناخن دارد. فرد مبتلا به این نوع از وسواس نمی‌تواند در برابر افکار وسواسی و تمایل خود برای کندن پوست مقاومت کند و این امر مشکلات جدی را برای او به همراه دارد. اغلب افرادی که وسواس پوست‌کنی دارند، نسبت به بیماری خود آگاهی کافی نداشته و یا از مطرح کردن آن با دیگران شرم دارند. وسواس پوست کنی مانند دیگر انواع وسواس نیاز به درمان‌های تخصصی دارد؛ آگاهی از علائم و پیامدهای اختلال وسواس پوست کنی بیش از پیش شما را متوجه لزوم مراجعه برای درمان می‌کند.
منبع: وسواس پوست کنی یا اختلال درماتیلومانیا
وسواس کندن پوست در درسته‌ی اختلالات اضطرابی جای می‌گیرد و جدیدا آن را در راهنمای تشخیصی و آماری بیماری‌های روانی به صورت یک اختلال مجزا در نظر گرفته‌اند. در این نوع اختلال اضطرابی فرد به واسطه‌ی افکار مجبور کننده خود، میل افراطی به کندن پوست و یا جای جوش و زخم دارد. افراد مبتلا به وسواس پوست کنی برای کندن نقاط مختلف پوست بدن خود از ناخن، موچین و یا اعمالی چون گاز گرفتن استفاده می‌کنند و ممکن است ساعت‌ها به این کار مشغول باشند. کندن پوست اغلب تا جایی پیش می‌رود که آسیب‌های جدی به فرد وارد می‌کند و حتی منجر به خونریزی می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه انواع بیماری وسواس کلیک کنید. برای اطلاع از درمان وسواس های مرتبط به مقالات زیر کلیک کنید.
اختلال کندن جوش
اختلال کندن زخم
انواع وسواس نشانه‌های مشترکی دارند که بروز افکار وسواسی و ناتوانی فرد در کنترل و سرکوب آن‌ها یکی از این علائم مشترک است. در ادامه علائم اختلال پوست کنی را به طور خاص شرح داده‌ایم.
بروز دوره‌های متناوب کندن پوست که منجر به آسیب به بافت پوست می‌شوند، از راه‌های تشخیص اختلال وسواس پوست کنی است. یکی دیگر از علائم این است که فرد تلاش زیادی برای ترک پوست کنی می‌کند و اقداماتی در این زمینه انجام می‌دهد ولی موفق نمی‌شود. این نوع وسواس با بروز مشکلاتی در زمینههای فردی و اجتماعی برای فرد همراه است.
زمانی اختلال پوست کنی برای فرد تشخیص داده می‌شود که علت پزشکی مانند بیماری‌های پوستی و یا بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی در فرد وجود نداشته‌باشد. افراد مبتلا به اختلال وسواس پوست کنی تنش زیادی برای کندن پوست خود احساس می‌کنند و وسوسه انجام این عمل به سراغشان می‌آید و بلافاصله پس از کندن پوست ناحیه مورد نظر احساس لذت، آرامش و رهایی از تنش می‌کنند.
ابتلا به وسواس پوست کنی دلایل متعددی دارد که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند:
یکی از دلایل ابتلا به اختلال وسواس پوست کنی اختلالات همایندی است که فرد با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. اختلالاتی همچون وسواس فکری عملی، اضطراب و افسردگی می‌توانند علت زیربنایی و زمینه‌ساز بروز وسواس پوست کنی باشند.
در نظریه روانکاوی، علت بروز پدیده پوست کنی خشم و تنفر فرد نسبت به وقایع و اطرافیان ذکر شده‌است؛ به این معنا که فرد خشم خود را با کندن پوست بدنش نشان می‌دهد و پس از آن احساس آسودگی می‌کند.
