رابطه در دوران عقد به دلایل مختلفی معمولا برای زوجین با چالش مواجه است. برای مثال سکونت در منزل پدری و نداشتن حریم خصوصی کافی، نگرانی در مورد به هم خوردن ازدواج، تمایل به حفظ پرده بکارت و ترس از بارداری از جمله مواردی هستند که نزدیکی در دوران عقد را با مشکل مواجه می‌کنند. وقتی مساله با دوستان یا اطرافیان مطرح می‌شود هر کدام نظرات متفاوتی داده و شرایط را پیچیده‌تر می‌کنند. برای حل مسائل مربوط به دوران عقد حتما مشاوره ازدواج دریافت کرده و به دنبال راهی باشید که آجرهای زندگی مشترک‌تان از همین ابتدا صاف چیده شود.
منبع: رابطه در دوران عقد
برقراری رابطه جنسی و نزدیکی بعد از ازدواج بسیار طبیعی است. حتی برخی فرهنگ ها و مذاهب آن را لازمه یک پیوند می‌دانند. بنابراین درخواست و یا برقراری رابطه در دوران عقد چیزی نیست که از آن شرمسار باشید. این موضوع کاملا طبیعی است که همسر شما برای رفع نیازهای جنسی به شما رو بیاورد. اما به دلایل و شرایطی زوج هایی رابطه در دوران عقد را نمی خواهند. این دست زوج ها بنا به توافقی که از قبل با هم کرده اند انجام این کار به بعد از رفتن به خانه مشترک و مراسم جشن موکول کرده اند. و یا خانواده ها آن ها را از این مساله منع کرده اند.
عدم اتفاق نظر در مورد زمان برقراری رابطه جنسی ممکن است بین زوجین، یا بین آن ها با والدینشان تفرقه ایجاد کند. از این رو خیلی اوقات حتی طلاق و برهم خوردن ازدواج نیز احتمال می رود. در ادامه این مقاله به طور کامل تر این مساله را تشریح کرده‌ایم. اما بهتر است برای حل و فصل کامل به متخصص خانواده و ازدواج مراجعه نمایید.
رابطه در دوران عقد برای بسیاری از زوجین نوعی چالش محسوب می‌شود؛ زیرا موانع مختلفی بر سر راه آن وجود دارند که باعث می‌شوند زن و شوهرها نتوانند آزادانه تصمیم بگیرند. از جمله مهم‌ترین موانع برای داشتن رابطه در دوران عقد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
زوجین در دوران عقد اغلب هنوز در خانواده پدری‌شان زندگی می‌کنند، این مسئله باعث می‌شود که معمولا از حریم شخصی کافی برای برقراری رابطه جنسی برخوردار نباشد. این موضوع تا حد زیادی بر رفتار دو طرف در طول رابطه جنسی تاثیر می‌گذارد و در نهایت کیفیت رابطه جنسی را کاهش می‌دهد.
زوجین (مخصوصا دختران) در دوران عقد تاحدودی وضعیت ناپایداری را تجربه می‌کنند. در حقیقت زوجین تا زمانی که زیر یک سقف نروند هم چنان ممکن است تردیدهایی را در مورد آینده خود احساس کنند. این مسئله به خصوص در خانم‌ها بیشتر باعث می‌شود که از نزدیکی در دوران عقد خودداری کرده و آن را به بعد از ازدواج موکول کنند.
در جامعه ما باکرگی دختر در هنگام ازدواج برای بسیاری از خانواده‌ها اهمیت دارد. از همین رو بسیاری از دختر خانم‌ها ترجیح می‌دهند رابطه جنسی کامل را تا روز عروسی خود به تعویق بیاندازند تا در صورت بروز هرگونه مشکل در مسیر ازدواج نگران از دست دادن پرده بکارت خود نباشند.
بارداری در دوران عقد برای بسیاری از خانواده‌ها پذیرفته شده نیست و استرس زیادی را به زوجین وارد می‌کند. نگرانی در این مورد باعث می‌شود زن و شوهرها در دوران عقد برای نزدیکی و آمیزش جنسی با محدودیت رو به رو باشند. از همین رو بسیاری از آن‌ها ترجیح می‌دهند در دوران عقد نزدیکی کامل نداشته باشند. با این حال رعایت این مسئله در کنار جذابیت جنسی زوجین برای یکدیگر تا حد زیادی چالش ساز است.
با وجود همه موانعی که بر سر راه نزدیکی و رابطه در دوران عقد وجود دارد، نمی‌توان جذبه و میل جنسی زن و شوهر به یکدیگر را در این دوران نادیده گرفت. برای اینکه بتوانید از دوران عقد بیشتر لذت ببرید و نیازهای جنسیتان را در رابطه برطرف کنید در نظر گرفتن توصیه‌های زیر می‌تواند تا حد بسیاری تاثیرگذار باشد.