ناتوانی در مدیریت استرس و تنش‌ها عامل دیگری در بروز وسواس پوست کنی است؛ اغلب افرادی که به اختلال وسواس پوست کنی مبتلا هستند نمی‌توانند استرس و هیجانات خود را به شیوه‌ای سالم کنترل کنند به همین خاطر به رفتارهای پوست کنی روی می‌آورند.
یکی دیگر از علل ابتلا به این نوع وسواس افزایش دوپامین در بدن است که به دنبال مصرف افراطی موادی همچون شیشه و کوکائین پدید می‌آید. مصرف این گونه مواد باعث می‌شود فرد احساس کند چیزی زیر پوستش راه می‌رود و با کندن پوست تلاش می‌کند تا این حس را از بین ببرد.
وسواس کندن پوست ممکن است در هر سنی رخ دهد و حتی در کودکان نیز مشاهده می‌شود. عارضه وسواس پوست کنی در شرایطی پیشرفت می‌کند و شدیدتر می‌شود؛ زمانی که فرد دچار یک عارضه‌ی پوستی مانند جوش، جراحت یا عفونت پوستی شده و شروع به کندن آن قسمت می‌کند. با این کار جراحت بیشتر شده و فرد از بهبود زخم جلوگیری می‌کند، هر چه بیشتر این کار را ادامه دهد جراحت و خارش پوست تشدید یافته و فرد بیشتر زخمش را می‌کند و این چرخه ادامه می‌یابد.
کندن پوست هنگام مواجه با استرس و فشار نیز تشدید می‌یابد؛ ممکن است فرد یک بار هنگام مواجه با رویداد استرس‌زا گوشه‌ی ناخن یا پوست لبش را بکند، با این کار احساس آرامش کند و از آن به بعد برای تجربه‌ی آن حس خوشایند این عمل تبدیل به یک عادت و پس از آن یک اختلال می‌شود.
پیش از پرداختن به درمان لازم است علت اصلی ابتلا تشخیص داده شود. در صورتی که اختلالات همایند مانند افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی علت بروز آن باشند، نیاز به مداخلات تخصصی و کمک مشاوره روانشناسی وجود دارد تا ابتدا این اختلالات رفع شوند و سپس وسواس نیز از بین برود. یکی از روش‌های مؤثری که جهت درمان وسواس پوست کنی از جانب متخصصان ارائه می‌شود، روش وارونه‌سازی عادت است که در آن تلاش می‌شود عات کندن پوست را با عادت دیگری جایگزین کرد. برای آشنایی کامل با روش های درمان وسواس کلیک کنید.
یادگیری روش‌ها و راهکارهای کنترل استرس از اصول اولیه درمان این نوع وسواس به شمار می‌رود. از آن‌جایی که علائم وسواس کندن پوست به دنبال بروز رویدادهای استرس‌زا هویدا می‌شوند، بسیار اهمیت دارد که فرد را با استفاده از روش‌های مدیریت استرس از بروز رفتارهای پوست کنی مصون داشت. اما گاه کنترل و کاهش استرس با وجود مشغله‌ها و مشکلات زیاد کاری سخت به نظر می‌رسد؛ در این شرایط بهره‌مندی از مشاوره کنترل استرس و کمک گرفتن از فردی آگاه و باتجربه می‌تواند راهگشا باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه راه های درمان اضطراب شدید کلیک کنید.
برای درمان نوع شدید وسواس می‌توان از دارو درمانی تحت نظر روانپزشک بهره برد. اغلب داروهای ضد افسردگی و ضد افسردگی سه حلقه‌ای جهت درمان وسواس پوست کنی تجویز می‌شود. مسئله‌ای که وجود دارد این است که داروها اغلب عوارضی را به همراه دارند و به بهبودی کامل اختلال نمی‌انجامند. این داروها تنها به کنترل و کاهش علائم کمک می‌کنند. بنابراین پیشنهاد می‌شود از درمان‌های شناختی رفتاری و روانکاوی نیز کمک بگیرید. این روش‌های اثرات دائمی دارند و لازم است تحت نظر مشاور مختصص صورت بگیرند. برای دریافت مشاوره وسواس کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه وسواس پوست کنی می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
برای درمان اختلال کندن پوست ابتدا باید علت آن شناسایی شود، سپس می‌توان از روش وارونه‌سازی عادت استفاده کرد به این معنا که کندن پوست را با عمل دیگری جایگزین کنید. همچنین درمان‌های شناختی رفتاری و مراجعه به مشاوره کنترل استرس به بهبود هر چه سریع‌تر اختلال کمک می‌کند.
این کار در کودکان بیشتر به دنبال بروز استرس و اضطراب به وجود می‌آید. بنابراین بهتر است نشانه‌های دیگر استرس و تنش‌های روانی را در کودک چک کنید.
عشق در نوجوانی پدیده‌ای است که بسیار رایج بوده و معنا و مفهوم متفاوتی با دیگر دوران زندگی دارد. خیلی از والدین عشق در فرزندان نوجوان خود را جدی نمی‌گیرند. در صورتی که با توجه به افزایش دسترسی به اینترنت و شبکه‌های مجازی، عشق و عاشقی بین نوجوانان بیشتر شده و نوجوانان بیشتر از قبل به رابطه با جنس مخالف خود گرایش پیدا کرده‌اند. عشق و عاشقی در نوجوانی امری طبیعی است و به میزان زیادی با بلوغ و تغییرات هورمونی ارتباط دارد اما نکته‌ی مهم نحوه‌ی برخورد والدین با این مسئله است که می‌تواند نوجوان را برای عبور از بحران‌های عشق در نوجوانی هدایت کند و یا برعکس موجب انحطاط او شود. برای کسب اطلاعات در زمینه روانشناسی نوجوان کلیک کنید.
منبع: عشق در نوجوانی
فرد با ورود به دوران نوجوانی با دنیای جدیدی آشنا می‌شود و درک تازه‌ای از محیط پیرامونش کسب می‌کند. نوجوانی یکی از دوره‌های حساس زندگی است و افراد در این دوران با چالش‌های زیادی مواجه می‌شوند. یکی از این چالش‌ها گرایش شدید به داشتن روابط عاشقانه و تمایل به دوست داشتن و دوست داشته شدن است.
این مسئله اغلب توسط والدین مورد بی‌توجهی و یا واکنش‌های شدید و منع کننده قرار می‌گیرد. نوجوانی به دلیل تغییرات هورمونی و بلوغ با آسیب‌پذیری بیشتری برای فرد نسبت به دیگر دوران‌های زندگی همراه است. به همین دلیل لازم است والدین از نحوه‌ی مدیریت این دوران آگاهی کافی داشته‌باشند و به نوجوان خود برای عبور از این دوران کمک کنند.
عشق در نوجوانی تحت تاثیر عوامل متعددی به وجود می‌آید که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند:
یکی از عوامل مؤثر بر گرایش نوجوان به برقراری رابطه عاشقانه و کیفیت این رابطه، سطح نزدیکی و حمایتی است که از والدین و خوهران و برادران خود دریافت می‌کند. در صورتی که نوجوان روابط مثبت و سازنده‌ای با اعضای خانواده خود داشته باشد، در روابط با شریک عاطفی نیز تعامل مثبت‌تری خواهد داشت. همچنین اختلافات خانوادگی و یا طلاق والدین بر احساس تعهد و سطح صمیمیت نوجوان در ارتباط با جنس مخالف تأثیر می‌گذارد.
تجربه‌ی مشاهده‌ی تضادهای جدی در زندگی زناشویی والدین و خشونت میان آن‌ها باعث می‌شود نوجوان خشونت بیشتری را در دوستی‌های خود بروز دهد. بسیاری از دختران کم سنی که به سراغ روابط با جنس مخالف می‌روند، مستعد افسردگی هستند و یا از روابط عاطفی بسیار ضعیف یا مشکل‌دار با والدین خود رنج می‌برند.