رفع نیازهای جنسی در طول دوران عقد تنها به رابطه جنسی کامل از طریق دخول بستگی ندارد. شما می‌توانید از طریق معاشقه و عشق ورزی علاوه بر رفع نیاز جنسی، صمیمیت بیشتری با همسرتان ایجاد کنید، اینگونه آمادگی هر دو تان برای شب زفاف (شبی که قرار است دخول داشته باشید) بیشتر می‌شود. چرا که تجربه لذت جنسی وابسته به شناخت هر مردی (و هر زنی) از بدن همسرش می‌باشد. این شناخت ارتباطی با تجربه های جنسی گذشته شما ندارد، هر مرد و هر زنی بدنی منحصر به فرد دارد.
برخی از زوجین برای پیشگیری از بارداری یا حفظ پرده بکارت به رابطه مقعدی روی می‌آورند. این در حالی است که رابطه مقعدی برای زنان درد و ناراحتی زیادی به همراه دارد و احتمال انتقال انواع بیماری‌های مقاربتی را فراهم می‌کند. این مسئله در طولانی مدت می‌تواند روی میل جنسی و نگرش زن به آمیزش تاثیر منفی بگذارد. در نتیجه بهتر است که از آن خودداری نمایید.
اگر نگران بروز حاملگی در دوران عقد هستید بهتر است از روش‌های امن برای پیشگیری از آن استفاده کنید. استفاده از کاندوم، خوردن قرص‌های ضدبارداری و استفاده از ابزارهای دیگری نظیر قرار دادن IUD در رحم (البته این روش ممکن است به بکارت آسیب برساند) از جمله روش‌هایی است که می‌توانید از آن‌ها کمک بگیرید.
پاسخ به این سوال از جنبه های مختلف متفاوت است. شما از نظر مذهبی مجاز به برقراری رابطه در دوران عقد هستید. یعنی با خوانده شدن خطبه عقد شرعا هیچ مشکل و گناهی در برقراری رابطه وجود ندارد. اما نمی‌توان عرف و فرهنگ خانواده را نادیده گرفت. معمولا در کشور ما خانواده از دختر و پسر جوان شان انتظار دارند تا جشن عروسی و رفتن در یک خانه برای رابطه جنسی صبر کنند. در این بین مساله بارداری و احتمال برهم خوردن ازدواج بیش از هر چیز خانواده ها به خصوص خانواده دختر را نگران می‌کند.
پس اگر قرار است مدتی را در عقد و یا اصطلاحا نامزدی بمانید، حتما در این باره صحبت کرده و به توافق برسید. معمولا زوجین از صحبت درباره رابطه در دوران عقد شرم دارند. پس بهتر است با دریافت خدمات مشاوره پیش از ازدواج تمامی این مسائل را از قبل بررسی کرده باشید.
همانطور که بالاتر هم ذکر شد، هیچ محدودیت شرعی از بابت رابطه کامل وجود ندارد. اما به دلیل مشکلات و مسائل فرهنگی و خانوادگی پیشنهاد می‌شود که رابطه کامل (دخول) را به بعد از جشن و یا رفتن زیر یک سقف موکول کنید. و دوران عقد را به معاشقه و رابطه بدون دخول اختصاص دهید. در این بازه شما فرصت کافی برای آشنایی با بدن یکدیگر را خواهید داشت. برای دخول عجله نکنید. هر مرحله از ازدواج زیبایی های خودش را دارد.
هر چه هیجان و اشتیاق شما برای برقراری رابطه بیشتر شود؛ تجربه بهتری از رابطه زناشویی خواهید داشت. پس این صبوری شما موجب بالا رفتن صمیمیت جنسی و آشنایی بیشتر با جسم همسرتان خواهد شد.
بیشتر دختر خانم های نوعروس، به دلیل شرم و ترس از مطلع شدن دیگران، به طور کل از برقراری رابطه امتناع می‌ورزند. گاه حجب و حیای دخترانه آن ها مانع از معاشقه و هر نوع ارتباط سطحی نیز می‌شود. باید بگوییم این کار نیز به طور کل اشتباه است. شما با افراط در این کار موجب ناراحتی و کدورت میان خود و همسرتان می شوید. مسلما تنش ها و احتمال جدایی نیز بیشتر می‌شود. بهتر است با در نظر گرفتن توافقات و حدود رابطه در دوران عقد برای اهداف زیر به همسرتان اجازه دهید به شما نزدیک شود.
همه مردان و زنان در رابطه به مانند هم نیستند. این فرصت خوبی است که به شناخت جنسی همسرتان بپردازید. برای این کار درباره توقعات و طبع جنسی یکدیگر اطلاع کسب کنید.
رابطه جنسی در دوران عقد به زن و مرد این امکان را می‌دهد تا به روشی سالم نیاز جنسی شان را رفع کنند. با ارضای نیاز جنسی انرژی و حال بهتری برای بهبود رابطه تان نیز خواهید داشت.