روابط با همسالان و دوستان و تأثیرپذیری از آنان عامل دیگری است که نوجوان را به ایجاد روابط عاشقانه عاطفی و گاها رابطه جنسی سوق می‌دهد. داشتن دوستان بزرگتر از خود باعث می‌شود به احتمال بیشتری به سمت روابط جنسی سوق داشته‌باشد. در واقع می‌توان گفت تصمیم‌گیری برای داشتن ارتباط جنسی به میزان زیادی تحت تأثیر تأیید یا عدم تأیید دوستان نوجوان قرار دارد. چرا که در دوران نوجوانی افراد به میزان زیادی از دوستان خود تأثیر می‌گیرند به خصوص اگر روابط مثبت با خانواده و حرف شنوی از آن‌ها هم نداشته‌باشند.
علاوه بر این‌ها کیفیت رابطه‌ی عاطفی نوجوان با جنس مخالف تا اندازه‌ای بازتاب روابط او با دوستانش است. آن‌هایی که دوستان نزدیک و قابل اعتمادی دارند در روابط عاشقانه خود نیز مطمئن‌تر و صمیمانه‌تر رفتار می‌کنند در حالی که نوجوانانی که دوستان پرخاشگر دارند در روابط عاطفی خود نیز خشونت و پرخاشگری بیشتری بروز می‌دهند.
واکنش والدین در مواجهه با عاشق شدن نوجوان از اهمیت زیادی برخوردار است. واکنش‌های افراطی، پرخاشگرانه و منع کننده تنها نتیجه عکس می‌دهند و نوجوان را از شما بیزار می‌سازند. در ادامه راهکاری رفتار با نوجوان عاشق را شرح داده‌ایم. در ادامه حتما بخوانید، برخورد با دختری که دوست پسر دارد و برخورد با نوجوان پسری که دوست دختر دارد .
هنگامی که متوجه شدید فرزند نوجوانتان عاشق شده‌است با او به گفتگو بنشینید و درباره احساساتی که تجربه می‌کند صحبت کنید. حواستان باشد پیش از هرچیز شنونده‌ی خوبی باشید و مانند یک دوست صمیمی با تمام وجود به او گوش دهید. از سرزنش کردن و قضاوت کردن در این گفتگو جدا بپرهیزید. در مورد ویژگی‌های شخصیتی و شرایط رابطه‌ای که در آن قرار دارد از او سؤال کنید تا در جریان هدف و چشم‌اندازی که برای خود درنظر گرفته، قرار بگیرید. حواستان باشد که سؤال‌هایتان حالت بازجویی نداشته‌باشد. از گفتن جملاتی مثل اینکه او در شأن تو نیست، هنوز عقلت به این چیزها نمی‌رسد و امثال این‌ها بپرهیزید. کاری کنید به شما اعتماد کرده و از احساسات خود بیشتر صحبت کند.
برخی از والدین هنگامی که متوجه می‌شوند نوجوانشان عاشق شده یا وارد رابطه با جنس مخالف شده‌است نقش یک کارآگاه را ایفا کرده و مدام به دنبال مچ گیری هستند؛ هر چند قابل درک است که نگران فرزند خود و آسیب‌هایی که احتمال دارد به او وارد شود، هستید اما توصیه می‌کنیم هرگز مچ‌گیری نکنید. این کار فقط شرایط را بدتر می‌کند. شما نمی‌توانید با این کار فرزندتان را مجبور به ترک رابطه یا فراموش کردن احساساتش کنید؛ این کار فقط او را از شما دورتر می‌کند و به روابط والدین و فرزندی‌تان آسیب می‌زند. آن‌ها انتظار دارند در این مرحله حساس زندگی پذیرای آن‌ها باشید. بنابراین سعی کنید با چشم‌‌پوشی از موارد جزئی و محبت به فرزند خود کنترل شرایط را به دست بگیرید.
دست از جنگ و ستیز برای مدیریت اوضاع و از بین بردن عشق در نوجوانی بردارید. مبارزه و مخالفت‌های شدید شما تنها نوجوانتان را بیشتر به جنس مخالفش علاقه‌مند می‌کند و باعث می‌شود او را پنگاه امنی در مقابل شما بداند. به جای این کار خونسردی خود را حفظ کنید و حمایتگر باشید. به جای تلقین احساس نگرانی به نوجوان او را راهنمایی کنید و اجازه دهید با حفظ ارزش‌ها و قوانین خانوادگی، دست به تجربه‌های جدید بزند. نه خیلی او را سؤال پیچ کنید و نه نسبت به روابطش بی‌تفاوت باشید. هر از گاهی در مورد رابطه‌ی عاطفی‌اش از او سؤال بپرسید و به طور نامحسوس حواستان به حدود روابطش باشد.
حد و حدود روابط را به فرزند خود بیاموزید و مهارت نه گفتن در برابر پیشنهادات ناپسند را به او آموزش دهید. آسیب‌های رابطه جنسی در دورانی که هنوز شناخت کافی نسبت به مسائل و نیت درونی افراد را ندارد، با لحنی ملایم و متقاعدکننده به او گوشزد کنید. به او یاد بدهید که رابطه عاطفی و شخصی که با او در ارتباط است نباید تمام جنبه‌های زندگی‌اش را تحت تأثیر قرار دهد و مانعی برای درس خواندنش باشد.
برای آموزش عشق در نوجوانی ، به او بگویید شخصی که عاشقش شده همه‌ی زندگیش نیست و باید هویت مستقل خود را شکل دهد و در کنار روابط خود به دنبال پیشرفت باشد. پیشنهاد می‌کنیم حتما در زمینه آموزش حدود رابطه به نوجوانان از مشاوره خانواده و یا روانشناس کودک و نوجوانان بهره بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره خانواده کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه عشق در نوجوانی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
عاشق شدن در هر سنی رخ می‌دهد و با تحریک عاطفی همراه است اما برای نوجوانان کنترل کردن احساساتشان کمی سخت است؛ به همین دلیل سریع عاشق می‌شوند. تغییرات هورمونی ناشی از تحولات دوران بلوغ نیز به شدت در افزایش احساسات نوجوان نقش دارد.
یکی از دلایل این است که این روابط گاها به خاطر اطرافیان و همسالان به هم می‌خورد. از طرفی مهارت‌های شناختی، توانایی‌های ارتباط مؤثر با طرف مقابل و روش‌های مقابله با مشکل هنوز به طور کامل در نوجوان رشد نکرده و همین عامل منجر به شکست عشق در نوجوانی می‌شود.
صحبت از رابطه جنسی با دیگران رفتاری است که هرگاه توسط یکی از زوجین انجام شود، می‌تواند مشکلات زیادی را به وجود آورد. زمانی که یکی از زوجین مطلع شود که همسرش مسائل جنسی را باکسی غیر او درمیان می‌گذارد، دیگر اعتماد قبل را نخواهد داشت ونمی‌تواند احساسات و خواسته‌های خود را کامل به همسرش بروز دهد. به همین خاطر بسیاری از روانشناسان و ومتخصصان تأکید می‌کنند که از روابط زناشویی خود با دیگران صحبت نکنید، زیرا فرد در این شرایط دیگر احساس امنیت نمی‌کند و به حریم شخصی‌اش آسیب زده می‌شود. در ادامه به بررسی کامل صحبت از رابطه جنسی با دیگران و پیامدهای آن می‌پردازیم. برای دریافت خدمات لازم در این خصوص بر مشاوره جنسی کلیک کنید.