برقراری رابطه جنسی در دوران عقد موجب قوی تر شدن احساسات و رابطه عاطفی زن و مرد می‌شود. تماس جسمی پیوند آن ها را محکم تر خواهد کرد. احساس نزدیکی و یکی شدن طی رابطه در دوران عقد بیشتر خواهد شد.
رابطه در دوران عقد کاملا یک تصمیم شخصی است که در نهایت بین شما و همسرتان صورت می‌گیرد. اگر با وجود تمام مسائل ذکر شده و آگاهی به نظر اطرافیان تصمیم به برقراری رابطه کامل در دوران عقد دارید، بهتر است حداقل مراحل زیر را یکبار بخوانید.
تجربه رابطه در دوران عقد بسیار شیرین است، اما اگر درست این موضوع را ارزیابی نکرده باشید می تواند تبدیل به یک کابوس شود. بنابراین حتما جوانب مساله را از قبل بسنجید و در این باره از متخصصین خانواده و ازدواج مشورت دریافت کنید.
بزرگ ترین نگرانی خانواده ها وقوع بارداری پیش از مراسم جشن است. همچنین عدم آمادگی شما در مدیریت منزل و نو عروس بودن تان و سایر مسائل بارداری ناخواسته را تبدیل به یک رویداد ناخوشایند می‌کند. بهتر است در این باره اقدامات لازم را انجام دهید و تا حد امکان این احتمال را به صفر برسانید.
برقراری رابطه در دوران عقد به خودی خود استرس زا هست. بنابراین بهتر است محیطی آرام و بدون تنش برای این کار فراهم کنید. بیشتر افراد فقط به آرامش زنان برای اولین رابطه توجه می‌کنند. حال آن که نداشتن استرس برای مردان نیز ضروری است. پس در محیطی مناسب با همسرتان آمیزش نمایید.
رابطه در دوران عقد با توجه به شرایط خانوادگی و فرهنگی هر دختر و پسری متفاوت است. برای برخی دوران عقد با ازدواج کامل یک معنای واحد دارد. اما برخی دیگر ازدواج به معنای جشن عروسی و شروع زندگی مشترک است. چنین تفاوت هایی در دیدگاه ها زمینه اختلافات را فراهم می‌کنید. به همین دلیل توصیه می‌شود که حتما در مورد چگونگی دوران عقد با همسرتان به توافق برسید. اگر در این باره نمی‌دانید که چه مسائلی باید مطرح شود و یا چگونه حتما از خدمات مشاوره ازدواج استفاده نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه در دوران عقد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
آیا ترس از تجربه رابطه در دوران عقد طبیعی است؟
داشتن نگرانی در مورد دخول در دوران عقد در بسیاری از زنان دیده م شود. با این حال اگر این نگرانی به ترسی بسیار شدید منجر شده باشد که باعث شود خانم در حین دخول دچار انقباضات بدنی شده و احساس درد را تجربه کند نشانگر مشکلات روانشناختی نظیر واژینیسموس است. برای بهبود این شرایط لازم است به یک روانشناس مراجعه نمایید.
همسرم در دوران عقد رابطه می خواهد اما من نمی خواهم ، چه باید بکنم؟
این موضوع کاملا بستگی به رابطه و فرهنگ شما و همینطور توافقاتی که قبل از ازدواج کرده‌اید دارد. اگر در این باره نمی‌توانید به تفاهم برسید بهتر است برای رفع این اختلاف حتما به مشاور مراجعه کنید، چون مساله‌ای نیست که به خاطر آن بخواهید ازدواج را به خطر بیاندازید.
ازدواج دختر دایی با پسر عمه به دلیل فوایدی که دارد افراد را به سمت خود می‌کشاند. بسیاری از افراد و حتی خانواده ها به دلیل شناختی که از یکدیگر دارند علاقه به این نوع ازدواج دارند. ازدواج دختر دایی با پسر عمه علاوه بر فواید قطعا معایبی نیز دارد که مهم ترین عیب آن مشکلات ژنتیکی است. مشکلاتی مانند کم خونی داسی شکل، افسردگی و … به دلیل ازدواج های فامیلی بروز پیدا می‌کند. اما مهم ترین فواید را نیز می‌توان شناخت خانواده ها و آشنایی با آن ها را اشاره کرد.
منبع: ازدواج دختر دایی با پسر عمه | ازدواج با دختر دایی
ازدواج دختر دایی با پسر عمه مانند تمام ازدواج های فامیلی فواید و معایب خود را دارد. ازدواج‌های فامیلی به دلیل اینکه خانواده ها با یکدیگر از شناخت زیادی برخوردارند، فواید بیشتری به همراه دارد. یکی از مهم ترین فواید ازدواج دختر‌دایی و پسر عمه شناخت کافی و مطمئن خوانواده‌ها است.
امروزه عدم تفاهم فرهنگی و رفتاری با خانواده همسر از دلایل طلاق محسوب می‌شود. اما در ازدواج خویشاوندی این تفاوت ها کمتر رخ خواهد داد. اما از مهم‌ترین معایب آن می‌توان به مشکلات ژنتیکی مانند کم خونی داسی شکل، سندرم ها، هموفیلی و کور رنگی اشاره کرد. طبق بررسی ها اگر این این بیماری ها به فرزندان منتقل نشود، به نسل های بعدی یعنی نوه، نتیجه و … منتقل می‌شود.