منبع: صحبت از رابطه جنسی با دیگران
دلایل زیادی وجود دارد برای اینکه چرا زوجین در مورد رابطه جنسی خود با دیگران صحبت می‌کنند. دو مورد از شایع‌ترین این دلایل عبارتند از:
مثلأ افرادی که در رابطه جنسی خود مشکل دارند ونمی‌دانند برای حل آن چه کاری باید انجام دهند، مشکلات خود را با خانواده، فامیل یا دوستان در میان می‌گذارند تا با استفاده از اطلاعات و تجربیات آن‌ها مشکل خود را برطرف سازند. این راه حل اصلا مناسب نیست چراکه نه تنها اطلاعات شخصی خود را در اختیار دیگران می‌گذارند و آن ها را وارد حریم خصوصی خود می‌کنند، بلکه راه‌های غیرعلمی و غیرتخصصی دریافت می‌کنند که ممکن است مشکل را دوچندان کند. زوجین می‌توانند برای حل مشکلات جنسی خود به یک فرد متخصص مراجعه کنند. برای کسب اطلاع بیشتر در مورد رابطه جنسی کلیک کنید.
گاهی نیز افراد براساس علاقه، صمیمیت و عادت به صحبت کردن راجب همه چیز، از مسائل زناشویی نیز با دیگران صحبت می‌کنند تا به گونه‌ای عشق و برتری رابطه خود را نشان دهند. باید دانست که در هر صورت این کار اشتباه است و تنش‌های زیادی برای زن و شوهر و رابطه آنان ایجاد می‌شود. پیشنهاد می‌شود حتما مقاله دلزدگی زناشویی کلیک کنید.
رابطه جنسی بین شما و همسرتان، شخصی‌ترین و خصوصی‌ترین جنبه زندگی شماست. بنابراین شما و همسرتان باید بتوانید آزادانه در مورد این نیازها و امیال با یکدیگر صحبت کنید. برای اینکه بتوانید این کار را انجام دهید باید به یکدیگر اعتماد کامل داشته باشید. ولی زمانی که شما این مسائل و خواسته‌ها را با دیگران درمیان بگذارید و آن‌ها را وارد حریم شخصی خود کنید، این اعتماد کم شده و از بین می‌رود. با از بین رفتن اعتماد، دیگر زوجین نمی‌توانند با خیال آسوده خواسته‌های خود را مطرح کنند. در نتیجه کیفیت زندگی آن‌ها پایین آمده و روابطشان سرد می‌شود. آن‌ها دیگر مانند قبل نخواهند بود، درمورد فاش شدن مسائل خصوصی خود می‌ترسند و نمی‌توانند رابطه‌ای آزادانه و لذت بخش داشته باشند. صحبت کردن در مورد روابط جنسی با دیگران شاید در ابتدا عادی به نظر برسد اما به مرور زمان زندگی را تحت تأثیر قرار داده و مشکلاتی را به وجود می‌آورد. برای کسب اطلاعات در زمینه ارتباط صحیح با همسر کلیک کنید.
تنها کسی که می‌توان در مورد روابط جنسی با او صحبت کرد، همسرتان است. شما نه تنها می‌توانید، بلکه باید با او درمورد نیازها، علایق و نحوه رابطه جنسی صحبت کنید. در این مورد خجالت را کنار گذاشته و در فضایی آرام و صمیمی، نارضایتی و خواسته‌های خود را مطرح نمایید. اگر از موضوعی ناراحتید، از تحقیر و سرزنش استفاده نکنید؛ زیرا با این کار به عزت نفس او لطمه زده‌اید. همچنین اگر مشکلی در روابط جنسی خود دارید که با گفت وگو حل نمی‌شود، بهتر است به جای کمک گرفتن از دوستان و نزدیکان، به یک درمانگر متخصص یا مشاوره جنسی مراجعه کنید. برای کسب اطلاعات در زمینه زوج درمانی کلیک کنید.
نگفتنی‌هایی در زندگی مشترک وجود دارد که فقط مربوط به شما و همسرتان است. مسائل مربوط به اتاق خواب فقط مختص شماست پس هرگز آن را به کسی نگویید. زیرا این کار راز بین شما و همسرتان است و با گفتن آن موفقیت و تداوم زندگیتان به خطر می‌افتد. توجه داشته باشید که مشکلات جنسی برای بسیاری از افراد به وجود می‌آید اما بهترین و موثرترین راه برای حل آن‌ها کمک گرفتن از یک فرد متخصص است. روانشناسان مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در خدمت شما هستند تا به صورت حضوری و تلفنی در این زمینه یاری‌تان کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه صحبت از رابطه جنسی با دیگران می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره جنسی تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
قرص کلونازپام یکی از داروهای ضد اضطراب قوی است که معمولاً برای کنترل تشنج و حملات صرعی، حمله‌های پانیک و همین‌طور کاهش اضطراب‌های متوسط و شدید مورداستفاده قرار می‌گیرد. قرص کلونازپام مغز را وادار به ترشح بیشتر ماده شیمیایی به نام گابا می‌کند و با توجه به اینکه گابا نقش مؤثری در کاهش فعالیت دستگاه عصبی مرکزی دارد، دارو از این طریق خاصیت ضداضطرابی خود را نشان خواهد داد. قرص کلونازپام در کنار قدرت اثربخشی بالایی که دارد عوارض جانبی را نیز به همراه خواهد داشت. با توجه به تمامی این موارد و همین‌طور در نظر گرفتن این موضوع که داروهای روان‌پزشکی قدرت درمان اختلالات اضطرابی را ندارند، بهتر است در کنار استفاده از این داروها از جلسات روان‌درمانی زیر نظر یک متخصص روانشناسی نیز استفاده نمایید.
داروی کلونازپام یکی از ضد اضطراب‌های قوی و از خانواده بنزودیازپین‌هاست که با افزایش ماده شیمیایی به نام گابا در مغز فعالیت دستگاه عصبی را کاهش داده و باعث ایجاد احساس آرامش در فرد می‌شود. با توجه به قدرت داروی کلونازپام در کاهش فعالیت مغز و دستگاه عصبی از این دارو برای کاهش حملات تشنجی و صرع، کنترل حمله‌های وحشت‌زدگی و همین‌طور برای درمان اضطراب‌های متوسط و شدید استفاده می‌شود. قرص کلونازپام همچنین می‌تواند برای درمان بی‌خوابی‌های شبانه در بیماران دارای اختلالات خواب نیز مورداستفاده قرار بگیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروهای ضد اضطراب کلیک کنید.
میزان و نحوه مصرف هر دارو با توجه به شرایط جسمی و سابقه بیماری فرد متفاوت خواهد بود. به همین خاطر از این دارو زیر نظر پزشک استفاده کنید و از مصرف خودسرانه آن جدا خودداری نمایید. چنانچه یک وعده استفاده از این دارو را فراموش کرده‌اید بلافاصله پس از یادآوری آن را مصرف کنید اما در شرایطی که به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک شده‌اید از خوردن دوز فراموش‌شده صرف‌نظر کنید و هرگز مقدار مصرف در وعده آینده را دو برابر نکنید.
به‌طورکلی بهتر است پزشک معالج را در جریان تمامی داروهایی که استفاده می‌کنید قرار دهید. تداخلات دارویی علاوه بر اینکه باعث کاهش اثرگذاری داروها خواهد شد، می‌تواند سلامت جسمی شما را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد. بهتر است در طول درمان با قرص کلونازپام از این داروها استفاده نکنید و یا دراین‌باره از پزشک معالج خود مشورت بگیرید.
-سایر داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش
-ضد تشنج‌ها
-داروهای ضد پارکینسون
-داروهایی که برای کاهش انقباضات عضلانی استفاده می‌شود
-الکل، تریاک و هر نوع ماده مخدر دیگر به‌ویژه کند کننده‌های دستگاه عصبی
کلونازپام یکی از داروهای ضد اضطراب قوی است و درنتیجه به میزانی که قدرت بیشتری در کاهش علائم اضطرابی دارد، ممکن است عوارض ناخوشایندی را نیز برای فرد ایجاد کند که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد. چنانچه پس از مصرف قرص کلونازپام یک یا چند نمونه از این موارد را تجربه کردید، بهتر است دراین‌باره از یک متخصص کمک بگیرید.