همانطور که گفته شد، ازدواج دختر‌دایی با پسر عمه از فواید بسیاری برخوردار است. که از مهم ترین فواید آن می‌توان به آشناییت خانواده ها اشاره کرد. در ادامه به فواید ازدواج دختر‌دایی و پسر عمه اشاره کرده ایم.
ازدواج های خویشاوندی معمولا خیلی راحت تر از دیگر وصلت ها انجام می‌شود. ازدواج دختر دایی با پسر عمه نیز به دلیل خویشاوندی خیلی راحتتر از دیگر ازدواج ها صورت می‌گیرد. اینکه خواهر و برادر بچه های خود را به یکدیگر می‌سپارند خیالشان راحت است. و خانواده با خیال آسوده تری به این ازدواج راضی می‌شوند.
در ازدواج های خویشاوندی خانواده ها خواسته های کمتری از یکدیگر دارند. به همین دلیل ازدواج راحت تر صورت می‌گیرد.
دومین اصل مهم در ازدواج دختر دایی و پسر عمه، آشناییت خانواده ها از یکدیگر است. در این نوع ازدواج ها خانواده ها از روحیات یکدیگر اطلاع دارند و کمتر با چالش روبرو خواهند شد. در ازدواج دختر دایی با پسر عمه خانواده ها به شناخت کاملی از عروس و داماد رسیده اند و راحت تر ازدواج فرزندان خود را قبول می‌کنند.
یکی دیگر از فواید ازدواج دختر دایی با پسر عمه، شناخت زوجین از یکدیگر است. در این نوع وصلت دختر دایی با پسر عمه به خوبی از اخلاقیات، روحیات و احساسات هم اطلاع دارند و به گونه ای با یکدیگر بزرگ شده اند.
آخرین تفاهم ازدواج دختر دایی با پسر عمه، فرهنگ یکسان خانواده ها است. اینکه خانواده ها سال ها با یکدیگر زندگی کرده اند و خواهر و برادر در یک خانه رشد کرده اند، مشکلات ازدواج را کمتر خواهد کرد. و احتمال اینکه تفاوت فرهنگی باعث بروز مشکلات شود تقریبا نزدیک به صفر است.
بعد از تفاهم ها به معایب ازدواج دختر دایی با پسر عمه می‌رسیم. ازدواج های خویشاوندی علاوه بر اینکه فواید خوبی دارد، معایبی نیز به همراه دارد. در ادامه در رابطه با معایب این ازدواج توضیح داده ایم.
از مهم ترین و اصلی ترین معایب ازدواج دختر دایی با پسر عمه می‌توان به مشکلات ژنتیکی اشاره کرد. مشکلات ژنتیکی علاوه بر اینکه جسمی است، با اختلالات روحی نیز همراه است. اختلالاتی مانند افسردگی از جمله اختلالات روحی این نوع ازدواج است. اما مشکلات جسمی مانند کم خونی داسی شکل، سندرم داون و معلولیت از شایع ترین مشکلات ژنتیکی ازدواج خویشاوندی است.
مراقب باشید اگر آزمایشات نشان از بیماری در کروموزوم حتی یکی از زوجین باشد، در آینده یکی از نسل ها به آن بیماری مبتلا خواهد شد.
ازدواج دختر دایی با پسر عمه معمولا با دخالت خانواده ها همراه است. اینکه مادر شوهر عمه باشد، باعث می‌شود در تمام مسائل زندگی زوجین اظهار نظر کند و حتی همه چیز را بخواهد باب میل خودش بچیند. به همین دلیل یکی از مشکلات ازدواج دختر دایی با پسر عمه، دخالت راحت خانواده و سلطه گری بر زندگی فرزندان است.
احتمال اینکه ازدواج دختر دایی با پسر عمه با مشکل روبرو شود کم نیست. و احتمال اینکه به جدایی نیز ختم شود صفر نیست. اما معمولا این جدایی ها همراه با مشکلات دو چندانی است. بهم ریختن خانواده ها، تنش در فامیل و بهم خوردن رابطه خواهر و برادر از معایب این نوع ازدواج است.
چهارمین معایب ازدواج دختر دایی با پسر عمه، نادیده گرفتن نقص ها است. خانواده ها در ازدواج های فامیلی بسیاری از مشکلات، عیب ها و نقص ها را نادیده می‌گیرند. و احتمالا در آینده با بسیاری از مشکلات همراه می‌شوند. اما به دلیل از سر گرفتن این وصلت ها، خانواده ها از تمامی نقص ها چشم پوشی می‌کنند. و هم چنان قناعت های بیش از حد در این ازدواج ها رخ می‌دهد.
آخرین معایب ازدواج دختر دایی و پسر عمه، بی توجهی به تحقیقات قبل از ازدواج‌است. خانواده با با توجه به شناختی که از دوران کودکی نسبت به دختر و پسر دارند، به تحقیقات توجهی نمی‌کنند و همین باعث بروز مشکلاتی در این ازدواج خواهد شد. این بی توجهی ها به زوجین لطمه وارد می‌کند و قطعا آن ها را با چالش روبرو خواهد کرد.
ازدواج دختر دایی با پسر عمه به دلیل شناخت های قبلی با کمک از روانشناس همراه نمی‌شود. احتمالا این موضوع را در ازدواج های خویشاوندی مهم تلقی نمی‌کنید، اما همانطور که اشاره شد یکی از معایب این ازدواج عدم شناخت کامل است. شما صرفا با رفت و آمد به شناخت کاملی از فرد مقابل خود نرسیده اید. و از شخصیت و درون او آگاه نیستید.
به همین دلیل است که مشاوره ازدواج بهترین گزینه برای بررسی ویژگی های طرف مقابل‌تان است. مرکز مشاوره ذهن نو به صورت حضوری و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‌دهد. برای‌کسب اطلاعات بیشتر با شماره درج شده تماس حاصل فرمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ازدواج دختر دایی با پسر عمه می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی ازدواج از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
نداشتن دوست خوب و صمیمی می‌تواند باعث شود که هر انسانی احساس تنهایی کند. این مسئله عزت نفس و اعتماد به نفس شما را از بین می‌برد و انگیزه اجتماعی شدن را در شما سخت‌تر می‌کند. ممکن است تا به حال به این موضوع فکر کرده باشید که “چرا من هیچ دوستی ندارم” و حس کنید فردی غیرعادی هستید. اما طبق نظر سنجی در سال 2019 بیش از 20 درصد از مردم در زندگی خود هیچ دوست خوب و صمیمی ندارند.
نداشتن دوست خوب و صمیمی می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. در ابتدا توصیه می‌شود، بفهمید که دلایل زمینه ای این مشکل از کجاست و همینطور موقعیت های زندگی و ذهنیت های منفی خود را در نظر داشته باشید. با داشتن دیدی واقع بینانه از وضعیت خود، به احتمال زیاد در بهبود این مشکل موفق خواهید شد.
منبع: نداشتن دوست خوب و صمیمی | علت و مضرات دوست خوب
اگر اغلب احساس می کنید دوست خوب ندارید و این به یک الگوی تکراری در زندگی شما تبدیل شده است، شاید بیش از حد از دیگران درخواست های نابجا می‌کنید یا رفتاری نامناسب دارید. می توانید از دوستانتان انتظار داشته باشید که هر چند وقت یکبار به شما کمک کنند اما نمی توانید از آن ها انتظار داشته باشید که همیشه پشتیبان شما باشند. یا اینکه توهین شما منجر به دوری آن ها از شما بشود و این موضوع باعث شود فکر کنید آن ها دوستان خوب و صمیمی برای شما نیستند.
از خود بپرسید آیا عادات بدی دارید که ممکن است افراد را از شما دور کند. شاید این تمرین کمی سخت باش اما می تواند در بهبود زندگی اجتماعی شما مفید باشد. در اینجا برخی از دلایلی که باعث می شود شما دوست خوب و صمیمی نداشته باشید آورده‌ایم.
گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که مردم شما را دوست ندارند، حتی اگر برخلاف تصور شما باشد. به عنوان مثال اگر یکی از اطرافیانتان دغدغه زیادی دارد و نمی تواند به ملاقات شما بیاید، شما فکر می کنید که آن شخص، از معاشرت و دوستی با شما خوشش نمی آید. در صورتی که اینطور نیست و او واقعا وقت لازم را ندارد.
گاهی اوقات ما حتی شواهدی را که نشان می دهد اطرافیان از ما قدردانی می کنند را نادیده می گیریم. مثلا شخصی شما را به یک مهمانی دعوت می کند و شما فکر می کنید که از روی ترحم این کار را انجام داده. ( برای اینکه بفهمید مردم از دوستی با شما احساس راحتی ندارند، قبل از نتیجه گیری به شواهد نگاه کنید. آیا می توانید شواهدی را پیدا کنید که نشان دهد مردم شما را دوست ندارند؟)
برای اینکه دو نفر یکدیگر را به عنوان دوست صمیمی ببینند، باید چیزهایی درباره هم بدانند. اگر در مورد خودتان صحبت نکنید، دوستانتان احساس راحتی با شما نخواهند کرد. نیازی نیست در مورد چیزی بیش از اندازه یا چیزی که ممکن است شما را شرمنده کند صحبت کنید. فقط به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات خود در مورد مسائل مختلف می تواند شروع خوبی باشد. برای رفع مشکل نداشتن دوست خوب باید به طرف مقابل اهمیت بیشتری بدهید.