-خواب‌آلودگی در طول روز و کاهش سطح هشیاری
-احساس گیجی و سردرگمی
-فراموشی؛ این موضوع می‌تواند خود را به‌صورت ناتوانی در بیان اسامی نشان دهد.
-کاهش توانایی در برخی مهارت‌های ذهنی نظیر حل مسئله، تصمیم‌گیری و قضاوت صحیح
-کاهش عملکرد فرد در محیط‌های اجتماعی و کاهش بهره‌وری در زمینههای مختلف
مصرف بیش‌ازحد قرص کلونازپام می‌تواند باعث مسمومیت یا اوردوز با این دارو باشد. درصورتی‌که علائم زیر را در خود یا یکی از نزدیکانتان که از قرص کلونازپام استفاده می‌کند مشاهده کردید، هرچه سریع‌تر به مراکز درمانی مراجعه نمایید.
-احساس سرگیجه و گیج
-کاهش توانایی‌های حرکتی یا از دست دادن هماهنگی حرکات
-کاهش تعداد تنفس
-کاهش ضربان قلب
-فشارخون پایین
-دشواری در حفظ تعادل
-اغما یا بیهوشی
استفاده از داروهای ضد اضطراب یکی از اولین اقداماتی است که بسیاری از افراد برای کاهش نشانه‌های اضطراب به‌ویژه در موقعیت‌های اضطرابی انجام می‌دهند. تأثیرگذاری سریع و بدون دردسر در کنار هزینه نسبتاً پایین در مقایسه با درمان‌های روانشناختی ازجمله دلایلی هستند که باعث گرایش به استفاده از قرص کلونازپام می‌شوند. علاوه بر این بسیاری از افراد با روش‌های مختلف روان‌درمانی آشنایی ندارند و استفاده از داروها را تنها راه مبارزه با اضطراب می‌دانند.
این درحالیست که داروها قدرت درمان اضطراب را ندارند و صرفاً باعث توقف نشانه‌ها می‌شوند؛ درنتیجه به‌محض اینکه شما استفاده از دارو را قطع کنید نشانه‌ها بازگشت خواهند داشت. همچنین ضد اضطراب‌ها و به‌ویژه قرص کلونازپام باعث اعتیاد و وابستگی روانی بالایی در فرد می‌شوند که فرد را به افزایش مداوم دوز مصرفی دارو مجبور می‌کند.
درمان‌های روانشناختی برای اضطراب به فرد کمک می‌کنند تا سبک تفکر و باورهای ناکارآمد خود را که باعث بروز اضطراب در وی می‌شوند شناسایی کرده و تغییر دهد و درعین‌حال با آموزش تکنیک‌هایی نظیر آرام‌سازی به وی کمک می‌کنند تا در شرایطی که دچار اضطراب می‌شود هیجانات خود را کنترل نماید. این درمان‌ها اگرچه ممکن است هزینه و تلاش بیشتری را از شما طلب کنند اما بااین‌حال شما می‌توانید در تمامی طول عمر خود و در موقعیت‌های مختلف از این تکنیک‌ها استفاده کرده و همچنین عوارض منفی وابستگی به داروها نیز در این روش از بین خواهد رفت. برای دریافت درمان اضطراب شدید کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه قرص کلونازپام می‌توانید در ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
کلونازپام یک داروی ضد اضطراب قوی است که برای درمان اضطراب‌های متوسط و شدید، بی‌خوابی و همین‌طور کنترل حملات تشنجی یا پانیک از آن استفاده می‌شود.
بله؛ استفاده طولانی‌مدت از این دارو باعث وابستگی شده و فرد مجبور است برای دریافت نتیجه سابق، میزان مصرف را مرتباً افزایش دهد.