تقریبا 30 تا 40 درصد افراد جامعه انسان هایی درون گرا هستند. نداشتن دوست خوب برای این افراد چندان عجیب نیست. آن ها معمولا تنهایی را به معاشرت ترجیح می دهند. اگر فردی درونگرا هستید، احتمالا از تعامل اجتماعی به ظاهر بی معنی لذت نمی برید. برای اینکه این شخصیت شما مانع از پیدا کردن دوستان خوب و صمیمی نشود، می توانید بیشتر به مکان هایی بروید که احتمالا افراد درونگرای دیگری را ملاقات می کنید.
گاهی اوقات ما اضطراب و کمرویی را با درونگرایی اشتباه می گیریم. خجالتی بودن، بی دست و پا بودن و سایر مواردی که به اضطراب اجتماعی مربوط می باشند می تواند اجتماعی شدن را برای هر انسانی سخت کند. با این حال همه این موضوع را می دانند که تنها راه برای یافتن دوستان خوب، ملاقات و گفت و گو با مردم است. برای انجام این کار بهتر است راه هایی برای مدیریت کمرویی یا اضطراب اجتماعی خود بیابید.
در برخی از موارد، دلیل نداشتن دوست خوب و صمیمی و احساس تنهایی شما، نشان از افسردگی است. افرادی که افسرده هستند مسلما ارتباط کمتری با دیگران خواهند داشت و حتی اگر ارتباطی هم باشد دیگران چندان علاقه ای به صمیمیت با فرد افسرده نخواهند داشت.در این مورد، مهم است که با یک متخصص یا درمانگر صحبت کنید.
بسیاری از اختلالات روانی یا ناتوانی های جسمانی وجود دارند که می توانند دوست یابی یا حفظ دوستان خوب را دشوار کند. این مشکلات می تواند شامل حملات پانیک، فوبیای اجتماعی، آگورافوبیا، اسکیزوفرنی و… باشد.
نداشتن دوست خوب و معاشرت با افرادی که دچار این اختلالات هستند برای بسیاری از افراد سخت است و ممکن است پیش فرض های نادرستی داشته باشند یا قضاوت کنند که همین امر باعث می شود داشتن دوست خوب و صمیمی برای اینگونه افراد سخت باشد. در ادامه راه کارهایی برای این افراد آورده ایم.
ویتامین ب1 از دسته ویتامین‌هاD محلول در آب بوده. که به دلیل تفاوت در ساختار و خواص شیمیایی، ویتامین‌هاD این دسته به تیامین (b1)، ریبوفلاوین (b2)، نیاسین (b3)، کولین (b4)، اسید پانتوتنیک (b5)، پیریدوکسین (b6)، بیوتین (b7)، اینوزیتول (b8)، اسیدفولیک (b9)، کوبالامین (b12) نام‌گذاری شده‌اند. تیامین یا ویتامین ب1 در متابولیسم قند، چرخه کربن، عملکرد اعصاب، انتقال پیام عصبی از مغز به اعصاب بدن و برعکس نقش فعال دارد. مصرف کافی ویتامین b1 به کارکرد صحیح بدن کمک می‌کند، در حالی که کمبود یا مصرف بیش از حد آن عوارضی را برای فرد به دنبال دارد.
ویتامین ب1 در تبدیل غذا به انرژی نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند. و این ویتامین در تمامی سلول های بدن استفاده می‌شود. بدن انسان توانایی تولید ویتامین b1 را ندارد. به همین دلیل برای دریافت این ویتامین نیاز به رژیم غذایی مناسب داریم. به همین دلیل کمبود این ویتامین افراد را به بیماری های متفاوتی دچار می‌کند که در این مقاله اشاره کرده ایم.
منبع: ویتامین ب1 و کمبود آن در بدن | عوارض و نحوه مصرف
ویتامین ب1 یا تیامین بدن را کمک می‌کند تا به عنوان انرژی از این ویتامین استفاده کنند. این ویتامین برای گلوکز بسیار مهم و ضروری است. هم چنین نقش مهم در عملکرد ماهیچه ها، عصب و قلب دارد. تیامین از دسته ویتامین‌های محلول در آب بوده. که از طریق روده جذب شده و پس از تغییرات صورت گرفته روی آن در اختیار بافت‌ها و اندام‌ها قرار می‌گیرد. ویتامین محلول در آب یعنی امکان ذخیره آن در بدن وجود نداشته و نیاز بدن از طریق مصرف روزانه باید تامین شود.
ویتامین ب1 در از بین رفتن خستگی، افسردگی، اضطراب، زودرنجی، احساس ضعف و بی‌حالی، برطرف شدن گزگز و سوزن‌سوزن شدن دست و پا نقش دارد. عوامل متعددی در کمبود ویتامین b1 یا تیامین موثرند، از جمله مصرف الکل که مانع جذب تیامین در بدن می‌شود. و علائم قلبی_عروقی، عصبی و مشکلات ذهنی به دنبال کمبود ویتامین b1 بروز می‌کنند.
توجه داشته باشید اضافه کردن مواد نگه‌دارنده، پختن، دما و گرما زیاد، خشک کردن مواد حاوی تیامین منجر به از بین رفتن ویتامین ب1 می‌شود. همچنین مصرف بیش از حد مواد قندی و پوشیدن لباس‌ها نایلونی و پلاستیکی باعث نابودی تیامین می‌شود.
طبق مطالعات انجام گرفته مقدار ویتامین b1 روزانه مورد نیاز برای مردان حدود ۱/۲میلی‌گرم، برای زنان غیر باردار ۱/۱میلی‌گرم و این مقدار برای زنان باردار و شیرده حدود ۱/۴میلی‌گرم است.
نخود، لوبیا، تخمه آفتاب‌گردان، برنج قهوه‌ای، لبنیات، گوشت قرمز، جگر، نان سبوس‌دار، جوانه گندم و ماء‌الشعیر، سبزیجاتی مانند کلم و اسفناج و هویج، مغزیجاتی چون گردو و بادام و فندق و پسته خام، سیرابی و شیردان، تخم‌مرغ و منابع غنی حاوی ویتامین ب1 یا تیامین هستند.
مصرف ویتامین ب1 در پیشگیری از عوارض و مشکلات عصبی، مغزی، قلبی و عروقی موثر است. تیامین در برطرف کردن نگرانی، استرس و اضطراب نیز مفید است. این ویتامین توانایی مغز را بالا برده و در حفظ عملکرد صحیح قلب نقش مهمی دارد.
ویتامین ب1 در کاهش وزن، درمان سایر بیماری‌ها، ترک اعتیاد به الکل، درمان بی‌اشتهایی و رفع سوءهاضمه، درمان اسهال مداوم، متابولیسم قند و کربوهیدرات، عملکرد اعصاب و انتقال پیام عصبی از مغز به اعصاب بدن و بالعکس و در آخر در سنتز کلاژن نقش اساسی دارد.
ویتامین ب1 زمانی که با کمبود مواجه شود موجب بروز بیماری می‌شود. از علل کمبود ویتامین ب1 در افراد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
✔سن بالا
✔ مصرف قهوه و چای پررنگ
✔ تب
✔استرس
✔سوختگی
✔ پرکاری تیروئید
✔قرار داشتن در دوران رشد
✔مصرف بیش از حد الکل
✔ ایدز
✔ دیابت
✔جراحی چاقی
✔دیالیز
✔ استفاده از برخی داروها با دوز بالا
کمبود ویتامین b1 در برخی از افراد نمایان نمی‌شود. زیرا علائم این ویتامین خفیف بوده و فرد را به خود درگیر نمی‌کند. اما به طور کل کمبود این ویتامین همراه با علائمی است که در ادامه شرح داده ایم.
بی‌اشتهایی علامت اولیه و شایع کمبود ویتامین ب1 است. زیرا زیرا ویتامین b1 باعث کارکرد صحیح و مناسب مرکز احساسات مربوط به گرسنگی که در هیپوتالاموس مغز قرار دارد، می‌شود. زمانی که فرد با کمبود ویتامین b1 روبرو می‌شود.
از آنجایی که تیامین در سوخت‌و‌ساز قند و مواد غذایی نقش دارد، در صورت کمبود آن، فرد احساس خستگی می‌کند. بنابراین کمبود ویتامین ب1 باعث ایجاد حس خستگی می‌شود.
یکی دیگر از علائم کمبود تیامین زودرنجی است. زمانی که اعصاب تحریک شود به سرعت ناراحت زود رنج می‌شوید. این تحریک پذیری ها به دلایل مخالف اتفاق می‌افتد که یکی از این علائم کمبود ویتامین ب1 است. این زودرنجی ها معمولا در نوزادان مبتلا به بیماری بری بری است.
در صورت عدم درمان کمبود ویتامین، اختلال در رفلکس‌ها و واکنش‌ها غیرارادی بدن رخ می‌دهد، زیرا کمبود ویتامین ب1 منجر به اختلال در دستگاه عصبی شده و این اختلال بیشتر در عضله سه سر، مچ پا و زانو ایجاد می‌شود.
معمولا ضعیف شدن عضلات بدن به طوری که طولانی مدت ادامه داشته باشد و نتوان دلیلی برای آن پیدا کرد را به کمبود ویتامین ب1 ارتباط می‌دهند. اما به خاطر داشته باشید که ضعف عضلانی کوتاه مدت و موقتی به دلیل کمبود ویتامین ب1 نیست.
کمبود شدید ویتامین ب1 منجر به التهاب عصب بینایی شده و اختلال نوروپاتی ایجاد می‌کند که باعث تاری دید در فرد می‌شود. کمبود ویتامین ب1 سبب تورم در عصب بینایی می‌شود. اما با مصرف مکمل های ویتامینی این عارضه نیز از بین می‌رود.
یکی از عوارض کمتر شایع کمبود ویتامین b1، حالت تهوع است و بیشتر در نوزادان دیده می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده با مصرف قرص و مکملات ویتامینی حالت تهوع از بین خواهد رفت.
یکی از علائم کمبود ویتامین ب1، مشکلات در حافظه است. هذیان، ناتوانی در فکر کردن و گیجی از علائم کمبود این ویتامین است. در مواقع خیلی شدید کمبود ویتامین ب1 باعث بروز سندرم ورنیکه کورساکوف می‌شود. این سندرم به منظور آسیب مغزی است و با کمبود تیامین ناشی از مصرف الکل زیاد همراه است.
کمبود ویتامین ب1 باعث کاهش ضربان قلب می‌شود. با علائم کندی ضربان قلب عوارضی مانند سرگیجه، خستگی و غش کردن همراه است.
کمبود ویتامین ب1 موجب اختلال در عملکرد قلب می‌شود. این افراد هنگام ورزش باعث تنگی نفس می‌شود.
تداوم کمبود ویتامین b1 منجر به بیماری بری‌بری و سندرم ورنیکه_کورساکوف می‌شود. که در ادامه توضیح داده ایم.
بیماری بری‌بری
بیماری ناشی از کمبود ویتامین b1 بوده که به دو شکل بری‌بری مرطوب و بری‌بری خشک وجود دارد. بری‌بری مرطوب موثر بر سیستم قلبی و عروقی است در حالی که بری‌بری خشک بر سیستم عصبی تاثیر گذاشته و در نهایت باعث از بین رفتن رفلکس‌ها و تضعیف عضلات می‌شود.
سندرم ورنیکه_کورساکوف
اختلال مربوط در حافظه کوتاه‌مدت که به دلیل مصرف بیش از حد الکل و و کمبود ویتامین ب1 رخ می‌دهد. این بیماری عصبی با نشانه‌هایی مانند گیجی و سردرگمی، عدم هماهنگی در حرکات ارادی و ناهنجاری چشمی مشخص می‌شود. افراد مبتلا کم اشتها، ضعیف، دچار کمبود وزن و همواره احساس خستگی می‌کنند.
ویتامین ب1 یکی از مهم ترین ویتامین های موجود در بدن است که باعث افزایش انرژی در بدن می‌شود. کمبود این ویتامین باعث بروز مشکلاتی از قبیل تنگی نفس، بی اشتهایی، خستگی و … می‌شود. برای پیشگیری از بروز این مشکلات باید آزمایشات چند ماهه انجام شود تا در صورت کمبود ویتامین ب1 از بروز مشکلات پیشگیری شود.
با کمک مشاورین می‌توانید از رژیم های غذایی و روش هایی جهت بهبود کمبود این ویتامین آگاه شوید. مرکز مشاوره ذهن نو به صورت حضوری و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‌دهد. برای‌کسب اطلاعات بیشتر با شماره درج شده تماس حاصل فرمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ویتامین ب1 می توانید از طریق شماره تلفن 02191002360 با متخصصان مرکز مشاوره روانشناسی صحبت کنید.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
عشق اول زندگی برای همه ما مفهومی رازآلود است. عشق اول معمولاً اثرات طولانی‌مدتی دارد و همه ما بدون آن که دلیل آن را بدانیم تا مدت‌ها درگیر احساسات مثبت و منفی آن خواهیم بود و حتی بسیاری از مواقع گفته‌شده که بعضی‌ها تا پایان عمر نتوانسته‌اند عشق اول خود را فراموش کنند. به همین خاطر بسیاری از ما به دنبال راهکاری می‌گردیم تا عشق اول را تبدیل به یک رابطه دائمی کنیم و بسیاری دیگر نیز به دنبال راهکاری برای فراموش کردن خاطره ناخوشایند پایان اولین رابطه عاطفی‌مان هستیم. در ادامه توضیحات مفیدی برای هر دو مخاطبان را آورده‌ایم.
برای هرکس عشق اول زندگی معنای به خصوصی دارد. تا جایی که برخی برای تجربه و رسیدن به عشق شان سال‌ها صبوری می کنند. اما سوالات زیادی در این باره وجود دارد. برای مثال چطور بفهمیم عشق اول زندگی مان کیست؟ آیا دوباره احساس عشق اول زندگی تکرار خواهد شد؟ یا آن که کسی (مرد/زن) می‌تواند عشق اول زندگی اش را فراموش کند؟
تقریباً همه ما به این موضوع باور داریم که عشق اول جایگاه ویژه‌ای در ذهن و قلبمان خواهد داشت و شاید قابل‌مقایسه با سایر روابط عاطفی که تجربه خواهیم کرد نباشد. اما کمتر کسی دلایل این تفاوت را می‌داند. تجربه عشق اول می‌تواند برای هریک از ما با توجه به شرایطی که در آن قرار داشتیم متفاوت بوده و به دلایل خاصی مهم باشد، اما بعضی از مهم‌ترین دلایلی که تقریباً همه ما قبول داریم عبارتند از: